دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(9- қисмат)

Дар ин сурат ,маржаъи ақидатий ,манбаъи ақидатий ва дини аслий мунофиқин ,секуляризм аст ва тамоми мусалмононироки дар дорудастаи инхо гир карданд ва ба беморихойи ақидатий ва рафтори инхо олуда шуданд ,мо онхоро ” секулярзода ” меномем мисли сармозада ё гармозада .Ин исми хақиқий онхо дар ин замон аст ва исми астки муслиминро қодир мекунад равобити худишонро бо мунофиқин танзим кунанд ,ва аз беморийхо ва мусибатхойи онхо худишонро дур намоянд ва аз иймонишон ва аз худишон мухофизат кунанд.

Мунофиқин ва вужуди куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб дар сурати доштани қудрати боздорандаги дар миёни муслимин ва бахусус дар сурати доштани қудрати хукумати исломий ,хукми воксанро дорандки иймони мўъмининро дар баробари куфрийёт ва инхирофот муқовимтар мекунад . Иймони муслиминро росихтар мекунад .Аммо ,агар муслимин қудрати боздорандаги ё хукуматий надошта бошанд,фожеа ва тарожди вахшатноки барои иймон ва мовжудияти муслимин мешавандки мусибати болотар аз инхо барои иймон ва мовжудияти муслимин мумкин нест то ба хол вужуд дошта бошад.

Диққат дошта бошидки мунофиқин ва дорудастаи онхо машмули муслимини мухолиф намешавандки дар ижтиход ё таъвилоти фиқхий бо аъзойи шўрои муслимин ихтилоф доранд .Ин ихтилоф дар шўро неъмати астки муслиминро ба пеш мебурд ва монеъи тафарруқ ва чанд дастаги мешавад ,ба шартики дар дохили шўро бошад ва ижмоий вохид аз он берун биёяд .Чанин ихтилофи ек неъмат аст,амалий аст барои пешрафт ва ба вужуд омадани дидгоххойи новин ва жадид.

Пас ,мунофиқин ва дорудастаики барои худишон тартиб доданд жараён ва гурухи хастанд мутамойизки ,хадафишон фақат ва фақат тахриб ,тафрақа ва зарар задан ба хукумати исломий ва жомеъаи исломий аст.

Нуқтайи муқаддамоти дигар дар мовриди дорудастайи мунофиқин ё секулярзодахо нохамгуни ин гурух ,ва вужуди сиёхи лашкари аз муслимин астки ин куффори пинхони дохилий ба дури худишон жамъ карданд , ва онхоро ба истелох секулярзада карданд.Медонемки аллох таоло тейи мисоли дар мовриди куффори ошкор мефармояд :

«صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ» (بقره/170)،

Ба хамин шева дар мовриди мунофиқин хам фармуда :

«صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ» (بقره/18).

Ба куффори ошкор гуфта ” ла яъқилун ” ба инхо гуфта ” ла яржиъун “.

Мунофиқин ва секулярзадахо замоники забон ,гуш ва чашмики  абзорхойи шинохти хастандро аз даст доданд ,дигар чигуна метавонанд мутаважжих шаванд рохики барои худишон интихоб карданд рохи ғалати аст ? Ва аслан чигуна метавонанд ба инхироф ва хатойи худишон пей бибаранд ? Чигуна метавонанд баргарданд ? Инхо аз назари аллохи мутаол инсонхойи мурдайи хастандки дигар таблиғ ва ёдовари бароишон фойдаи надорад :

«اِنْ هُوَ اِلاَّ ذِکْرٌ وَ قُرآنٌ مُبینٌ لِیُنْذِرَ مَنْ کانَ حَیّاً وَیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْکَافِرین» (یس/69-70)،

Ин (китоби осмоний ) танхо зикр ва қуръони мубин аст ! То афродироки зинданд “ман кана хайян ” ,бим дихад ва фармони азоб бар онон мусаллам гардад.

(идома дорад…..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(7-қисмат)

Дар хар сурат ,аллохи мутаол ин дорудастаро ба унвони душман маърифий карда ва мефармояд :

«… هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ…» (منافقون/4)،

“ишон душмананд ; аз онхо хазар дошта бош ва бипархез ……..”.Пас ,ононки дар дохили мо хастанд ва аз хуқуқи мо хам бархурдоранд ,ва гох хам забон ва хам махалла ва гох мумкин аст жузви хонуводайи мо хам бошанд ,инхо душмананд ва дар ин шакки нест.Аммо ,нуқтайи мухиммики дар хамин ибтидо лозим аст ба он ишора шавад ин астки куффори пинхони дохилий аз назари ақидатий чи ақидайи дорандки он хамма оя дар мовридишон нозил шуда аст? Яхудийанд ? Насрониянд? Мажусанд ? Собеиянд?Мушриканд ?Инхо чи хастанд ва ақидашон чист ?Кофаранд дигар .

Дар асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам кофари пинхони дохилий бо моски нифоқки ба чехра зада буданд дорои бовархо ва ақидаи будандки мумкин аст бар халофи тамоми меёрхо ,арзишхо ,ва бовархойи куффори ахли китоб ва хатто шибхи ахли китоб бошад ,ва танхо метавон онро дар миёни куффори мушрик ва секуляристхо мушохида кард. Воқеийят хам ин астки мунофиқин дар ин дўвра  хамон мушрикин ва куффори ғейри ахли китоби ташкил дода будандки ба далили мухталиф адойи муслиминро дар меоварданд.Чун куффори ахли китоб хамчун яхудиён ва насоро хар кудом дорои киён ,мовжудият ва истиқлоли дохилий хосси худишон буданд,худмухтори хосси дохилий худишонро доштанд ва ниёзи ба нифоқ ва тазохури ба дини ислом надоштанд .Яхуд ва насоро хар кудом қалъа ,русто ва макони хосси худишонро доштандки дар ин маконхо хокимияти худишонро доро буданд ва бар пейравони худишон аъмоли қудрат мекарданд.Бахусус яхудки дар пеймони Мадина мисли уммати муслимин аз хуқуқи ва мазоёйи онхо хам бархурдор буданд.

