نویسنده: admin

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (112)

څلورمه پوښتنه: سلام، اوس زموږ ډېر دوستان او وروڼه شته چې په ځينو مسلمانانو کې همدغه منافق صفتونه ويني، چې په تکفير کې ګړندي وي، تکفير کوي او له هغوى سره بې ادبه بد چلند کوي.ایا تاسو په نظر دا ظلم نه دی؟ ولې، دا ښکاره ظلم دی. دا د دوی بې وزله وروڼه او خویندې دي د دې پر ځای چې د هغوی فقر برترفع او هواره کړي هغوی وژني.
د دوی د تکفير ول معنی د دوی وژل دي؛
و من رمی مؤمناً بکفرٍ فهو کقتله، په دې حالت کې، موږ کولی شو ووایو:«تَکفِیرِ المُسلِم کَقَتلِهِ».

زما په اند هغه څوک چې دبی وزله د بی وزلي په جرم وژني. هغه یو غیر متوازن انسان دی او نورمال انسان نه دی.ان شاءالله دا بحث به په راتلونکي درس کې چې د مرتدینو او د مرتدانو احکامو ته مو وقف کړی دی نور هم تشریح کړو.

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(10- қисм)

Хўп, дўстлар диққат қилинглар, айтилган сўз ё амал шундай бўлиши керакки, худо мана буни айтибди ва мен буни айтганига ишонаман ва мен буни қабул қилмайман ва бошқа нарсани қабул қиламан. Диққат қилинглар, иртидодга боис бўладиган сўзлар шуки, шахс айтадики , худо мана буни айтган ва мен буни айтганига ишонаман,бу нарса менга очиқ-ойдин равшандир, аммо мен буни қабул қилмайман ва бошқа нарсани қабул қиламан.

Масалан бу шахс қуйидаги сўзларни айтса, худо аллохни шариатидаги қонунлар бўйича хукм қилиниши керак ,деган аммо мени истагим бўйича секуляризм дини ё секуляризм динидаги мазхабларни бири  бўйича хукм қилиниши керак. Ёки бундан хам пастроқда майдалаб айтганда, масалан айтсаки, мен исломни хамма нарсасини қабул қиламан, аммо оилавий алоқалар ,маданият,иқтисод,қазоват,хуқуқ,таълим ва тарбия  борасидаги худони мана бу сўзини қабул қилмайман, аллох мана буларни айтганлигини  яхши билади ,аммо қабул қилмайман,дейди, ёки шаробни харом экани борасидаги худони сўзини қабул қилмайман ёки худони зино хақидаги сўзини қабул қилмайман ёки худо таомланиш, юриш, салом бериш ва бошқа майда ишлар борасида сўзлаган, буни биламан ва уни худо айтганига хам ишонаман, аммо мен мана бу майда,жузъий ўринларни қабул қилмайман. Мана бу шахс шубхасиз бу сўзи билан исломдан чиқади ва бу сўз уни ортга қайтаради. Мана бу сўз уни ортга қайтишига боис бўлади ,чунки бу сўз хозирги пайтники эмас, бу ўтмишдаги сўз бўлиб куфр дунёсига тегишли, олдин ўша ердан исломга келган эди. Бу сўз уни орқага қайтаради,у олдинга сари харакат қилиб илгарилаган холидан ортга қайтаради, шу биргина сўз.

 Бир кўринглар, аллох таоло худонинг шариатидаги қонунларни баъзисига иймон келтириб бошқа баъзиларига иймон келтирмайдиган кишилар борасида нима,деб мархамат қилади:

«أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ  وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ  فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ» (بقره/85-86)،

Ё китобнинг (тавротнинг) бир қисмига ишониб,бир қисмини инкор қиласизми? Ораларингиздан ким бу ишни қилса, унинг жазоси бу дунёда расво  бўлиш,қиёмат кунида эса қаттиқ  азобга дучор қилинадилар. Аллох қилаётган ишларингдан ғофил эмасдир. ** Ана ўшалар охират ўрнига дунё хаётини сотиб олган кимсалардир. Бас, азоблари енгиллатилмайди ва уларга ёрдам хам берилмайди.

Аллох  бир хукмни нозил қилган бўлса хам ,фақат уни бир қисмига ё бир бўлагига иймон келтирадиган кимсаларни тақдири шудир. Шахсни эътиқод қилишича,аллох қуръонни нозил қилган ва Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам хам аллох томонидан юборилган,аммо бу шахс аллохни қонунларини бир қисмига иймон келтиради ва бошқа бир қисмига иймон келтирмайди ва уни инкор қилиб рад қилади. Улар қуйидаги оятга шомил бўлишади:

«فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ»،

Дунёда хор,паст,расво бўлишига сабаб бўлса, қиёматда энг шиддатли азобга боис бўлади. Аммо агар мана шу шахс хаммасини қабул қиламан,деса,лекин уларни амалда бажармаса гунохкор бўлади. Дунёда хорлик,пастлик, расволикка эга бўлса, қиёматда энг шиддатли азобга қолади. Аммо агар мана шу шахс хаммасини қабул қиламан деса, аммо уларни амалда  бажармаса гунохкор  бўлади. Яъни бу дегани  уларни хаммасини бажармайди ёки уларни баъзисини бажараман дегани эмас, масалан бир шахс худо айтганидек   шаробни  харом дейди, лекин шаробни ичади, агар шахс буларни хаммасини қабул қиламан деса,аммо фақат мана бу ўринни танхо ўзини  риоя қилмаса  гунохкор  бўлади, аммо исломдан чиқиб кетмайди ;  масалан буни аллох харом деганини мен яхши биламан ва уни харом эканини хам қабул қиламан,дейди, аммо уни амалда бажармайди.

(давоми бор…….)

