دسته: مطالب به زبان ترکی(اویغوری، اوزبیکی، قزاقی، تورکمن و…)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(18-қисм)

Аллох таоло дахрий секуляристлар ( ёки бизни бугунги сўзимиз бўйича коммунистлар,материалистлар,атеистлар) ўзларини хавойи нафсларини илох ва маъбуд қилиб олишгани хақида мархамат қиладики:

   أفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (جاثیه/23)،

(эй Мухаммад), хавойи нафсини ўзига “илох” қилиб олган ва аллох уни билган холида йўлдан оздириб, қулоқ ва кўнглини мухрлаб,кўз олдига парда тортиб қўйган кимсани кўрганмисиз? Бас,уни аллох (йўлдан оздиргани)дан сўнг ким хидоят қила олур?! Ахир эслатма-ибрат олмайсизларми?!

Баъзи вақтларда эса шундай инсонлар хам борки, улар бир замонни ўзида бир неча худога сиғинишади, улар бир неча тоғутни ўзларига ясаб олишган, миллат худоси ва у билан бирга ватан худоси, уни ёнида эса хизб ва хизбни чақириқлари худоси, бирлашган миллатлар худоси, буни ёнида эса авлиёлар ва малоикалардан иборат худолар хам мавжуд. Улар бир қанча худоларни аллох таоло билан бирга шерик қилиб  сиғинишади. “Ла илаха иллаллох” эса мана буларни хаммасини инкор қилади, шунингдек у қурайшни 360 дан ортиқ “илох”ларини ёки бошқа қавмларнинг “илох”ларини хам  рад қилган.

Инсон қандай қилиб мана бу ёлғон худоларни хаммасидан бароат қилишни  ва уларга куфр келтиришни тушуниб етмагунича ва уларни рад қилмагунича,ўзини “ла илаха” талаб қилган нарсага пойбанд  қила олмаган бўлади, бу “ла илаха иллаллох” ни биринчи қисматидир. Шу сабабли хам шахсий,ижтимоъий,сиёсий,иқтисодий, маданий,таълим ва тарбия ва бошқа моддий ва маънавий хаётини ишлари бўйича муваххид бир одам сифатида аллохни ва уни шариатидаги қонунларни амалда  ишлатиб   яшай олмайди. Бу ишни қилмаган ва қила олмайди,чунки бу борада тажрибаси йўқ, намозида ахд бераётган “ийяка наъбуду ва ийяка настаъин”га хам  амал қила олмайди.

Шахс аввало шайтондан сўнг барча тоғутларни ва “олтиталик аслий кофирларни”  

1-الَّذِينَ هَادُوا 2- وَالصَّابِئِينَ3-  وَالنَّصَارَىٰ 4-  وَالْمَجُوسَ 5- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/17)

6- муртадлар дастасини

 مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ (مائده/54)

ва мана бу тоғутлар томонидан вужудга келтирилган барча худоларни,башар қонунларини нафий, рад қилишлари керак, мана бу мархалани босиб ўтгач аллохни исбот қилишга ва аллохга,қонунларига, аллохни шариатига  иймон келтиришга навбат келади; модомики шахс мана бу шартларни бажармас экан комил исломни қабул қилганини иддао қила олмайди.  

Фақатгина мана бу суратда “ла илаха” ва “иллаллох” ўзини воқеий кўринишини  кўрсатади. Қуръондаги оятларда “ла тутиъ” (ахзоб/1), “ла тутиъу” (шуаро/151), “ла таттабиъ” (моида/ 49), “ла таттабиъу (бақара/ 168) калималари кўзга ташланади,булардан мақсад тоғутларга эргашмаслик,итоат қилмаслик буюрилгандир.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қилганларидек: 

«مَنْ قال لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ محمدا رسولُ اللَّه، وَكَفَرَ بِما يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ، حَرُمَ مالُهُ وَدَمُهُ، وَحِسابُهُ على اللَّه تعالى»[1]

Ла илаха иллаллох ва Мухаммадур росулуллох,деган киши, бундан сўнг аллохдан ўзга ибодат қилаётган нарсаларини хаммасига ишонмаслиги лозим, мана бу суратда уни қони,моли мусулмонларга харом бўлади ва уни қалби хақида эса биз хеч нарса билмаймиз, қалбни иши аллохга боғлиқ нарса.

(давоми бор…….)

---

[1] رواه مسلم

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(18-قیسم)

اَلله تَعالی دَهرِی سِکوُلارِیستلَر (یاکِی بِیزنِی بُوگوُنگِی سُوزِیمِیز بُویِیچَه کامُّونِیستلَر، مَتِیرِیالِیستلَر، اَتِیئِستلَر) اوُزلَرِینِی هَوایِی نَفسلَرِینِی اِلاه وَ مَعبُود قِیلِیب آلِیشگنِی حَقِیدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:

   أفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (جاثیه/23)،

(اِی مُحَمد)،هَوایِی نَفسِینِی اوُزِیگه “اِلاه” قِیلِیب آلگن وَ اَلله اوُنِی بِیلگن حالِیدَه یُولدَن آزدِیرِیب، قوُلاق وَ قَلبِینِی مُهرلَب، کوُز آلدِیگه پَردَه تارتِیب قوُیگن کِیمسَه نِی کوُرگنمِیسِیز؟ بَس، اوُنِی اَلله (یوُلدَن آزدِیرگنِی)دَن سُونگ هِدایَت قِیلَه آلوُر؟! اَهِیر اِیسلَتمَه – عِبرَت آلمَیسِیزلَرمِی؟!

بَعضِی وَقتلَردَه اِیسَه شوُندَی اِنسانلَر هَم بارکِی، اوُلَر بِیر زَماننِی اوُزِیدَه بِیر نِیچَه خُداگه سِیغِینِیشَدِی، اوُلَر بِیر نِیچَه طاغوُتنِی اوُزلَرِیگه یَسَب آلِیشگن، مِللَت خُداسِی وَ اوُ بِیلَن بِیرگه وَطَن خُداسِی، اوُنِی یانِیدَه اِیسَه حِزب وَ حِزبنِی چَقِیرِیقلَرِی خُداسِی، بِیرلَشگن مِللَتلَر خُداسِی، بُونِی یانِیدَه اِیسَه اَولِیالَر وَ مَلائِکَه لَردَن عِبارَت خُدالَر هَم مَوجُود. اوُلَر بِیر قَنچَه خُدالَرنِی اَلله تَعالی بِیلَن بِیرگه هَمراه حالدَه سِیغِینِیشَدِی. “لا اله الّا الله” اِیسَه مَنَه بُولَرنِی هَمَّه سِینِی اِنکار قِیلَدِی،شُونِینگدِیک اوُ قُرَیشنِی 360 دَن آرتِیق “اِلاه”لَرِینِی یاکِی باشقَه قَوملَرنِینگ “اِلاه”لَرِینِی هَم رَد قِیلگن. 

