دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(19- қисмат)

Мухолифат бо чанин рахбарияти ва мутазалзил кардани жойгохи он дар воқеъ ,он руйи сикаи дини секуляризм ва баёни ақоидишон астки бо адабиёти олуда онро баён мекунанд .Инхо журъат онро надорандки рўк ва рост мисли секуляристхойи кофар ошкора бигуянд дин набояд дар зиндаги дахолат кунад.Мисли куффори секуляр ошкора журъати онро надоранд бигуянд мо барои умури ижроий жомеъа ,чун умури хукумати ва қонунгузори ,додгоххо ,хонувода ,омузиш ва парвариш ва ғейрих худимон барои худимон қонун дуруст кардем ва ниёзи ба қонуни аллох надорем.

Секулярзадахо хамин иддаойи секуляристхойи ошкорро бо муъзигирий ,беғайрати ва бахонатароши дар қолиби мухолифат бо рахбарият яъни мухолифат бо мужри қонуни шариати аллох баён мекунанд.

7 – аз рахбарият айб ва иродхойи нохақ мегиранд :

«وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ یُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ یَسْخَطُونَ» ‏(توبه/58)،

Дар миёни онон касони хастандки дар тақсими садақот аз ту айбжуйи мекунанд ва ирод мегиранд ( ва нисбати  беадолатиро ба ту медиханд) агар бидонон чизи дода шавад хушнуд мешаванд ва агар чизи аз он бадишон дода нашавад хар чи зудтар хашмгин мешаванд ( ахм ва тахм мекунанд).

Ин оя ва оёти мушобих ба мо мегуяндки агар пайғамбари аллох хам боши дар масоили иқтисодий ва ижроий жомеъа ,аз захм забони секулярзадахо дар амон нахохи буд.Пас ,айб ва иродгирий аз системи ижроий хукумати исломий ек беморий астки харгиз аз секулярзадахо жудо намешавад ва хатман бахонаи барои иродгири пейдо мекунанд хар чандки дуруғин хам бошад , ё агар чизи кучаки хам бошад онро ба кухи бузурги табдил мекунанд. Бале ,хамма метавонанд хар чизи агар нияти онро карда бошад аз хар чизи айб ва ирод бигиранд . Чун ба ният айб ва иродгирий ба он чиз нигох мекунанд.

8  – боиси азият ва озори рахбарият мешаванд;

«وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ» (توبه/61)،

Дар миёни мунофиқин касони хастандки пайғамбарро меозоранд ва уро азият мекунанд.

Рахбари муслимин масъули хаммаи сокинини дорул ислом аст чи мусалмон бошад ,чи кофари ахли китоб ва шибхи ахли китоб .Хатто дар мовриди мухити зист ва табиат хам худишро масъул медонад .Холо ,замоники хеч ек аз инхо аз фасод ва тахриби секулярзадахо дар амон набошад ва ба онхо зарар бирасад рахбарият мовриди азият ва озор қарор нагирифта аст ?Агар дастуроти рахбарият мовриди итоат ва пазириш воқеъ нашавад боиси азияти рахбарият намешавад ? секулярзадахо бахусус секулярзадахойи асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ,илова бар иртикоби ин журмхо бо рох андохтани анвоъи жангхойи равоний алайхи умури шахсий пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам ва хонуводаи у хам боиси азият ва озори рахбари муслимин мешаванд.

9  – мардумро ба суйи анжоми мункарот ва зиштихо даъват мекунанд ва аз некихо ва маъруфхо боз медоранд:

الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنکَرِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَیَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ‏(توبه/67)

Мардони мунофиқ ва занони мунофиқ хамма аз ек гурух ( ва ек қимош) хастанд.Онон хамдигарро ба кори зишт фаро мехонанд ва аз кори хуб бозмедоранд ва даст мекашанд.Худоро фаромуш карданд худо хам ишонро фаромуш карда аст воқеан мунофиқин фармонпазир хастанд.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(18- қисмат)

5  –  диктатор ва инхисорталаб хастанд ва дар сурати доштани қудрат ,харгиз ба муслиминики сохиби қудрати хукумати ва иқтидор хастанд ижозаи сукунат ва хаёт намедиханд:

«يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ» (منافقون/ ۸)،

Мегуянд :агар ( аз ғазваи бани мусталиқ ) ба Мадина баргаштем ,бояд афрод бо иззат ва қудрат ,ашхоси хор ва нотавонро аз онжо берун кунанд.Иззат ва қудрат аз он худо ва фристодайи у ва мўъминон аст, ва лекин мунофиқин намедонанд.

Хамчунонки гуфта шуд ,усулан қоидаи дини секуляризм бар диктатори бано шуда аст ,шумо хамин алъон хам мебинидки секуляристхо дар хар нуқтаики қудрат дошта бошанд ба хеч қонуни ғейри аз қонуни дини секуляризм ижоза намедихандки пиёда шавад ва ба шиддати диктатор  ва инхисорталаб хастанд. Ва мусалмоники қавонинишонро напазирад ё аслан ба кишваришон рох намедиханд , ё агар қаблан дар он кишвар буда ва холо тарафдори қонуни шариати аллох шуда бошад мисли ек мужрим бо у бархурд мекунанд ва уро равонайи зиндон ва табъид ва хатто аз кишваришон ихрож менамоянд.

