دسته: دسته‌بندی نشده

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

109- қисмат)

15-Салом, аммо касони чун имоми Талха бин Мусраф ва Ахмад бин Юсуф рофизийхоро муртад донистанд.

Бале,дар манобеъ омадаки инхо рофизийхои Куфаро муртад донистанд. Бале, Абу Мухаммад Талха бин Мусраф , ек тобеъий буда ва дар Куфа буда аст. Фикр кунам дар соли 112 хижрий қамарий хам фовт мекунад ва хам асри касони мисли Хажжож бин Юсуф сақафий ва аз душманони сарсахти шиъаён ва касони будаки бо Хажжож бин Юсуф сақафий зохиран даргирийхои хам доштанд.

Холо,ман аз шумо мепурсам шумо медонидки равофиз аввалан бо шиъаён фарқ доштанд? Ки мо қаблан дар мовриди он сухбат кардем. Инро бояд бидонид ва барои хидитон ровшан кунид. Инро медонидки ғуллот хам чизи дигари буданд? Шумо медонид хамон равофизики дар замони ин бузургвор рохимахуллох дар Куфа буданд чи бовархои доштанд? Чикор карда будандки онхоро такфир карда буд ва гуфт муртад хастанд? Кудом даста буданд? Шумо бояд худитон биравид дар он замон ва он замонро дарк кунид.

Ахмад бин Юсуф рохимахуллох хамки ками баъад аз фовти Абу Мухаммад Талха ба дунё меояд ва аз илми болойи хам бархурдор будаки хатто иддаи ба у лақаби шайхул ислом хам доданд, ишон хам боз ахли Куфа буда ва дар хамон жавви хоким бар Куфа фатво дода аст. Бояд мушаххас куни кудом даста аз равофизро такфир карда? Чун, дар он замон фирқахои ғолий чун фирқаи Муғийра бин Саъид ва Абул Хаттоб будандки хатто худи аиммаи шиъа касироки дар такфири онхо шак мекардаро хам такфир ва лаъан мекарданд. Хуб, ин гуруххои ғоли тарафдорони Абул  Хаттоб каси дар куфр ва иртидоди онхо шак надорад ва Куфа хам еки аз марокизи Абул Хаттоб буда аст. Бояд дақиқан ровшан бикуники ин олими бузургвор дар он сол манзуриш кудом даста хастанд бо кудом ақоид ва бовархо, онро таъмим надихи; чун аз илм ва адолат  ба дур аст.

16-Оё танхо бо гуфтан бар  куффор иқомаи хужжат мешавад?

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам танхо бо ек паём ба шохони кофари Эрон ва Рум ва ғейри иқомаи хужжат кард. Омадани росулуллох ва қуръон барои куффор иқомаи хужжат аст. Диққат кунид, барои куффор иқомаи хужжат аст. Пас, мухим расондани паём аст. Мухим расондани хақ аст. Мухим ин астки ба унвони инсони содиқи бигуйи фалон жо жашн аст шумо хам даъватид, ё ек инсони содиқи ё касики муттахам ба дуруғгуйи нест бигуйид фалон жо мин гузори шуда аст ба самти он наравид. Холо, тасмим бо тарафи муқобил аст мехохад чикор кунад? Шумо иқомаи хужжат кардид. Фахми он ва амал кардан ба чизики шумо ба у гуфтид бо худиш аст.

Диққат кунид дустон, иқомаи хужжат бар куффор бо иқомаи хужжат равиш ва чигунаги иқомаи хужжат бо муслимин , риза корихои дорадки бояд диққати бештари руйи он анжом дихид ва тафовутхои бо хамдигар доранд. Хуб, барои куффор хамин омадани росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва қуръон бароишон иқомаи хужжат аст ва онхоро метавонем кофар бидонем. Чун ,аллох онхоро кофар дониста хатто қабли аз инки паём ба онхо бирасад ва инсонхои жохилий хам буданд. Дар холики, ахли қибла то қабли аз иқомаи хужжат ба шеваи набавий он ва гузарондани онхо аз марохили чохоргона наметавон онхоро аз доираи ислом хориж кард.

17-Салом, дар чи замонхои астки худо тўвбаро қабул намекунад?

Еки замони астки шахси мужрим, фариштаи маргро мебинад ва яқин пейдо мекунадки мемирад ва рух ба халқумиш расида; ва дигари замони астки хуршид аз ғуруб тулуъ мекунад ва қиёмат барпо мешавад.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(106- қисмат

9-Агар каси нисбат ба мужозот ва куштани шахси муртад инкор дошта бошад ва онро инкор кунад хукмиш чист?

Агар шахс бидуни хеч шак ва шубхаи тавассути қуззоти мутахассис ва аз конолхои чохоргона, филтерхойи чохоргона рад шуда бошад ва шахс яқин дошта бошад ва барояш маълум ва мушаххас шуда бошадки фалоний бар асоси шариати аллох муртад аст аммо, амдан ва бо мейли худ онро инкор кунад, диққат кунид ба каламот ,хуб диққат кунид : огохона ,амдан ва бо мейли худ онро инкор кунад, хукмиш мисли каси астки еки аз ахкоми аллохро инкор карда аст. Ибни Хазми андалусий рохимахуллох мегуяд : “аз куфрхои сарих ва ошкор инки, ақидат ингуна бошад ё гумон барики мешавад хукми вожиб куштани муртадро бар кофарики медони муртад шуда аст таътил куни. Сипас ба ин хам қонеъ набоши балки , бар у намоз хам бихони ва барояш дуойи бахшиш  ва мағфират намойи дар холики медони чанин шахси кофар аст”. Хуб, ин хол ва вазъи аксари уламои суъ, муллохои дин фуруш ва хоин ва виъозус салотин астки ба каррот намунахоишро дидаем.

10-Салом, чиро имоми Али алайхиссалом дар жанг бо муртаддин ба хамрохи соири хулофо ширкат накарда аст?