اِنسان قَندَی قِیلِیب مَنَه بُو یالغان خُدالَرنِی هَمَّه سِیدَن بَرائَت قِیلِیشنِی وَ اوُلَرگه  کُفر کِیلتِیرِیشنِی توُشوُنِیب یِیتمَگوُنِیچَه وَ اوُلَرنِی رَد قِیلمَگوُنِیچَه، اوُزِینِی “لا اِلَهَه” طَلَب قِیلگن نَرسَه گه مُوافِق قِیلَه آلمَگن بُولَدِی، بُو “لا اله الّا الله” نِی بِیرِینچِی قِیسمَتِیدِیر. شُو سَبَبلِی هَم شَخصِی، اِجتِمائِی، سِیاسِی، اِقتِصادِی ، مَدَنِی، تَعلِیم وَ تَربِیَه وَ باشقَه ماددِی وَ مَعنَوِی حَیاتنِی اِیشلَرِی بُویِیچَه مُوَحِّد بِیر آدَم صِیفَتِیدَه اَلله نِی وَ اوُنِی شَرِیعَتِیدَگِی قانُونلَرنِی عَمَلدَه اِیشلَتِیب  یَشَی آلمَیدِی. بُو اِیشنِی قِیلمَگن وَ قِیلَه آلمَیدِی، چوُنکی بُو بارَدَه تَجرِیبَه سِی یُوق ، نَمازِیدَه عَهد بِیرَیاتگن “اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیّاکَ نَستَعِین” گه  هَم عَمَل قِیلَه آلمَیدِی.

شَخص اَوَّلا شَیطاندَن سُونگ بَرچَه طاغوُتلَرنِی وَ “آلتِیتَه لِیک اَصلِی کافِرلَرنِی”   1-الَّذِينَ هَادُوا 2- وَالصَّابِئِينَ3-  وَالنَّصَارَىٰ 4-  وَالْمَجُوسَ 5- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/17)  6- مُرتَدلَر دَستَه سِینِی   مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ (مائده/54) وَ مَنَه بُو طاغوُتلَر تامانِیدَن وُجُودگه کِیلتِیرِیلگن بَرچَه خُدالَرنِی، بَشَر قانوُنلَرِینِی نَفِی،رَد قِیلِیشلَرِی کِیرَک، مَنَه بُو مَرحَلَه نِی باسِیب اوُتگچ اَلله نِی اِثبات قِیلِیشگه وَ اَلله گه، قانوُنلَرِیگه، اَلله نِی شَرِیعَتِیگه اِیمان کِیلتِیرِیشگه نَوبَت کِیلَه دِی؛ مادامِیکِی شَخص مَنَه بُو شَرطلَرنِی بَجَرمَس اِیکَن کامِل اِسلامنِی قَبوُل قِیلگه نِینِی اِدَّعا قِیلَه آلمَیدِی.

فَقَطگِینَه مَنَه بُو صُورَتدَه “لا اله ” و “الّا الله” اوُزِینِی واقِیعِی کوُرِینِیشِینِی کوُرسَتَدِی. قُرآندَگِی آیَتلَردَه «لَا تُطِعْ» (احزاب/۱)، «لاتُطیعُوا» (شعراء/۱۵۱)، «لاتَتَّبِع»‏ (مائده/۴۹)‏ و «لاتَتَّبِعُوا» (بقره/۱۶۸) کَلِیمَه لَرِی کوُزگه تَشلَنَدِی، بُولَردَن مَقصَد طاغُوتلَرگه اِیرگشمَسلِیک، اِطاعَت قِیلمَسلِیک بُویُورِیلگندِیر.

رَسُول الله صلی الله علیه وسلم مَرحَمَت قِیلگنلَرِیدِیک:    «مَنْ قال لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ محمدا رسولُ اللَّه، وَكَفَرَ بِما يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ، حَرُمَ مالُهُ وَدَمُهُ، وَحِسابُهُ على اللَّه تعالى»[1]    لا اله الّا الله و محمد الرسول الله ، دِیگَن کِیشِی، بُوندَن سُونگ اَلله دَن اوُزگه عِبادَت قِیلَیاتگن نَرسَه لَرِینِی هَمَّه سِیگه اِیشانمَسلِیگِی لازِم، مَنَه بُو صُورَتدَه اوُنِی قانِی، مالِی مُسُلمانلَرگه حَرام بُولَدِی وَ اوُنِی قَلبِی حَقِیدَه اِیسَه بِیز هِیچ نَرسَه بِیلمَیمِیز، قَلبنِی اِیشِی اَلله گه باغلِیق نَرسَه.

(دوامی بار……)

---

[1] رواه مسلم

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(18-قسمت)

الله متعال در مورد سکولاریستهای دهری (یا به قول امروز ما کمونیست، ماتریالیست، آتئیست و امثال آن) که هوای نفس خودشان را «اله» و معبود خود قرار داده اند می فرماید: أفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (جاثیه/23) هیچ دیده‌ای کسی را که هوا و هوس خود را به خدائی خود گرفته است، و با وجود آگاهی ( از حق و باطل ، هواپرستی می کند  و به همین  دلیل) خدا او را گمراه ساخته است، و بر گوش و دل او مهر گذاشته است و بر چشمش پرده‌ای انداخته است‌؟! پس چه کسی جز خدا می‌تواند او را راهنمائی کند ؟(و خدا هم از وی رویگردان است)  آیا پند نمی‌گیرید؟‏

بعضي وقت ها انسان هايی وجود دارند، كه چند خدا را به صورت همزمان می پرستند، چند «اله» را به صورت پیوسته برای خود تراشیده اند، خدای ملیت و نژاد به همراه خدای وطن، به همراه خدای حزب و مرامنامه ی حزبی، به همراه خدای سازمان ملل، به همراه خدایی که از اولیای خدا و ملائکه و … برای خود تراشیده اند. این ها چندین خدا را به همراه الله متعال می پرستند. «لا اله الا الله» همه ی این اله ها را رد می کند همچنانکه بیشتر از 360 «اله» قریش و سایر«اله» های اقوام دیگر را رد کرد.

 انسان تا زمانی كه پی نبرده است ابتدا چگونه از تمام اين خدايان دروغين برائت کند و کفر به آن ها داشته باشد و آن ها را رد کند هنوز نتوانسته خودش را به مفاد «لا اله» پایبند کند، که اولین قسمت «لا اله الا الله» است. برای همین است که نمی تواند مثل یک موحد در زندگی شخصی و اجتماعی، سياسی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی، تربيتی و سایر امور زندگی مادی و معنوی اش، الله و قانون شريعت الله را به تنهايی به كار ببرد، نمی تواند و توانایی انجام آن را ندارد چون کفر به طاغوت نکرده است و طبعاً«اله»های مختلف طاغوتها را رد نکرده است به همین دلیل نمی تواند به مفاد تعهدی که درنمازش تحت عنوان «‏إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏» به الله تعالی داده پایبند باشد.

شرط است كه ابتدا شخص بايد بعد از شیطان تمام طاغوتها  و«کفاراصلی 6گانه» : 1-الَّذِينَ هَادُوا 2- وَالصَّابِئِينَ3-  وَالنَّصَارَىٰ 4-  وَالْمَجُوسَ 5- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/17) و 6-  دسته ی مرتدین:مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ (مائده/54) و تمام خدايان و قوانين بشری تولید شده توسط این طاغوتها را نفی و رد كند، با طی کردن این مرحله است که نوبت به اثبات الله و ایمان به الله و قانون و شریعت الله می رسد؛ و تا زمانی كه شخص اين شرط را انجام نداده نمی تواند ادعا کند که اسلام کامل را پذیرفته است.