Барои хамин секулярзадахо хам ,хамиша мунтазир ва ба фикри шикасти муслимин ,пийрузи куффор ва кунор гузоштани муслимин аз умури ижроий жомеъа хастанд .Инхо мусалмонони залили мехохандки даст аз мафохими чохоргонаи дини ислом кашида бошанд.Яъни  касиро мехохандки қудрат ва хукумат ба сабки исломий нахўхад, қонуни шариати аллохро нахохад,итоат аз қонуни шариати аллохро нахохад ,подош ва мужозот бар асоси қонуни шариати аллохро нахохад ва дар хар чохор моврид ,тобеъ дини секуляризм бошад ; дини тухи аз дин .Холо ,агар забони чизи дигари хам гуфт мухим нест ,мухим ин астки дар ин чохор моврид даст аз ислом бикашад ва кашида ва аз мусалмонон мехохандки ишколи надорад инхо хам забони дар мовриди хамин қавонин чизи бигуянд ва ле амалан даст бикашанд ва дар ин чохор моврид тобеъи дини секуляризм шаванд .Агар шахс довталабона таслим нашуд саъй мекунанд бо зур уро мажбур ба ин кор кунанд ва агар бо зур хам онро анжом надод ,роххойи хазфи физики уро аз жомеъа дар пеш мегиранд ва саъй мекунанд уро аз жомеъа дур карда ва пок кунанд.

6  – нисбат ба рахбарияти хукумати исломий самъ ва тоат надоранд :

«وَمَن یُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدَى وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیراً» ‏(نساء/115)،

Касики бо пайғамбар душманонаги кунад ,баъди аз онки ( рохи ) хидоят ( аз рохи гумрохи барои у ) ровшан шуда аст , ва ( рохи ) жуз рохи мўъминин дар пеш гирад , уро ба хамон жихатики дуст дошта аст рохнамуд мегардонем ва ба дўзахиш дохил мегардонем , ва дўзах чи бад жойгохи аст!.

«نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّی»،

Яъни уро бидон чизи во мегузоремки дустиш медорад .Пайғамбар дар жойи дигари мефармояд :

«الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ»،

Инсон хамрохи каси астки уро дуст дорад .Шахс ,замоники рахбарияти муслиминро рад мекунад ва валоъ ва дусти худро ба тоғутхо ва куффори секуляр медихад бояд мунтазири чанон натажаи вахшатноки хам дар қиёмат бошад. Мунофиқин ба дуруғ мегуяндки ба қуръон иймон доранд ,аммо пайғамбар ва рахбариятро шойистайи итоат намедонанд. Жолиб аст, секулярзадахо мегуянд мо ба қуръон иймон дорем аммо ба рахбариятики мужри қонун аст эътиқод надорем ва онро қабул надорем ва бейни итоат аз аллох ва итоат аз рахбариятики мужри ахком ва қавонини аллох аст тафкик ва жудойи қоил мешаванд.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(17-қисмат)

3  – жузви хизби шайтон ва тарафдори мушрикин ва секуляристхо хастанд . Медонемки дини секуляризм аз тўлидоти шайтон аст ва пейравони шайтон ба хар шеваики шуда ба секуляризм мутавассил мешаванд .Абдуллох ибн Убай ,хам дар он замон ба жойи ижоди иттиход бо яхудиёни Мадина ё насронихойи Нижрон ва ғейрих бо секуляристхойи қурайш иртибот барқарор мекард ва тарххойи мушрикинро бо онхо мерехт ,чун инхо хам фикрхо ва хамкешхоиш буданд :

«اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِکْرَ اللَّهِ أُوْلَئِکَ حِزْبُ الشَّیْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (مجادله/19)،

Шайтон бар онон чийра гашта  ва ёди худоро аз хотиришон бурда аст .Инон хизби шайтон хастанд.Огох бошид ! Қатъан хизби шайтон зиёнкор ва зиёнборанд.

Дар ин сурат ,мунофиқин жузви дорудастаи пейравони дини секуляризм хастанд ва аз хизби шайтон ва пейравони шайтон хастанд ва шайтон саъй мекунад бо барпо сохтани жанги равоний ва бузургнамойи дустониш боиси ижоди тарс дар миёни муслимин шавад.

. «إِنَّمَا ذَلِکُمُ الشَّیْطَانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیَاءهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ» ‏(آل عمران/175)‏

Ин танхо шайтон астки шуморо аз дустони худ ( бо пахши шойеот ва суханони бехуда ) метарсонад ,пас аз онон метарсид ва аз ман битарсид агар мўъмин хастид .Пас севумин вижагийи онхо ин астки ба хар шевайи худро ба дорудастаи шайтон наздик мекунанд, хар кудом ба ек андозайи ,то инки мисли баъзихо холис шаванд мисли язидийхо ва алиюллохихо дар шайтонпарасти ё мисли хамин секуляристхойи қавонини худро мустақим аз онхо мегиранд , ё на ,баъзи аз сифотики хизби шайтон дорандро ба худ мегиранд.