Дар ин сурат ,склети шикл дихандаи мунофиқиники кулли оёти қуръон ва ривояти росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовридишон нозил шуда ,дини секуляризм аст.Аммо секуляризми масх шуда ,беғайрат ,дуруғгу ,хоин ва дар кул секуляризми тақаллубий ва жаълийки бисёри аз сифоти писандидаи секуляристхои ошкора қурайшро аз худишон дур карданд.Тасаввур кунид Абу Суфён секуляр дар дарбори насронийхо хозир намешавад алайхи душмани худиш ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дуруғ бигуяд .Аммо дуруғ  назди ин куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ба еки аз усули пазирофта шудаи ахлоқий табдил мешавад.

Пас,муслиминики ба бемори мунофиқин олуда шуданд ба забони имрузин метавон онхоро ” секулярзода ” ном бурд .Мисли касики сармозада ё гармозада бошад,инхо хам  “секулярзода ” хастанд ,инхо хам “секулярзода ” шуданд .Чун дини мунофиқин кофарики даруни гурух ва хизб ва дорудасташон хастанд ва мо онхоро намешносем ,секуляризм аст.Инхо ба бемори ва ба олудагихои онхо мубтало шуданд инхо хам секулярзода шуданд .Албатта ,уламо саъй карданд ин куффори пинхони дохилийро бо шиклики он замони мушрикин ба худишон гирифтанд маърифий кунанд .Масалан дар он замон ,мушрикин чи шикли чи қиёфаи ба худишон мегирифтанд онро бо адабиёти хамон замон маърифий кунанд. Масалан касоники чун ибни Қоййим ва дигарон ба жойи каламайи мунофиқ аз каламаи зандиқ истефода мекарданд .Забони рузи он замон барои мунофиқин ин буда ,ва каламаи зандиқ дарбардорандаи тамоми сифот ва вижагихойи мунофиқин буд ва барои мардуми он аср малмустар ва ошнотар буд ва мардум рохаттар метавонистанд аз онхо хазар кунанд ва фосилахойишонро бо онхо танзим кунанд ва аз беморишон дурий намоянд ва аз сифоти онхо дури кунанд.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(6-қисмат)

Дар миёни мунофиқин ва куффори пинхони дохилий касони будандки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам онхоро маърифий карда буд, ва мардум бо алоим ва нишонахойи онхоро мешнохтанд ,ва каси дар нуфоқи онхо шак надошт ,ва оёти қуръоний нифоқи онхоро баён карда буд ; мисли Абдуллох ибни Убай .Бо ин вужуд ,замоники ин мунофиқин мурданд варасайи мусалмонишон аз онхо ирс бурданд , ва замоники каси аз атрофиёни онхо мемурд мерос ба онхо  хам мерасид ,ва жони онхо хам мухофизат мешуд.

Ин куффори дохилий ( мунофиқин ) ки ошкора кардани куфришон робитаи танготанги бо қудрати боздорандаги муслимин ва бахусус қудрати хукумати ва ижтимоий муслимин дорад ,дар садрил ислом ба тадрижки ахкоми шариат нозил мешуд мовзегирийхойи беморгунайи дар баробари татбиқи ин ахком аз худишон нишон медоданд.

Инхо ,хам мехостанд аз имтиёзоти муслимин дар жомеъа бархурдор шаванд ва мовқеийяти ижтимоий худишонро хифз кунанд , ва хам инки дар либоси ислом ва муслимин дар фикри зарба задан ба муслимин буданд.Инхо чун ғайрати бархурди рударру бо муслиминро надоранд,қасд доранд бидуни инки муттахам ба муқобила ва мубориза бо қонуни шариати аллох ва арзишхойи он ва хукумати исломий шаванд коршикани кунанд.

Бо ин вужуд ,аллохи мутаол ин ба зохир мусалмононро кофар номида ,хар чанд дар дунё жихати мухофизат аз вахдати ижтимоий муслимин ва мухофизат аз муслиминики фариби инхоро хурданд ва имкони бозгашти онхо меравад ,ин куффори пинхонро аз имтиёзоти хосси муслимин бахраманд карда аст.Имтиёзотики хосси муслиминанд ва куффори ошкора аз ин бархурдор нестанд худованд ин куффори пинхонро машмули ин имтиёзоти муслимин хам карда ва онхоро дар дунё жузви онон хисоб карда аст.

Бо нузули оёт ва шаъни нузули ин оёт ва ровшангарихойи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам каси чун Абдуллох ибни Убай Сулул ,ин шахсро хамма мешнохтанд ,гурухи хам будандки танхо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам онхоро мешнохт исми инхоро ба Хузайфа хам гуфт ,ва гурухи аз инхо хам хастандки танхо ва танхо аллох таоло аз онон хабар дорад ва каси онхоро дар дунё наметавонад ташхис дихад ,на хеч сахоба ва на пайғамбар ва мовжуди дигари наметавонад онхоро ташхис дихад . Пас ,се даста буданд : дастайики хаммайи мардум онхоро мешнохтанд,гурухи дигари будандки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам исми онхоро медонист ва ба дигарон нагуфта буд ,ва дастайи хам будандки фақат ва фақат аллох  онхоро мешнохт ва каси аз онхо хабар надошт хатто худи пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам.