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

(10- قیسم)

 حُوپ، دوُستلَر دِققَت قِیلِینگلَر، اَیتِیلگن سُوز یا عَمَل شوُندَی بُولِیشِی کِیرککِی، خُدا مَنَه بُونِی اَیتِیبدِی وَ مِین بُونِی اَیتگنِیگه اِیشانَمَن وَ مِین بُونِی قَبوُل قِیلمَیمَن وَ باشقَه نَرسَه نِی قَبوُل قِیلَمَن. دِققَت قِیلِینگلَر، اِرتِدادگه بائِث بوُلَدِیگن سوُزلَر شوُکِی، شَخص اَیتَدِیکِی، خُدا مَنَه بُونِی اَیتِیبدِی وَ مِین بُونِی اَیتگنِیگه اِیشانَمَن وَ مِین بُونِی قَبوُل قِیلمَیمَن وَ باشقَه نَرسَه نِی قَبوُل قِیلَمَن. دِققَت قِیلِینگلَر، اِرتِدادگه بائِث بُولَدِیگن سوُزلَر شوُکِی، شَخص اَیتَدِیکِی، خُدا مَنَه بُونِی اَیتگن وَ مِین بُونِی اَیتگنِیگه اِیشانَمَن، بُو نَرسَه مِینگه آچِیق – آیدِین رَوشَندِیر، اَمّا مِین بُونِی قَبُول قِیلمَیمَن  وَ باشقَه نَرسَه نِی قَبوُل قِیلَمَن.

مَثَلاً بُو شَخص قوُیِیدَگِی سوُزلَرنِی اَیتسَه، خُدا اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَر بُویِیچَه حُکم قِیلِینِیشِی کِیرَک، دِیگن اَمّا مِینِی اِیستَگِیم بُویِیچَه سِکوُلارِیزم دِینِی یا سِکوُلارِیزم دِینِیدَگِی مَذهَبلَرنِی بِیرِی بُویِیچَه حُکم قِیلِینِیشِی کِیرَک. یاکِی بوُندَن هَم پَستراقدَه مَیدَه لَب اَیتگندَه، مَثَلاً اَیتسَه کِی، مِین اِسلامنِی هَمَّه نَرسَه سِینِی قَبوُل قِیلَمَن، اَمّا عائِلَه وِی عَلاقَه لَر، مَدَنِیَت، اِقتِصاد، قَضاوَت، حُقوُق، تَعلِیم وَ تَربِیَه بارَسِیدَگِی خُدانِی مَنَه بُو سوُزِینِی قَبوُل قِیلمَیمَن، اَلله مَنَه بُولَرنِی اَیتگنلِیگِینِی یَحشِی بِیلَدِی، اَمّا قَبوُل قِیلمَیمَن، دِییدِی، یاکِی شَرابنِی حَرام اِیکَنِی بارَسِیدَگِی خُدانِی سوُزِینِی قَبوُل قِیلمَیمَن یاکِی زِنا حَقِیدَگِی سوُزِینِی قَبوُل قِیلمَیمَن یاکِی خُدا طَعاملَنِیش، یوُرِیش، سَلام بِیرِیش وَ باشقَه مَیدَه اِیشلَر بارَسِیدَه سوُزلَگن، بوُنِی بِیلَمَن وَ اوُنِی خُدا اَیتگنِیگه هَم اِیشانَمَن، اَمّا مِین مَنَه بُو مَیدَه، جُزعِی اوُرِینلَرنِی قَبوُل قِیلمَیمَن. مَنَه بُو شَخص شُبهَه سِیز بُو سوُزِی بِیلَن اِسلامدَن چِیقَه دِی وَ بُو سوُز اوُنِی آرتگه قَیتَرَه دِی. مَنَه بُو سُوز اوُنِی آرتگه قَیتِیشِیگه بائِث بوُلَه دِی، چوُنکِی بُو سوُز حاضِرگِی پَیتنِیکِی اِیمَس، بُو اوُتمِیشدَگِی سُوز بوُلِیب کُفردُنیاسِیگه تِیگِیشلِی، آلدِین اوُشَه یِیردَن اِسلامگه کِیلگن اِیدِی. بُو سُوز اوُنِی آرقَه گه قَیتَردِی، اوُ آلدِینگَه سَرِی حَرَکَت قِیلِیب اِیلگه رِیلَه گن حالِیدَه آرتگه قَیتَردِی، شُو بِیرگِینَه سُوز.

بِیر کوُرِینگلَر، اَلله تَعالَی خُدانِینگ شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی بَعضِیسِیگه اِیمان کِیلتِیرِیب باشقَه بَعضِیلَرِیگه اِیمان کِیلتِیرمَیدِیگن کِیشِیلَر بارَسِیدَه نِیمَه، دِیب مَرحَمَت قِیلَه دِی:  «أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ  وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ  فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ» (بقره/85-86)، یا کِتابنِینگ (تَوراتنِینگ) بِیر قِیسمِیگه اِیشانِیب، بِیر قِیسمِینِی اِنکار قِیلَه سِیزمِی؟ آرَه لِرینگِیزدَن کِیم بُو اِیشنِی قِیلسَه، اوُنِینگ جَزاسِی بُو دُنیادَه رَسوا بُولِیش، قِیامَت کوُنِیدَه اِیسَه قَتتِیق عَذابگه دوُچار قِیلِینَه دِیرلَر. اَلله قِیلَیاتگن اِیشلَرِینگدَن غافِل اِیمَسدِیر. ** اَنَه اوُشَه لَر آخِیرَت اوُرنِیگه دُنیا حَیاتِینِی ساتِیب آلگن کِیمسَه لَردِیر. بَس، عَذابلَرِی یِینگِیللَتِیلمَیدِی وَ اوُلَرگه یاردَم هَم بِیرِیلمَیدِی.