تنها در صورت کفربه طاغوت و رد کردن تمام اله های تولید شده توسط این طاغوتها و سپس ایمان به الله است كه «لا اله» و «الا الله» صورت واقعی و عينی به خودش می گيرد. در آیات قرآن، کلمات«لَا تُطِعْ» (احزاب/۱)، «لاتُطیعُوا» (شعراء/۱۵۱)، «لاتَتَّبِع»‏ (مائده/۴۹)‏ و «لاتَتَّبِعُوا» (بقره/۱۶۸) بسیار به چشم می‌خورد که دستور به عدم پیروی از طاغوت‌هاست. همچنان كه رسول الله صلی الله عليه و سلم می فرمايند: «مَنْ قال لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ محمدا رسولُ اللَّه، وَكَفَرَ بِما يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ، حَرُمَ مالُهُ وَدَمُهُ، وَحِسابُهُ على اللَّه تعالى»[1]هر كسی بگويد لا اله الا الله  و محمد رسول الله، و كافر و بی باور گردد نسبت به تمام آنچه غير از الله عبادت می گردد، در اين صورت است كه خون و مالش بر مسلمين حرام میشود و درون قلبش هم امری است مربوط به الله که ما چيزی از آن نمی دانيم.

(ادامه دارد…….)

---

[1] مسلم23/ الألباني، صحيح الجامع 6438

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(17-қисм)

Уларни далилсиз айтган хамма нарсаси халол бўлиши ва сен хам уни халол,дейишинг шарт эмас; ёки улар харом қилган нарсаларни харом дейишинг хам шарт эмас. Мана бу шахслар маъсум эмас, уларни айтгани ва   дегани аллох  буйруқ берган нарсаларни ўрнига  хам ўтмайди. Уларни хеч қайси бири пайғамбар эмас, ва аллох ва росули хам далилсиз фалончи шайхга тобеъ бўлишга буйруқ берган эмас, агар мана бу хатоларга йўл қўядиган бўлсак, хохлаймизми ё хохламаймизми уларни худо қилиб олган бўламиз.

Имоми Шофеъий рохимахуллох ўзини “рисолах” китобини икки жойида айтганки:

 «لیس لأحد دون رسول الله صلی الله علیه وسلم أن یقول إلا بالإستدلال»،

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан бошқа хеч қандай шахс далилсиз назар айтишликка хаққи йўқ. Яъни назар ва фатволарни шаръий эътибори шахсларга эмас, балки  аллох ва росулидан келтирилган далилларга асосланган бўлиши керак; росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан сўнг хеч қандай шахсни шахсияти уни назарини сахих эканига далил бўла олмайди.  Чунки бу ерда  росулуллох саллаллоху алайхи васаллам айтганлари учун у кишини сўзларини хақ дея оламиз, хақиқат хам мана шудир, бирор бир далилга хожат хам йўқ, аммо бошқа шахс учун бундай бўла  олмайди,албатта далил келтириши лозим.

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни суннатидаги тарихий бир воқеани сизларга баён қилиб бермоқчиман. Диққат қилинглар: буюк муфассир олим бўлмиш имоми Фахриддин Рози ўзини тафсирида келтиришича, Адий  ибни Хотам айтадики: мен росулуллох саллаллоху алайхи васалламни олдиларига келган пайтимда бўйнимда салиб бор эди; пайғамбар менга мархамат қилдиларки: эй Ади бу нима? Бу бутни ташлаб юбор, сўнгра мана бу оятни ўқиётганларини эшимдим:

 «اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ»

Улар аллохни қўйиб ўзларининг донишмандлари ва рохибларини хамда Масих ибни Марямни парвардигор деб билдилар. Бизлар Масих ибни Марямни,рохибларни ахборларни илох қилиб сиғинмаймиз,дедим, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қилдилар: албатта (сиғинишади) улар хар вақт халолни харом қилишса ёки харомни халол қилишса, уларни айтганларига эътимод қилишади ва ишонишарди; мана бу уларга  ибодат қилиш саналади.

Тоатдаги ширк яъни аллох таолони муқобилида  қонун ишлаб чиқариш ширки ёки қонун ишлаб чиқариш бўйича аллох таоло учун ширк келтириш ( худди бизни асримиздаги секуляр тоғутларга ўхшаб секуляр парламентларини йўлга қўйишидир , динфурушлар эса  уларни нафига фатво ишлаб чиқаришади), тоатдаги ширк яъни мана бундай тоғутларни хукмларига рози бўлиш ва ўзини хохши билан мумкин ва мумкин эмас нарсалар, халол ва харом, қазоватга оид ишларни хал қилиш борасидаги  уларни ахкомларини қабул қилиш ва мажбур бўлмасдан туриб уларни шариатга қарши бўлган қонунларига тан бериш ва уларни ишларига рози бўлиш. Мана бу суратда хам, аллохга итоат қилишда ширк келтирилган ва аллох таолони баробарида тоғут,илох вужудга келтирилган хисобланади.

Мана булар хавойи нафсга қўшимча бўлган (шахс ўзини мавжуд бўлган нарсасини воситасида аллохдан бениёз деб билади) бутлар,тоғутлар,илохлар ва жохил одамларни маданиятида роиж бўлган худолар хам мавжуд, ва аллох таоло мана бу ёлғон худолар билан бирга жуда  кўп одамлар томонидан сиғинилади!

(давоми бор…….)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(17-قیسم)