. «وَمِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَهِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِیمٍ» (توبه/۱۰۱)،

«لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ»

Ин гурухи севуми буданд дар миёни аъроби бодиянишин атрофи шумо ва дар миёни худ ахли Мадина ,мунофиқини хастандки тамрини нифоқ карданд ва дар он махорат пейдо намуданд.Ту ишонро намешноси ва балки он ононро месносем

«لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ»

Ишонро ду бор шиканжа медихем .Сипас равонаи азоби бузурги мегардонад.

Бо марги  афродики аз тариқи вахий росулуллох саллаллоху  алайхи васаллам онхоро маърифий карда буд ва бо инқитоъи вахий ,дигар шиносоийи мунофиқини кофарки дар тор ва пуди жомеъа нуфуз карданд то рузи қиёмат барои инсонхо ғейри мумкин аст .Хар чандки шинохти алоими онхо ва хатто гурух ва бонди онхо , ва муслимини фариб хурдайи тахти нуфузи онхо мумкин аст мақдур бошад.Гурух ва бонди онхо мумкин аст мақдур бошад ва ле мунофиқиники кофаранд ва дар дохили ин дорудастаи шинохта шуда хастанд шинохтишон барои инсонхо ғейри мумкин аст.(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(5-қисмат)

Бо ин вужуд ,”куфр ” бемори вогирий астки дар бадан ва рафтори шахс ихтилол ижод мекунад ,ва хамин ихтилолот уро аз афроди солим жуда менамояд.Куффори пинхони дохилий ё мунофиқин хамчун соири куффор ба ин бемори худ ” огохий ” доранд ,фарқи худишон бо муслиминро дақиқан медонанд аммо мунофиқин бо зохири исломийки барои худишон дуруст карданд боис мешаванд дигарон онхоро нашносанд ва боиси шуйуъи бемори дар миёни соири муслимин хам мешаванд .

Бар ин асос ,баъзи аз муслимин бидуни огохи ва жохилона ,ба баъзи аз алоими ин бемори гирифтор мешаванд ( хамчун имоми масжиди зирор ), ё мумкин аст шахси мусалмон ,огохона худишро ба баъзи аз сифоти куффори пинхони дохилий ба хотири бемори қалбий ва заифул иймон будан ,гирифтор ва олуда кунанд .Холо замоники қудрати хукумати исломий вужуд надошта бошадки аз шуйуъи ва интиқоли ин беморихо жиловгирий кунад, мумкин аст шахси мусалмони олудаки ,сифоти писандидайи зиёдий хам дорад ,аммо бар ин бемори ва сифати нописанди худиш огохи хам надорад ,боиси сирояти беморий ба дигарон хам мешавад .Интиқоли беморий аз чанин шахсики он хамма сифоти писандида хам дорад бисёр рохаттар ва сариътар анжом мешавад .Барои хамин ,инхо бехтарин абзор барои интиқоли бемори ва соири инхирофот дар жомеъа дар ихтиёри куффори пинхони дохилий будандки ,куффори пинхони дохилий аз онхо суистефода карданд ва аз тариқи инхо бештар барномахойи худишонро ба жилов бурданд .Фард ,инхоро бо сифоти зебоийки доранд мебинад нохудогох жараён ва манхажики дар он хастандро таъйид мекунад ва дар он меофтад бидуни пей бурдан ба теорисинхо ,муфаккирин ва ахдофи ин жараён.

Ончи мухим аст замоники қудрати боздорандаги ва бахусус қудрати хукумати исломий ва қавонини ижроий он вужуд надошта бошад ,куффор ба сурати аланий ва ошкора абзор вужуд мекунанд .Аммо ба махзи пейдо шудан қудрати хукумати бахши аз ин куффорки ғайрат ва журъат абзор вужуд надоранд дар қолиби муслимин мераванд ,ва худишонро шабихи муслимин мекунанд ,ва дар аъмоли ибодий ба сурати ноқис ,адойи муслиминро дар меоваранд.

Дар ин сурат ,дар баробари хукумати исломий ва қудрати ноши аз он ,куффор ба ду шева эъломи мовжудият мекунанд ва дар баробари барномахойи ислом ва қавонини шариат вокуниш нишон медиханд.Иддаи аз онхоки аз шахомат ва садоқат ва иймони пештари нисбат ба бовархойи худишон бархурдоранд ” ошкора ” куфри худишонро баён мекунанд ва дар сафи мушаххас эъломи мовжудият менамоянд ; ва дастаи дигарки аз чанин шахомат ва ғайрати бархурдор нестанд куфри худишонро ” пинхон ” мекунанд ва дар зохир эъломи ислом мекунанд ва адойи муслиминро дар меоваранд.

Дар ин сурат зохиран ахли қибла дар дунё се дастанд:

Муслимин .

Мўъминин.

Мунофиқин ( куффори пинхони дохилий ).