Чиро? Али розиаллоху анху хам мисли соири сахоба дар жанг бо муртаддин мушорикат кард ва канизи аз афроди асир шудаи бани ханифа хам ба у расидаки аз у сохиби фарзанди ба номи

Мухаммад ханафия шуд. Дуруст аст ё на? Ин нишон медихадки Али розиаллоху анху хам бо соири сахоба розиаллоху анхум дар жанг бо муртаддин хам раъй буда ва аз дидгохи Али розиаллоху анху , жанг бо ин жибхаи муртаддин дуруст буда ва агар дуруст намебуд, бидуни шак Али розиаллоху анху дар чанин жанг ширкат намекард.

11-Салом, ман ек шиъайи Али хастам ва аз ғуллот безор хастам, фарқ намекунад аз миёни шиъа бошанд ё аз миёни ахли суннат. Ман дарсхои шуморо дунбол кардам , ман шанидамки доиш хаммаи тавоифи шиъа ва суннийхои Эронро мунтасиб ба ислом медонанд на ахли ислом. Аммо ,барои ғейри шиъаён узрхои меоварад аммо барои шиъаён намеоварад, оё ин ек бом ва ду хаво нест?

Хуб, бале, ту жузваики марказул бухус ва диросати довла тахти унвони хукми шаръ дар мовриди тавоифи шиъа фикр кунам дар тири 96 нашр дода буд омадаки : ” тавоифи шиъа ба ислом ” мунтасиб ” хастанд ва ба ла илаха иллаллох нутқ мекунанд ва намоз мехонанд ва закот медиханд ва дар рамазон руза мегиранд ва хаж мекунанд ” хуб, ба ин далоилики гуфта буд анжом медихад гуфта буд инхо тавоифи шиъа ба ислом ” мунтасиб ” хастанд. Девони расонаи довла хам дар хафтаномаи набаъ , дар чанд руз гузашта фикр кунам дар шумора 113 ки дар  деймохи 1396 буд, тейи баёнияйи тахти унвони ” эй ахли Эрон ба дастовиз мохкам чанг  занид “, боз дар мовриди ханафихо ва шофеъийхо ва дар кул хаммаи фирақи маъруф ба ахли суннати Эрон, инхоро тахти унвони ” мунтасибини ” ба ислом ва суннат ном мебурд ва мегуяд: чи манотиқики шиъаёни рофизий ва мушрик сокинанд ва чи манотиқики дар он ” мунтасибини” ба ислом ва суннат ( ахли суннат) сукунат мекунанд”. Банда худойики таржума карда дохили парантез невишта ахли суннат.

Яъни аз нигохи ин бародарони мо , тамоми тавоифи шиъа ” мунтасиби” ба ислом хастанд, дар холики мо хийли аз онхоро ғуллот медонем. Хуб, аз нигохи инхо тамоми тавоифи шиъа ” мунтасиби ” ба ислом хастанд ва фирақи маъруф ба ахли суннати Эрон боз “мунтасиб” ба ислом ва суннат хастанд на ахли ислом ва на ахли суннат. Чун ахли Эрон чизи аст ва ахли суннат ва ахли ислом чизи дигари хастанд. Касоники ин каламотро ба кор мебаранд афроди оддий нестанд, медонанд каламотиро кужо қарор диханд. Вақтики мегуйи ахли Эрон фарқ мекунад, дуруст аст? Ва вақтики мегуйи мунтасибин ба ислом ва суннат ё мунтасиб ба ислом фарқ мекунад бо ахли ислом. Хуб, дар ин нигариши инхо мунтасиб ба ислом ва суннат хастанд на ахли он, ва ек шофеъий бо ек шиъайи 12 имомий бо ек ханафий ,салафий ва ихвоний ва ғейрих инхо бо хам бароишон фарқи надорад хаммаги ” мунтасиби” ба ислом ва суннат хастанд на ахли он.

“мунтасиб” яъни ,нисбат дода шуда. Алъон ин эхтимол хастки дуруст бошад ё ғалат. Ва дар мавориди бо тахқиқ ва пижухиши дақиқтар эхтимоли иштибох будани ин интисоб бештар мешавад. Яъни вақтики нисбат дода шуда аст ек шакки дар он хастки дуруст аст ё ғалат?

Аммо,ахл яъни ,шак ва гумони дар он нест ва маъмулан ба маъни муқим ва сокин меояд. Хуб, ба маъни хонувода меояд, ба маъни сазовор, шойиста:

Сокин,муқим мисли инки :

«وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَداً آمِناً وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ» (بقره/آیه 126)،

Онгохроки Иброхим гуфт: худойи ман! Ин ( сарзамин)ро шахри пур аз амн ва амони гардон, ва ахли онро касоники аз ишон ба худо ва рузи қиёмат иймон оварда бошанд аз мевахо рузишон расон ва бахрамандишон гардон.

وَارْزُقْ أَهْلَهُ،

Яъни сокин, моли ин шахр.

Ё дар мовриди хонувода мегуяд, ахл ба маъни хонувода хам хаст:

«إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَاراً» (نمل/ آیه 7)

Замонироки Мусо ба хонуводаш гуфт: ман оташи мебинам.

(идома дорад……….)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(118- قسمت)

الله تعالی در این دنیا به تمام کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب این آزادی را داده که این شریعت جدید را بپذیرند یا نپذیرند و در صورت عدم پذیرش تحت شرایطی با مسلمین زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند اما، مشرک بودن و سکولاریست بودن را در شأن انسان نمی داند و هرگز نه در دنیا و نه در قیامت آن ها را نمی بخشد. در دنیا سکولاریستها و مشرکین را بین مرگ یا پذیرش اسلام قرار می دهد و در قیامت هم بدترین عذابها رابرایشان در نظر گرفته که در درس شناسائی مشرکین و سکولاریستها به آن اشاره کردیم.