• اوُلَرنِی دَلِیلسِیز اَیتگن هَمَّه نَرسَه سِی حَلال بوُلِیشِی وَ سِین هَم اوُنِی حَلال، دِییِیشِینگ شَرط اِیمَس؛ یاکِی اوُلَر حَرام قِیلگن نَرسَه لَرنِی حَرام دِییِیشِینگ هَم شَرط اِیمَس. مَنَه بُو شَخصلَر مَعصُوم اِیمَس، اوُلَرنِی اَیتگنِی  وَ دِیگنِی اَلله نِی بُویرُوق بِیرگن نَرسَه لَرینِی اوُزِیدِیک  هَم بوُلمَیدِی. اوُلَرنِی هِیچ قَیسِی بِیرِی پَیغَمبَر اِیمَس، وَ اَلله وَ رَسُولِی هَم دَلِیلسِیز فَلانچِی شَیخگه تابِع بُولِیشگه بُویرُوق بِیرگن اِیمَس، اَگر مَنَه بُو حَطالَرگه یُول قوُیَه دِیگن بُولسَک، هاحلَیمِیزمِی یا هاحلَمَیمِیزمِی اوُلَرنِی خُدا قِیلِیب آلگن بوُلَمِیز.
• اِمامِی شافِعِی رَحِمَهُ الله اوُزِینِی “رِسالَه” کِتابِینِی اِیککِی جایِیدَه اَیتگنکِی:   «لَیس لأحد دون رسول الله صلی الله علیه وسلم أن یقول إلا بالإستدلال»،    رَسُول الله صلی الله علیه وسلمدَن باشقَه هِیچ قَندَی شَخص دَلِیلسِیز نَظَر اَیتِیشلِیککَه حَققِی یُوق. یَعنِی نَظَر وَ فَتوالَرنِی شَرعِی اِعتِبارِی شَخصلَرگه اِیمَس، بَلکِی اَلله وَ رَسُولِیدَن کِیلتِیرِیلگن دَلِیللَرگه اَساسلَنگن بُولِیشِی کِیرَک؛ رَسُول الله صلی الله علیه وسلمدَن سُونگ هِیچ قَندَی شَخصنِی شَخصِیَتِی اوُنِی نَظَرِینِی صَحِیح اِیکَنِیگه دَلِیل بُولَه آلمَیدِی. چُونکِی بُو یِیردَه رَسُول الله صلی الله علیه وسلم اَیتگنلَرِی اوُچُون اوُ کِیشِینِی سُوزلَرِینِی حَق دِیَه آلَمِیز، حَقِیقَت هَم مَنَه شوُدِیر، بِیرار بِیر دَلِیلگه حاجَت هَم یُوق، اَمّا باشقَه شَخص اوُچُون بوُندَی بُولَه آلمَیدِی، اَلبَتَّه دَلِیل کِیلتِیرِیشِی لازِم..
• رَسُول الله صلی الله علیه وسلمنِی سُنَّتِیدَگِی تَرِیخِی بِیر واقِیعَه نِی سِیزلَرگه بَیان قِیلِیب بِیرماقچِیمَن. دِققَت قِیلِینگلَر: بُویُوک مُفَسِّر عالِم بُولمِیش اِمامِی فَحرِ الدِّین راضِی اوُزِینِی تَفسِیرِیدَه کِیلتِیرِیشِیچَه، عَدِی اِبنِ خاتَم اَیتَدِیکِی: مِین رَسُول الله صلی الله علیه وسلمنِی آلدِیلَرِیگه کِیلگن پَیتِیمدَه بُوینِیمدَه صَلِیب بار اِیدِی؛ پَیغَمبَر مِینگه مَرحَمَت قِیلدِیلَرکِی: اِی عَدِی بُو نِیمَه؟ بُو بوُتنِی تَشلَب یُوبار، سُونگرَه مَنَه بُو آیَتنِی اوُقِیاتگنلَرِینِی اِیشِیتدِیم:

   «اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ»  اوُلَر اَلله نِی قوُیِیب اوُزلَرِینِی دانِیشمَندلَرِی وَ راهِبلَرِینِی هَمدَه مَسِیح اِبنِ مَریَمنِی پَروَردِیگارِی دِیب بِیلَدِیلَر. بِیزلَر مَسِیح اِبنِ مَریَمنِی، راهِبلَرنِی اَخبارلَرنِی اِلاه قِیلِیب سِیغِینمَیمِیز، دِیدِیم، رَسُول الله صلی الله علیه وسلم مَرحَمَت قِیلدِیلَر: اَلبَتَّه (سِیغِینِیشَدِی) اوُلَر هَر وَقت حَلالنِی حَرام قِیلِیشسَه یاکِی حَرامنِی حَلال قِیلِیشسَه، اوُلَرنِی اَیتگنلَرِیگه اِعتِماد قِیلِیشَدِی وَ اِیشانِیشَردِی؛ مَنَه بُو اوُلَرگه عِبادَت قِیلِیش سَنَلَه دِی.

طاعَتدَگِی شِیرک یَعنِی اَلله تَعالی نِی مُقابِیلِیدَه قانوُن اِیشلَب چِیقَرِیش شِیرکِی یاکِی قانوُن اِیشلَب چِیقَرِیش بُویِیچَه اَلله تَعالی اوُچُون شِیرک کِیلتِیرِیش (حُودِّی بِیزنِی عَصرِیمِیزدَگِی سِکوُلار طاغُوتلَرگه اوُحشَب سِکوُلار پَرلَمِینتلَرِینِی یُولگه قوُیِیشِیدِیر، دِین فُرُوشلَر اِیسَه اوُزِینِی نَفِیگه فَتوا اِیشلَب چِیقَرِیشَدِی)، طاعَتدَگِی شِیرک یَعنِی مَنَه بُوندَی طاغوُتلَرنِی حُکملَرِیگه راضِی بُولِیش وَ اوُزِینِی هاحشِی بِیلَن مُومکِین وَ مُومکِین اِیمَس نَرسَه لَر، حَلال وَ حَرام، قَضاوَتگه آئِد اِیشلَرنِی حَل قِیلِیش بُویِیچَه اوُلَرنِی اَحکاملَرِینِی قَبُول قِیلِیش وَ مَجبُور بوُلمَسدَن توُرِیب اوُلَرنِی شَرِیعَتگه قَرشِی بوُلگن قانوُنلَرِیگه تَن بِیرِیش وَ اوُلَرنِی اِیشلَرِیگه راضِی بوُلِیش. مَنَه بُو صُورَتدَه هَم، اَلله گه اِطاعَت قِیلِیشدَه شِیرک کِیلتِیرِیلگن وَ اَلله تَعالی نِی بَرابَرِیدَه طاغوُت، اِلاه وُجُودگه کِیلتِیرِیلگن حِسابلَه نَدِی.

 مَنَه بُولَر هَوایِی نَفسگه قوُشِیمچَه بوُلگن (شَخص اوُزِینِی مَوجُود بُولگن نَرسَه سِینِی واسِیطَه سِیدَه اَلله دَن بِی نِیاز دِیب بِیلَدِی) بُوتلَر، طاغُوتلَر، اِلاهلَر وَ جاهِل آدَملَرنِی مَدَنِیَتِیدَه رائِج بوُلگن  خُدالَر هَم مَوجُود، وَ اَلله تَعالی مَنَه بُو یالغان خُدالَر بِیلَن بِیرگه جُودَه کوُپ آدَملَر تامانِیدَن سِیغِینِیلَدِی!

(دوامی بار……)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(17-قسمت)

 قرار نيست هرچه اين ها بدون دليل گفتند حلال است، تو هم آن را حلال بدانی؛ يا هر چه را حرام كردند تو هم حرامش بدانی. اين اشخاص معصوم نيستند كه هر چه گفتند همانی باشد كه الله دستور آن را داده است. هيچ يك از اينها پيامبر نيستند و الله و رسولش صلی الله علیه وسلم به ما دستور نداده اند كه تابع بدون دليل فلان شخص شویم، اگر دچار اين اشتباه شديم در اين صورت آن ها را خدا كرده ايم چه بخواهيم چه نخواهيم.

امام شافعی رحمه الله در دو جا در کتاب «الرساله» ی خود گفته اند: «لیس لأحد دون رسول الله صلی الله علیه وسلم أن یقول إلا بالإستدلال»، غیر از رسول الله صلی الله علیه وسلم هیچ شخص دیگری حق ندارد بدون ارائه ی دلیل نظر بدهد. یعنی اعتبار شرعی آراء و فتاوا مبتنی بر دلیل از الله و رسولش می باشد نه اشخاص؛ و بعد از رسول الله صلی الله علیه وسلم هیچ شخصی چنان جایگاهی نخواهد داشت که شخصیتش پشتوانه ی صحت نظراتش باشد. ما می توانیم بگوییم چون رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده پس حق است، حق هم همین است و نیازی به دلیل نداریم اما هیچ شخص دیگری اینگونه نیست و باید حتماً دلیل ارائه دهد.