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо онки исми баъзи аз ин куффори пинхони дохилийро аз тарафи аллох медонист аммо харгиз онхоро машмули ахкоми куффор ё муртаддин накард .Балки инхоро машмули хукми муслимин кардки ,хам ин куффори пинхон аз соири муслимин ирс мебурданд хам дигарон аз инхо ирс мебурданд.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(4- қисмат)

Ба хамин далил ,касоники мунофиқ мешаванд то рузи қиёмат тағйир намекунанд:

«فَأَعْقَبَهُمْ نِفاقاً فی قُلُوبِهِمْ إِلی یوْمِ یلْقَوْنَهُ بِما أَخْلَفُوا اللَّهَ ما وَعَدُوهُ وَ بِما کانُوا یکذِبُونَ» (توبه/77)،

Худованд нифоқро дар дилхоишон падидор ва пойдор карда то рузики худоро дар он мулоқот мекунанд .Бадин хотир астки пеймони  худоро шикастанд ва хамчунин дуруғ гуфтанд . Пас нифоқ дар дилишон аст то рузи қиёмат .

Замоники аллох таоло мунофиқинро кофар маърифий мекунад ва мегуяд то рузи қиёмат хам хамин тури хастанд яъни инхо хам дар дунё мушмули :

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ*خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (بقره/6-7)،

Мешаванд , инхо машмули хамин қоида мешаванд ва барои онхо ексон аст чи онхоро бим дихи ва чи бим надихи ,иймон намеоваранд .Бо ин вужуд ,аллох таоло дар ду даста ба маърифий ин куффор мепардозад ва онхоро ба ду даста тақсим мекунад:

1 – иддаи аз онхо хастандки дар хамон асоси иймон намеоваранд ва танхо адойи муслиминро дармеоваранд :

«أُوْلَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا» (احزاب/19)،

Онон харгиз иймон наёварданд ,ва лизо худо аъмоли ишонро ботил ва бемузд мекунад ва ин кор барои худо осон аст.

2 – Дастайи дигар аз ин кофар ,ибтидо мусалмон мешаванд баъад иймон хам меоваранд ,яъни ек мархала болотар ,аммо дар нихоят кофар мешаванд .Инхо ибтидо аз даражаи мусалмон будан хам болотар мераванд ва иймон меоваранд ,аммо ба дунболи ин иймон ,кофар мешаванд.Барои хамин астки бар қалбхойишон мухр гузошта мешавад ,ва қалбхоишон дигар қудрати тафаққух ва фахмишро нисбат ба дини аллох аз даст медихад:

إِذَا جَاءکَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَکَاذِبُونَ* اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ*‏ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ» (منافقون/3)،

Бадин хотир астки иймон оварданд ва сипас кофар шуданд ,пас бар дилхоишон мухр находа шуд, ва ишон дигар ( хақиқатро дарк намекунанд ва аз иймон чизи ) намефахманд.

یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن یَتُوبُواْ یَکُ خَیْراً لَّهُمْ وَإِن یَتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَاباً أَلِیماً فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِی الأَرْضِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ ‏(توبه/74)،

Мунофиқон ба худо сўганд мехурандки нагуфтанд .Дар холики ,қатъан суханони куфр омизи гуфтанд ва пас аз иймон оварданд ,ба куфр баргаштанд ва қасди анжоми кори кардандки бидон нарасиданд ( ва он куштани пайғамбар ба хенгоми мурожаъа аз жанги табук буд).

Диққат кардид ,ду гурух буданд еки касони будандки аслан иймон наёварданд аз хамон авоил адойи мусалмононро дароварданд ” лам юъмину ” ,касони дигар будандки ” аману сумма кафару ” аввал мусалмон шуданд иймон оварданд ва баъад аз он кофар шуданд ва адойи мусалмононро дароварданд ва дар хамон қолиби исломийшон монданд ва кофарки ,худо бо  ” аману сумма кафару ” онхоро исм мебурд ё мегуяд ” кафару баъда исламихим ” мусалмон шуданд баъдан кофар шуданд.Дастаи мусалмон шуданд баъад кофар шуданд дар хамон даражайи мусалмон буданишон кофар шуданд даражайи аз мусалмон будан хам болотар рафтанд иймон оварданд ” аману сумма кафару ” баъад кофар шуданд .Инхо ду даста аз куффор хастанд.

Бо онки ба далили қудрати фардий ё қабилаий дар Макка иддаи аз муслимин аз қудрат боздорандаги бархурдор буданд ва дигарон журъати садама задан ба онхоро надоштанд , аммо кофари секуляристи қурайшки дар онжо вужуд доштанд дар нишон додани чехраи воқеий худишон ва баёни бовархойишон аз каси наметарсиданд ,ва ошкоро хамоники будандро нишон медоданд .Барои хамин астки беморийи пинхон кардани куфр назди мунофиқин замоники муслимин умуман ба қудрати боздорандаги ва бахусус ба қудрати хукумати даст ёфтанд дар Мадина ба вужуд омада аст; дар Макка муслимин умуман қудрати боздорандаги надоштанд барои хамин умуман шохиди падидаи нифоқ ва мунофиқин нестем ва оёт марбут ба мунофиқин хам умуман марбут ба дўврони Маданий хастанд на Маккий

.(идома дорад……

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(3-қисмат)

Ончи дар забони мо ва дар адабиёти роиж барои мунофиқ таржума шуда вожайи ” дуру ” мебошадки , дар забони арабий ” дуру” муодили ” зул важхайн ” аст.Аммо аллох таоло ба жойи “зул важхайн ” аз каламайи мунофиқ истефода кардаки риша дар ” нафақо ” ба маъни шикоф ,тунел ва рохру дорад.