چون، اساساً الله هر چه را بخواهد می بخشد اما، شرک را نمی بخشد: «إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا‏» (نساء/48)، بی گمان خداوند (هرگز) شرك به خود را نمی‌بخشد، ولی گناهان جز آن را از هركس كه خود بخواهد می‌بخشد. و هر كه برای خدا شريكی قائل شود، گناه بزرگی را مرتكب شده است.

در کنار این دعوت آگاهانه و انتخاب ‌گرایانه، اسلام با بیان احکام ارتداد هشدار می‌دهد که هرگاه حقانیت اسلام را به خوبی شناختید و مسلمان شدید، دیگر نمی‌توانید از آن بازگردید. این سخت‌گیری باعث می‌شود تا مردم دین را امری ساده و تشریفاتی ندانند و در پذیرش و انتخاب آن نهایت دقت را داشته باشند.

در این صورت، «مجازات ارتداد برای استفاده ی بهينه از آزادی» است، جهت ايجاد فضاى سالمی برای بهره‏ بردارى شايسته از این آزادی است نه برای از بین بردن آزادی برای کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب.

اجرای این حکم علاوه بر اینهمه منافعی که برای مسلمین و اشخاصی که قصد ورود به اسلام دارند در بردارد برای شخص مرتد هم خالی از مصلحت نیست. بدون شک، هر چه از عمر یک مرتد می گذرد با مفاسدی که برای جامعه به بار می آورد باعث می شود که وجودش هم از نظر روانی و هم از نظر مادی مفاسدی را برای مسلمین به بار بیاورد و حتی باعث گمراهی افراد دیگر هم شود. در این صورت، لحظه به لحظه ی عمر این بیچاره مساوی است با رنج و عذاب بیشتردر قیامت و قرار گرفتن در درکات پست تر جهنم.

روشن است که، دوام عمر چنین انسان بیچاره ای که در دورانی که ظاهری اسلامی داشته و جزو منافقین و سکولارزده ها بوده با چنان زندگی پر از اضطراب، دلهره و فسادی دست و پنجه نرم کرده و حالا هم که در فساد بدتری افتاده هم برای خودش بد است، هم برای جامعه ی مسلمین و حتی ممکن است برای غیر مسلمینی که قصد داشته باشند وارد دایره ی اسلام شوند حکم بازدارنده داشته باشد و مانعی باشد در راه اسلام آوردن دیگران. این بر مشکلات او در قیامت هم اضافه می کند.

اجرای این حکم پیامی برای تمام منافقین و سکولارزده هاست که، برایشان بهتر این است که بیماری خودشان را درمان کنند و اجازه ندهند بیماریشان اینها را به چنین سرنوشت شومی بکشاند و خودشان هم دنبال چنین سرنوشت تلخ و دردناکی نباشند. 

این توضیح را لازم دانستم چون دوستان در این زمینه شبهاتی را مطرح می کردند و سؤالاتی را به صورت مستقیم و غیر مستقیم بیان می نمودند، لازم دانستم که این توضیحات را در مورد آن ارائه کنم. خوب، میرسیم به سؤالات دوستان و خواهران و برادران محترم :

(ادامه دارد…….)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(108- قسمت)

 در اين جا شما باید از دین، ناموس، آبرو، مال و اهل خودت دفاع كنی حتی، اگر در اين راه هم كشته شوی يا مجرم و مهاجم را هم به قتل برسانی. حالا، تصور كنيد كسی که در عین آگاهی، عمداً و به میل خودش و با علمِ به عواقب جرمش به الله جل جلاله و يا رسول الله صلی الله عليه وسلم فحش بدهد، فحاشی کند و حاكمیت اسلامی هم وجود نداشته باشد كه چنين مرتدی را به دَرَك واصل كند آنوقت چه بايد كرد؟ یا اشغالگران کافر سکولار خارجی توانسته باشند مرتدین را بر خاک مسلمین حاکم کنند در این صورت، با چنین اشغالگران و مرتدینی چه باید کرد؟ وقتی که واکنش ما اینگونه است در برابر مسلمان که به حق ما تجاوز کرده و بهترین مرگ، مرگی است که در راه احقاق حق می باشد، ما در مورد کسانی که به دین ما، به الله، به رسولش که از ناموس، مال و از جان ما مهم تر است باید چه برخوردی با این مرتدین فحاش بکنیم؟ اینجاست که باید برگردیم به بحث مرتدین:

همان طور که در درس های گذشته و با فضایی که درست کردیم تا الان متوجه شدیم، مرتد شدن شکل تکامل یافته ی مجموعه ای از به ظاهر مسلمانانی است که قبلاً در دارودسته ی منافقین و سکولارزده ها تعریف شده اند که ممکن است عده ای از مسلمین ضعیف الایمان را هم با خودشان آلوده و همراه کرده باشند. همه ی این ها به نسبتهایِ مختلفِ بیماری که داشتند به اصطلاح در یک بیمارستان جمع شدند، آن دسته که خودشان را مداوا کردند توانستند با توبه، دوباره به جمع انسانهای سالم برگردند و آن دسته از آن ها که از مداوا و درمان خودداری کردند، یا به همین ترتیب در میان مسلمین می مانند؛عده ای از اینها روز به روز به بیماریشان اضافه می شود تا اینکه در نهایت دوا و دکتر برایشان فایده ای ندارد و مرتد می شوند. وقتی که دوا و دکتر برایشان فایده ای ندارد می گوییم مرتد شده اند.

