دسته: مطالب به زبان ترکی(اویغوری، اوزبیکی، قزاقی، تورکمن و…)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(8-қисм)

Аммо жохил одамлар томонидан сайланган парламент аъзолари мана бу қонун ишлаб чиқариш хаққи танхо аллохни ўзига хос бўлишига рози эмаслар. Шу сабабли хам аллохни сифатларидан бўлмиш қонун ишлаб чиқариш хаққини ўзларига хос қилиб олиб,ўзларини аллохни ўрнига қўйишган ва хавойи-нафсларига ,одамларни истакларига эргашиб қонун ишлаб чиқаришади, халол ва харомни таъйин қилишади, ишларни озод ва мамнуъ қилишади,вожиб таъйинлашади ва таъйинланган ишлардан бўйин товлайдиган бўлишса , жазоларни ижро қилишади. Хаётдаги барча ишлар учун худди аллох қонун таъйин қилганидек  қонун таъйинлашади, ўзларини назарлари орқали шундай мавжудотларни ўзларига намоянда қилиб сайлаган одамлар хам,фақатгина аллох уларни худоси бўлишига қаноат қилишмаган хисобланади. Шу сабабли хам парламент ибодатгохларида буйруқларни содир қиладиган ёлғон худоларни ўзларига таъйинлаб олишган.

3-Бир гурух кишилар томонидан ёлғон худо ва илохга айланган ўринларни яна бири, бирлашган миллатлар ташкилотининг секуляристик қонунларидир, бу хам ўзича бир худо бўлиб қонунлар  жамланмасини ишлаб чиқарган, бу қонунлар бўйича ахзоблар,миллатлар ўзларини мушкилотларини хал қилиш учун мурожаъат қилишади, худди мусулмонлар мушкилотлари,ихтилофларини аллохни шариатидаги қонунлар ва пайғамбарни суннатларига мурожаъат қилишганидек.

Аллох таоло хам мархамат қиладики:

 يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌوَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (نساء/۵۹)،

Эй мўъминлар,аллохга итоат қилингиз ва пайғамбарга хамда ўзларингиздан бўлган (яъни мусулмон) хокимларга бўйинсинингиз! Бордию бирон нарса хақида талашиб қолсангиз,- агар хақиқатан аллохга ва охират кунига ишонсангиз- у нарсани аллохга ва пайғамбарига қайтарингиз! мана шу яхшироқ ва чиройлироқ ечимдир.

Мана бу ерда аллох таоло шундай шарт қўйганки, агар аллохга ва қиёмат кунига иймон келтирсангизлар, мана бу сизлар учун яхшироқдур. Агар бошқа нарсаларга иймон келтирсангизлар, секуляр тоғутларга ва яхудийларга ва бошқа нарсалар иймон келтирсангизлар буни хисоб-китоби бошқача бўлади. Аллох таоло мархамат қиладики:

 وَمَاكَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَامُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا (احزاب/۳۶)،

Аллох ва унинг пайғамбари бир ишни хукм қилган-буюрган вақтида бирор мўъмин ва мўъмина учун (аллохнинг хукмини қўйиб) ўз ишларидан ихтиёр қилиш жоиз эмасдир. Ким аллох ва унинг пайғамбарига осий бўлса, бас у очиқ йўлдан озиш билан йўлдан озибди.

Бошқа бир ўринда мархамат қиладики:

 فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَايَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (نساء/۶۵)،

Йўқ,парвардигорингизга қасамки, то улар ўз ўрталарида чиққан келишмовчиликларда сизни хакам қилмагунларича ва кейин сиз чиқарган хукмдан дилларида хеч қандай танглик топмай, тўла таслим бўлмагунларича- бўйсинмагунларича зинхор мўъмин бўла олмайдилар.