Шумо бо каламоти чун нафақа ва инфоқ бархурд кардид .Яъни пардохти мол барои пур кардани шикофхо ва фосилахойи иқтисодий ба вужуд омада.Нафақа ва инфоқ ,конолхойи хастандки шикоф ва фосилайи бейни шахси ниёзманд бо касби имконоти иқтисодийро пур мекунад ,ва шахс аз ин конол метавонад ниёзхойи иқтисодий худро бартараф кунад ва фосила ва шикоф ба вужуд омадаи бейни у бо ниёзхойишро пур намояд.

Мунофиқ ,бар халофи нафақа ва инфоқ ,холати тахрибий дорад ва илова бар заминахойи равоний – фардий  ,истелохи хукумати – ижтимоий астки дар находхойи хукуматий ва ижтимоий ва хатто иқтисодий шикоф ижод мекунад , ва хамчун ек ” тахдиди дохилий ” ва “хатти инхирофий ” амал менамояд.

Дар ин сурат ,сарфи ” дуру ” будан ба каси мунофиқ гуфта намешавад .Хар чандки ” дуру ” будан хам еки аз вижагихойи мунофиқ астки ба унвони ек абзор дар кинори вижагихо ва абзорхойи дигар ,дар жихати ижоди шикоф ,тафриқа ва тазалзул дар жомеъа аз он истефода мекунад.

Инхо бо истефодайи абзорий аз дин ва ахлоқияти мардум ,дуздони хонаги ва сутуни панжум душмани хориж аз хона хастандки дар хидмати душманон анжом вазифа мекунанд .Мажмуъа ва дорудастаи хастандки ба қасди зарба задан ,мухолифат кардан ва тўвтиъа кардан зери пушиши хақ ба вужуд омаданд ,бидуни инки ин шужоатро дошта бошандки сарихан эълом кунанд мо душманем .Инхо дар хар ранг ва либоси ва қолиби дар меоянд .Инхо мисли руғани сухта дар хар зарфики рехта шаванд ба хамон шикли ва қолиб дар меоянд.Назди муслимин ноогох чанон вонимуд мекунандки ахли илм ва ислохгари хастанд ,дар холики бо тарвижи  шубухот ва олуда кардани ақоид ва иймони муслимин аз хар муфсиди бадтар хастанд ва аз хар мухарриби вайронгартар буданд , ва муслимин аз асри рисолат токунун ва табъан то рузи қиёмат аз бало ва мусибати онхо ба дур набуда ва нахоханд буд.

Инхо бейни дар ва долон ва тунели иймон ва ислом , ва дар ва долон ва тунели куфр ва кофари саргардонанд.Аллох таоло хамчунонки дар сураи фотиха онхоро “золлин ” яъни гумрохон ва саргардонхо маърифий карда ,барои инки дидгоххойи мухталифи мўъминин дар мовриди мунофиқин тамом шавад ва хамма ек рай шаванд , ва хамма ек дидгох дар мовриди инхо дошта бошанд боз ,зимни ” золлин ” ва саргардон номидани онхо ба нуқтаи асосийтир ишора ва таъкид мекунад ва мефармояд:

«فَمَا لَکُمْ فِی الْمُنَافِقِینَ فِئَتَیْنِ وَاللّهُ أَرْکَسَهُم بِمَا کَسَبُواْ أَتُرِیدُونَ أَن تَهْدُواْ مَنْ أَضَلَّ اللّهُ وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً» ‏(نساء/88)،

Шумо  (эй мўъминон ) чиро дарбораи мунофиқин ду даста шудаид ( ва мегуйид : оё онон жузви мўъминон ё аз замраи кофаранд ? Сахих аст бо онон бижангем ё нажангем? Қобили хидоятанд ё ахли шафоатанд ? ) ва холи онки худованд ба сабаби аъмолишон ,афкори ононро вожгуна карда ва ба қахқара кашонда аст.Оё мехохид касиро хидоят намойидки худованд ( бар асари кардори зишт ) уро гумрох ва саргардон карда ( ва неъмати хидоятро аз у гирифта аст )? Харки худо уро гумрох ва саргардон кунад ,рохи барои у  ( ба суйи хидоят ) нахохи ёфт.

Ин оя ,сирохатан ба нуқтаи асосий ишора мекунад ва он инки ,мунофиқин кофаранд ва қобили хидоят тавассути башар нестанд . Албатта дар жохойи дигари хам ба ин мухим ишора дорад ва мефармояд:

«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِینَ» (بقره/8)،

Дар миёни мардум дастахойи хастандки мегуянд мо ба худо ва рузи ростохез бовар дорем . Дар суратики бовар надоранд.

وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ کَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ یَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ کُسَالَى وَلاَ یُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ کَارِهُونَ (توبه/54)،

Оя мегуяд : хеч чиз монеъ пазириши нафақот ва базл ва бахшишхоишон нашуда аст жуз инки онон ба худо ва пайғамбариш кофар хастанд .

فَلاَ تُعْجِبْکَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ کَافِرُونَ ‏‏(توبه/55)،

Зиёдийи амвол ва авлод ( яъни нируйи иқтисодий ва инсоний ) ишон ,туро ба шигуфти нандозад .Чироки худованд мехохад ононро дар зиндаги дунё бадин васила муаззаб кунад ва дар холи куфр жон диханд ва қолиб тахийя кунанд.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

иёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(2-қисмат)

Аммо ба чи далил куффорики дар миёни муслимин худишонро қоим ва пинхон карданд мунофиқин номида шуданд ? Ва инхо чи касони хастанд?