4  – лажуж ва мутаассиб ,кур ва кар ва лол хастанд:

«صُمُّ بُکمُ عُمیُّ فَهُم لا یَرجِعُونَ» (بقره/18).

Куффори пинхон шуда дар дорудастаи секулярзадахо ва мунофиқин ғейри аз тахкими дини секуляризм ба хеч чизи дигари рози нестанд ва ғойри аз қавонини дини секуляризм хеч қонуниро намепазиранд .Ин хислати тамоми секуляристхост. Секуляристхо танхо ба диктаторийи дини секуляризм ризоят медиханд ва бо зури аслаха хеч қонуни дигари ғейри аз қонуни дини секуляризмро қубул намекунанд ,хар чанд ин қонун моли аллох бошад  ва худишон хам бидонанки моли аллох аст.Секулярзадахо инро медонанд.

Секулярзадахо хам бо онки медонанд қуръон ва пайғамбар аз тарафи худо омада ва мутмаин хастандки қонуни шариати аллох бехтар аст аммо ,мутаассибона лаж мекунанд ва бо бахонахойи мухталиф бо қонуни шариати аллох носозгори мешаванд ва межанганд .Барои хамин тамоми пулхойи баргашт ба хақиқатро пушти саришон тахриб карданд , ва куффоришон ва рахбаронишон харгиз барнамегарданд ва даъват ва баёни хақоиқ хам суди бароишон дар бар надорад.

(идома дорад…..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(16- қисмат)

Пейдоиши нифоқ ва мунофиқин чун бар асари вужуди қудрати муслимин ва заъфи секуляристхо ва секулярзадахост ,бештар жанбайи хукумати – ижтимоий ва иқтисодий он баржаста мешавад ,хар чандки заминахойи фардий – равоний пейдоиши ин падидаро наметавон нодида гирифтки заминасоз буданд .Хатто хамон ярбуъ ва шибхи муши сахроий хам ба далили қудрати мухолиф ва заъфи худиш астки даст ба чанон иқдоми мезанад. Дар хар сурат ,мо ба 60 вижаги ва сифот ишора мекунемки тамоми ин маворидро пушиш дода ва чехраи ровшан аз куффори пинхони дохилий ва дорудастайи секулярзадахоро ба мо нишон бидихад ва дар идома ба рохкор ва чигунаги муқобила бо дорудастайи секулярзадахо бо нигариши қуръоний ва бо иттико ба сийрайи росулулллох саллаллоху алайхи васаллам мепардозем ,иншааллох .

Сифот ва вижагихойи мунофиқин ё секулярзадахо :

 -Ончики аллох фуру фристодаро дуст надоранд :1

«‏ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ»‏ (محمد/9)،

Ин бидон хотир астки чизироки худованд фуру фристода аст дуст намедоранд ,ва лизо худо корхойи ( ник ) ишонро хам ботил ва бесуд мегардонад.

Барои секуляр ва секулярзада амри оддий астки аз қонуни шариати аллох хушиш наёяд .Барои хамин астки хамиша саъй мекунанд аз қуръон ,мафохим ва ахкоми шариат фосила бигиранд ва чизхойи дигариро жойи он бигузоранд .Агар бигуйид ба самти қонуни шариати аллох биёйид фарорийянд , аммо агар гуфта шавад биёйид ба самти секуляризм ,демокраси ,жомеъайи маданий секуляристий ва соири амвол ва хавошиносон саросима ба суйи он мештобанд.Агар ба чанд сафари хорижий Европо ,Австралия ,Амрико ,Русия ва ғейрих жихати тафрих ва хушгузароний бирави ба ту табрик мегуяд ва хушхол хастанд ва туро бо килос медонанд ,аммо агар ба ек сафари хаж ё умра бирави садоишон боланд мешавадки ин пулро ба ниёзмандон ва мухтожон медоди бехтар буд ва ба хар шеваи норохати худишонро эълом мекунанд ва садхо дарди жомеъаро баён мекунандки боисти бо пули ин хаж ё умра дармон мешуд.

2 –  хукми худо ва росулуллох саллаллоху алайхи васалламро намепазиранд :

«وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَیْتَ الْمُنَافِقِینَ یَصُدُّونَ عَنْکَ صُدُودًا» )نساء/۶۱)،

Ва хенгомики ба онхо гуфта мешавад ба суйи ончи худо нозил карда ва ба суйи пайғамбар биёйид ,мунофиқинро мебиники аз қабули даъвати ту эътироз ва сарпичи мекунанд.