(давоми бор……..)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(8-قیسم)

اَمّا جاهِل آدَملَر تامانِیدَن سَیلَنگن پَرلَمِینت اَعضالَرِی مَنَه بُو قانُون اِیشلَب چِیقَرِیش حَققِی تَنها اَلله نِی اوُزِیگه خاص بوُلِیشِیگه راضِی اِیمَسلَر. شوُ سَبَبلِی هَم اَلله نِی صِیفَتلَرِیدَن بوُلمِیش قانوُن اِیشلَب چِیقَرِیش حَققِینِی اوُزلَرِیگه خاص قِیلِیب آلِیب،اوُزلَرِینِی اَلله نِی اوُرنِیگه قوُیِیشگن وَ هَوایِی- نَفسلَرِیگه، آدَملَرنِی اِیستَکلَرِیگه اِیرگشِیب قانوُن اِیشلَب چِیقَرِیشَدِی،حَلال وَ حَرامنِی تَأیِین قِیلِیشَدِی، اِیشلَرنِی آزاد وَ مَمنُوع قِیلِیشَدِی، واجِب تَأیِینلَشَدِی وَ تَأیِینلَنگن اِیشلَردَن بُویِین تاولَیدِیگن بوُلِیشسَه، جَزالَرنِی اِجرا قِیلِیشَدِی. حَیاتدَگِی بَرچَه اِیشلَر اوُچُون حُودِّی اَلله قانوُن تَأیِین قِیلگنِیدِیک قانوُن تَأیِینلَشَدِی، اوُزلَرِینِی نَظَرلَرِی آرقَلِی شوُندَی مَوجُوداتلَرنِی اوُزلَرِیگه نَمایَندَه قِیلِیب سَیلَگن آدَملَر هَم، فَقَطگِینَه اَلله اوُلَرنِی خُداسِی بوُلِیشِیگه قَناعَت قِیلِیشمَگن اِیدِی. شوُ سَبَبلِی هَم پَرلَمِینت عِبادَتگاهلَرِیدَه بُویرُوقلَرنِی صادِر قِیلَدِیگن یالغان خُدالَرنِی اوُزلَرِیگه تَأیِینلَب آلِیشگن.

  -3بِیر گوُرُوه کِیشِیلَر تامانِیدَن یالغان خُدا وَ اِلاهگه اَیلَنگن اوُرِینلَرنِی یَنَه بِیرِی، بِیرلَشگن مِللَتلَر تَشکِیلاتِینِینگ سِکوُلارِیستِیک قانوُنلَرِیدِیر، بُو هَم اوُزِیچَه بِیر خُدا بوُلِیب قانوُنلَر جَمعلَنمَسِینِی اِیشلَب چِیقَرگن، بُو قانوُنلَر بُویِیچَه اَحزابلَر، مِللَتلَر اوُزلَرِینِی مُشکِلاتلَرِینِی حَل قِیلِیش اوُچُون مُراجَعَت قِیلِیشَدِی، حُودِّی مُسُلمانلَر مُشکِلاتلَرِی، اِیختِلافلَرِینِی اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَر وَ پَیغَمبَرنِی سُنَّتلَرِیگه مُراجَعَت  قِیلِیشگنِیدِیک.

اَلله تَعالی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌوَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (نساء/۵۹)،  اِی مُؤمِنلَر، اَلله گه اِطاعَت قِیلِینگِیز وَ پَیغَمبَرگه هَمدَه اوُزلَرِینگِیزدَن بوُلگن (یَعنِی مُسُلمان) حاکِملَرگه بوُیسِینِینگِیز! باردِییُو بِیران نَرسَه حَقِیدَه تَلَشِیب قالسَنگِیز،- اوُ نَرسَه نِی اَلله گه وَ پَیغَمبَرِیگه قَیتَرِینگِیز! مَنَه شُو یَحشِیراق وَ چِیرایلِیراق یِیچِیمدِیر.

مَنَه بُو یِیردَه اَلله تَعالَی شوُندَی شَرط قوُیگنکِی، اَگر اَلله گه وَ قِیامَت کوُنِیگه اِیمان کِیلتِیرسَنگِیزلَر، مَنَه بُو سِیزلَر اوُچُون یَحشِیراقدِیر. اَگر باشقَه نَرسَه لَرگه اِیمان کِیلتِیرسَنگِیزلَر، سِکوُلار طاغوُتلَرگه، یَهُودِیلَرگه وَ باشقَه نَرسَه لَرگه اِیمان کِیلتِیرسَنگِیزلَر بوُنِی حِساب – کِتابِی باشقَه چَه بُولَه دِی. اَلله تَعالَی مَرحَمَت قِیلَه دِیکِی:

وَمَاكَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَامُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا (احزاب/۳۶)،  اَلله وَ اوُنِینگ پَیغَمبَرِی بِیر اِیشنِی حُکم قِیلگن- بُویُورگن وَقتِیدَه بِیرار مُؤمِن وَ مُؤمِینَه اوُچُون (اَلله نِینگ حُکمِینِی قوُیِیب) اوُز اِیشلَرِیدَن اِیختِیار قِیلِیش جائِز اِیمَسدِیر. کِیم اَلله وَ اوُنِینگ پَیغَمبَرِیگه عاصِی بُولسَه، بَس اوُ آچِیق یُولدَن آزِیش بِیلَن یُولدَن آزِیبدِی.

باشقَه بِیر اوُرِیندَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:     فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَايَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (نساء/۶۵)،  یُوق، پَروَردِیگارِینگِیزگه قَسَمکِی، تا اوُلَر اوُز اوُرتَلَرِیدَه چِیقگن کِیلِیشماوچِیلِیکلَردَه سِیزنِی حُکم قِیلمَگوُنلَرِیچَه وَ کِییِین سِیز چِیقَرگن حُکمدَن دِیللَرِیدَه هِیچ قَندَی تَنگلِیک تاپمَی، توُلَه تَسلِیم بُولمَگوُنلَرِیچَه – بُویسِینمَگوُنلَرِیچَه ذِینهار مُؤمِن بُولَه آلمَیدِیلَر.

(دوامی بار……)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(8-قسمت)

اما، اعضای پارلمان سکولاریستی كه از طرف مردم جاهل انتخاب شده اند راضی نيستند كه الله به تنهايی دارای اين حق قانون گذاری باشد. به همين دليل با گرفتن و اختصاص دادن حق قانون گذاري كه از صفات الله است به خود، خود را شبيه الله جا زده و به جای الله و مستقل از الله طبق خواسته های خود وهوای نفس خود و خواسته های مردم، شروع می كنند به قانون گذاری، حلال و حرام تعیین كردن، آزاد و ممنوع کردن، واجب نمودن و اجرای مجازات در صورت سرپيچی كردن از این آزاد و ممنوع و حلال حرامی که کرده اند، وبرای تمام امور زندگی قانون تعیین می کنند همچنان که الله برای تمام امور زندگی ما قانون تعیین کرده، ومردمانی هم كه با رأی خود چنين موجودات سکولاری را به عنوان نماينده ی خود انتخاب نموده اند به اين امر قانع نبوده اند كه فقط الله، خداوند آن ها باشد. به همين دليل اين خداوندان دروغین را جهت پست و مقام خدايی انتخاب می کنند، كه در عبادتگاه پارلمان دستوراتشان صادر می شود.

• مورد دیگری که توسط عده ای تبدیل به «إله» و خدای دروغین شده، قانون سكولاريستی سازمان ملل متحد است كه آن هم خدايی است و مجموعه ای از قوانين را تدوين کرده كه ملل، احزاب و گروه های متخاصم جهت حل مشكلاتشان به آن پناه می برند، به همان شيوه ای كه مسلمين در هنگام مشكلات و اختلافات شان به قانون شريعت الله و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم و شورای اولی الامر خود پناه می برند.

 الله تعالی هم می فرمايند: يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌوَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (نساء/۵۹) ای کسانی که ایمان آورده‌اید ! از خدا (قرآن) و از پیغمبر(سنّت) اطاعت کنید، و از متخصصین و صاحبان امر خود فرمانبرداری نمائید و اگر در چیزی اختلاف داشتید آن را به خدا (با عرضه به قرآن) و پیغمبر او(با رجوع به سنّت) برگردانید اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید . این کاربرای شما بهتر و خوش فرجام‌تر است‏.

