Сизларнинг динингиз ўзингиз учун, ва мени диним ўзим учундир!
Бизларни мувозанатсиз биродарларимиз ва огох душманларимиз бошлаган нуқталардан яна бири, бу кофирлар билан “иттиход” эшигини ёпиб қўйиш билан ўзларини мухотобларига “валоъ” ни кўрсатмоқчи бўлишади. Аслини олганда эса уларни орасидаги кўпчилик кишилар “валоъ” билан яхши кўриш ва дўстликни фарқини хам билишмайди, шу билар бирга улар “валоъ” “иттиход” да эмас, балки фақатгина “вахдат” ни оқибатида юзага келишини билишмайди.
Биз шаходатайнни айтган пайтимизда , ўзимизни тоғутга куфр келтирганимизни баён қилиб , кофирларни барча куфрий ақидаларидан поклигимизни эълон қиламиз, шу билан бирга фақат уларни ақидаларидан эмас, мушриклардан хам ўзимизни поклаймиз. Албатта мушриклардан пойланиш даражама – даража амалга оширилади. Агарда бизлар уларни қонунларини қабул қилмайдиган бўлсак, мана бу иш аслни асосида амалга ошади:
«وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً»(نساء/141)
Аллох таоло кофирларни ўзи ва қонунлари мўъминларни устига хукмрон бўлишлари учун хеч қандай йўлни қолдирмади.
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мушрикларни ўзларидан, уларни ақидаларидан покланишни аслига эргашиш орқали фақатгина мушрикларни парламентларида қатнашишни – дорун надва номи остида – қабул қилмасдан эмас, балки хатто мушрикларни рахбариятини хам бўйнига олмаганди. Яъни бу ерда фақат маккани рахбариятини қабул қилиб уларга хоким бўлишлик, бутун араб ярим оролига рахбар бўлиш хисоланарди.
Секуляристлар росулуллох саллаллоху алайхи васаллам томонидан содир бўладиган бир озгина бўлса хам келишувни кутишарди,улар буни натижасида тезлик билан келишувни қабул қилишарди, шу сабабли аллох таоло мархамат қиладики:
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ؛
Аммо мусулмонлар секуляристлардаги қонунларнинг хокимияти остида кун кечира олмайдилар, улар динни тўртлик мафхумини ( яъни:1- хокимият қудрати, 2- қонун ва программалар, 3- итоат ва бўйсиниш,4- жазолаш ва мукофот) ни аллохни динидан ажратишни ва секуляристларни динига беришни хохлайдилар, шу сабабли аллох таоло росули саллаллоху алайхи васалламга кофир мушрикларга қуйидагиларни айтишга буюради:
لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ. (کافرون/6)
Сизларнинг динингиз ўзингиз учун, ва мени диним ўзим учундир!
Яхудий, насроний, мажус кофирлари ва ички мунофиқларнинг исломий хокимият ва дорул ислом билан “иттиход” тузишига боис бўладиган ташқи омиллар қуйидагилар бўлиб,улар исломий хукуматнинг қудрати ёки кофирларнинг орасидаги ички рақобат хисобланади. Бу ерда “вахдат”га боис бўладиган диний ва ақидавий асослар рол ўйнамайди.
Мўъминларни қалбида улфатни пайдо қиладиган ва жамиятда “вахдат”га боис бўладиган нарса ёлғиз аллох ва у зотни шариатидаги қонунлар хисобланади. Аллох таоло Анфол сурасини 60 оятида мархамат қиладики:
وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ …
(эй мўъминлар,) улар учун имконингиз борича куч ва эгарланган отларни тайёрлаб қўйингизки,бу билан аллохнинг ва ўзларингизнинг душманларингизни хамда улардан ташқари сизлар билмайдиган – аллох биладиган бошқа бировларни хам қўрқувга солурсизлар.
Яна мана шу сурани 65 чи оятида айтиладики:
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ …
Эй пайғамбар, мўъминларни жангга чорланг!
Хар икки оятда хам харбий тайёргарликга, харбий қудратга ва қуролли жангга ташвиқ қилишга буюриляпти, мана шу сурани 63 оятида мархамат қиладики:
وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ .
Ва уларнинг ( мўъминларнинг) дилларини бирлаштирган зотдир. Агар ( сиз) ердаги бор нарсани сарфласангиз хам уларнинг дилларини бирлаштира олмаган бўлур эдингиз. Лекин аллох уларни бирлаштирди. Албатта у қудратли, хикматлидир.
Худди бизлар кофирларни хокимияти,қонунлари, программаларини қабул қилмаганимизга ва ўз ихтиёримиз билан уларни хокимиятига рози бўлмаганимизга ўхшаш, кофирлар хам улар билан бизни орамизда “вахдат” га боис бўладиган омилларни ва аллохни шариатидаги қонунларни очиқчасига қабул қилишмайди. Улар хам бизлар хам ақида ва амалий назардан олиб қараганда бирга “вахдат” га эришишга мойил эмасмиз. Бизлар хам улар хам бир –биримизни қонунларимизни, программаларимизни қабул қилмаганимиздан ва бир-биримизни қонунимизга эргашмаганимиздан сўнг бизларни ўртамизда “валоъ” хам пайдо бўла олмайди.
Яъни росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ташқи ошкор кофирларни ва ички яширин кофирларни жиноятларини ва ахлоқий ва ақидавий фасодларини кўрмаганликга олиб, ўзаро манфаъатлар асосида “иттиход” тузганликлари учун , мана бу кофирлар росулулох саллаллоху алайхи васаллам ва мўъминлардан рози бўлиб қолишади, деган тасаввурга бормаслик керак. Йўқ , мана буни умид қилмаса хам бўлади, улар мўъминлардан умуман рози бўлишмайди.