Секулярзадахо то онжоки метавонистанд аз қонуни шариати аллох ругардоний мекарданд .Мушаххас буд дар он замони ахкоми хукумати бисёр махдуд ва сода буданд ва соири умури марбут ба зиндаги мисли : чигунаги тарбияти фарзандон ,равиши бархурд бо хамсар ,равиши бархурд бо падар ва модар ва бародар ва ғейрихро шахс метавонист бо хукми ғейри аз хукми аллох анжом бидихад .Онхо дар хар масалаики метавонистанд аз зери қонуни хукумати шариати аллох хориж шаванд саъй мекарданд аз қавонини дини секуляризм пейравий кунанд ,мисли хамин алъон .Секулярзадахо дар масоили тарбияти ,хонуводаги ,иқтисоди шахсий ,варзиший ,фархангий ,ижтимоий ва тақрибан хар чизики бидонанд метавонанд бар халофи шариати аллох онро анжом диханд ,дариғ намекунанд ва хамон барномахо ва қавонини секуляристиро дар зиндаги пиёда мекунанд ,хатто зохиришонро хам шабихи секуляристхо мекунанд чи расид ба инки барномаи зиндагишонро шабихи секуляристхо кунанд.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(15- қисмат)

Ва дар жойи дигари аллох таоло мефармояд :

‏«وَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْکُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا هِیَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ» ‏(توبه/68)،

Худованд ба мардон ва занони мунофиқ ва ба кофарон ваъдаи оташи жаханнам додаки жовдона ва хамиша дар он мемонанд ,ва жаханнам барои ( азоби ) ишон кофий аст. ( илова бар он )худо ононро лаъан ва нафрин ва аз рахмати худ ба дур дошта ва доройи азоби хамишаги хоханд буд. Бале ,ин сарневишти қиёмати онхост.

Аммо ,барои инки дар дунё хукми инхоро бо куффор еки надонем мунофиқинро ба унвони табақа ва гурухи жудойи аз куффор ном мебарад .Мисли хамин оётики зикр шуд. Ё ояи :

‏

«وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَاناً وَلَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلاً کَذَلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَن یَشَاءُ وَیَهْدِی مَن یَشَاءُ وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْبَشَرِ» ‏(مدّثر/31)،

Ва касоники

«وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْکَافِرُونَ»

Дар дилишон бемори ( нифоқ ) аст ва кофарон бигуянд : худо масалан аз баёни ин ( чанин адади ) чи мехоста бигуйид ? Чанин суъолиро матрах кунид .Инжо хам нигох кунид

«الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْکَافِرُونَ»

ро оварда аст.

Аллох таоло ин секулярзадахоро дар дунё жузви душманон ва хамчунин жузви муслимин ба хисоб оварда ; яъни хам душмананд хам жузви муслимин хастанд .Хар чандки дини аслий куффори мунофиқ ,дини секуляризм аст аммо ,дар зохир адойи муслиминро дар меоваранд ва иддаи аз муслиминро секулярзада намуда ва бо худишон хамрох карданд .Ин секулярзадахо агар зуд ба худишон наёянд ва тўвба накунанд ,ба ислохи мафосид ва харобихойи ақидатий ва амалики карданд иқдом нанамоянд,динишонро барои аллох холис накунанд ва бо хамин секулярзадагий,беморийхо ва олудагихойи секуляристхо бимиранд , дар қиёмат хам бо хамон куффори секуляр дар жаханнам хоханд буд. Ин оёт мехохад инро ба мо бигуяд .

Пас шинохти ин бахш аз афроди мовжуд дар жомеъаки бахши аз жомеъашиносий исломий аст ва бахши аз хатарноктарин душмани муслиминро ташкил медиханд барои зиндаги фардий ,хонуводагий ,дусти бо дигарон ,мусофиратхо ,фаолиятхойи иқтисодий ,ижтимоий ,омузиший ,хукуматий ,муборизотий ,даъват ва таблиғ ва тамоми арсахойи зиндаги ба унвони ек зарурат  мовриди ниёзи мўъминин аст ва ба сурати ек зарурат худишро нишон медихад ва лозим ва зарурий аст.

Аллохи мутаол дар шиносоийи дорадастаи секулярзадахо ва куффори пинхони дохилий ва чанин амри мушкили ба ёри муслимин омада ва бо бозгу кардани холати онхо ва хашдорхойи айни ва бо маърифий аъмоли зохирий онхо , даруни беморишонро маърифий карда аст ва дар оёти мухталифи ба маърифий аъмол ва сифоти ин куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо мепардозад .Дар инжо ,мо ба сурати мовридий ва мухтасар ба бахши аз сифоти секулярзадахо мепардозем ва саъй мекунем ек жамбанди сода ва ба дур аз такаллуф дошта бошем , ва баёни бақийяи сифотро ба худи азизон меспорем.

