Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
иёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(2-қисмат)
Аммо ба чи далил куффорики дар миёни муслимин худишонро қоим ва пинхон карданд мунофиқин номида шуданд ? Ва инхо чи касони хастанд?
Ибни Манзур ,сохиби лисонул араб мегуяд : каламайи нифоқ ва мунофиқ ,каламоти сирфан исломий хастандки араб қаблан аз онхо истефода накарда аст. Вожайи ” мунофиқ ” аз риша нафақа ,ба маънойи конол ,рохру ва тунели зер замини астки ду дар ё бештар дора, ва аз ин коноло барои иститор ё нуфуз ва пеш руйи ё фарор истефода мекунанд.
Аллох таоло мефармояд :
: «وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ» (انعام/35).
“нафақо ” дар инжо яъни долон ,дахлиз ,тунел.Яъни агар руйигардони аз инхо барои ту сахт ва сангин аст,чанонки метавони ( жихати иқноъи онон рохи пейдо куни масалан ) долон ё тунели дар замини бизани ва ё нардабони ба суйи осмон бигузори ва далили барои ( иймон овардан ) инхо биёри (чанин кун .Аммо ,бидонки ин лажужон туро тасдиқ намекунанд ва иймон нимеоваранд). Ва ле агар худо бихохад ононро ( қахран ва жабран ) бар хидоят жамъ хохад кард.Пас аз замрайи касони мабошки ( хукми худо ва суннати уро дарбораи мардум ) намедонанд.
Бештари бузургони илми луғат ,ришайи мунофиқинро бо кори “ярбуъ ” ки шабихи муши сахройи ё роъсу аст тўвзих медиханд. Ярбуъ ек дар маъмули ва ошкор барои рафт ва омади худиш дорад.Аммо дар кинори ин дар махалли рафт ва омади худ ,аз тариқи тунелхойики дар хонаш зада дар ек нуқта ё нуқоти дурдасттари ,дар ё дархойи дигари хам барои эхтиёт мекунад .Ин дархойи эхтиётиро тури ба самти сатхи замин меканадки сурох нашавад,балки ек қишри нозук боқи мегузорад ,на онқадар нозукки худи қишр хароб шавад ва пойин биёяд ,балки дар ин хадки агар рузи хатари аз дари ошкор (ки хамма медонанд ) пейдо шуд ,у битавонад бо сариш мохкам ба ин қишр бизанад ва онро хароб кунад ,ва фарор намояд .Инки аз ин дар ошкор ва шинохта шуда ворид мешавад ,аммо аз он дари пинхоний хориж шавад ,араб ба ин мегуяд : нафақо ; яъни ек рохи махфий даруний пушида ………..иддаи хам гуфтандки : номи сурохи махфий ярбуъ “нофақоъ ” астки каламайи ” мунофиқ ” хам аз хамин вожа гирифта шуда аст.
Мунофиқ ,ду дар ва ду рохру барои худиш қарор дода ; ек дар вурудийки зохирий аст ва ба рохру ва тунели аслий боз мешавадки ислом аст ; ва ек рохру ва тунели инхирофий ва пинхони дигарики дорои ек дари хуружий астки бояд фарз кунем дари пинхоний ,эхтиётий ва аслий астки барои худиш нигах дошта ва каси аз он хабар надорад .Дари зохирий ва ошкор ,ислом астки ; аз он ворид мешавад ва дари пинхоний ( хамчун барнома ва қонунхойи дигари чун дини секуляризм ) ки барои рузи мабодо барои худиш нигах дошта ,ва дар миёни хамновъони ( куллан инсонхо ) ,танхо худиш аз он хабар дорад ,ва аз он хориж мешавад , ин дар дари куфр ва кофари мебошад .Холо ,бо марг аз ин дари куфр ва кофари хориж мешавад ,ё аз ин дар мисли ек муртад хориж мешавад ва куфри худишро ошкор мекунад.
Дар хар сурат ,кори инхо мисли кори ярбуъ астки бо ижоди суроххойи мутаъаддид дар замин ,хамвора рохигуризи барои худишон доранд ,камтар ба дом меофтанд ва дум ба тала медиханд .Аз ин ру ,жараёники дар ек жомеъа шикл мегирад ва хусисиёти рафтори хамин ярбуъ ва шибхи мушхоро дорад ,ба жараёни нифоқ машхур шуда аст; чун ,мунофиқ хамвора дар барзах миёни хақ ва ботил харакат мекунанд ва саргардонанд ,замоники ихсоси хатар карданд ва наздик будки расво шаванд ва чехрайи аслишон фош шавад ,бо забони бози ,дуруғгуйи ,тўвжихоти дуруғин ,ба бози гирифтани афкор ва шуъури муслимин ,сўгандхойи дуруғин ,мазлумнамойи ва ғейрих рохи фарори жадиди барои худишон ба вужуд меоваранд , ва ба хотири тарсики аз мардум доранд харгиз хозир нестанд дар ек фазойи шаффоф ва ровшан масоил марбут ба онхо баррасий шавад.
Бо ин нигариш ,уламои луғатшуносий гуфтанд : каламаи нифоқ ба маънои ” изхор кардани матлаби бар хилофи эътиқод ” аст. Ва мунофиқ каси астки дар ботин кофар , ва дар зохир шабихи муслимин изхори иймон мекунад ва куфри ботиний худро пинхон мекунад . Аз ек дари ошкори вориди ислом мешавад , ва бидуни тахриби ё бастани ин дар ,аз ек дари дигари аз ислом хориж мешавад .Дар ин сурат, нифоқ дорои маъонийи густардаи аст; масалан хар касики забони у бо амалиш хамоханг набошад ,сахми аз нифоқ дорад.
(идома дорад…….)