در اینجا الله شرط گذاشته، اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد.این برایتان بهتر است. اگر به چیزهای دیگر ایمان دارید مثل طاغوتهای سکولار و یهودی و غیره این دیگر حسابش جداست. چون الله متعال فرموده:

•  وَمَاكَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَامُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا (احزاب/۳۶)، هيچ مرد و زن مؤمنی، در كاری كه خدا و پيغمبرش داوری كرده باشند (و آن را مقرّر نموده باشند و تعیین کرده باشند) اختياری از خود در آن ندارند (و اراده‌ی ايشان بايد تابع اراده‌ی الله و رسولش باشد). هر كس هم از دستور خدا و پيغمبرش سرپيچی كند، گرفتار گمراهی و سرگردانی كاملاً آشكاری می‌ شود.
• و در جای ديگری می فرمايند: فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَايَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (نساء/۶۵)، امّا، نه! به پروردگارت سوگند كه آنان مؤمن به شمار نمی‌آيند و تنها زمانی مؤمن به حساب می آیند که تو را در اختلافات و درگيری های خود به داوری بطلبند و به دنبال این داوری هیچ ملالی در دل خود از داوریکه تو کرده ای نداشته باشند و كاملاً تسليم (قضاوت تو) باشند.كاملاً تسليم قضاوت خدا و رسولش باید باشید.

(ادامه دارد……)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(7-қисм)

 Ёки бўлмасам бир гурух одамлар томонидан чоршанба сурий,деб амалга ошириладиган хурофотлар хам шуни жумласига киради, олов ёқиб олиб уни устидан сакрашади ёки уни атрофини тавоф қилишади ёки ер тепинишлар,рақс билан айланишади, ёки 13 рақамини нажас деб санашади ва яхудийларни пурим номли байрамларига эргашиб 13 куни уйдан ташқарига чиқиб кетишади ва ……..жохилият томонидан наврўз қолибида тоғутга айлантирилган хамма нарсалар янги йилда инсонларни тақдирига,табиатга нисбатан аллох таолони ёнида хаётларига таъсир қиладиган нарсалар бордек қилиб кўрсатяпти, яъни уларни хаётларига таъсир қиладиган нарсалар бор дейишмоқчи бўляпти, бу яъни жохилият,ширк ва тоғутлар аллохни ёнига қўйиб сиғинилиши лозим,дегани бўлади.

 2-Ёлғон худоларни яна бири,ғайри шаръий қонунлар ишлаб чиқарадиган кишилардир. Аллохни қонунини бошқа қонун ва дастурлар билан алмаштиришади. Башар тарафидан ишлаб чиқарилган қонунлар ёки секуляризм дини,шариат ва динни худди ўзидир. Булар аллохни шариатидаги қонунларга қарши равишда ёзилган қонун ва дастурлар бўлиб, унда шахсий,ижтимоий,иқтисодий,сиёсий хаётни идора қилиш йўллари,русумлари ва таълим-тарбия, амр ва нахий, хад ва худуд,арзиш ва зидди арзиш,жазолашлар, хаётга оид барча ишлар мушаххас қилинган.

Мана бундай қонунларни ёзган ёки уни ишларида  иштирок этган кишилар, ўзларига худони сифатини беришган ва худога айланишган, чунки бундай иш танхо аллохни хаққидир; мана шундай қонунларга тарафдорлик қилган,назар берган кишилар хам,аллохни дини ва қонуни бизни дардимизга емайди,уни хохламаймиз,дейишган бўлади ва улар аллохдан бошқа худони тан олишган, яъни ўша қонунларни ёзган кишиларни тан олишгандир.

 Қуръон ва суннатда айтилишича:

   – أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (اعراف/۵۴)

Огох бўлингизким, яратиш ва буюриш фақат уникидир. Барча оламлар парвардигори- аллох буюкдир.

إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ (انعام/75)

Хукм қилиш фақат аллохнинг ўзига хосдир.

أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مالَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ (شوری/۲۱)،

Балки улар (макка мушриклари) учун (куфр ва ширк каби) аллох буюрмаган нарсаларни- “дин”ни, уларга шариат қилиб берган шериклари- бутлари бордир?!

وَاللَّهُ يَحْکُمُ لامُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ (رعد/۴۱)،

Аллох хукм қилур-унинг хукмини текширувчи бўлмас.