مرتد شدن هم یک جرم فردی محض نیست، یک جرم اجتماعی است.روی این دقت کنید دوستان،جرم فردی محض نیست، یک جرم اجتماعی است. به همین دلیل، فرد نمی تواند شخص مرتد را جریمه کند و او را مجازات نماید، بلکه این حق نماینده و رهبر اجتماع مسلمین است. روشن شد؟ چون، جرم اجتماعی است و تو برای این اجتماع رهبری را انتخاب کرده ای و قدرت و اختیار خود را به او تحویل داده ای؛ پس، تنها رهبر اجتماع مسلمین حق مجازات این مجرم اجتماعی را دارد. شخص مسلمان فقط می تواند تا زمانی که قدرت بیشتری جهت اجرا به او داده نشده (یعنی همان قدرت توزیع نشده و به دست او نرسیده) تا زمانی که این قدرت به او داده نشده در موارد جزیی که مربوط به خودش هست واکنش نشان دهد. مثلاً از این ها برائت کند، به آن ها زن ندهد، از آن ها زن نگیرد، در قبرستان مسلمین آن ها را دفن نکند، برایشان دعای خیر نکند و سایر اموری که مربوط به حیطه ی شخصی مسلمان می شود.[1]

پس، یک شخص مسلمان تا زمانی که حکومت اسلامی به او قدرت اجرای بیشتری نداده، حکومت اسلامی قدرت را توزیع نکرده و به دستش نرسیده، در حیطه ی شخصی خودش در برخورد با مرتدین اختیاراتش محدود است، اختیارات محدودی را دارد و می توان به صورت کلی، دایره ی فعالیت آن را در دو نکته بیان کرده و آن را در دو نکته خلاصه نمود:

1. این شخص باید اعلام کند دسته ای از مرتدین که صفشان آشکار شده و دسته ای که از چهار مرحله و فیلتر اساسی و پیچیده توسط قضات متخصص عبور داده شده اند، چنین شخصی باید اعلام کند که این ها کافر، آن هم کافر مشرک و سکولار هستند و مثل کفار سکولار با آن ها برخورد کند نه مثل یک کافر اهل کتاب و شبه اهل کتاب. این اولین وظیفه ی اوست و یکی از مهم ترین وظایفش می باشد. یعنی، برای مشخص کردن صفوف و جلوگیری و ممانعت از به وجود آمدن آلودگی و سرگردانی خودش، اطرافیان و جامعه، باید مرتدین را که به این شیوه مشخص شده اند کافر بداند و مثل کفار سکولار با آن ها برخورد کند. این اولین وظیفه ی اوست.

یعنی، اولین قدم این است که شخصی را که تمام آزمایشات تخصصی نشان دادند که این شخص ایدز یا سل دارد، و تشخیص متخصصین هم این آزمایشات را تأیید می کند، و هیچ شکی در مریض بودن او وجود ندارد؛ تو هم باید چنین شخصی را مریض بدانی و او را به عنوان یک مریض به اطرافیانت معرفی کنی. این معرفی کردن خیلی مهم است.

(ادامه دارد……)

---

[1] مواردی که قبلاً بیان کردیم چند مورد بودند که احکام ویژه ی آن ها در دنیا هستند و شخص مسلمان می تواند خودش انجام دهد.

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.

Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

.Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.

Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

Бисмиллах валхамдулиллах .

“Ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худост уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем ,ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхойимон ва аз бадихойи аъмолимон ,хар касики худо уро хидоят кунад хеч каси наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худо уро гумрох намояд хеч каси наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи бу жузъ аллох нестки танхо ва бешарик аст, ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодайи уст.”

“эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст, аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид”.

” эй мардумон аз (хашми ) парвардигоритон бипархезид, парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас ) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занон фаровони мунташир сохт. Ва аз (хашми ) худойи бипархезидки хамдигарро биду сўганд медихид, ва бипархезид аз инки пейванди хешовандиро гусихта дорид зеро бегумон худованд муроқиби шумост.”

“Эй мўъминон аз худо битарсид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид.Дар натижа худо ( тўвфиқи хейритон медихад ва ) аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшояд . Аслан хар каси аз худо ва пайғамбариш фармонбурдори кунад ,қатъан ба пирузий ва комёбий бузурги даст меёбад”.

Аммо баъад:росттарин сухан ,китоби худо ва бехтарин равиш,равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур нововарий дар дин аст,ва хар тоза пейдо шудайи дар дин,бидъат;ва хар бидъати гумрохий ва хар гумрохий дар оташ аст.

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.

Бахши аввал дарси панжумро ба анализи куффор ихтисос додем ва онхоро ба панж гурух куффори ахли китоб ,куффори шибхи ахли китоб ,куффори мушрик ё секуляристхо ,куффори пинхони дохилий ё секулярзодахо ё мунофиқин ва куффори муртаддин тақсим кардем .

Дар бахши дувум аз дарси панжум хам саъи кардем дар мовриди ахкоми куллий марбут ба мушрикин ва секуляристхо ва ахкоми куллий марбут ба ахли китоб ва шибхи ахли китоб дар дунё сухбат кунем.

Дар ин бахш ва дар идомаи дарсхойимон дар мовриди душманшиноси шаръий ба ахком марбут ба куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ё занодиқа ва ё забони имрузин секулярзодахо мерасемки , аллохи мутаол бадтарин жойи жаханнамро ба онхо ихтисос дода ва дар мовридишон мефармояд:

«إِنَّ الْمُنافِقِینَ فِی الدَّرْک الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَ لَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِیراً» (نساء/145)،

Бегумон мунофиқин дар аъмоқи дўзах ва дар пойинтарин макони он хастанд ва харгиз ёвари барои онон нахохи ёфт.

Дарока жамъи даракот аст, даражайи ақаб гардидан аст на боло рафтан ,яъни хар чи даража даража пойин меояд маънийи он “дарака” мешавад.Дар муқобили ин калама ” даража ” қарор дорадки барои суъуд ё боло рафтан аст;

«الجَنَّة دَرَجَاتٌ و النارُ دَرَكَات»

Бехишт даражот аст ва даража даража ба самти боло меравад ; ва дўзах даракот аст яъни даража даража ба пойин меравад ;

«دَرَجَاتُ الحياةِ و دَرَكاتُ الموت»،

Даражоти зиндаги дар бехишт ва даракоти мурдан дар жаханнам аст.Яъни хамчунонки дар бехишт анвоъи зиндагихо ва даражотро дорем дар жаханнам хам анвоъи маргхоро дорем ва хамма дар ек сатх нестанд.