(идома дорад…..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(14- қисмат)

Ингуна аллохи мутаол мехохад дорудастаи секулярзадахо ва мунофиқинро аз машмул шудан ба хукми худи куффори мунофиқ ,куффори аслики худишонро  пинхон карданд ором –ором онхоро берун бикашад .Ором- ором онхоро машмули ахкоми дигар намояд .Ба хамин далил астки дар масалаи азоб додан хам аллох таоло саф ва дорудастаи  мунофиқин ва секулярзадахоро ду то мекунад :

«لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ کَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنکُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ کَانُواْ مُجْرِمِینَ» ‏(توبه/66)

Узрхохи накунид. Шумо пас аз иймон овардан ,кофар шудаид . Агар хам бархи аз шуморо ( ба сабаби тўвба мужаддад ва анжоми корхои шойиста ) бибахшем ,бархи дигарро намебахшем .Зеро онон ба журмхойи худ идома медиханд.

Пас ,аллох таоло ,муридон ва дунболаравони сипохи лашкарики хақиқат бароишон ровшан шуда ва тўвба кардандро мебахшад .Аммо куффори ангушт шуморишонки на ахли хидоятанд на тўвба ,пас азоб моли инхост.Холо ,агар каси аз ин секулярзадахо ва пейравон тўвба накард ,ин хам мусибати дигари барои мо мешавад . Агар каси аз ин секулярзадахо ва пейравонишон ,пейравони мунофиқин ва куффори аслий тўвба накард дар қиёмат ин пейравони бемор ,жузви хамон куффори секуляри мухсуб мешавандки худишонро шабихи ишон карданд,онхоро дуст доштанд ва дар дорудасташон буданд.

Аллох таоло намунаи беморихойи мунофиқинро зикр карда ва сифотишонро оварда аст.Дастур додаки аз онхо хазар шавад .Дар мовриди онхо эхтиёт кунидки олуда нашавид. Холо каси ба еки аз вирусхойи вогири онхо мубтало ва олуда шуда , ва ба истелох ” мариз ”  шуда аст ; аллох бо шариатиш хам бемориро ташхис дода ва маърифий карда , хам рохи дармонро ба сурати нусха ва доруий дар ихтиёри бемор қарор дода аст.

«وَنُنَزِّلُمِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» (اسراء/82)،

Яъни хам шифо аст хам рахмат ; ва ек жониба ва билоаваз ва мажжони хам хаст ,он хам барои чи каси ? барои мўъминин . Чун ин қуръон барои золимин коркардиш фақат хисорат задан ба онхост на рахмат .Холо ,агар шахси оқил буда ва фахм ва дарки қалбий дошт ,зуд тўвба мекунад ва шифо меёбад . Аммо агар ба ташхиси доктор таважжухи накард ва аз дору истефода накард,чи мешавад ? Мушаххас аст ,хамчунонки у аллохро фаромуш карда, аллох хам уро рахо мекунад .Докторки маризро рахо кард бемориш бештар мешавад ва кор ба жойи мерасадки дигар дармон фойда надорад .Он замонки бемори ташдид мешавад доктор уро рахо карда аллох таоло мефармояд :

«فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللهُ مَرَضاً»

Беморишон бештар мешавад ва кор ба жойи мерасадки дармон фойдаи надорад.

Дар ин мархалаки дору фойда надорад аллох таоло дар мовриди беморихойи ақидатий ва даруни аз ин мархалаики ин инсонхо барои худишон ба вужуд оварданд бо иборатхойи чун :

«خَتَمَ اللَّهُ عَلىٰ قُلوبِهِم وَعَلىٰ سَمعِهِم ۖ وَعَلىٰ أَبصارِهِم غِشاوَةٌ»

Ва

«فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ»

Ном мебурд .Қалбики мухр хурда ва баста шуд дигар чизи дар он ворид намешавад ва рохи тағйир ,дармон , фахмидан ва дарк кардан масдуд шуда аст .Дар ин мархала астки ин бемори дили заифул иймон хам табдил ба ек кофари мунофиқ шуда аст.

Агар ин секулярзадахо саффи худишонро аз мунофиқини кофар ё хамон секуляристхойи пинхони дохилий жудо накунанд ва аз куффори секуляр ва пинхони дохилий хазар накунанд ,дар хамин саф бошанд ва бимиранд жузви хамонхо махсуб мешаванд :

:«مَن تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ فَهُو مِنْهُمْ»،

Касики бо қовми худро мушобих месозад аз хамон қовм аст ва бо хамонки дуст дорад хашр мешавад ва бояд дар қиёмат мисли пейравони куфр худишонро барои азоб омада кунанд:

«وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى‏ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعاً»

Бо онки аллох таоло дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахоро аз куффор мутамойиз карда ,аммо мисли куффор онхоро машмули азоби жаханнам намуда аст.Онхоро мутамойиз карда ,дар дунё аз екдигар матамойиз хастанд аммо дар қиёмат читур ? Онхоро мисли куффор машмули азоби жаханнам карда аст.Дар инжо хам мунофиқинро дар кинори кофарин қарор дода ,ва жойгохи хар дуро жаханнам таъйин карда аст.Тоза ,жойи мунофиқин бадтар аз куффори ошкора аст. Пас иллати судури хукм дар мовриди онхо еки аст ,инхо дар иртикоби журм бо хам буданд ,дар хукм ва сарневишти корхоишон хам бояд бо хам шарик бошанд.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(13- қисмат)

Замоники аллох таоло мефармояд :

«وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوکَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّاباً رَّحِیماً» ‏(نساء/64)،

Ва хеч пайғамбариро нафристодаем магар бадин манзурки ба фармони худо аз у итоат шавад . Ва агар онон бидон хангомки ба худ ситам мекарданд ,ба назди ту меомаданд ва аз худо талаби омурзиш менамуданд ва пайғамбар хам барои онон дархости бахшиш мекард ,бегумон худоро бас тўвба пазир ва мехрабон меёфтанд. Аз чи касони сухбат мекунад ? Аз касоники

 «إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ»

Бу худишон зулм карданд.