یک رویداد تاریخی را در سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم برایتان بیان می کنم. دقت کنید:  مفسر بزرگ امام فخرالدین رازی رحمه الله در تفسیر خودش می آورد که عدی ابن حاتم رضی الله عنه می گوید: نزد رسول الله آمدم در حالیکه در گردنم صلیبی بود؛ پیامبر به من فرمود: ای عدی این چیست؟ این بت را دور بینداز، سپس شنیدم که این آیه را می خواند «اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ» ‏(آن ها‏) ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺭﺍﻫﺒﺎﻥ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﻌﺒﻮﺩﻫﺎﯾﯽ به جای ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﻭ ‏(ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ‏) ﻣﺴﯿﺢ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻣﺮﯾﻢ ﺭﺍ. گفتم ما ﺍﺣﺒﺎﺭ ﻭﺭﻫﺒﺎﻥ ﺭﺍ عبادت نمی کنیم، رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: بلی (عبادت می کنید) ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺣﻼﻟﯽ ﺭﺍ ﺣﺮﺍﻡ می کردند ﻭﯾﺎ ﺣﺮﺍﻣﯽ ﺭﺍ ﺣﻼﻝ می کردند، ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻭ ﯾﻘﯿﻦ می کردند؛ این عبادت کردن آنهاست.

شرک در طاعت یعنی قرار دادن قانونگذاری برابر با الله تعالی یا قرار دادن شرکی در تشریع و قانون گذاری برای الله تعالی (مثل طواغیت سکولار عصر ما که پارلمان سکولاری به راه انداخته اند و دین فروشانی که به نفع این ها فتوا تولید می کنند)، شرک در طاعت یعنی راضی شدن به حکم چنین طواغیتی و با میل خود احکام این ها در مورد آزاد و ممنوع، حلال و حرام، حل نمودن مشکلات قضائی و …  پذیرفته شوند و آگاهانه و عمداً و بدون اجباری تن به این قوانین ضد شرعی داده شود و از آن ها اعلام رضایت شود. در این صورت، باز در اطاعت از الله شرک تولید شده و الهی تراشیده شده است در برابر الله متعال.

اينها به اضافه ی هوای نفس (که شخص خودش را به واسطه ی آنچه که دارد بی‌‏نیاز از الله می داند) بخشی ازجبت ها، «اله» ها و خدايانی هستند كه در فرهنگ جاهلی مردم رايج شده اند، و الله متعال هم به همراه اين خدايان دروغین و متعدد، توسط عده ی كثيری از مردم عبادت می شود!.

(ادامه دارد……)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(16-қисм)

4-Яна бир бошқа ўрин аллохни авлиёлари ва солих кишиларни тоғут ва илохга айлантириб олишдир. Тоғутга айлантирилган кишиларни ўзлари бунга рози эмаслар. Ийсо ибни Марям ва бошқа пайғамбарлар, жуда кўп обид ва аллохни солих авлиёлари бунга мисол бўла олади.  Бу кишилар бундай тоғут ясаб олишларга рози бўлишмайди ва қиёмат куни хам улардан бароат қилишади. Энди мана бу дунёда уларни тоғут ва илохга айлантирган кишилар мавжуд.  

5-Партиялар,хизблар ва хизбларни чақириқлари(манифести) баъзи бир кишилар томонидан илохга ва ёлғон худоларга,тоғутга айлантириб олинган, мана бу  хизб хам аллохга ўхшаш шариат ва алохида дастур бўлиб, аллохни шариатидаги қонунларга хилоф равишда ўзи учун қонун ёзиб чиққан ва одамларни ўзини хизби ва чақириқларига даъват қилади. Уни мана бу қисматдаги қонунларини қабул қилган кишилар, ана ўша андозада ўзларини аллохни қонунларидан узоқлаштиришади ва аллохни шариатидаги қонунларига ахамият бермасдан ана ўша хизб ва чақириқларни бандаси,қулига айланади ва хизбни ,уни куфр қонунларини йўлида жуда кўп мушкилотларга тоқат қилишга хам тайёрдирлар,хатто мана бу йўлда ўзларини хам фидо қилиб ташлашади.

Бизларнинг яқинларимизни кўпи фалончи секуляр хизб сабабли ўзининг опа-синглисидан, ака- укасидан, қариндошларидан кечиб кетаётганлиги бизларга оддий бир нарса бўлиб қолди, шахс аллохдан, қуръондан ва сахих суннатдан, росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан, ана ўшанча буюк,солих аиммалардан, ахли фиқхдан секуляризм динидаги ахзобларни фойдасига кечиб юбориши хам оддий бўлиб қолди.  

Улар кечаю- кундуз хизбларини зикр қилишади ва хизбларини мухолифлари билан хам душманчилик қилишади. Эрондаги 57 шамсий йилдаги инқилобни аввалги йилларидаги хўромонот ва бошқа минтақалардаги кофир секуляристлар ва муртад кумалалар ва демократларни ўртасидаги жангларни кўрганмиз. Мана шу секуляристларни,ужалонни ишчилар хизбини, екитини,борзонийни ва……ларни ўртасидаги жангларни хам гувохи бўлганмиз. Хозирги пайтда хам уларни жохил ва гумрох тарафдорлари хам шундай вазиятда эмасми?

Уларни валоъ ва бароълари хизбларини атрофида айланади, агар бутун хизблари бирор хизбни  ё хукуматни яхши кўрадиган бўлса,улар хам уни яхши кўришади, агар эртаси куни хизбларини алоқаси ана ўша хизб ё хукумат  билан ёмонлашиб қолса, улар хам улардан бароат эълон қилиб безор бўлишади. Худди шунга ўхшаш ўзларини бошқа хамзабонлари ва хаммазхаблари билан биродарликни,баробарликни иддао қилишади ва фақат шиорлар қолибида бу алоқалар сақланиб қолади. Улар учун дўст ва душманни,яхши ва ёмонни, хадаф ва арзишларни ва……..аллох ва уни қонунлари эмас,балки хизб ва чақириқлари таъйин қилади. Хизб (партия) бир мушт жохил инсонлар  учун амалда сиғиниладиган  илохга,тоғутга айланган. Секуляр ахзобларнинг  сони билан баробар сонда  “илох”лар мавжуд ва уларга ибодат қилинади.