Ибни Манзур ,сохиби лисонул араб мегуяд : каламайи нифоқ ва мунофиқ ,каламоти сирфан исломий хастандки араб қаблан аз онхо истефода накарда аст. Вожайи ” мунофиқ ” аз риша нафақа ,ба маънойи конол ,рохру ва тунели зер замини астки ду дар ё  бештар дора, ва аз ин коноло барои иститор ё нуфуз ва пеш руйи ё фарор истефода мекунанд.

Аллох таоло мефармояд :

: «وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ» (انعام/35).

“нафақо ” дар инжо яъни долон ,дахлиз ,тунел.Яъни агар руйигардони аз инхо барои ту сахт ва сангин аст,чанонки метавони ( жихати иқноъи онон рохи пейдо куни масалан ) долон ё тунели дар замини бизани ва ё нардабони ба суйи осмон бигузори ва далили барои ( иймон овардан ) инхо биёри (чанин кун .Аммо ,бидонки ин лажужон туро тасдиқ намекунанд ва иймон нимеоваранд). Ва ле агар худо бихохад ононро ( қахран ва жабран ) бар хидоят жамъ хохад кард.Пас аз замрайи касони мабошки ( хукми худо ва суннати уро дарбораи мардум ) намедонанд.

Бештари бузургони илми луғат ,ришайи мунофиқинро бо кори “ярбуъ ” ки шабихи муши сахройи ё роъсу аст тўвзих медиханд. Ярбуъ ек дар маъмули ва ошкор барои рафт ва омади худиш дорад.Аммо дар кинори ин дар махалли рафт ва омади худ ,аз тариқи тунелхойики дар хонаш зада дар ек нуқта ё нуқоти дурдасттари ,дар ё дархойи дигари хам барои эхтиёт мекунад .Ин дархойи эхтиётиро тури ба самти сатхи замин меканадки сурох нашавад,балки ек қишри нозук боқи мегузорад ,на онқадар нозукки худи қишр хароб шавад ва пойин биёяд ,балки дар ин хадки агар рузи хатари аз дари ошкор (ки хамма медонанд ) пейдо шуд ,у битавонад бо сариш мохкам ба ин қишр бизанад ва онро хароб кунад ,ва фарор намояд .Инки аз ин дар ошкор ва шинохта шуда ворид мешавад ,аммо аз он дари пинхоний хориж шавад ,араб ба ин мегуяд : нафақо ; яъни ек рохи махфий даруний пушида ………..иддаи хам гуфтандки : номи сурохи махфий ярбуъ “нофақоъ ” астки каламайи ” мунофиқ ” хам аз хамин вожа гирифта шуда аст.

Мунофиқ ,ду дар ва ду рохру барои худиш қарор дода ; ек дар вурудийки зохирий аст ва ба рохру ва тунели аслий боз мешавадки ислом аст ; ва ек рохру ва тунели инхирофий ва пинхони дигарики дорои ек дари хуружий астки бояд фарз кунем дари пинхоний ,эхтиётий ва аслий астки барои худиш нигах дошта ва каси аз он хабар надорад .Дари зохирий ва ошкор ,ислом астки ; аз он ворид мешавад ва дари пинхоний ( хамчун барнома ва қонунхойи дигари чун дини секуляризм ) ки барои рузи мабодо барои худиш нигах дошта ,ва дар миёни хамновъони ( куллан инсонхо ) ,танхо худиш аз он хабар дорад ,ва аз он хориж мешавад , ин дар дари куфр ва кофари мебошад .Холо ,бо марг аз ин дари куфр ва кофари хориж мешавад ,ё аз ин дар мисли ек муртад хориж мешавад ва куфри худишро ошкор мекунад.

Дар хар сурат ,кори инхо мисли кори ярбуъ астки бо ижоди суроххойи мутаъаддид дар замин ,хамвора рохигуризи барои худишон доранд ,камтар ба дом меофтанд ва дум ба тала медиханд .Аз ин ру ,жараёники дар ек жомеъа шикл мегирад ва хусисиёти рафтори хамин ярбуъ ва шибхи мушхоро дорад ,ба жараёни нифоқ машхур шуда аст; чун ,мунофиқ хамвора дар барзах миёни хақ ва ботил харакат мекунанд ва саргардонанд ,замоники ихсоси хатар карданд ва наздик будки расво шаванд ва чехрайи аслишон фош шавад ,бо забони бози ,дуруғгуйи ,тўвжихоти дуруғин ,ба бози гирифтани афкор ва шуъури муслимин ,сўгандхойи дуруғин ,мазлумнамойи ва ғейрих рохи фарори жадиди барои худишон ба вужуд меоваранд , ва ба хотири тарсики аз  мардум доранд харгиз хозир нестанд дар ек фазойи шаффоф ва ровшан масоил марбут ба онхо баррасий шавад.

Бо ин нигариш ,уламои луғатшуносий гуфтанд : каламаи нифоқ ба маънои ” изхор кардани матлаби бар хилофи эътиқод ” аст. Ва мунофиқ каси астки дар ботин кофар , ва дар  зохир шабихи муслимин  изхори иймон мекунад ва куфри ботиний худро пинхон мекунад . Аз ек дари ошкори вориди ислом мешавад , ва бидуни тахриби ё бастани ин дар ,аз ек дари дигари аз ислом хориж мешавад .Дар ин сурат, нифоқ дорои маъонийи густардаи аст; масалан хар касики забони у бо амалиш хамоханг набошад ,сахми аз нифоқ дорад.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(1-қисмат)

Бисмиллах валхамдулиллах .

“Ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худост уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем ,ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхойимон ва аз бадихойи аъмолимон ,хар касики худо уро хидоят кунад хеч каси наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худо уро гумрох намояд хеч каси наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи бу жузъ аллох нестки танхо ва бешарик аст, ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодайи уст.”

“эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст, аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид”.

” эй мардумон аз (хашми ) парвардигоритон бипархезид, парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас ) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занон фаровони мунташир сохт. Ва аз (хашми ) худойи бипархезидки хамдигарро биду сўганд медихид, ва бипархезид аз инки пейванди хешовандиро гусихта дорид зеро бегумон худованд муроқиби шумост.”

“Эй мўъминон аз худо битарсид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид.Дар натижа худо ( тўвфиқи хейритон медихад ва ) аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшояд . Аслан хар каси аз худо ва пайғамбариш фармонбурдори кунад ,қатъан ба пирузий ва комёбий бузурги даст меёбад”.

Аммо баъад:росттарин сухан ,китоби худо ва бехтарин равиш,равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур нововарий дар дин аст,ва хар тоза пейдо шудайи дар дин,бидъат;ва хар бидъати гумрохий ва хар гумрохий дар оташ аст.

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.

Бахши аввал дарси панжумро ба анализи куффор ихтисос додем ва онхоро ба панж гурух куффори ахли китоб ,куффори шибхи ахли китоб ,куффори мушрик ё секуляристхо ,куффори пинхони дохилий ё секулярзодахо ё мунофиқин ва куффори муртаддин тақсим кардем .

Дар бахши дувум аз дарси панжум хам саъи кардем дар мовриди ахкоми куллий марбут ба мушрикин ва секуляристхо ва ахкоми куллий марбут ба ахли китоб ва шибхи ахли китоб дар дунё сухбат кунем.

Дар ин бахш ва дар идомаи дарсхойимон дар мовриди душманшиноси шаръий ба ахком марбут ба куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ё занодиқа ва ё забони имрузин секулярзодахо мерасемки , аллохи мутаол бадтарин жойи жаханнамро ба онхо ихтисос дода ва дар мовридишон мефармояд:

«إِنَّ الْمُنافِقِینَ فِی الدَّرْک الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَ لَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِیراً» (نساء/145)،

Бегумон мунофиқин дар аъмоқи дўзах ва дар пойинтарин макони он хастанд ва харгиз ёвари барои онон нахохи ёфт.

Дарока жамъи даракот аст, даражайи ақаб гардидан аст на боло рафтан ,яъни хар чи даража даража пойин меояд маънийи он “дарака” мешавад.Дар муқобили ин калама ” даража ” қарор дорадки барои суъуд ё боло рафтан аст;

«الجَنَّة دَرَجَاتٌ و النارُ دَرَكَات»

Бехишт даражот аст ва даража даража ба самти боло меравад ; ва дўзах даракот аст яъни даража даража ба пойин меравад ;

«دَرَجَاتُ الحياةِ و دَرَكاتُ الموت»،

Даражоти зиндаги дар бехишт ва даракоти мурдан дар жаханнам аст.Яъни хамчунонки дар бехишт анвоъи зиндагихо ва даражотро дорем дар жаханнам хам анвоъи маргхоро дорем ва хамма дар ек сатх нестанд.

Агар диққат карда бошид мо дар дарсхойи қаблий се гурух аз олами башариятроки дар сураи Фотиха тахти унвони :

«أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» و «مَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ» و «الضَّالِّينَ»

ном бурда шудандро , бо оёти сураи пас аз он ,яъни сураи Бақара маърифий кардем .Дар ин сура аллохи мутаол чохор оя дарбораи мўъминин ,ду оя дарбораи куффор ва сездах оя дарбораи мунофиқин ё куффори пинхони дохилий оварда аст.

Куффори ошкорки мушаххас хастанд ва дар шинохти онхо ниёз ба захмати зиёдий нест . Фард ба забони худиш бар куфри худ гувохи медихад ва мегуяд ман секулярам , ё яхудий ,насроний ,мажус ,соибий ,кумала ,демократ ,порти ,пекака ва ………….хастам . Мўъминин хам хамин тур ,бо ками шинохт ва диққат шинохта мешаванд . Аммо тейфи мунофиқин ,жамъи ошуфта бо пушиши шибхи исломий ва мажхулий хастандки лозим аст жихати хазар ва танзими равобит ,хаддиақал сифот ва вижагихойи инхо шинохта шаванд. Шинохти ин дастаи мухарриб бисёр мушкилтар аз куффори ошкор астки ин хамма ниёз ба тўвзих дошта ва аз хассосият ва ниёзи пештари хам бархурдор аст.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий /дарси панжум .

Душманшиносийи шаръий ( 2) Ахкоми куллий марбут ба мушрикин ( секуляристхо ),ахли китоб ва шибхи ахли китоб.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

Бисмиллахир рохманир рохим.

“Ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худост уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем ,ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхойимон ва аз бадихойи аъмолимон ,хар касики худо уро хидоят кунад хеч кас наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худо уро гумрох намояд хеч кас наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи бу жузъ аллох нестки танхо ва бешарик аст, ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодайи уст.”

“эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст, аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид”.

” эй мардумон аз (хашми ) парвардигоритон бипархезид, парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас ) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занон фаровони мунташир сохт. Ва аз (хашми ) худойи бипархезидки хамдигарро биду сўганд медихид, ва бипархезид аз инки пейванди хешовандиро гусихта дорид зеро бегумон худованд муроқиби шумост.”