Ин оя хам ба касони ишора дорадки дар сафи мунофиқин қарор гирифтанд ва қонуни шариати аллохро дар мавориди зери по гузоштанд аммо ,замоники мутаважжих мешавандки ба худишон ва рахбарияти жомеъа зулм карданд пушаймон мешаванд ва аз аллох ва сипас рахбарияти жомеъа тақозойи бахшиш доранд.

Инхо хамон фариб хурдахойи хастандки куффори пинхони дохилий онхоро фариб доданд ва имкони бозгашти онон хаст,махсусан замоники мутаважжих шаванд ба худишон ,жомеъа ,рахбарият ва охирати худишон зулм карданд.

Аллохи мутаол тасрих дорадки хар каси қавонини шариати уро зери по бигузорад ,ба худиш ва жомеъайи муслимин зулм карда ва хар вақт бихохад жуброн кунад ,аввал бояд аз аллох талаби бахшиш кунад:

«فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ»،

Ва инки мефармояд :

«وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ»،

Манзур рахбар ва фармондаи муслимин астки бо зери по гузоштан дастуротиш ,боиси озор ,садама ,тўвхин ба у ва зери мажмуъайи шудандки у намояндагишро бар ухда дорад ;

«کُلُّکُم راعٍ و کُلُّکُم مَسئولٌ عَن رَعِیَتِه»

Бо зери по гузоштани дастуротиш ба кулли зери мажмуъахойи у тўвхин карданд .Чун рахбар ,фармонда ва амири муслимин ,онхоро ба пейравий аз қонуни шариати аллох даъват карда аммо ,онхо ба ин дастурот гуш намедоданд ,ва дунболи хаво ва хаваси худишон бар асоси дини секуляризм буданд.

Дар ростойи хамин адабиёт астки аллох таоло кулли дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахоро дар жамъи фосиқин жой медихад ва мефармояд :

«الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنکَرِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَیَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» ‏(توبه/67)،  

мардони мунофиқ ва занони мунофиқ хамма ек гурух ( ва ек қимош ) хастанд.Онон хамдигарро ба кори зишт фаро мехонанд ва аз кори хуб бозмедоранд ва ( аз базли ва бахшиш дар рохи хейр ) даст мекашанд .Худоро фаромуш карданд ( ва аз парастиши у руйигардон шуданд ) ,худо хам ишонро фаромуш карда аст. Воқеан мунофиқон фармоннопазир ( ва саркаш ва гунохкор ) ва фосиқ хастанд. Аз каламайи ” фосиқ ” истефода карда, яъни  каламайиро ба кор бурдаки ом аст хам мусалмонро дар бар мегирад хам кофарро .

фосиқ барои шахси хам ба кор меравадки дар дарун ба аллох иймон дорад аммо ,дар амал дучори гунох ё олудаги ва бемори шуда аст .Барои мунофиқин хам ба кор меравад . Аммо мунофиқ дар асос ,иймон ба аллох ва рузи қиёмат надорад . Дар ин сурат ,фосиқ хам мусалмони мужрим ,гунохкор ва маризро шомил мешавад ва хам кофарро шомил мешавадки табъан дучори анвоъи гунохон ва зулмхо мешавад.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(12- қисмат)

Дар бахси куффори ошкор ахли китоб ,шибхи ахли китоб ва куффори мушрик ё секуляристхойи кофар ишора кардемки дастайи аз инхо хастандки иймон меоваранд ,ва он хам муқаллидин ва пейравони чашм ва гуш бастайи онхо хастандки ба сурати сиёхи лашкар нақши куффорро бози мекунанд ,адойи рахбаронишонро дар меоваранд ва худишонро шабихи куффор карданд. Дар инжо хам иддаи сиёхи лашкар аз муслимин хастандки хамин нақшро барои куффори пинхони дохилий бози мекунанд .Бозигарони аслий гурух ва дорудастаи мунофиқин ва куффори пинхони дохилий теъдоди кам ва ночизи хастанд ,аммо сиёхи лашкархойики худишонро дар сифоти шабихи онхо карданд ва адойи онхоро дар меоваранд бисёр зиёд ва анбух хастанд.