اَلله بِیر حُکمنِی نازِل قِیلگن بُولسَه هَم، فَقَط اوُنِی بِیر قِیسمِیگه یا بِیر بوُلَه گِیگه اِیمان کِیلتِیرَدِیگن کِیمسَه لَرنِی تَقدِیرِی شوُدِیر. شَخصنِی اِعتِقاد قِیلِیشِیچَه، اَلله قُرآننِی نازِل قِیلگن  وَ مُحَمَّد  صَلَّی الله عَلَیهِ وَسَلَّم هَم اَلله تامانِیدَن یوُبارِیلگن، اَمّا بُو شَخص اَلله نِی قانوُنلَرِینِی بِیر قِیسمِیگه اِیمان کِیلتِیرَدِی وَ باشقَه بِیر قِیسمِیگه اِیمان کِیلتِیرمَیدِی وَ اوُنِی اِنکار قِیلِیب رَد قِیلَدِی. اوُلَر قوُیِیدَگِی آیَتگه شامِل بُولِیشَه دِی:  «فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ»، دُنیادَه حار،پَست،رَسوا بوُلِیشِیگه سَبَب بوُلسَه، قِیامَتدَه اِینگ شِددَتلِی عَذابگه بائِث بوُلَه دِی. اَمّا اَگر مَنَه شُو شَخص هَمَّه سِینِی قَبُول قِیلَه مَن، دِیسَه، لِیکِن اوُلَرنِی عَمَلدَه بَجَرمَسَه گوُناهکار بُولَه دِی. یَعنِی بُو دِیگه نِی اوُلَرنِی هَمَّه سِینِی بَجَرمَیدِی یاکِی اوُلَرنِی بَعضِیسِینِی بَجَرَمَن دِیگه نِی اِیمَس، مَثَلاً بِیر شَخص خُدا اَیتگه نِیدِیک شَرابنِی حَرام دِییدِی، لِیکِن شَرابنِی اِیچَه دِی،اَگر شَخص بوُلَرنِی هَمَّه سِینِی قَبوُل قِیلَه مَن دِیسَه، اَمّا فَقَط مَنَه بُو اوُرِیننِی تَنها اوُزِینِی رِعایَه قِیلمَسَه گوُناهکار بُولَه دِی،اَمّا اِسلامدَن چِیقِیب کِیتمَیدِی؛ مَثَلاً بوُنِی اَلله حَرام دِیگه نِینِی مِین یَحشِی بِیلَه مَن وَ اوُنِی حَرام اِیکَه نِینِی هَم قَبُول قِیلَه مَن، دِییدِی، اَمّا اوُنِی عَمَلدَه بَجَرمَیدِی.

(دوامی بار……)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(10- قسمت)

خوب، دقت کنید دوستان ، گفتار یا عمل مثل این که شخص بگوید خدا این را گفته و یقین دارم که الله این را گفته اما، من این را قبول ندارم و چیز دیگری را قبول دارم. دقت کنید، گفتاری که باعث ارتداد می شود این است که شخص بگوید خدا این را گفته و یقین دارم که الله این را گفته، برایم آشکار و روشن است و یقین دارم که الله این را گفته اما، من این را قبول ندارم و چیز دیگری را قبول دارم.

مثلاً خدا گفته حکم باید بر اساس قانون شریعت الله باشد اما این فرد بگوید نه، حکم باید بر اساس دین سکولاریسم باشد یا یکی از مذاهب دین سکولاریسم که می خواهد باشد. یا حتی پایین تر و جزئی تر از آن، مثلاً بگوید من همه چیز اسلام را قبول دارم اما، این حرف خدا را مثلاً در مورد روابط خانوادگی، فرهنگی، اقتصادی، جزائی، حقوقی، آموزشی و غیره قبول ندارم، می داند که الله این ها را گفته اما می گوید قبول ندارم، یا این حرف خدا را در مورد حرام بودن شراب قبول ندارم، یا این حرف خدا را در مورد زنا قبول ندارم، یا خدا این را در مورد جزئی ترین مسائل مثل خوراک، راه رفتن، سلام کردن و سایر امور بسیار ریز و جزئی دیگر گفته و می گوید من می دانم و یقین دارم که خدا این را گفته اما، من این مورد بسیار ریز و جزئی را قبول ندارم. چنین شخصی بدون تردید با این سخن، از اسلام خارج می شود و این سخن او را به عقب برمی گرداند. این سخن باعث می شود که او را به عقب برگرداند، چون این سخن مال الان نیست، این سخن مال گذشته است، مال آن دنیای کفر است که قبلاً از آن به اسلام آمده است. این سخن او را به عقب برمی گرداند از این جلویی که آمده و تقدم و پیشرفتی که داشته او را به عقب برمی گرداند و عقب گرد می کند، همین یک سخن.

ببینید، الله تعالی در مورد کسانی که به بعضی از قانون شریعت الله ایمان دارند و به بعضی دیگر نه، چه می فرماید: «أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ  وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ  فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ» (بقره/85-86)، آیا به بخشی از (دستورات) کتاب (آسمانی) ایمان می‌آورید و به بخش دیگر از (دستورات آن) کفر می‌ورزید و قبول نمی کنید؟ برای کسی که از شما چنین کند، جز خواری و رسوائی در دنیا نیست، و در روز قیامت (چنین کسانی) به سخت‌ترین شکنجه‌ها برگشت داده می‌شوند و خداوند از آنچه می‌کنید بی‌خبر نیست.‏اینان همان کسانی اند که آخرت را به زندگی دنیا فروخته‌اند لذا، در شکنجه و عذاب آنان تخفیف داده نمی‌شود و ایشان یاری نخواهند شد

این، سرنوشت کسانی است که معتقد باشند الله حکمی را نازل کرده اما، تنها به بخشی یا جزئی از آن ایمان نداشته باشند. شخص معتقد باشد که الله قرآن را نازل کرده و محمد مصطفی صلی الله علیه و سلم از طرف همین الله آمده اما، این شخص به بخشی از قوانینی که الله فرستاده ایمان بیاورد اما به بخشی دیگر ایمان نیاورد و منکر شود و آن ها را رد کند. این ها مشمول «فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ»، خواری، پستی و رسوائی در دنیا و شدیدترین عذاب ها در قیامت می شوند. اما، اگر همین شخص بگوید همه را قبول دارم اما آن ها را انجام ندهد، دچار گناه شده است. نه این که همه را انجام ندهد بگوید بعضی از چیزها را انجام نمی دهم مثلاً فرد می گوید مشروب حرام است خدا گفته ولی مشروب می خورد اگر شخصی بگوید همه را قبول دارم اما این مواردی را انجام ندهد دچار گناه شده است و از اسلام خارج نمی شود؛ مثلاً بگوید می دانم الله گفته این حرام است و قبول هم دارم که حرام است اما آن را انجام می دهم.