6-Илох ва тоғутга айланган ўринларни яна бири, диний жихатдан саводли бўлган одамларни ўртасида танилган  шахслар,рохиблар,кохинлар,шайхлар,мавлавийлар,муллолар,момусталар ва………Яъни шундай бўладики, фалончи шайх ё муллони  айтган сўзи билан иш  комил ва тамом бўлган хисобланади. Аслида эса мусулмонлар шахсларни далилларига тобеъ бўлиши керак, бўлиб хам мана бу далиллар шахсларни ўзига эмас,балки  аллохни шариатидаги қонунларга асосан  бўлиши лозим, фалончи мен қуръон ва суннатга эргашаман  ёки уни соқоли узун ва иштонини почаси калта,мисвокдан фойдаланади, ёки фалончи шайхни олдида дарс ўқиган ва жуда кўп маърузаларга эга ёки спутникда программалари мавжуд ва уни хамма танийди ёки бир қанча асарлари бор ва …….., мана бу ўринларни назарга олган холда шахсларни ўзларига муфти ва хамма нарса қилиб олишлари ва мен далилларни қидириб ўтиришга тоқатим етмайди,деган бахоналар билан ўзларини мана бу шахсларга муқаллид қилиб олишларини хам қабул қилиб бўлмайди, бўлиб хам далилларни кетидан тушиб қидиришга фурсати хам етарли; мана буларни хеч қайси бири ана ўша диний саводи бор киши ироя бериши керак бўлган тоғутга куфр келтириш ва аллохга иймон келтириш борасидаги  далил ва хужжатларни ўрнини босмайди.

(давоми бор……)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(16-قیسم)  

–  یَنَه بِیر باشقَه اوُرِین اَلله نِی اَولِیالَرِی وَ صالِح کِیشِیلَرنِی طاغُوت وَ اِلاهگه اَیلَنتِیرِیب آلِیشِیدِیر. طاغوُتگه اَیلَنتِیرِیلگن کِیشِیلَرنِی اوُزلَرِی بوُنگه راضِی اِیمَسلَر. عِیسَی اِبن مَریَم وَ باشقَه پَیغَمبَرلَر، جُودَه کوُپ عابِد وَ اَلله نِی صالِح اَولِیالَرِی بُونگه مِثال بُولَه آلَدِی. بُو کِیشِیلَر بُوندَی طاغوُت یَسَب آلِیشلَرگه راضِی بُولِیشمَیدِی وَ قِیامَت کوُنِی هَم  اوُلَردَن بَرائَت قِیلِیشَدِی. اِیندِی مَنَه بُو دُنیادَه اوُلَرنِی طاغُوت وَ اِلاهگه اَیلَنتِیرگن کِیشِیلَر مَوجُود.

• پَرتِیَه لَر، حِزبلَر وَ حِزبلَرنِی چَقِیرِیقلَرِی (مَنِیفِیستِی) بَعضِی بِیر کِیشِیلَر تامانِیدَن اِلاهگه وَ یالغان خُدالَرگه، طاغوُتگه اَیلَنتِیرِیب آلِینگن، مَنَه بُو حِزب هَم اَلله گه اوُحشَش شَرِیعَت وَ اَلاهِیدَه دَستُور بُولِیب، اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه خِلاف رَوِیشدَه اوُزِی اوُچُون قانوُن یازِیب چِیقگن وَ آدَملَرنِی اوُزِینِی حِزبِی وَ چَقِیرِیقلَرِیگه دَعوَت قِیلَدِی. اوُنِی مَنَه بُو قِیسمَتدَگِی قانوُنلَرِینِی قَبُول قِیلگن کِیشِیلَر، اَنَه اوُشَه اَندازَه دَه اوُزلَرِینِی اَلله نِی قانوُنلَرِیدَن اوُزاقلَشتِیرِیشَدِی وَ اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرِیگه اَهَمِیَت بِیرمَسدَن اَنَه اوُشَه حِزب وَ چَقِیرِیقلَرنِی بَندَه سِی، قوُلِیگه اَیلَنَدِی وَ حِزبنِی، اوُنِی کُفر قانوُنلَرِینِی یوُلِیدَه جُودَه کوُپ مُشکِلاتلَرگه طاقَت قِیلِیشگه هَم تَیّاردِیرلَر، حَتّی مَنَه بوُ یوُلدَه اوُزلَرِینِی هَم فِدا قِیلِیب تَشلَشَدِی.

بِیزلَرنِی یَقِینلَرِیمِیزنِی کوُپِی فَلانچِی سِکوُلار حِزب سَبَبلِی اوُزِینِینگ آپَه – سِینگِلِیسِیدَن، اَکَه – اوُکَه سِیدَن، قَرِینداشِیدَن کِیچِیب کِیتَیاتگنلِیگِی بِیزلَرگه عاددِی بِیر نَرسَه بوُلِیب قالدِی، شَخص اَلله دَن، قُراندَن وَ صَحِیح سُنَّتدَن، رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمدَن، اَنَه اوُشَنچَه بوُیُوک، صالِح اَئِمَّه لَردَن، اَهلِی فِقهدَن سِکوُلارِیزم دِینِیدَگِی اَحزابلَرنِی فایدَه سِیگه کِیچِیب یوُبارِیشِی هَم عاددِی بوُلِیب قالدِی.

