Муқаддамот дарслари / олтинчи дарс: нима қилиш керак? Онгли,мақсадли ва харакатланувчи вахдат.
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохнинг аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(9-қисм)
Мана бу қулоқ солиш ва итоатда – буйруқ вахдатини ва амал вахдатини сақлаб қолиш ва тафарруқдан пархез қилиш учун- узоқ ва яқин стеротегияга хизмат қиладиган зарурий тактикаларни назарга олиш ( худайбия сулхини фойдаси, имтиёз беришлар, ортга чекинишлар ва бошқалар ) нихоятда мухим ва хаётий хисобланади. Мана бундай ўринларда фақат рахбарият ва харбий,амниятий, дипломатик шўрогина булардан хабардор бўлиши мумкин ва мутахассислар, фуқахолардан иборат улил амр шўроси эса бундай рахбарлик фаолиятларини назорат қилади, мусулмон кишининг хар қандай якка холда харакати уни ўзига ва мусулмонларни жамоатига нисбатан ошкор зулмдур.
4-Бизларни бу дарсимиздаги тўртинчи ўрин: умум мусулмонларни жон ва мол ва забон ва қалб билан химоя қилишликдур.
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:
مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ، وَتَرَاحُمِهِمْ، وَتَعَاطُفِهِمْ کمَثَلُ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى مِنْهُ عُضْوٌ تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى.
Мўъминларнинг дўстликдаги,мехрибонликдаги,бир-бирларига эътибор бериш туйғуларидаги сифати худди баданни сифатига ўхшайди. Бадандаги бир аъзо нола қилиб оғриса бошқа андомларни хаммаси унга хамдард бўлишади ва кечаси бедор туриш,харорат,қалтироқ билан унга хамрох бўлишади.
Бунга мусулмон синглисини хақорат қилганлиги сабабли бани қайнақоъ қабиласидаги яхудийни ўлдиргач, ўзи хам бозорда ўлдирилган мусулмон киши мисол бўла олади, албатта уни ўзи хам яхудийлар томонидан шахид қилинди ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам мана бу жиноятчини хамоя қилган бани қайнақоъни хаммасига қарши жанг эълон қиладилар ва оқибатда хаммани чиқариб юборадилар. Нима учун? Чунки мусулмонларнинг динини,жонини,номусини, обрўсини, молини ва бошқа хуқуқларини дифоъ қилиш хамманинг зиммасидаги вазифа. Махсусан агар бу хуқуқ бир кофир кимса томонидан поймол қилинган бўлса.
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ (توبه/71)
Мўъмин ва мўъминалар бир-бирларига дўстдирлар.
Бу ерда мусулмонларни химоя қилиш масаласидаги бир мустасно холат мавжуд бўлиб, бу дорул куфрдан дорул исломга хижрат қилмаган мусулмонларни химоя қилишга бориб тақалади. Мана бу холатда, агар бизлар ўша куфр хукумат ё хизб ё дорул куфр билан паймон тузмаган тақдиримиздагина мусулмонларни дини учун химоя қила оламиз. Яъни хижрат қилмаган ва дорул куфрда сокин бўлиб яшаётган мусулмонларни агар бу химоя қилиш бизлар паймон тузган кофирларга қарши бўлмаган тақдирдагина, дин сабабли харбий ва моддий химоя қила оламиз, бизлар ўзини жуда кўп нарсалардан ва мусулмонларни химоятидан махрум қилган ва хижрат хам қилмаган бир мусулмон сабабли паймонимизни буза олмаймиз:
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِکَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یُهَاجِرُواْ مَا لَکُم مِّن وَلاَیَتِهِم مِّن شَیْءٍ حَتَّى یُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوکُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْکُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُم مِّیثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (انفال/72)
Албатта, иймон келтирган, хижрат қилган ва молу-жонлари билан аллох йўлида курашган зотлар ва (маккадан хижрат қилиб келган мухожирларга) уй- жой бериб , ёрдам қилган зотлар – ана ўшалар бир-бирларига дўстдирлар. (Яъни, тириклари бир-бирига хамкор, ўрталарида ўлим бўлса, бир-бирларига меъросхўрдирлар.) иймон келтирган, аммо хижрат қилмаган (яъни хали- хануз маккада яшаб турган) кишилар эса то хижрат қилмагунларича сизлар уларга дўстлик қила олмайсизлар (яъни бир-бирларингизга хамкор,меъросхўр бўла олмайсизлар). Агар улар дин йўлида сизлардан ёрдам сўрасалар, ёрдам қилиш зиммангиздадир. магар уларга ўрталарингизда (урушмаслик хақида) ахд- паймон бўлган қавмга зарар етказиш билан ёрдам қилмайсизлар. Аллох қилаётган амалларингизни кўргувчидир.
Мана бу мухтасар изохлар билан
«بُنْيَانِ الْمَرْصُوصِ يَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضًا»
қўрғошиндан қурилган бино ёки бизларни сўзимиз билан айтганда пўлатдан бўлган бино бўлиб, уни бир қисми бошқа қисматини махкам ушлаб туради, шу ерда дорул исломни турларига ва уни жойгохига ва бу бинони баробаридаги мусулмонларнинг вазифасига ишора қилиб ўтмоқчимиз.
Дорул исломлар икки турга тақсим бўлади, исломий шўро хукумати бўлиб, у нубувват манхажига асосланган хилофатдур, иккинчиси эса пастроқдаги мартабадаги нубувват манхажига асосланган бадал изтирорий хилофатдир.
Нубувват манхажига асосланган хилофат хақида сухбатлашишдан олдин бир нуқтани эслатиб ўтиш лозим деб биламан, бу ахли суннат имомларининг катта кишилар билан муомала қилиш равиши ва уларнинг хатоларидур, бу араб бўлмаганларни ўртасида нотаниш нарса.
Гохида бизларнинг кундалик эхтиёжларимизга жавоб бўла оладиган бир сўзни ёки бир тарихий воқеани тафсири,тахлили, айбларини текширилиши- агарчи барча шаръий меъёрларга мувофиқ бўлса хам- баъзи бир азизлар учун хақорат бўлиб хисобланади; бўлиб хам агар ўзимиз бу масалаларни керакли суратда шархлаб бермайдиган бўлсак, шарқшуносларга ва мунофиқларга ва секулярзадаларга, муртадларга ўхшаган душманларимиз ўзлари хохлаган шева билан шархлаб ташлашади ва улар шархлаб беришган хам, бизлар мавжуд нарсаларни ошкор қилиш ва равшанлаштириш орқали ошкор ва пинхон душманларга йўлни ёпишимиз керак. Мана бу ўринлардан бири росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мусулмонларни жамияти учун ироя берган уч томонлама ривожланиш йўлидир.
(давоми бор…….)