(ادامه دارد…..)

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (111)

د احمد شاه مسعود د مړيني د دیارلسمې کلیزې په مناسبت په صراحت علني ډول د رسول الله صلی الله علیه وسلم له احادیثو سره لوبې کوي هغه د امریکا مخالفین هغه کسان ګڼي چې له خدای او دهغه رسول سره په جګړه کې دي.د حیرانتیا خبره ده لا حول و لا قوة الا بالله. یعنی هغه کسان چی په افغانستان کی د امریکا، جرمنی، انګلستان او ددی نورو متحدینو پر ضد جنګیږی او ښکاره خبره ده چی افغان اجیر پوځیان چی ورسره دی د هغوی پر ضد جنګیږی.هغه وايي: دا د خدای او رسول سره په جګړه کې دي.
پر دې سربېره هغه څوک چې له دغو مخالفانو سره جګړه کوي، لکه څنګه چې وايي، له امريکا او د هغې له متحدينو سره جګړه کوي، هر هغه څوک چې د امريکا له دغو مخالفينو سره مرسته کوي، له اسلام څخه وتلي ګڼي.
له اسلام څخه بهر، هغه طبعاً دوی مرتد ګڼي.
هر هغه څوک چې له دوی سره مرسته کوي مرتد او له اسلامه وتلی دی.تاسو کولی شئ لاړ شئ او دا پخپله وګورئ.دا په فارسي ژبه کې هم ده، تاسو کولی شئ پوه شئ.

زه نه پوهېږم چې دا څنګه د امریکا، انګلستان، جرمني، سیکولرانو او د امریکا د متحدینو مخالفت د الله او د هغه د رسول پر ضد جګړه ده؟ زه نه پوهېږم، چې دا بلعم باعورا څنګه د اورېدونکو لپاره دا توجیه کوي؟ ټولو اورېدونکو ورته غوږ نيولی وو.څوک چې په افغانستان کې د امریکا له مخالفانو سره مرسته کوي او یا په هر ځای کې د امریکا له مخالفانو سره مرسته کوي هغه څنګه مرتد او اسلامه وتلی کیږي.

ټول هغه روايتونه چې د خدای دا بنده د کرزي، عبدالله عبدالله او نورو اجیرانو او د امریکا د ګوډاګیانو په حضور کې د مخالفینو په وړاندې راوړي، دا ټول روایتونه په هغه پخپله تصدیق او تطبیق کیږي.ځکه چې هغه پخپله د امریکا د ګوډاګي حکومت د دویمې او دریمې درجې اجیرانو څخه دی.دغه شخص په دې کلیپ کې کرزی خپل رئیس بولي
دا غلام او یو بل غلام خپل ارباب او رئیس ګڼي او همدغه برده، او غلام د امریکا د حلقه بګوښ غلام دی.سیاف ټول هغه څه چې د فی سبیل الله د جهاد په اړه ویل شوي، هغه له هغو کسانو سره نښلوي چې د امریکا فی سبیل او د خاینانو فی سبیل په خاطر جنګیږي او له دې څخه نور څه د ویاړ وړ نه ګڼي. يعنې د امريکا فی سبیل او د امريکا د متحدينو او د امريکا د ګټو او د امريکا په لاس کې د غدارانو فی سبیل لپاره له جګړې پرته بل څه د عزت وړ نه ګڼي.

يعنې د طاغوتونو او د امريکا په فی سبیل جګړه عزت معرفي کوي.هغه هم د وطن او ناموس د دفاع په دروغجن عنوان په داسې حال کې چې دوی خپل وطن او عزت دولاسی امریکایانو، انګریزانو، جرمنانو او نورو… ته وړاندې کړی دی.د دې خلکو خبرې ډېرې دي، د دوی ریکارډونه له غدر، خیانت، درواغو ډک دي.د دوی د کفارو سره ولاء دومره سخته او تیاره ده چې په دې لنډ وخت کې به وڅیړل شي.

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(9- қисм)

Ички пинхон кофирни, мунофиқни,секулярзадани ошкор кофирга ва муртадга айланиб қолишига нима сабаб бўлади? Ёки бошқача ибора билан айтганда секулярзада,мунофиқ ва мунофиқларнинг тўдаси қандай қилиб ошкор кофирга,муртадга ва муртадларга айланиб қолади?

Мухтасар суратда шуни айтса бўладики, аввало уни “ошкора” аллохни шариатидаги қонунларни қаршисига қўядиган хар қандай сўз ё амал уни “ошкора” мусулмонларни жамиятидан жудо қилса ва уни ортга қайтарса ва мана бу сўз ва амал бошқа нарсага таъвил қилиб бўлмайдиган “ошкор” бўлиши керак, ва мана бу сўз ва амал мукаллаф шахс томонидан огох бўлган холда ва ўзини ихтиёри билан содир бўлиши лозим.

Албатта шофеъий мазхабидагилар куфрни ният қилишни хам иртидодга шомил дейишган. Ният яъни масалан бир шахс агар келажакда мусулмонларнинг босими камайса ва секуляризм қонунлари хоким бўлса,шахсий  озодлик номи остида шароит мухайё бўладиган бўлса , куфрни қабул қилишга ё секуляризм  ахзобларини бирига киришга ёки бўлмасам яхудий,насроний,мажус ва бошқа бўлишга ёки бўлмасам агар европага, америкага етиб борса ислом динидан чиқишга  қарор қилади.