Агар диққат карда бошид мо дар дарсхойи қаблий се гурух аз олами башариятроки дар сураи Фотиха тахти унвони :

«أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» و «مَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ» و «الضَّالِّينَ»

ном бурда шудандро , бо оёти сураи пас аз он ,яъни сураи Бақара маърифий кардем .Дар ин сура аллохи мутаол чохор оя дарбораи мўъминин ,ду оя дарбораи куффор ва сездах оя дарбораи мунофиқин ё куффори пинхони дохилий оварда аст.

Куффори ошкорки мушаххас хастанд ва дар шинохти онхо ниёз ба захмати зиёдий нест . Фард ба забони худиш бар куфри худ гувохи медихад ва мегуяд ман секулярам , ё яхудий ,насроний ,мажус ,соибий ,кумала ,демократ ,порти ,пекака ва ………….хастам . Мўъминин хам хамин тур ,бо ками шинохт ва диққат шинохта мешаванд . Аммо тейфи мунофиқин ,жамъи ошуфта бо пушиши шибхи исломий ва мажхулий хастандки лозим аст жихати хазар ва танзими равобит ,хаддиақал сифот ва вижагихойи инхо шинохта шаванд. Шинохти ин дастаи мухарриб бисёр мушкилтар аз куффори ошкор астки ин хамма ниёз ба тўвзих дошта ва аз хассосият ва ниёзи пештари хам бархурдор аст.

ادامه خواندن Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(105- قسمت)

البته، توزیع قدرت، صرفاً مربوط به حکومت اسلامی نیست. همین الان نگاه کنید در کشورهایی مثل آمریکا وقتی که به دیگران اجازه ی حمل اسلحه می دهند به آن ها آموزش داده اند که چگونه از آن استفاده کنند. در واقع، قدرتی را به شخص سپرده اند. وقتی اسلحه به او داده اند یعنی قدرت دست اوست. یعنی حکومت به او قدرتی داده و توزیع قدرت کرده است. شرایط و چهارچوب هایی را مقرر کرده که در ضمن این چهارچوب ها و دارا بودن این شرایط، فرد می تواند از آن استفاده نماید. زمانی هم که در آن شرایط و چهارچوب، از این قدرت استفاده کرد آن حکومت، او را اگر خسارتی وارد کرده بود یا جرمی را مرتکب شده یا به اصطلاح کسی را کشته و زخمی کرده بود دیگر مجازات نمی کند و از او خسارتی نمی گیرند.

مثلاً در مواردی هست که حکومت اسلامی در سرزمینهائی وجود ندارد که توزیع قدرت را انجام دهد. در این صورت، شخص به صورت خودجوش و انفرادی و بر اساس اجتهاد و تأویل خود اقدام به دفاع مشروع می کند و به تدریج به سمت جماعت، شورای جماعتها و در نهایت به قدرت حکومتی دست پیدا می کند. وقتی که به این مرحله می رسد، قدرت حکومتی را به دست می آورند، حکومت اسلامی تحت شرایطی که خودش تشخیص داده، اقدام به توزیع قدرت می کند که این توزیع قدرت هم مختص خودش می باشد. مثلاً اجرای حدود قتل، دزدی، شراب خواری، اختلاس و امثالهم و بخصوص اجرای حد ردّه که در مواردی تشخیص و قضاوت در مورد آن از همه ی حدود، پیچیده تر و نیاز به مقدمات، شروط و موانع خاص خودش است از اختیارات حکومت می باشد.

حالا، حکومت اسلامی در مواردی خاص و ویژه، زمینه سازی هایی کرده و آگاهی های لازم را به همه داده و مثل خورشید در آسمان صاف برای خاص و عام مشخص کرده که مثلاً اگر کسی را دیدید که دارد مسلحانه به فلان مدرسه حمله می کند شما اجازه دارید او را بکشید، مانع او شوید حتی اگر به قیمت کشته شدن او تمام شود؛ یا اگر سکولار کافر یا مرتد مسلحی از حزب کارگران اوجالان یا کومله ها یا دمکراتها و سایر سکولاریست های مسلح را دیدید می توانید او را بکشید، یا بگوید فعلاً ما به خاطر منافع بزرگتری کاری به این ها نداریم شما هم فعلاً کاری به کار آن ها نداشته باشید. یا بگوید اگر کسی را دیدید که قرآنی را جایی گذاشته و دارد به آن تیر اندازی می کند شما حق دارید در دفاع از دینتان او را بکشید و این حق مشروع شماست.   

در تمام این موارد و موارد مشابه، حکومت اسلامی برای اینکه مانع سوءاستفاده ی دارودسته ی منافقین، سکولارزده ها و مسلمین ضعیف الایمان شود و اجازه ندهد کسی سوءاستفاده کند و هر کس با اقدام به بهانه ی دفاع مشروع یا اجرای فلان حد خودش به یک مجرم تبدیل شود و مرتکب زیاده روی گردد، حکومت اسلامی انجام این اعمال را تابع شرایط خاصی کرده، و اگر شخص این شروط را رعایت نکند و یا نتواند با قرائن، دلایل و مستندات ظاهری و آشکار شرعی کار خودش را به روش شرعی توجیه کند و شخص نتواند مشروعیت کارش را با گذراندن مراحل پیچیده و تخصصی دادگاه اسلامی ثابت نماید، همین کارش باعث میشود به عنوان یک مجرم با او برخورد شود و باید پاسخگوی کارش باشد و مسئولیت کار خود را بپذیرد.