Барои хамин аллох таоло барои ин фариб хурдахо ,сиёхи лашкархо ва касоники худишонро шабихи куффор карданд масалайи тўвбаро матрах мекунад ; яъни имкони бозгашт ,чизики барои куффор вужуд надорад.Чун худи мунофиқин кофаранд ва кофар қатъан иймон намеоварад. Аллох таоло мефармояд :

«إِنَّ الْمُنَافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِیراً* إلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا (نساء/146-145)،

Магар касони ( аз ишон )ки тўвба кунанд (табу) ва баргарданд ва ба ислох бипардозанд ( ва аслаху ) ва ба худо мутавассил шаванд (ваътасому биллах ) ва дини худишонро холисона аз он худо кунанд ( ва ахласу динахум лиллах ) .Пас онон аз замраи мўъминон хохад буд ва худованд ба мўъминон подоши бузурги хохад дод.

Ин оя ба сирохат ишора дорадки фақат тўвба барои ин секулярзадахо кофий нест ,дуруст аст тўвба бароишон хаст аммо фақат тўвба барои секулярзадахо кофий нест.Балки бояд ” аслаху ” кунанд ва чун муфсид буданд бояд эълони бароат кунанд ва дар рохи ислохи ақидатий ва рафторий муслимин хар чи аз дастишон бар миоядро бояд анжом диханд . Мафосидишонро жуброн  кунанд дар мовриди мафосидики анжом доданд дар хадди тавонишон ровшангари кунанд.

Дар мархалайи севум ,таваккул ва умидишон ба аллох бошад дигар таваккулишон ба ин набошадки Сталин ,Амрико ,Фаранса ,Туркия ,Русия ва соири куффор аз онхо химоят кунанд .Дар мархалаи баъди ва мухимтарин мархала баъди аз тўвба  ” ва ахласу динахум лиллах ” ,ин хийли мухим аст. Ин хамон чизи астки секуляристхойи кофар ва секулярзадахо дар он нохолиси доранд ;яъни хамон чохор мафхуми динро барои аллох холис кунанд ва аз тамоми хислатхойи секуляристики ба он олуда буданд худишонро пок кунанд.

Дар ин мархала ,қудрат ва хокимиятро танхо моли дини аллох бидонанд,қонун ва барномаро танхо моли аллох бидонанд ,итоат карданро танхо махсуси хукумати исломий ва қонуни шариати аллох бидонанд ва дар нихоят ,подош доданхо ва мужозот карданхоишон ( ки озод ва мамнуъ барои онхо қарор дода шуда ) ро нез танхо ва танхо мухтасси дини аллох бидонанд. Ба ин шева дин ,холис моли аллох мешавад.

«وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ»

Ин дастури чохорум хам анжом мешавад.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(11-қисмат)

Хамчунин ,ба воқеияти ғейри қобили инкори  дигари ишора мекунадки дар миёни муслимин хам ,касони хастандки харфхойи инхоро гуш медиханд ва аз ишон харфшинавойи доранд :

:«وَفِیکُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ» (توبه/47)،

Дар миёнитон хам касони хастандки сухани ишонро бишнаванд .Касоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз чигунаги сухбат кардани онхо мутаажжиб мешавад:

«يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا …»

Пайғамбар аз заданишон таажжуб мекунад чигуна боис намешавад мардум ба сухбатхоишон гуш надиханд ва боиси кашондани мардум ба сухбатхойишон намешаванд? Инхо касони хастандки пайғамбар хам аз лахни сухбат карданишон таажжуб мекард .Қатъан инхо чизи халофи шаръ намегуфтанд  аз қуръон ва дин ва шариат сухбат мекарданд .Ба истелох аз маъруфхо сухбат мекарданд.

Дар ин сурат ,жамъ ва дорудастаики мунофиқини кофар бо худишон хамрох карданд ек даст нестанд .Бо инки худишон ду даста хастанд дастаики дар асоси иймон наёварданд ва дастаи дигар хам хастандки мусалмон шуданд ё иймон хам оварданд ва дубора баргаштанд ба хамон дини секуляризм ва ақоиди секуляристи .Аммо он жамъики кулли инхоро ташкил медиханд ( ва мажмуъаики онхоро секулярзадахо маърифий кардем ва дорудастаи мунофиқин ва куффори пинхони дохилий хастанд ) ек даста нестанд.Иддайи хамин мунофиқини кофар хастандки теъдодишон маъмулан хийли кам аст , ва дастайи дигар касони аз муслимин хастандки ба далоили аз инхо харфшинавоий доранд ё хануз дар қалбишон беморий хаст ва аксарияти қотиъ дорадастайи мунофиқин  ё секулярзадахо бо ин хост:

وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُوراً ‏(احزاب/12)،

Ва ( ба ёд оварид) замонироки мунофиқин ва ононки дар дилхоишон бемори ( нифоқ ) буд мегуфтанд : худо ва пайғамбариш жуз ваъдахойи дуруғин ба мо надоданд.Дар ин оя ” мунофиқун “ро жудо  меоварад.