Шофеъийларни назари бўйича мана бу шахсни келажак учун қилган нияти уни хозирги замонида кофир бўлишига сабаб бўлади. Хатто агар уни келажакда кофир бўлишига шубха мавжуд бўлган тақдирда  хам, ёки агар келажакда мана бу иш амалга ошса мен кофир бўламан деган бўлса. Ёки масалан айтсаки, агар мана бу шахс ё гурух ё мана бу хукумат ёлғон айтган бўлса ё хиёнат,ўғирлик ё фалон ишни қилса,мен аллохни шариатидаги қонунларни бир четга суриб қўяман ва фалончи секуляр хизбга аъзо бўламан, ёки яхудий, насроний бўламан; ёки агар кимки менга панох берса мен насроний ё яхудий бўламан, ёки фалончи секуляр хизб мени европага етказиб қўйса, мен мана шу кофир ва секуляр хизбни аъзоси бўламан. Ёки агар келажакда мана бу иш қилинмайдиган бўлса мен кофир бўламан. Ёки агар исломий хукумат мени сувимни, электр энергиямни ва озиқ-овқатимни таъминламаса мен кофир бўламан ва фалон секулярист хизбни аъзоси бўламан.

Бу шахс ўзини исломини келажакдаги ишни қўлига топшириб қўяди, агар уни истагига биноан ишлар жорий бўлса ёки бўлмаса кофир бўлишини шарт қилади. Бу холатда куфрга розилик беришни ўзи уни кофир бўлишига боис бўлади, у бу розиликни келажакга қолдирадими ё хозирги замонда бўладими фарқи йўқ бу шахс хозирги пайтни ўзида кофир бўлади. Фалончи гурухни ё фалончи дастани,фалон шахсни, фалон хукуматни ё фасодни ё яхшиликни ё бутун дунёни яхшилик ва ёмонликларини деб диндан ва иймондан  воз кечилмайди. Шофеъийлар мана бу равиш билан куфрни ният қилишлик, кофир бўлишга иртидодга  боис бўлади,дейишади.

Албатта ният бошқалар у хақида хукм чиқарадиган нарса эмас, аммо бу ерда мусулмонлар учун ишора қилинаётган масала шуки, улар муртад бўлишга боис бўладиган ниятлардан хам эхтиёт бўлмоқлари лозимдир. Лекин бу ерда барча иттифоқ қилган нарса , иртидод забон ва амал орқали амалга ошади. Албатта Хотиб розиаллоху анху томонидан қилинганидек сўз ё амал билан иртидодга сабаб бўлиб қолиш мумкин, аммо шахс келтирган далил ва хужжатларга ва шахсни ўтмишдаги қилган ишларига, уни нияти ва қасдига эътибор берилиши лозим.

(давоми бор…….)

 شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی : مَقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس: شَرعِی دُشمَنشُوناسِی (4) شَرعِی اَدَبِیاتدَگِی مُرتَدلَرنِی اَنِیقلَش وَ مُرتَدلَرگه، مُرتَدلَرنِی جِبهَه سِیگه قَندَی مُناسَبَتدَه بوُلِیش.

شَیخ اَبُو حَمزَه مُهاجِر هوُرامِی حَفِظَهُ الله نِی اَاوُدِیا تَسمَه سِیدَن یازِیب آلِینگن

• قیسم)

اِیچکِی پِینهان کافِرنِی، مُنافِقنِی، سِکوُلارزَدَه نِی آشکار کافِرگه وَ مُرتَدگه اَیلَنِیب قالِیشِیگه نِیمَه سَبَب بُولَدِی؟ یاکِی باشقَه چَه عِبارَه بِیلَن اَیتگندَه سِکوُلارزَدَه، مُنافِق وَ مُنافِقلَرنِینگ توُدَه سِی قَندَی قِیلِیب آشکار کافِرگه، مُرتَدگه وَ مُرتَدلَرگه اَیلَنِیب قالَدِی؟

مُختَصَر صُورَتدَه شوُنِی اَیتسَه بُولَدِیکِی، اَوَّلاً اوُنِی “آشکارَه” اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی قَرشِیسِیگه قوُیَه دِیگن هَر قَندَی سُوز یا عَمَل اوُنِی “آشکارَه” مُسُلمانلَرنِی جَمِیعیَتِیدَن جُودا قِیلسَه وَ اوُنِی آرتگه قَیتَرسَه وَ مَنَه بُو سوُز وَ عَمَل باشقَه نَرسَه گه تَعوِیل قِیلِیب بُولمَیدِیگن “آشکار” بوُلِیشِی کِیرَک، وَ مَنَه بُو سُوز وَ عَمَل مُکَلَّف شَخص تامانِیدَن آگاه بُولگن حالدَه وَ اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن صادِر بُولِیشِی لازِم.

اَلبَتَّه شافِیعِی مَذهَبِیدَگِیلَر کُفرنِی نِیَت قِیلِیشنِی هَم اِرتِدادگه شامِل دِییِیشگن. ^[1] نِیَت یَعنِی مَثَلاً بِیر شَخص اَگر کِیلَجَکدَه مُسُلمانلَرنِی باسِیمِی کِیمسَه وَ سِکوُلارِیزم قانوُنلَرِی حاکِم بُولسَه، کُفرنِی قَبوُل قِیلِیشگه یا سِکوُلارِیزم اَحزابلَرِینِی بِیرِیگه کِیرِیشگه یاکِی بُولمَسَم یَهُودِی، نَصرانِی، مَجُوس وَ باشقَه بُولِیشگه یاکِی بوُلمَسَم اَگر یِیوراپَه گه، اَمِیرِکَه گه یِیتِیب بارسَه اِسلام دِینِیدَن چِیقِیشگه قَرار قِیلَدِی.