پس، این قدرت همین طوری و کیلویی به کسی واگذار نمی شود که جامعه را دچار بی عدالتی و هرج و مرج کند، بلکه، با شروط و ضوابطی به شخص واگذار می شود که به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کند و از بی عدالتی و ایجاد هرج و مرج جلوگیری نماید، چه به صورت فردی یا جمعی صورت بگیرد باز هم عاملی بازدارنده در ارتکاب جرم محسوب می شود و مقدمه و ابزاری برای تأمین امنیت مادی و روانی عموم مسلمین و عموم مردم جامعه به حساب می آید اگر در همان مسیر باشد.

(ادامه دارد…..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(75- қисмат)

Достони Иброхим машхур аст. Замоники хостанд уро ба оташ биндозанд магар падариш эътироз кард ? На ,магар секуляристхои қурайш ба  атрофиёни худишон , ба баччахо ва дўвру барихои худишон рахм карданд ? Магар артеши онхоки омада буд дар жанги бадр ширкат карда буд касоники рубаруйи онхо буданд чи касони буданд ? Фарзандони худишон буданд. Абдуррахмон ибни Авф мегуяд дар жанги хар чи мехостам кунора бигирам падарам рубаруйи ман қарор мегирифт ва меистод ,ман хар чи мехостам аз жанг бо у дури кунам ва ин тараф ва он тараф мерафтам у дубора рубаруйи ман меистод ,вил кун набуд . Онхо алъон хам хамин гуна хастанд. Секуляристхо ба хотири ахзоби секуляристи худишон ,хатто ба хотири дусти Амрико ва беморихоики дар дилишон хаст ба фарзандони мусалмон ,ахли тўвхид ва қуръон хуни худишон хам рахм намекунанд. Бигузор инхо дар мушкилот ғарқ шаванд ,бигузор онхоро бигиранд ва овора шаванд,бигузор зиндони ва гирифтор шаванд ,аммо на ,инхо бехиёл хастанд. Ва агар аз дастишон барбиёяд агар бар халофи манофеъишон хам бошад қатъан ба онхо садама мезананд ва боиси садама задан ба онхо мешаванд.

Илова бар ин ,дар ин достон жихати анализ ва жудо кардани саффи муслимин бояд ба масалаи кам ё зиёд шудани иймони мўъминин дар холатхойи мухталиф таважжух кард. Яъни дар хамин анализи муслимин ва жудо кардани сафи муслимин аз мунофиқин ва секулярзадахо бояд ба масалайи кам ё зиёд шудани иймони мўъминин дар холатхойи мухталиф таважжух намуд.

Дар ривоёти омадаки вақти Абу Бакр холи Ханзаларо жуё шуд ,Ханзала дар жавоб гуфт : Ханзала мунофиқ шуда ! Абу Бакр пурсид ? магар чи шуда ? Ханзала дар жавоби Абу Бакр гуфт : вақти пеши росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хастем моро ба ёди жаханнам ва бехишт меандозад,ингор онро бо чишмони худ мебинем ,аммо хаминки аз назди росулуллох хориж мешавем ва ба хамсар ,фарзандон ва асбоби маъишат машғул мешавем бисёри аз он суханонро фаромуш мекунем . Абу Бакр гуфт : ман хам чанин холати дорам . Пас ,ба рох офтоданд то инки ба назди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омаданд ва уро аз ин холи худишон огох карданд. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд : ” қасам ба онки жонам дар дасти уст агар шумо бар он холатики назди ман хастид ва бар ёди худованд давом биёварид малоъика бо шумо сари жохоитон ва дар роххо мусофаха мекунанд ва бо шумо даст медиханд,аммо эй Ханзала соати ин холат аст ва соати холати дигар “.

Бале ,иймон зиёд ва кам мешавад ва мумкин аст инсон дар холатхо муртакиби аъмоли шавад . Иймон зиёд ва кам мешавад:

• هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَاناً مَعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً (فتح/4).
• إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَاناً وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (انفال/2).

وَلَمَّا رَأى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَاناً وَتَسْلِيماً (احزاب/22).

Бо ин авсоф ,мутаважжих мешавемки иймон зиёд ва кам мешавад ва чизики гуфта шуд ва овардем ; диққати дар ахволи муслиминики ба зохир еки аз журмхои мунофиқин ва секулярзадахоро муртакиб шуданд , ва анализ ва жудо кардани муслимини хатокорики ба иштибох ё аз руйи таъвил,боз бо сифоти аз сифоти мунофиқин ва секулярзадахо олуда шуданд ек рохкори барои мухофизат аз обрў ва хуни муслимин аст. Пас ,ин хам ек вазифа аст.

Барои хамин будки бузургони мо услуби хусни зон ва узр овардан барои бародарон ва хохарон ба зохири хатокоришонро интихоб мекарданд ва тўвжихоти шаръий бароишон меоварданд. Ин бузургворон шуоришон ин будки ,барои бародари динимон аз ек то хафтод узр зикр мекунем ва сипас мегуем : шояд узри дигари хам дошта бошад ва мо аз он бехабар бошем!

(идома дорад…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(91- қисм)

Улар мунофиқлар ва секулярзадалар жумласидан бўлган пайтларида хам вохид ақидага эга бўлишмаган, уларни бир жойда жамланишга олиб келган нарса, исломий хукуматни қудратига мухолиф бўлганликлари ( исломий хукуматни борлиғига ёки уни бир қисмига) ва исломий қудрат уларга ўзларини хақиқий ақидаларини ошкор қилишга ва кўнгиллари хохлаган нарсаларини ислом номи билан  қилишларига  ва муртадларни жибхасига ўтиб олишларига рухсат бермасди, энди ўзларини  ислом билан  таркибий аралаш рафторларини,ақидаларини ва нафсоний истакларини яшириб ўтиришга хожат қолмаган, шу сабабли хам улар бир неча турли-хил дасталарга тақсим бўлишади.

