Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(106- қисмат
9-Агар каси нисбат ба мужозот ва куштани шахси муртад инкор дошта бошад ва онро инкор кунад хукмиш чист?
Агар шахс бидуни хеч шак ва шубхаи тавассути қуззоти мутахассис ва аз конолхои чохоргона, филтерхойи чохоргона рад шуда бошад ва шахс яқин дошта бошад ва барояш маълум ва мушаххас шуда бошадки фалоний бар асоси шариати аллох муртад аст аммо, амдан ва бо мейли худ онро инкор кунад, диққат кунид ба каламот ,хуб диққат кунид : огохона ,амдан ва бо мейли худ онро инкор кунад, хукмиш мисли каси астки еки аз ахкоми аллохро инкор карда аст. Ибни Хазми андалусий рохимахуллох мегуяд : “аз куфрхои сарих ва ошкор инки, ақидат ингуна бошад ё гумон барики мешавад хукми вожиб куштани муртадро бар кофарики медони муртад шуда аст таътил куни. Сипас ба ин хам қонеъ набоши балки , бар у намоз хам бихони ва барояш дуойи бахшиш ва мағфират намойи дар холики медони чанин шахси кофар аст”. Хуб, ин хол ва вазъи аксари уламои суъ, муллохои дин фуруш ва хоин ва виъозус салотин астки ба каррот намунахоишро дидаем.
10-Салом, чиро имоми Али алайхиссалом дар жанг бо муртаддин ба хамрохи соири хулофо ширкат накарда аст?
Чиро? Али розиаллоху анху хам мисли соири сахоба дар жанг бо муртаддин мушорикат кард ва канизи аз афроди асир шудаи бани ханифа хам ба у расидаки аз у сохиби фарзанди ба номи
Мухаммад ханафия шуд. Дуруст аст ё на? Ин нишон медихадки Али розиаллоху анху хам бо соири сахоба розиаллоху анхум дар жанг бо муртаддин хам раъй буда ва аз дидгохи Али розиаллоху анху , жанг бо ин жибхаи муртаддин дуруст буда ва агар дуруст намебуд, бидуни шак Али розиаллоху анху дар чанин жанг ширкат намекард.
11-Салом, ман ек шиъайи Али хастам ва аз ғуллот безор хастам, фарқ намекунад аз миёни шиъа бошанд ё аз миёни ахли суннат. Ман дарсхои шуморо дунбол кардам , ман шанидамки доиш хаммаи тавоифи шиъа ва суннийхои Эронро мунтасиб ба ислом медонанд на ахли ислом. Аммо ,барои ғейри шиъаён узрхои меоварад аммо барои шиъаён намеоварад, оё ин ек бом ва ду хаво нест?
Хуб, бале, ту жузваики марказул бухус ва диросати довла тахти унвони хукми шаръ дар мовриди тавоифи шиъа фикр кунам дар тири 96 нашр дода буд омадаки : ” тавоифи шиъа ба ислом ” мунтасиб ” хастанд ва ба ла илаха иллаллох нутқ мекунанд ва намоз мехонанд ва закот медиханд ва дар рамазон руза мегиранд ва хаж мекунанд ” хуб, ба ин далоилики гуфта буд анжом медихад гуфта буд инхо тавоифи шиъа ба ислом ” мунтасиб ” хастанд. Девони расонаи довла хам дар хафтаномаи набаъ , дар чанд руз гузашта фикр кунам дар шумора 113 ки дар деймохи 1396 буд, тейи баёнияйи тахти унвони ” эй ахли Эрон ба дастовиз мохкам чанг занид “, боз дар мовриди ханафихо ва шофеъийхо ва дар кул хаммаи фирақи маъруф ба ахли суннати Эрон, инхоро тахти унвони ” мунтасибини ” ба ислом ва суннат ном мебурд ва мегуяд: чи манотиқики шиъаёни рофизий ва мушрик сокинанд ва чи манотиқики дар он ” мунтасибини” ба ислом ва суннат ( ахли суннат) сукунат мекунанд”. Банда худойики таржума карда дохили парантез невишта ахли суннат.
Яъни аз нигохи ин бародарони мо , тамоми тавоифи шиъа ” мунтасиби” ба ислом хастанд, дар холики мо хийли аз онхоро ғуллот медонем. Хуб, аз нигохи инхо тамоми тавоифи шиъа ” мунтасиби ” ба ислом хастанд ва фирақи маъруф ба ахли суннати Эрон боз “мунтасиб” ба ислом ва суннат хастанд на ахли ислом ва на ахли суннат. Чун ахли Эрон чизи аст ва ахли суннат ва ахли ислом чизи дигари хастанд. Касоники ин каламотро ба кор мебаранд афроди оддий нестанд, медонанд каламотиро кужо қарор диханд. Вақтики мегуйи ахли Эрон фарқ мекунад, дуруст аст? Ва вақтики мегуйи мунтасибин ба ислом ва суннат ё мунтасиб ба ислом фарқ мекунад бо ахли ислом. Хуб, дар ин нигариши инхо мунтасиб ба ислом ва суннат хастанд на ахли он, ва ек шофеъий бо ек шиъайи 12 имомий бо ек ханафий ,салафий ва ихвоний ва ғейрих инхо бо хам бароишон фарқи надорад хаммаги ” мунтасиби” ба ислом ва суннат хастанд на ахли он.
“мунтасиб” яъни ,нисбат дода шуда. Алъон ин эхтимол хастки дуруст бошад ё ғалат. Ва дар мавориди бо тахқиқ ва пижухиши дақиқтар эхтимоли иштибох будани ин интисоб бештар мешавад. Яъни вақтики нисбат дода шуда аст ек шакки дар он хастки дуруст аст ё ғалат?
Аммо,ахл яъни ,шак ва гумони дар он нест ва маъмулан ба маъни муқим ва сокин меояд. Хуб, ба маъни хонувода меояд, ба маъни сазовор, шойиста:
Сокин,муқим мисли инки :
«وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَداً آمِناً وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ» (بقره/آیه 126)،
Онгохроки Иброхим гуфт: худойи ман! Ин ( сарзамин)ро шахри пур аз амн ва амони гардон, ва ахли онро касоники аз ишон ба худо ва рузи қиёмат иймон оварда бошанд аз мевахо рузишон расон ва бахрамандишон гардон.
وَارْزُقْ أَهْلَهُ،
Яъни сокин, моли ин шахр.
Ё дар мовриди хонувода мегуяд, ахл ба маъни хонувода хам хаст:
«إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَاراً» (نمل/ آیه 7)
Замонироки Мусо ба хонуводаш гуфт: ман оташи мебинам.
(идома дорад……….)