شافِیعِیلَرنِی نَظَرِی بُویِیچَه مَنَه بُو شَخصنِی کِیلَجَک اوُچُون قِیلگن نِیَتِی اوُنِی حاضِرگِی زَمانِیدَه کافِر بُولِیشِیگه سَبَب بُولَدِی. حَتَّی اَگر اوُنِی کِیلَجَکدَه کافِر بُولِیشِیگه شُبهَه مَوجُود بُولگن تَقدِیردَه هَم،یاکِی اَگر کِیلَجَکدَه مَنَه بُو اِیش عَمَلگه آشسَه مِین کافِر بُولَمَن دِیگن بُولسَه. یاکِی مَثَلاً اَیتسَه کِی، اَگر مَنَه بُو شَخص یا گوُرُوه یا مَنَه بُو حُکوُمَت یالغان اَیتگن بُولسَه یا خِیانَت، اوُغِیرلِیک یا فَلان اِیشنِی قِیلسَه، مِین اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی بِیر چِیتگه سوُرِیب قوُیَه مَن وَ فَلانچِی سِکوُلار حِزبگه اِعضا بوُلَمَن، یاکِی یَهُودِی، نَصرانِی بُولَمَن؛ یاکِی اَگر کِیمکِی مِینگه پَناه بِیرسَه مِین نَصرانِی یا یَهُودِی بوُلَمَن، یاکِی فَلانچِی سِکوُلار حِزب مِینِی یِیوراپَه گه یِیتکَزِیب قوُیسَه، مِین کافِر بُولَمَن. یاکِی اَگر اِسلامِی حُکوُمَت مِینِی سوُوِیمنِی، اِیلِیکتِر اِینِیرگِیَمنِی وَ آزِیق- آوقَتِیمنِی تَعمِینلَمَسَه مِین کافِر بُولَمَن وَ فَلان سِکوُلارِیست حِزبنِی اَعضاسِی بُولَمَن.

بُو شَخص اوُزِینِی اِسلامِینِی کِیلَجَکدَگِی اِیشنِی قوُلِیگه تاپشِیرِیب قوُیَه دِی، اَگر اوُنِی اِیستَگِیگه بِنائاً اِیشلَر جارِی بُولسَه یاکِی بوُلمَسَه کافِر بُولِیشِینِی شَرط قِیلَدِی. بُو حالَتدَه کُفرگه راضِیلِیک بِیرِیشنِی اوُزِی اوُنِی کافِر بُولِیشِیگه بائِث بوُلَدِی، اوُ بُو راضِیلِیکنِی کِیلَجَکگه قالدِیرَدِیمِی یا حاضِرگِی زَماندَه بُولَدِیمِی فَرقِی یُوق بُو شَخص حاضِرگِی پَیتنِی اوُزِیدَه کافِر بُولَدِی. فَلانچِی گوُرُوهنِی یا فَلانچِی دَستَه نِی، فَلان شَخصنِی، فَلان حُکوُمَتنِی یا فَسادنِی یا یَحشِیلِیکنِی با بوُتوُن دُنیانِی یَحشِیلِیک یا یامانلِیکلَرِینِی دِیب دِیندَن وَ اِیماندَن واز کِیچِیلمَیدِی. شافِیعِیلَر مَنَه بُو رَوِیش بِیلَن کُفرنِی نِیَت قِیلِیشلِیک، کافِر بُولِیشگه اِرتِدادگه بائِث بوُلَدِی، دِییِیشَدِی.

اَلبَتَّه نِیَت باشقَه لَر اوُ حَقِیدَه حُکم چِیقَرَدِیگن نَرسَه اِیمَس، اَمّا بُو یِیردَه مُسُلمانلَر اوُچُون اِیشارَه قِیلِینَیاتگن مَسَلَه شوُکِی، اوُلَر مُرتَد بُولِیشگه بائِث بوُلَدِیگن نِیَتلَردَن هَم اِیختِیاط بُولماقلَرِی لازِمدِیر. لِیکِن بُو یِیردَه بَرچَه اِتِّفاق قِیلگن نَرسَه،اِرتِداد زَبان وَ عَمَل آرقَلِی عَمَلگه آشَدِی. اَلبَتَّه حاطِب رَضِیَ الله عَنهُ تامانِیدَن قِیلِینگنِیدِیک سوُز یا عَمَل بِیلَن اِرتِدادگه سَبَب بوُلِیب قالِیش مُومکِین، اَمّا شَخص کِیلتِیرگن دَلِیل وَ حُجَّتلَرگه وَ شَخصنِی اوُتمِیشِیدَگِی قِیلگن اِیشلَرِیگه، اوُنِی نِیَتِی وَ قَصدِیگه اِعتِبار بِیرِیلِیشِی لازِم.

(دوامی بار……)

---

[1]– المجلس‏الاعلی للشؤون الاسلامیة، موسوعة جمال عبدالناصر، قاهره، المجلس الاعلی، 1389ق، ج 4، ص 252

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(9- قسمت)

حالا  چه چیزی باعث می شود یک کافر پنهان، منافق و سکولارزده به یک کافر آشکار و مرتد تبدیل شود؟ یا به عبارتی دیگر چگونه سکولارزده، منافق، منافقین و دارودسته ی آن ها به کافر آشکار و مرتد و مرتدین تبدیل می شوند؟

به صورت مختصر می توان گفت که، هر قول و عملِ کفری که ابتدا آن را «آشکارا» در برابر قانون شریعت الله قرار دهد و به همراه این، این قول یا عملش او را «آشکارا» از جامعه ی مسلمین جدا کند و او را به عقب برگرداند، و این قول و عملش جز كفر «آشکار»، قابل تأويل به چيز ديگری نباشد، و این قول و عمل هم بر اثر آگاهی، علم و اختیار از طرف شخص مکلفی باشد و عذری شرعی نداشته باشد. همین. 