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни умрларини охирида ва Абу Бакр розиаллоху анхуни хилофатини бошланишида мана буларни бир қисми тўғридан- тўғри секуляризм динига қайтиб кетишди ва мушрик бўлишди; баъзилари эса сажжоъ, мусайламайи каззобга ўхшаб пайғамбарликни иддао қилишди, баъзилари эса фақат намозни бекор  қилишди, баъзилари эса закотни бекор  қилишди ва баъзилари хам ўзларини секуляристик эътиқодларига қайтиб кетишди ва исломдан,ғайри исломдан таркиб топган бир маъжун,аралашмани ташкил қилишди. Умуман айтганда улар хеч қачон  бир хил бўлишмаган. 

Уларни хаммаси, яъни маккани фатхидан сўнг янги мусулмон бўлган ва хали-хануз исломни асослари билан тўлиқ танишмаган ва ислом уларни рухи билан унс бўлмаган ва заиф иймонга эга бўлган кишилар бўлиб улардан  қўлларидан келганча суистефода қилишди ва ўзларини хадафларини илгари суриш учун бир абзор сифатида фойдаланишди. Худди шу шева билан бугунги кундаги секуляр кофирлар динфурушларни ва жохил ,иймони заиф мусулмонлардан иборат уламоларни хамкорлигида улардан суистефода қилишяпти.

Янги мусулмон бўлганларни вазиятини бани исроилнинг тутқунликдан  янги озод бўлган қавмига ўхшатса бўлади, Мусо алайхиссаломнинг бир неча кун ғоиб бўлганликларидан сўнг, ораларида Хорун алайхиссалом бўлганликларига қарамасдан улар сомирий номли фирибгарни хийла-найрангига алданишади ва бузоққа сиғинишади. Мана бу нарса яна такрорланиши мумкин, бу бир тажриба бўлиб ундан дарс-ибрат  олиниши хамда бу ишни режалаштириб яна қайтадан такрорланишини  олдини олиш  керак.

Бизларни ўзимиз хам эрондаги 57 йилдаги бутун давлат инқилобини аввалларида эрондаги мавжуд барча мазхаблар,фирқалар яъни шиъа,сунний ва…….иштирок этган мана бу сенариони такрорланишига гувох бўлган эдик. Пахлавийларни секуляр хукуматини қўлидан янги қутулган янги миллат, мусулмонларнинг қудрати бўлмаганлиги сабабли осонлик билан кумалалар,демократлар, ишчилар йўли, ранжбарон, тўда,фидоийларга ўхшаш  турли-туман кофир секуляр хизбларни ва махаллий муртадларни ўлжасига айланган эдик ва мана бу кофир секуляр ахзоблар осонлик билан бизларнинг  мусулмонларимиздан ёрдам олишарди. Уларни ўзларининг  секуляристик ва куфр мақсадларини йўлида харж қилиб юборишарди ва пахлавий секуляристларини қўлидан янги қутилиб чиққан минглаб курдларни ўзларини йўлида қурбон қилишди. Мана буларни хаммаси махаллий секуляр кофирларни, ташқи эронликларни, ироқни баъас секуляристлар хизбини ва уларга муттахид бўлганларни йўлида қурбон бўлишди, ўша пайтларда америка хам мана булар билан  бирга бўлган эди.  Мана бу, садрил ислом муртадларининг тарихини янгидан такрорланиши бўлган эди,улар сафарбар қилинган кишилардан  қандай қилиб умумий сафарбарликни, хилма-хил ва нобаробар таркибни вужудга келтиришга қодир бўлган эдилар? Хозирда хам курдлар яшайдиган минтақалардаги ва бошқа минтақалардаги  муртадлар бир-бирлари билан фарқ қилишади.

(давоми бор…….)

شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم:  دشمن شناسی شرعی (4)/ شناسائی مرتد در ادبیات شرعی و چگونگی برخورد با مرتدین و جبهه ی مرتدین

پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله

(87- قسمت)

در هر صورت، کسانی چون امام شافعی رحمه الله، ابویوسف حنفی رحمه الله (یکی از شاگردان بزرگ امام ابوحنیفه رحمه الله)، امام احمد حنبل رحمه الله و دیگران هم ارتداد کودک را معتبر نمی دانند. طبیعی هم هست چون یکی از شروط تکفیری که قبلاً خواندیم و بیان کردیم اینکه شخص باید مکلف باشد، مکلف بودن شخص یکی از معیارهاست و این کودک چه جرمی مرتکب شده؟ جرمی مرتکب نشده که مستحق عقوبت کشته شدن هم باشد.

برادران و خواهران گرامی، نگاه کنید دوستان! به نظر شما فرق این کودک با سایر کودکان در جوامع کفار در چیست که این کودک مشمول حکم مرتدین می شود اما، سایر کودکان مشمول حکم کفار اصلی؟ هیچ چیزی.

ارتداد جرم است، جرمی بدتر از قتل، زنا، شراب خواری و سایر جرمها. حالا، اگر والدین هر کسی مرتکب این جرمها شده باشند معقول و شرعی است نوزادشان هم به همان جرم محکوم شود و اگر به او دست پیدا کرد او را به جرم والدینش مجازات کرد؟ مطمئناً خیر. چگونه می توانی این حکم را بر روی او صادر کنی؟ این ظلم آشکاری است، ظلم آشکاری است در حد کشتار دختران بی گناهی که الله تعالی در موردشان می فرماید: «بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ». با‌ چه‌ گناهی کشته‌ شدند؟  این کودک با چه گناهی کشته می شود؟ چه گناهی و چه جرمی کرده که کشته می شود؟ اسلام برای برداشتن اینگونه ظلمها آمده، نه تولید چنین ظلمهائی که واضح و آشکار است و نمی توان آن را انکار کرد و اسلام از هرگونه  ظلمی بری است.