• اوُلَر کِیچَه یُو- کوُندوُز حِزبلَرِینِی ذِکر قِیلِیشَدِی وَ حِزبلَرِینِی مُخالِفلَرِی بِیلَن هَم دُشمَنچِیلِیک قِیلِیشَدِی. اِیراندَگِی 57 شَمسِی یِیلدَگِی اِنقِلابنِی اَوَّلگِی یِیللَرِیدَگِی هوُرامانات وَ باشقَه مِنطَقَه لَردَگِی کافِر سِکوُلارِیستلَر وَ مُرتَد کوُمَلَه لَر وَ دِماکرَتلَرنِی اوُرتَسِیدَگِی جَنگلَرنِی کوُرگنمِیز. مَنَه شُو سِکوُلارِیستلَرنِی، اوُجَلاننِی اِیشچِیلَر حِزبِینِی،یِکِیتِینِی، بارزانِینِی وَ ……..لَرنِی اوُرتَسِیدَگِی جَنگلَرنِی هَم گوُواهِی بوُلگنمِیز. حاضِرگِی پَیتدَه هَم اوُلَرنِی جاهِل وَ گوُمراه طَرَفدارلَرِی هَم شُوندَی وَضِیعَتدَه اِیمَسمِی؟
• اوُلَرنِی وَلاء وَ بَراءلَرِی حِزبلَرِینِی اَطرافِیدَه اَیلَنَدِی، اَگر بُوتوُن حِزبلَرِی بِیرار حِزبنِی یا حُکوُمَتنِی یَحشِی کوُرَدِیگن بوُلسَه، اوُلَر هَم اوُنِی یَحشِی کوُرِیشَدِی، اَگر اِیرتَسِی کوُنِی حِزبلَرِینِی عَلاقَه سِی اَنَه اوُشَه حِزب یا حُکوُمَت بِیلَن یامانلَشِیب قالسَه، اوُلَر هَم اوُلَردَن بَرائَت اِعلان قِیلِیب بِیزار بُولِیشَدِی. حوُدِّی شوُنگه اوُحشَش اوُزلَرِینِی باشقَه هَم زَبانلَرِی وَ هَم مَذهَبلَرِی بِیلَن بِرادَرلِیکنِی، بَرابَرلِیکنِی اِدَّعا قِیلِیشَدِی وَ فَقَط شِعارلَر قالِیبِیدَه بُو عَلاقَه لَر سَقلَنِیب قالَدِی. اوُلَر اوُچُون دوُست وَ دُشمَننِی، یَحشِی یا یاماننِی،هَدَف وَ اَرزِیشلَرنِی وَ…….اَلله وَ اوُنِی قانوُنلَرِی اِیمَس، بَلکِی حِزب وَ چَقِیرِیقلَرِی تَأیِین قِیلَدِی.  حِزب(پَرتِیَه) بِیر مُوشت جاهِل اِنسانلَر اوُچُون عَمَلدَه سِیغِینِیلَدِیگن اِلاهگه، طاغوُتگه اَیلَنگن.  سِکوُلار اَحزابلَرنِینگ سانِی بِیلَن بَرابَر ساندَه “اِلاهلَر” مَوجُود بُولِیب ، اوُلَرگه عِبادَت قِیلِینَه دِی.
• اِلاه وَ طاغوُتگه اَیلَنگن اوُرِینلَرنِی یَنَه بِیرِی، دِینِی جِهَتدَن سَوادلِی بُولگن آدَملَرنِی اوُرتَسِیدَه تَنِیلگن شَخصلَر، راهِبلَر، کاهِنلَر، شَیخلَر، مَولَوِیلَر، مُلّالَر، مامُوستالَر، وَ………..یَعنِی شوُندَی بُولَدِیکِی، فَلانچِی شَیخ یا مُلّانِی اَیتگن سُوزِی بِیلَن اِیش کامِل وَ تَمام بُولگن حِسابلَنَدِی.  اَصلِیدَه اِیسَه مُسُلمانلَر شَخصلَرنِی دَلِیللَرِیگه تابِع بُولِیشِی کِیرَک، بوُلِیب هَم مَنَه بُو دَلِیللَر شَخصلَرنِی اوُزِیگه اِیمَس، بَلکِی اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه اَساساً بوُلِیشِی لازِم، فَلانچِی مِین قُرآن وَ سُنَّتگه اِیرگَشَمَن یاکِی اوُنِی ساقالِی اوُزُون وَ اِیشتانِینِی پاچَه سِی کَلتَه، مِسواکدَن فایدَلَنَدِی، یاکِی فَلانچِی شَیخنِی آلدِیدَه دَرس اوُقِیگن وَ جُودَه کوُپ مَعرُوضَه لَرگه اِیگه یاکِی سپُوتنِیکدَه دَستوُرلَرِی مَوجُود وَ اوُنِی هَمَّه تَنِیدِی یاکِی بِیر قَنچَه اَثَرلَرِی بار وَ ……..، مَنَه بُو اوُرِینلَرنِی نَظَرگه آلگن  حالدَه شَخصلَرنِی اوُزلَرِیگه مُفتِی وَ هَمَّه نَرسَه قِیلِیب آلِیشلَرِی وَ مِین دَلِیللَرنِی قِیدِیرِیب اوُتِیرِیشگه طاقَتِیم یِیتمَیدِی، دِیگن بَهانَه لَر بِیلَن اوُزلَرِینِی مَنَه بُو شَخصلَرگه مُقَلِّید قِیلِیب آلِیشلَرِینِی هَم قَبُول قِیلِیب بُولمَیدِی، بُولِیب هَم دَلِیللَرنِی کِیتِیدَن توُشِیب قِیدِیرِیشگه  فُرصَتِی هَم یِیتَرلِی؛ مَنَه بُولَرنِی هِیچ قَیسِی بِیرِی اَنَه اوُشَه دِینِی سَوادِی بار کّیشّی اِیرایَه بِیرِیشِی کِیرَک بوُلگن دَلِیل وَ حُجَّتلَرنِی اوُرنِینِی باسمَیدِی.

(دوامی بار……)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(16-قسمت)

• مورد دیگرتبدیل نمودن اولیای الله و صالحین به جبت و «إله» می باشد. در حالی که این ها از چنین «إله» سازی بی خبر بوده و راضی به آن نیستند. مثل عيسی بن مريم و ساير پيامبران عليهم السلام و بسياری از عابدين و اوليای صالح الله. این ها به چنین «إله» سازی راضی نیستند و در روز قیامت هم از چنین کسانی برائت می کنند. اما کسانی در همین دنیا آن ها را تبدیل به خدا و اله کرده اند.
• حزب و مرامنامه ی حزبی که توسط عده ای تبدیل به اله و خدای دروغین شده است اینهم یکی از «إله»های نوظهور سرزمینهای اسلامی است، حزبی كه به جای الله، شريعت و قانون و برنامه ای ويژه، آن هم بر خلاف قانون شریعت الله، برای خودش نوشته و مردم را به سوی حزب و مرام نامه ی خود دعوت می كنند. مردمانی هم كه اين بخش از قوانينش را به جای قوانین الله پذيرفته اند، به همان اندازه از قوانين الله خودشان را دور کرده اند، و بدون توجه به قانون شريعت الله بنده و عبد حزب و مرامنامه ی حزبی شده اند و در راه حزب و قوانين كفری و سکولاریستی آن نیز حاضر هستند مشكلات زيادی را تحمل کنند و حتی خونشان را در راه حزب هم بدهند.

 برای ما عادی شده که خیلی از اطرافیان ما به خاطر فلان حزب سکولار از ما، از خواهر و برادرشان و قوم و خویش خودشان هم می گذرند، فرد از الله و قرآن و سنت صحیح و رسول الله صلی الله علیه وسلم و آنهمه ائمه و بزرگان صالح و اهل فقه به نفع یکی از احزاب دین سکولاریسم می گذرد پس گذشت از ما عادیست.

همچنان كه آشكار است، شب و روز هم  حزب شان را ذكر می كنند و با مخالفين حزب شان هم مخالفت و دشمنی می کنند. مگر ما جنگهای بین سکولاریستهای کافر و مرتد کومله و دمکرات در همان اوایل انقلاب اسلامی 57 ایران در هورامانات و سایر مناطق را ندیدیم؟ و جنگهای سکولاریست های حزب کارگران اوجالان، یکیتی، بارزانی و … رامگر ندیدیم؟ مگر همین الان طرفداران جاهل و گمراه آن ها را نمی بینیم؟ 

ولاء و براء آن ها حول محور حزبشان می چرخد، اگر امروز حزبشان از حزب يا حكومتی خوشش آمد، آنها هم خوششان می آید و اگر روز بعد روابط حزب با همان حزب و حكومت بد شد، آنها هم اعلام برائت و بيزاری می کنند، و چنانچه با ديگر هم زبانان يا هم مذهب هایشان ادعای برادری و برابری کنند، تنها در قالب شعار باقی می ماند. برای این ها دوست و دشمن، خوب و بد، اهداف و آرزوها و … را حزب و مرامنامه ی حزبی تعيين می كند، نه الله و قانون الله .حزب برای مشتی انسان گمراه جاهل، به «إله»ی تبدیل شده که عملاً پرستیده می شود و به تعداد احزاب سکولار«إله» وجود دارد و عبادت می شوند.

