Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(30- қисмат)
23 – хизби бод хастанд ва дар хар шароити сахтики бароишон пеш биёяд ба рохати тағйири мовзеъи медиханд ва саъй доранд бо макр ва фариб ,худишонро дар пирузий куффор ва муслимин шарик кунанд .
«الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً» (نساء/141)،
( ек қоидаи аслий : ) мунофиқон касониандки пейваста шуморо мепоянд ( шуморо зери назар мегиранд ). Пас, агар пирузий ва фатхи аз суйи худо насиби шумо гардад ,мегуянд : агар жуз ин астки мо бо шумо буда ва аз жамоати шумоем? – Чун мо онхоро мусалмон медонем ва жузви жомеъаи муслимин ба хисоб меоварем – ва агар сахми ( аз пирузий ) насиби кофарон гардад ,мегуянд: магар мо набудемки метавонистем ( хамрохи мўъминон бо шумо бижангем ва ) бар шумо чийра шавем ва дасти шуморо аз сари мўъминон кутох кунем? Рузи қиёмат худованд миёни шумо – муслимин ,мўъминин ,секулярзадахо ва чанин мунофиқони – довари хохад кард . Ва харгиз худованд рохиро қарор надодаки аз тариқи он куффор бар муслимин пируз шаванд ва тасаллут пейдо кунанд ва аллох кофаронро бар мўъминон чийра нахохад сохт .
24 – секуляристхо ва мунофиқин ,дуруғгуйони манфаъат талаб буда ва хатто хозир нестанд манофеъи худро ба хотири бародарони кофари яхудий ва насроний худ дар хатар биндозанд ва ба онхо хам қасами дуруғ мехуранд аммо ,хозир нестанд манофеъишонро ба хотири онхо ба хатар биндозанд :
«أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ* لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَا يَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ» (حشر/۱۱-12)،
Оё мунофиқониро надидаики пейваста ба бародарони кофар ахли китоби худ мегуянд : хар гох шуморо берун кунанд , мо хам бо шумо берун хохем омад ва харгиз ба зиёни шумо аз сухани каси фармонбурдори нахохем кард , ва агар бо шумо жанг ва пейкор шавад ,қатъан ба кўмакитон шитофта ва ёритон хохем кард .Худо гувохи медихадки онон дуруғ мегуянд ( ва ба ахди худ вафо намекунанд ) .Харгох ихрож шаванд бо онон берун намераванд ва агар бо ишон жанг ва пейкор шавад ба кўмакишон намештобанд ва ёришон намедиханд , ва агар хам (фарзан ) ба кўмак ва ёришон бираванд ,пушт мекунанд ва мегурезанд ва дигар кўмак ва ёри нахоханд шуд ( ва худо ишонро халок мегардонад).
Бо онки ,тамоми куффор дар баробари муслимин уммати вохид мешаванд ва дар жанг бо муслимин бародар хам талаққи мешаванд ,аммо усулан хеч секуляристи хозир нест ба хотири шариатхойи осмоний ё хар мазхаби ғейри аз дини секуляризм манофеъи худишро ба хатар биндозад , ва ё ба хотири хеч ек аз шариатхойи осмоний хозир ба жангидан нест агар манфаъати барояш надошта бошад.Қоидайи дини секуляризм истефодайи абзорий аз тамоми шариатхойи осмоний аст.
(идома дорад……)