البته، شافعی ها صرفِ نیتِ کفر را هم مشمول ارتداد دانسته اند.^[1] نیت یعنی، مثلاً اینکه شخصی تصمیم قطعی داشته باشد که اگر در آینده فشار مسلمین از روی وی برداشته شد و قانون سکولاریسم حاکم شد، که می دانیم تحت عنوان آزادی شخصی، آزادی دین و غیره از او حمایت ‌می کند و کسی نمی تواند به او صدمه بزند، در این صورت، چنین شخصی می گوید آن زمان تصمیم می گیرد اگر زمینه فراهم شد مثلاً جزو یکی از احزاب سکولاریست می گردد، یا یهودی، نصرانی، مجوس و غیره می شود، یا اگر توانست و پایش به اروپا یا آمریکا باز شد در آینده دست از دین اسلام بکشد.

در نظر شافعی ها این تصمیم و نیت قطعی به کافر شدن در آینده، باعث کافر شدن وی در حال می شود. حتی تردید در این که در آینده کافر می شود یا نه، باز این هم باعث کافر شدن وی در حال می گردد، یا بگوید اگر در آینده این کار انجام شود من کافر می شوم. مثلاً اگر این شخص یا این گروه یا این حکومت دروغ گفت یا خیانت و دزدی کرد یا فلان کار را انجام داد من قانون شریعت الله را رها می کنم و عضو فلان حزب سکولار می شوم، یا یهودی، نصرانی و غیره می شوم؛ یا اگر کسی به من پناهندگی بدهد من نصرانی یا یهودی می شوم، یا اگر فلان حزب سکولار بتواند مرا به اروپا برساند من عضو همین حزب سکولار و کافر می شوم. یا بگوید اگر در آینده این کار انجام نشود من کافر می شوم. مثلاً اگر آب، برق و سایر امکاناتم را حکومت اسلامی تأمین ننماید و شکمم را سیر نکند من کافر می شوم و عضو فلان حزب سکولاریست، یهودی، نصرانی و غیره می شوم که این امکانات را برایم تأمین می کند و به من می دهد.

این شخص، اسلام خود را به کاری در آینده موکول می کند که اگر طبق میل وی پیش رفت یا نرفت این فرد کافر می شود. در هر صورت، رضایت به کفر باعث کافر شدن می گردد، چه این رضایت را به آینده موکول کند یا در زمان حال باشد، و این شخص در حال حاضر کافر می شود. دین و ایمان چیزی نیست که به خاطر فساد یا خوبی فلان گروه، فلان دسته، فلان اشخاص، فلان حکومت یا به خاطر خوبی و بدی  تمام دنیا از آن دست کشید. شافعی ها به این شیوه، صرفِ نیتِ کفر را باعث کافر شدن می دانند و چنین چیزی را مشمول حکم ارتداد می دانند.

البته، نیت چیزی نیست که دیگران بتوانند درمورد آن قضاوت کنند و تنها این مسأله را به مسلمین گوشزد می کند که مسلمین حواسشان باشد حتی نیتی نکنند که آن ها را مرتد نماید. اما، آنچه همه بر آن اتفاق نظر دارند ارتداد از طریق زبان و عمل (از طریق سخن و کردار) است. هر چند که، اگر موردی چون حاطِب رضی الله عنه وجود داشته باشد و مرتکب گفتار یا عملی ارتدادی شده باشد، باز هم باید با توجه به قرائن و دلایلی که می آورد، و با توجه به سابقه ی فردی وی، به قصد و نیت او از این رفتار نگریسته شود و به قصد و نیت این شخص از انجام چنین عمل یا گفتار کفری توجه شود.

(ادامه دارد…….)

---

[1]– المجلس‏الاعلی للشؤون الاسلامیة، موسوعة جمال عبدالناصر، قاهره، المجلس الاعلی، 1389ق، ج 4، ص 252

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (110)

دريمه پوښتنه: سياف وايي: زموږ عسکر، زموږ ملي اردو او زموږ پوليس چې له امريکايانو سره دي وژل کېږي، شهيدان دي او بل لوري چې له موږ او امريکايانو سره جنګېږي، مړي يې په جهنم دوزخ کې دي، آيا رښتيا وايي؟ او دا حدیث دی؟

سیاف یو له هغو کسانو څخه دی چې د خپلو مخاطبینو د جاهلت ناپوهۍ او له هغه څخه د حکومتي او طاغوتونو د ملاتړ له امله په اسانۍ له آیاتونو او روایتونو سره لوبې کوي.
يعنې يو حکومتي ملاتړ چې د هغه څخه کوي چه د هغه تر شا ځواک دی او دوهم دا چې د هغه په ​​وړاندې خلکو د جاهلت ناپوهي او په ځانګړې توګه د منافقینو او سیکولراشوی چې د هغه خبرې تعقیبوي، د دې لامل شوی چې دا شخص په اسانۍ سره له آیاتونو او روایتونو سره لوبې وکړي.
البته دا خبره عبدالرب رسول سیاف وايي: زموږ عسکر یې هم واوري، اجیر یې هم واوري، که اجیر ووژل شي، ځای یې دوزخ دی، دا د پیغمبر خبرې دي، دا زما خبرې نه دي.
او که زموږ عسکر ووژل شو، زموږ سرتېری ووژل شو، د هغه ځای به جنت وي، دا خبره رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلې دي.
ما پخپله د دې سړي خبرې په هغه کلیپ کې ولیدلې چې د رباني د مړینې د څلورم کلین په مناسبت یې ویلي وو. دا د خدای بنده پخپله د امریکایی اجیرانو اجیر دی.سکاره سکاره ته وايي چې مخ د تور. دلته د رسول الله صلی الله علیه وسلم هغه وینا را په یاد شوه چې وایي: «إذا لم تستحی فأصنع ما شئت»، که شرم نه لرې نو هر څه چې غواړې هغه وکړه.