“Эй мўъминон аз худо битарсид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид.Дар натижа худо ( тўвфиқи хейритон медихад ва ) аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшояд . Аслан хар каси аз худо ва пайғамбариш фармонбурдори кунад ,қатъан ба пирузий ва комёбий бузурги даст меёбад”.

Аммо баъад:росттарин сухан ,китоби худо ва бехтарин равиш,равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур навоварий дар дин аст,ва хар тоза пейдо шудайи дар дин,бидъат;ва хар бидъати гумрохий ва хар гумрохий дар оташ аст.

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух .

Дар бахши аввал дарси панжумки ба анализи куффор ишороти доштем онхоро ба панж гурухи комилан мухталиф тақсим кардем .Куффори ахли китоб ,ғейри ахли китоб ,шибхи ахли китоб ,куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва куффори муртаддин .

Дар ин бахши дувум аз дарси панжум хам саъй мекунем дар мовриди ахкоми куллий марбут ба мушрикин ва секуляристхо ва ахкоми куллий марбут ба ахли китоб ва шибхи ахли китоб дар дунё сухбат кунем .

Дар ин панж даста аз куффор ,аввалини онхо мушрикин хастандки қадамати пейдоиши онхо ба қадамати пейдоиши инсон бармегардад , ва тамоми олудагихойи баъдий куффор ва инсонхо ,аз оғоз то хамин алъон хам ,таъсироти мустақим ё ғейри мустақим аз ин манбаъ ва дини фосид буда аст. Ба хамин далил ,ибтидо аз дини мушрикин шуруъ мекунем.

Аллохи мутаол ба ровшани дар оёти аз қуръон миёни ахли китоб ,куффори ахли китоб ,куффори шибхи ахли китоб ва мушрикин фарқ  мегузорад .Масалан мефармояд :

• لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ (بینه/1)
• إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَاۚ أُولَـئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ (بینه/6)
• لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذينَ أَشْرَکُوا وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ قالُوا إِنَّا نَصاري‏… (مائده/82)
• لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ (آل عمران/186)
• مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلَا الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ (بقره/105)[1]
• وَلَتَجِدَنَّهُمْ ‌أَحْرَصَ ‌النَّاسِ‌ عَلَى‌ حَيَاةٍ وَ مِنَ‌ الَّذِينَ‌أَشْرَکُوا يَوَدُّ أَحَدُهُمْ ‌لَوْيُعَمَّرُ أَلْفَ ‌سَنَةٍ (بقره/96) [2]

Илова бар ин ,боз миёни мунофиқин ва мушрикин фарқ мегузорад ва мефармояд :

• لِّيُعَذِّبَ اللَّـهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّـهُعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/73)
• وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّـهِ ظَنَّ السَّوْءِۚ(فتح/6)[3]

Ва дар ин оёти миёни ахли китоб ва шибхи ахли китоб ва мушрикин хам боз фарқ мегузорад ,хатто дар қиёмат холо чи расид ба дунё ,ва мефармояд :

• إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّـهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (حج/17)[4]

Дар хар жойи қуръон чунончи аз гурухи мужаззо тахти унвони ” аллазина ашроку ” ва ” мушрикин ” ном бурда мешаванд манзур секуляристхо хастандки ,фуқахо аз онхо тахти унвони куффори ғейри ахли китоб ва дар мавориди хам ба иштибох тахти унвони мушрикини ғейри ахли китоб аз онхо исм бурданд .

Диққат кунид дустон ,яъни хийли диққат кунидки аллохи мутаол хатто куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ва хатто мунофиқинро хам бо лафзи ” мушрикин ” ва ” аллазина ашроку ” маърифий накарда ,балки дар саросари қуръон онхоро касони маърифий кардаки ба ширк олуда шуданд ,ва баъзи аз сифот ва вирусхойи мушрикинро дар худишон жо доданд , ва то замоники инхо саффи худишонро аваз накарданд ва расман вориди хизб ва доирайи мушрикин нашуданд ,ба онхо мушрикин гуфта нашуда ; балки бо хамон исмхойи яхуд ,насоро ,мажус ва соибин ном бурда шуданд .

ادامه خواندن Дарсхойи муқаддамотий /дарси панжум .Душманшиносийи шаръий ( 2) Ахкоми куллий марбут ба мушрикин ( секуляристхо ),ахли китоб ва шибхи ахли китоб

Дарсхойи муқаддамотий /дарси панжум .Душманшиносийи шаръий ( 2) Ахкоми куллий марбут ба мушрикин ( секуляристхо ),ахли китоб ва шибхи ахли китоб

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(23- қисмат)

Ин оёт ва оёти мушобех ба мо мегуядки куффори машмули ин азоб ва лаънат мешавандки кофар аз дунё рафта бошанд, на инки дар мақтаъи кофар буданд ва ба дунболи он мусалмон шуданд ва кофар намурданд, мисли аксари сахобийи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва теъдоди аз бародарони худимонки дар ин жаласа хам хастанд.

Аз аллохи мутаол хосторемки моро дар фахми ва шиносондани сахихи дин ва душманониш ёри бидихад, ва масири вахдат ва қудратро ба муслимин нишон бидихад, ва муслиминро аз азоби махлики тафарруқ нажот бидихад ва мо ва шуморо бар дини худ собит қадам нигах дорад ва оқибатимонро ба хейр кунад.

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

Вассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух. [1]

---