
Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.
Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони
дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо.Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(39- қисмат)
Нуфузи инхо дар нирухойи жанги жихати шикастани рухия ва иродаи жанги онхост. Инро мо дар жанги ухуд ба вузух мушохада мекунем .Абдуллох ибни Убай ,ба хамрохи жамъи аз асхоб ва хатто росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бар ин бовар будандки дар Мадина дифоъ кунанд ва хориж нашаванд,аммо раъйи шўройи жанги ( ки бештар жавонон дар он бартари доштанд ) бар берун рафтан буд.Дар натижа ,Абдуллох ибни Убай ба хамрохи лашкари ислом аз Мадина то наздикихойи Ухуд харакат кард ба нахвики ду сипохи муслимин ва куффори секуляри қурайш хамдигарро медиданд ( яъни то ин андоза бо сипохи муслимин омаданд ).Дар ин макон ,Абдуллох ибни Убай мунофиқ ,банойи сарпичи гузашт ва бо худуди ек севум жамиъати сипох ,сесад тан аз размандагон ва жангжуён бозгашт ; ва мегуфт : немедонем ;чиро бояд худимонро ба куштан бидихем ?! ва тазохур мекард ба инки бозгашт у ба хотири он астки росули худо саллаллох алайхи васаллам ба раъй ва назари вай тартиби асар надода ва аз раъйи дигарон истефода карданд ва ба ин макон омада ва аз Мадина хориж шуда аст !
Аммо иллат ин набуд ,чун агар иллати бозгашти у ва атрофиёниш ин буд аслан то инжо хам харакат намекард . Хадафи вай нобуди маънавиёт ва рухияйи жанги муслимин ,ижоди шуриш ва нофармоний ,ижоди тафарруқ ва фашл дар миёни сипохиёни ислом ва дар аваз ,рухиядехи ,тақвияти рухи ва дилир кардани душманони ислом ва секуляристхойи қурайш буд.
Дар пиёда кардани ин нақша хам муваффақ шуд ; ду гурух аз лашкариёни ислом ,яъни бани хориса аз авс ва бани салма аз хазраж ,баноро бар сусти ,паришони ва дархам рехтаги гузоштанд; инхо хам мехостанд ба шеваи худишонро кинор бикашанд ва хостанд аз жанг сарфи назар кунанд ва баргарданд аммо , саранжом собит қадам монданд .Худованди мутаол мефармояд :
«إِذْ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمْ أَن تَفْشَلاَ وَاللّهُ وَلِیُّهُمَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ».
Онгохки ду тоифа аз миёни шумо баноро бар сусти ,фашл ва бетоби қарор доданд ; аммо худованд мовлойи онон аст , ва мўъминин бар худованд бояд таваккул кунанд .
Абдуллох ибн Харом – падари Жобир ибн Абдуллох ансорий – хостки ба ин мунофиқ дар иртибот бо вазифаи хатирики дар чанин шароити хассоси доранд тазаккур бидихад . Ин будки ононро таъқиб кард , ва пейваста ононро сарзаниш мекард , ва дар жихати ташвиқ ва тарғиб онон ба бозгашт исрор мекард ва мегуфт : биёйид дар рохи худо жанг кунид ё аз худитон дифоъ кунид ! ( дар рохи худо хам намежангид хаддиақал аз худитон дифоъ кунид ) онон нез посух медоданд : агар медонистемки шумо коритон бу душман ба жанг хохад кашид ,бознамегаштем !? Абдуллох ибн Харом ,саранжом даст аз таъқиб ва тарғиби онон кашид ва бозгашт , дар холи бармегардадки хитоб ба онон мегуфт : худо дуритон кунад ,душманони худо ! Худованд пайғамбаришро аз шумо бениёз хохад сохт ! Нуфузи инхо ва вужуди инхо дар миёни муслимин ба хамин шева дар корхойи хассоси муслимин махсусан амри жиход ингуна боиси фасод ,дилсарди ва хиффат барои муслимин дар баробари душманонишон мешавад.
38 – агар мунофиқин ва секулярзадахо дар рохи аллох дучори азияти шаванд мисли буздилхо амал мекунанд ва ин азият шудан тавассути мардумро агар ба хотири аллох бошад мисли азоби худо медонанд. Ин қадар бароишон тарснок ,бузург ва вахшатнок мешуд :
«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آَمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَهَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ» (عنکبوت/۱۰)،
Аз мардум касони хастандки мегуянд худованд парвардигори мост ,аммо харгох дар рохи худо азияти ба у бирасад ,фитнаи инсонхоро монанди азоби худо мепандорад , ва ле агар наср ва пирузи парвардигор бирасад мегуянд мо бо шумо хастем оё худованд аз дарунхо огох нест ?!
(идома дорад……)