البته د احمد شاه مسعود د شهادت د څلورم تلین په مناسبت په یوه کلیپ کې هغه هم په افغانستان کې د امریکا لاسپوڅی حکومت یو اسلامي حکومت ګڼي او ځان یې هم یو له هغو څخه ګڼي چا چې د دې حکومت په جوړولو کې رول لوبولی او د دې نظام ساتونکی ګڼي او د افغانستان ټولو ګاونډیانو او په ځانګړې توګه پاکستان ته ګواښونه کوي؛
او وايي هغه وژل شوي چې د دې امریکايي نظام پر ضد جنګیږي شهیدان نه دي.او په دې کلیپ کې یې ټول کافران د نړیوالې ټولنې تر عنوان لاندې او نومولي.هغوی ته سفارخښنه کوي چې په افغانستان کې د سولې په راوستلو کې هوښیار واوسي، د ترهګرو پر وړاندې مبارزه وکړي، چې ښکاره خبره ده چې هغه د نړیوالو کافران او د امریکا مخالفین ترهګر بولي.له دوی سره مبارزه وکړئ او متحد شئ، له دوی سره په جګړه کې مرسته وکړئ،
د هغه منظور ښکاره ده چې سوله د امریکایانو او د هغوی د اجیرانو لپاره ده، نه د خلکو لپاره.ځکه، د هغه مخکیني کارون او عملونه کارډونه شاهدي ورکوی چې هغه د افغانستان د مسلمانانو د سولې د محرومولو یو لوی عاملو څخه وه.

په هر صورت، په دې کلیپ کې دغه کس له مجاهدینو سره په جګړه کې ځان د نړۍ د کفارو مرکز ګڼي، چې د ترهګرو په توګه یې معرفي کوي او امريکا، اروپايي اتحاديه، ناټو او نورو هم هغه ترهګر معرفي کړي دي.
د خپلو مخالفینو په ترهګر ویلو سره څرګنده شوه چې امریکا او ناټو څوک ترهګر ګڼي.
دا هم اخپل ځان د نړۍ د ټولو کفارو د سنګر مرکز ګڼي.د هغه په اصطلاح ترهګرو پر وړاندې چې امریکا او ناټو یې ترهګر ګڼي.

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(8- қисм)

Бу ерда мунофиқлар ва секулярзадаларни тўдасида бўлган ва аллох таоло уни такфир қилишига боис бўлган амални қилган шахсни тавбаси ростми ё ёлғонми ,деган масалада шубха пайдо бўлиши мумкин? Аммо уни тавба қилганига ишонасан. Мана бу ишончни жойгохи шак ва гумондан кўра юқорироқда жойлашган ва ишонч билан исломга кирган киши гумон ва эхтимол билан исломдан чиқариб юборилмайди. Мана бу ахли қибла қабул қилган умумий бир қоида хисобланади.

Дунёда мана бу жиноятлар ва гунохларни хаммаси бир мусулмон учун гунохи кабира ё сағира хаддида бўлади ва агар мусулмон ё мўъмин шахс мана бу жиноятлардан бирортасини қилса уни кофир бўлишига сабаб бўлади, аммо мана бу гунохни кетидан тавба қилса ва ўзини мусулмонларни жамиятидан деб хисобласа ва уларни сафидан жудо бўлмаса, уни мана бу тавбаси қабул қилинади ва қайтадан унга мусулмонлардек муомала қилинади. Хатто агар у мунофиқ ва секулярзадаларни барча жиноятларини қилган тақдирда хам унга нисбатан секулярзада мусулмон сифатида муносабатда бўлинади. аммо агар яна қайтадан мана бу оғир,мушаххас жиноятларни такрорласа ва уни дунёдаги оқибатларидан хам огох бўлса ва биринчи марта бу жиноятни қилган пайтида унга хужжатлари хам келтирилган бўлса ва шаръий узрга эга бўлмаса, мана бу холатда узр ба жахл учун хам унга ўрин қолмайди ва огохона, қасддан, ўзини ихтиёри билан жиноятни қилган кимсалар жумласига шомил бўлади.

Мана шу заминага боғлиқ бўлган бир  нуқтага ишора қилиб ўтиш лозим бўлади, бу шахсга набавий хужжатни иқома қилиниш вақтидир. Чунки бир шахс мана бундай катта жиноятни кунлар давомида ёки бутун йил давомида қилиб юриши ва мана шунча вақт ўтгандан сўнг мана бу мусулмон шахсга росулни хужжати иқома қилиниши хам мумкин. Бу холатда мусулмон шахсга набавий хужжатни етиб келиш муддатидаги фарқ хукмни ўзгариб қолишига сабаб бўлмайди, бу мусулмон шахс росулни хужжати етиб келган пайтгача узрга эга бўлган жохил мусулмон хукмида қолади ва агар набавий хужжат унга етказилса, агарчи уни тавбаси ёлғон бўлган тақдирда хам  тавбаси қабул қилинади, тавбадан олдин шунчалик оғир гунохни қилганига қарамасдан ва кунлар,ойлар, йиллар давомида мана бу оғир гунох билан яшаб келган бўлса хам, ислом доирасида қолади. Бу ердаги энг мухим нарса унга набавий хужжат етказилгани ва уни қилган жиноятига нисбатан огох бўлгани ва агар яна бу гунохни такрорласа уни хадди нима эканидан хабардор бўлишидир? Уни кетидан қандай оқибат уни кутади? Шахс мана бу мархалага етиб бормаган бўлса мусулмонларни жумласидан хисобланади ва уни ислом доирасидан чиқариб юборилмайди.

 Мана бу аслий нуқта, жиноятчи мусумонлар билан муносабатда бўлиш равиши,дипломатикаси бўйича мусулмонлар унутиб қўядиган аслий нуқталардан бири хисобланади,бу нарсани уларга эслатиш керак, ахли қиблани мана бу суннати уларни орасида яна қайтадан тирилиши ва мана бундай жинояткорона амални,сўзни қилган хатокор,жиноятчи мусулмонга нисбатан энг яхши муносабатда бўлиш керак.

(давоми бор…….)