-لَئِن لَّمْ یَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِی الْمَدِینَةِ لَنُغْرِیَنَّکَ بِهِمْ ثُمَّ لَا یُجَاوِرُونَکَ فِیهَا إِلَّا قَلِیلاً ‏(احزاب/60)،

Агар мунофиқон ва бемордилон ва касоники дар Мадина боиси изтироб мешаванд аз кори худ даст накашанд ,туро бар зидди ишон мешуронем ва бар онон мусаллат мегардонем ,онгох жуз муддати андаки дар живори ту дар шахри Мадина намемонанд .Нигох кунид ,ошкора мегуяд :

«الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ».

Аллох таоло бо онки мажмуъаи мунофиқинро дар дунё ,ду гурух маърифий мекунад :

«الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ».

Аммо дар дунё хаммаро жузви хамон

«الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ»

Хисоб карда ,ва ин ақалийяти мунофиқинро жузви хамон аксарият ва жузви муслимин хисоб намуда аст на баракс .Яъни

 «الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ»

ро жузви хамон мунофиқини аслий ва куффор хисоб накарда балки ,ақалийяти кучаки  куффор мунофиқини кофарро жузви

«الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ»

Хисоб карда аст.Ба хамин далил астки дар жохойи зиёдий аз қуръон замоники сухан аз мунофиқин аст бо хамон лафз

«الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ»

Мовриди хитоб қарор мегирандки машмули хамон хукми инхо мешаванд.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(10- қисмат)

Ин секуляристхойи кофар ва мунофиқи дохилий пинхон шуда ,мурданд .Ин мисоли хуби аст ; мурда чигуна метавонад аз мурдашурхона ба хонаш баргардад? Ё чигуна метавонад аз қабристон ба хонаш баргардад ? Барои хамин астки аллох таоло мефармояд :

«هُمْ لایَرجِعُون»،

Инхо аз масири ғалатики интихоб карданд барнамегарданд ,чун абзори шинохт ва баргашт надоранд .Ек инсони кар ,кўр ва лолики хувишро оқилтар аз шумо медонад ва рохи хувишро бехтар аз рохи шумо медонанд аммо дар холи суқут бошадро ба хеч важхи наметавонид аз суқут нажот дихид ;ин бечора ,на гуш дорадки садои хашдори шуморо бишнавад ,на чашми дорадки жилови похойишро бибинад ва аломатхойи хашдор дихандаро бибинад , ва забон хам надорадки дар сурати суқут дархости кўмак кунад ,пас каси наметавонад ба у кўмак кунад.

Дар хар сурат ,хар ду даста аз куффори ошкор ва пинхон ,кар ,лол ва кўрхойи хастандки иймон намеоваранд .Ин ек асл ва ек воқеийят аст .Мунофиқин харгиз аз ақоиди фосиди худ барнамегарданд.Инхо пас аз шинохти хақиқат даст ба инкор ва лажбози заданд ва пас аз дидани хақ ва хақиқат худишонро ба кури заданд,барои хамин асбобики барои худишон фарохам карданд аллох таоло ба қалбхоишон мухр зада ва дигар даъвати хақ дар он нуфуз намекунад дар қалбхойики мухр хурда даъвати хақ дар он нуфуз намекунад:

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ‏ (منافقون/3)،

Ин ( инфоқ ва дуруғгуйи ва боздоштан аз дин бидон хотир астки иймон оварданд ва сипас кофар шуданд ,пас бар дилхойишон мухр находа шуда ва инхо дигар намефахманд.

وَمِنْهُم مَّن یَسْتَمِعُ إِلَیْکَ حَتَّى إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِندِکَ قَالُوا لِلَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفاً أُوْلَئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ ‏(قتال/16)،

Онон касониандки худованд бар дилхойишон мухр находа аст

«طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ»

Ва аз хавохо ва хавасхоишон пейравий мекунанд

• «وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ».

رَضُواْ بِأَن یَکُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَفْقَهُونَ ‏(توبه/87)،

Онон бадин хушнудандки бо занони хонанишин боқи бимонанд ( яъни барои жиход берун нараванд ) .Дилхойишон мухр зада шуда аст ва лизо немефахманд.

Пас,куффори пинхони дохилий ё мунофиқинки хомили ақоид ва бовархойи мушрикин ва секуляристхо хастанд харгиз иймон намеоваранд ва даст аз дини секуляризм намекашанд .Чун аслан касики кофар мешавад тибқи қоидаи

«إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ»

Харгиз иймон намеоварад,чун абзори шинохтиро аз даст доданд ва аллох ба ин абзорхо мухр зада ва парда кашида :

«خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِیمٌ».

Аллох таоло бо маърифий сифот ва абоди мухталиф дорадастаи куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ё ба забони имрузин дорудастаи секуляристхо ва бо маърифий ин секулярзадахо мехохад ек жараён ва дастгохи тўвтиъайиро барои муслимин чехра нигори кунад ва онро ифшо намояд ва бишносандки дар зери пушиши дин ,иймон ва ибодат, қасди зарба задан ба дин ,иймон ва жомеъаи муслиминро доранд.

(идома дорад……..)