• مورد مهم دیگری که تبدیل به جبت و«إله» شده اند، باسوادهای دينی هستند كه به عنوان احبار، رهبان، کاهان، شيخ، مولوی، ملا، ماموستا و … در ميان مردم شناخته شده اند. بدين معنی كه چون فلان شيخ يا ملا گفته پس كامل و تمام است. در حالی كه، مسلمان تابع دليل اشخاص است، آن هم با دلايلی از قانون شريعت الله، نه تابع خود اشخاص. اين كه فلانی گفته كه من تابع قرآن و سنتم و ريش درازی دارد، يا پاچه ی شلوارش كوتاه است و سيواك استفاده می كند، يا نزد فلان شيخ درس خوانده و سخنرانی های زيادی دارد، یا در ماهواره ها برنامه دارد و همه او را می شناسند، يا آثار متعددی دارد و …، تنها با در نظر گرفتن اين موارد، اشخاص را مفتی و همه چيز خود بداند و به بهانه ی اين كه من حوصله ی گشتن دنبال دليل ندارم خودش را در عقاید مقلد اين اشخاص کند، در حالی كه باسواد است و توان گشتن به دنبال دليل را هم دارد؛ هيچ يك از اينها نمی توانند جايگزين دليل و برهانی شوند كه اين باسواد دينی بايد در کفر به طاغوت و ایمان به الله ارائه دهد.

(ادامه دارد……)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(15-қисм)

Мана бу мусулмонлар  секуляристларнинг биринчи даражали душман эканини билишмайдими? Аллох таоло мана бу заминада очиқ-ойдин мархамат қиладики:

  «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَی» (مائده/82)،

Иймон келтирган зотларга энг қаттиқ адоват қилгувчи одамлар яхудийлар ва мушрик бўлган кимсалар эканини кўрасиз. Иймон келтирган зотларга энг яқин дўст бўлгувчилар эса:”биз насронийлармиз”,деган кишилар эканини кўрасиз.

Мана шу секуляристлар қурол билан қиёмат кунигача,динимизни мафхуми,маъноларидан қўлимизни тортмагунимизча  бизлар билан жанг қилишади. Аллох таоло мархамат қиладики:

«وَلَا یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّی یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا وَمَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُولَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ» (بقره/217)

Улар( кофирлар) қўлларидан келса то динингиздан қайтармагунларича сизлар билан урушаверадилар. Сизлардан ким ўз динидан қайтиб, динсиз холда ўлса, ундай кимсаларнинг қилган амаллари дунёю охиратда бехуда кетур. Улар дўзах эгаларидир ва унда абадий қолажаклар.

Бу ерда диққат қилинглар, аллох таоло яхуд ва насоролар сизлар билан жанг қилишади,демаяпти,балки секуляристлар ва ғайри ахли китоб мушриклари сизлар билан доимо жанг қилишади,деяпти. Исломдан кейинги тарих давомида секуляристлар бизларга қарши доимо жанг қилиб келишяпти. Хитой ва хиндни атрофларида ёки бошқа жойларда бундай жанглар  мавжуд бўлган ,аммо баъзи мархалаларда насоролар бизлар билан жанг қилишмаган ,яхудлар хам баъзи бир мархалалардан жанг қилишмаган, қурол билан жанг қилишмаган тил билан эса урушишган. Аммо секуляристлар турли- хил унвонлар остида бизларга қарши жанг қилиб келишган  ва то қиёмат кунигача динимизни тўрт мафхумидан қўлимизни тортмагунимизча бу жангни давом эттиришади.

Ватан секуляристлар учун тоғутга ,илохга айланган, улар мана  омма қабул қиладиган тоғутни ортида секляризм динини қонунларини,хадафларини илгари суриб боришяпти. Мана бу воқеият билан  бизлар ироқни куфристонида борзонийни секуляр,сотқин тўдаси кўринишида ва хозирда хам сурияни куфристонида ужалонни секуляр ишчилар хизбини намунасида кўриб турибмиз. Мана бу кўз боғлашлар,сехрлар таъсирида жуда кўп кишилар жохилият ва тоғутпарастликка ва секуляризм қонунлари томонига тортилиб кетишди, бу нарсани  ватандўстлик билан умуман катта  фарқи  бор.

Ватандўстлик бир хиссиётдир, аммо бугунги кундаги секуляристларнинг  ватанпарастлиги аллохни хукмини,қонунини қаршисидаги  қонун ва дастурдир. Хар қандай шахс ўзини туғулиб ўсган диёрига нисбатан ўзига хос хиссиётга эга бўлади,аммо бу хиссиёт мана бу диёрларга хоким бўлган кофирларни химоя қилишига сабаб бўлмайди. Мана бу кофирлар ўзларини секуляристик диктаторлиги билан сизни исломий хаётингизга монеълик қилиб туришгандан сўнг, хижрат қилишга буйруқ содир бўлган пайтда мана бу тупроқ бу диёрни тарк қилиб кетишингизга монеълик қила олмайди,балки унга нисбатан хиссиётларингиз билан бирга, сизни ватанингиз аллохни шариатидаги қонунлар татбиқ қилиниши лозим бўлган жойдир. Энди мана бу шариат қонунлари исломий фирқалар ё мазхаблар томонидан ижро қилинадими ёки барча исломий фирқаларни шўроси ва мусулмонларни вохид ижмоъси томонидан бўладими фарқи йўқ. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ўзларини ватанлари маккага  нисбатан қандай хиссиётга эга бўлганликларини хаммамиз яхши биламиз, бўлиб хам макка ва мадинани хар икковидаги одамлар араб бўлишган. Аммо бу хиссиёт ўзини ватанига хоким бўлган кофирларни химоя қилишларига сабаб бўлмади. Балки ўша шароитдаги дорул исломдаги хаётни қабул қилдилар ва ватанларини ташлаб кетдилар. Инсонлар икки қисматга бўлинишади, ё аллохни дўстлари ё аллохни душманлари; ватан ва нажод уларни мохияти ва муомала қилиш равишини ўзгаришига боис бўла олмайди.

3-Тоғутга айланган яна бир ўринлардан бири, сойкс ва пику томонидан ишлаб чиқарилган чегаралар ва бу диёрларни байроқларидир; улар жиноятни асосчилари  бўлишди ва мусулмонларни ерларини хатто мушаххас бир қавмга тегишли минтақаларни хам  тақсимлаб  ташлашди. Курдлар,тожиклар,балучлар ва …..ўхшаш. Бу ердаги ажойиб нуқта шуки, мана бу давлатларни байроқларидаги аксар белгилар жохилиятни тутампарастлик навларидан иборат. Бири эчки, бири бургутдир, бу нарсаларга жохилиятда тутам сифатида сиғинишарди ва жохилиятда уларни хурмат қилишарди. Эрон ва ироқдаги секуляр курдларнинг аломатларига ўхшаш ва ………шайтонпарст язидийларнинг аломатлари хам шуни жумласидан бўлиб, улар буни байроқларига белги,аломат қилиб фойдаланишади,бу расман шайтонпарастларни аломати хисобланади. Уни қуёшга ўхшаш доира шаклида келтириб уни ўртасида шайтонпараст язидийларни  аломатлари жойлашган. Бечора мусулмон мана буни манзилида сақлайди ва гохида унга таъзим қилиб эхтиром кўрсатади, уни аллохни ўрнига қўйиб ватанини аломати сифатида  қабул қилган.

(давоми бор……)