در این صورت، آن کودک تابع حکم همان كفار اصلی به حساب می آید که در آن بوده و در آن رشد کرده نه مرتدين؛ و هنگام دست یابی به آن ها چنانچه توبه کردند توبه ی آن ها پذیرفته می شود. برگشتند به اسلام از آن ها قبول می کنیم. بر خلاف مرتدین که تنها توبه ی آن ها قبل از دست یابی به آنان پذیرفته می شود. و اگر این مرتدزاده ها یهودی، نصرانی، مجوس یا صابئی شده باشند مشمول حکم کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب می شوند و از امتیازاتی چون اهل ذمه بودن یا معاهده و غیره هم برخوردار می شوند اما، اگر این مرتدزاده ها سکولاریست و مشرک شده باشند؛ در این صورت، مشمول حکم همان سکولاریستها و مشرکین می شوند نه مشمول کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب. 

این ها ازجمله موارد عمده ای بودند که اهل قبله در آن تأویلات و اجتهادات مختلفی دارند و فقط شوراست که می تواند رأی واحد را متناسب با وضع موجود زمانی و مکانی جامعه از کانال امیر و رهبر مسلمین ارائه دهد.

از الله تعالی خواستاریم به ما چنان درک و فهمی عنایت کندو ببخشد که با روی آوردن و گرایش به شورا و پرهیز از مطلق دانستن خودمان و پرهیز از تفرق، لیاقت و شایستگی دست یابی به وحدت، قدرت و تشکیل امت واحده را در خودمان به وجود بیاوریم و اسباب آن را در وجود خودمان فراهم کنیم و الله تعالی به خاطر این اسبابی که فراهم کرده ایم ما را از ذلیلی، سستی، بی ابهتی و کشت و کشتار میان یکدیگر نجات دهد و پیروزی را بر ما نازل کند و شر دشمنان متحد اشغالگر سکولار خارجی و نوکران محلی، طاغوتهای منطقه ای آن ها را از سرما بردارد.

(ادامه دارد……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(8- қисмат)

Каламайи секуляризм хам имруза чизи астки жойи каламайи мушрикинро гирифта аст.Мохият ва коргард ,еки аст аммо исми онхо дар жавомеъ ва замонхойи мухталиф бо хам фарқ мекунад ва тағйир пейдо мекунад. Дар хар дўврайи мумкин аст исми барои худишон интихоб кунанд ,дар қолиби бираванд ва ле мохиятишон еки аст, коркардишон хам еки аст. Мисли тоифайи аз секуляристхоки қаблан Эронихо ба онхо “зурвон ” мегуфтанд ё ба забони арабий ” дахрий ” ; мумкин аст алъон каламаи зурвонизм ва дахрийгари барои мардум номаънус бошад ,нафахманд онхо ба чи маънойи аст бароишон ғариб бошад бояд хийли ба онхо тўвзих дихид . Аммо ,хамон каламайики имруза хамин дахрийюн барои худишон интихоб карданд ошкортар ва возихтар аст ва мардум рохаттар онро мутаважжих мешаванд .Каламайи материалистро барои худишон интихоб карданд ,атеист ё ба қовли мардум кучабозирий коммунист .Ин каламотроки ба кор мебарид мардум рохаттар метавонанд ин жараёни торихийро бишносанд ва аз онхо хазар кунанд хамон дастурики ба ишон дода шуда  дар мовридишон эхтиёт кунанд.

Забони имрузинки метавонад ба муслимин кўмак кунад аз беморихойи куффори пинхони дохилий ё мунофиқин дар амон бошанд секуляризм аст ,бовархойи секуляристий ,фарханги секуляристий ,ахлоқи секуляристий ва дар кул зиндаги бар асоси меёрхо ва арзишхойи секуляристи астки рузона ва дақиқа ба дақиқа муслиминро мовриди анвоъи тахожумоти ақидати ,фикрий ,фархангий ва хатто низомий қарор доданд.

Албатта ,ин беморийи секуляристи мунофиқин танхо муслиминро олуда накард .Қаблан дар мовриди шариатхойи қаблий ба муваффақияти комил расида буд ,аммо дар торихи охарин шариати аллох ва пас аз рихлати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ,ва пас аз онки доманаи хукумати исломий ва тасарруфи сарзаминхойи жадид густарда ёфт иддаи аз куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб хам олуда шуданд ,ва тазохур ба ислом карданд ,ва хамон бовархойи хосси худишонро дар қолиби ривоёт ва тафосири хосси аз ислом ба жомеъаи муслимин тазриқ карданд.

То замони хукумати исломий саййидина Али ибни Аби Толиб қудрати идорий ва контроли хукумати исломий ,шўрои улул амр ,уммат ва ижмо ноши аз он тахаррукоти онхоро мудирийят мекард ва жилови мафосиди онхоро мегирифт.Аммо бо аз бейн рафтани хукумати исломий ,бо табъи тамоми находхойи мудирияти он хам аз бейн рафтанд ва жомеъаи муслимин жўвлонгохи мунофиқин муташаккил аз секуляристхойи мушрик ,куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб шуд.

Аммо дар хар сурат ,чи мусалмони ба бемори ва сифоти куффори пинхони дохилий олуда шавад ,чи ек насроний ё яхудий ,мажус ва соибий ба ин бемори олуда шаванд ,манбаъи ва сарчишмаи ақидатий муштарак хаммаи онхо дини секуляризм аст, он хам секуляризми масх шуда  ,фосид шуда ,жаъли ва тақаллубий.

Мунофиқин бо марокизи секуляристхойи жазиратул араб яъни Макка дар иртибот буданд ,ва дар онжо ва бо хамоханги онхо тарххойи тахрибийшон алайхи муслимин мерехтанд ,ва хатто ба пуштивонайи онхо корхойиро анжом медоданд. Албатта бо яхудиёни Мадина хам дар иртибот буданд ,аммо инхо аз яхудиёни Мадина истефодаи абзори менамуданд ,бештар инхоро ба хиёнат тахрик мекарданд , ба яхудиён ваъдаи хамкори медоданд ва дар нихоят ба хамин яхудиён хам хиёнат мекарданд.Хамин корики секуляристхо бо тамоми пейравони шариатхойи осмоний ва мазохиби исломий то кунун карданд.

(идома дорад……)