(давоми бор……)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(7-قیسم)

یاکِی بُولمَسَم بِیر گوُرُوه آدَملَر تامانِیدَن چَهارشَنبَه سُورِی، دِیب عَمَلگه آشِیرِیلَدِیگن خُرافاتلَر هَم شُونِی جُملَه سِیگه کِیرَدِی، آلاو یاقِیب آلِیب اوُنِی اوُستِیدَن سَکرَشَدِی یاکِی اوُنِی اَطرافِینِی طَواف قِیلِیشَدِی یاکِی یِیر تِیپِینِیشلَر، رَقص بِیلَن اَیلَنِیشَدِی یاکِی 13 رَقَمِینِی نَجَس دِیب سَنَشَدِی وَ یَهُودِیلَرنِی پوُرِیم ناملِی بَیرَملَرِیگه اِیرگشِیب 13 کوُنِی اوُیدَن تَشقَرِیشگه چِیقِیب کِیتِیشَدِی وَ …….جاهِلِیَت تامانِیدَن نَورُوز قالِیبِیدَه طاغوُتگه اَیلَنتِیرِیلگن هَمَّه نَرسَه لَر یَنگِی یِیلدَه اِنسانلَرنِی تَقدِیرِیگه ، طَبِیعَتگه  نِسبَتاً اَلله تَعالی نِی یانِیدَه حَیاتلَرِیگه تَأثِیر قِیلَدِیگن نَرسَه لَر باردِیک قِیلِیب کوُرسَتِیشیَپتِی، بوُ یَعنِی جاهِلِیَت، شِرک وَ طاغُوتلَر اَلله نِی یانِیگه قُویِیب سِیغِینِیلِیشِی لازِم، دِیگنِی بُولَدِی.

1. یالغان خُدالَرنِی یَنَه بِیرِی، غَیرِی شَرعِی قانوُنلَر اِیشلَب چِیقَرَدِیگن کِیشِیلَردِیر. اَلله نِی قانوُنِینِی باشقَه قانوُن وَ پراگرَمَّه بِیلَن اَلمَشتِیرِیشَدِی. بَشَر طَرَفِیدَن اِیشلَب چِیقَرِیلگن قانوُنلَر یاکِی سِکوُلَرِیزم دِینِی، شَرِیعَت وَ دِیننِی حوُدِّی اوُزِیدِیر. بُولَر اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه قَرشِی رَوِیشدَه یازِیلگن قانوُن وَ پراگرَمَّه لَر بوُلِیب، اوُندَه شَخصِی، اِجتِمائِی، اِقتِصادِی، سِیاسِی حَیاتنِی اِدارَه قِیلِیش یوُللَرِی، اَرزِیش وَ زِدِّی اَرزِیش، جَزالَشلَر، حَیاتگه آئِد بَرچَه اِیشلَر مُشَخَّص قِیلِینگن.

مَنَه بُوندَی قانوُنلَر یازگن یاکِی اوُنِی اِیشلَرِیدَه اِیشتِراک اِیتگن کِیشِیلَر، اوُزلَرِیگه خُدانِی صِیفَتِینِی بِیرِیشگن وَ خُداگه اَیلَنِیشگن، چوُنکِی بوُندَی اِیش تَنها اَلله نِی حَققِیدِیر؛ مَنَه شوُندَی قانوُنلَرگه طَرَفدارلِیک قِیلگن، نَظَر بِیرگن کِیشِیلَر هَم، اَلله نِی دِینِی وَ قانوُنِی بِیزنِی دَردِیمِیزگه یِیمَیدِی، اوُنِی هاحلَمَیمِیز، دِییِیشگن بُولَدِی وَ اوُلَر اَلله دَن باشقَه خُدانِی تَن آلِیشگن ، یَعنِی اوُشَه قانوُنلَرنِی یازگن کِیشِیلَرنِی تَن آلِیشگندِیر. قُرآن وَ سُنَّتدَه اَیتِیلِیشِیچَه:

   – أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (اعراف/۵۴)  آگاه بوُلِینگِیزکِیم، یَرَتِیش وَ بُویُورِیش فَقَط اوُنِیکِیدِیر. بَرچَه عالَملَر پَروَردِیگارِی- اَلله بُویُوکدِیر.

• إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ (انعام/56) حُکم قِیلِیش فَقَط اَلله نِینگ اوُزِیگه خاصدِیر.
• أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مالَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ (شوری/۲۱)، بَلکِی اوُلَر (مَکَّه مُشرِکلَرِی) اوُچُون (کُفر وَ شِیرک کَبِی) اَلله بُویُورمَگن نَرسَه لَرنِی- “دِین” نِی، اوُلَرگه شَرِیعَت قِیلِیب بِیرگن شِیرِکلَرِی- بوُتلَرِی باردِیر؟!

وَاللَّهُ يَحْکُمُ لامُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ (رعد/۴۱)،  اَلله حُکم قِیلوُر- اوُنِینگ حُکمِینِی تِیکشِیرُوچِی بوُلمَس.

(دوامی بار…..)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(7-قسمت)

یا عده ای با برگزاری خرافات مربوط به چهارشنبه سوری، روشن کردن آتش و پریدن روی آن یا دور آن طواف کردن به صورت عادی یا همراه با رقص و پایکوبی، یا نحس دانستن عدد 13 و پیروی از عید پوریم یهودیها که روز سیزده به در هم بیرون می روند و … توسط جاهلیتی که در قالب نوروز تبدیل به «إله» شده همه و همه می خواهند نشان دهند که برای طبیعت و سرنوشت انسانها در سال جدید، در کنار خداوند متعال اثرگذاری مستقل بر زندگی آن ها و جهان وجود دارد، می خواهند بگویند چیزهای دیگری هم هست که می تواند مستقل از الله در زندگی آن ها تأثیر بگذارد و این یعنی جاهلیت، شرک و «إله»ی در کنار الله متعال که عبادت می شود.

• یکی دیگر از خدایان دروغین، کسانی هستند که اقدام به قانونگذاری غیر شرعی می کنند. عوض کردن قانون الله با قانون و برنامه ای ديگر. قانون ساخته شده توسط بشر یا دین سکولاریسم كه عيناً چيزی مثل شرع و دين است. برنامه و قانون مكتوب شده ای بر خلاف قانون شريعت الله است، كه در آن راه و رسم اداره ی زندگی فردی، اجتماعی، اقتصادی، سياسی، آموزش و پرورش، امر و نهی، حد و حدود، ارزش و ضد ارزش، مجازات وتمام امور اجرائی مربوط به زندگی دقيقاً در آن مشخص شده است.

كسانی كه چنين قانونی را نوشته و يا در تدوين چنين قانونی مشاركت داشته اند در اين صورت، به خود صفت خدايی داده و یکی از ویژگی های خدا را به خود داده اند و تبديل به «أله» شده اند، چون چنين كاری تنها حق الله است؛ آن هايی هم كه به چنين قانونی رأی داده اند، مثل اين است كه بگویند دين و قانون الله به دردمان نمی خورد و آن را نمی خواهيم و به خدا و «إله»ی غير از الله در این مورد اعتراف کرده اند كه برایشان قانون نوشته است. در قرآن و سنت آمده است كه:

• أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (اعراف/۵۴)  آگاه باشيد كه تنها او می‌آفريند و تنها او فرمان می دهد.
• إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ (انعام/ 57)  تنها حكم و فرمان از آن الله است.
• أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مالَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ (شوری/۲۱) شايد آنان شرکاء و معبودهایی دارند كه برای ايشان دينی را پديد آورده‌اند كه خدا بدان اجازه نداده است که برایشان شرع تعیین کند (و خدا از آن بی خبر است‌؟)
• وَاللَّهُ يَحْکُمُ لامُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ (رعد/۴۱) و خداوند حکم می کند و فرمانش هيچ گونه رادع و مانعی ندارد.

(ادامه دارد……)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(6-қисм)

Тоғут ясаб олиш заминасида, мухтасар бир изох бериб ўтиш лозим бўлади,хақ аллох ким? Ва ботил худолар нималар? Аллох бизларга уни инкор қилишни ва уларга куфр келтиришни  буюрган ёлғон худолар борми?  Қандай қилиб хар қандай “жибт” ва нарсалар “илох”га айланиб қолади ва уларга аллохга хос бўлган сифатлар берилади? Аллох ва ботил худолар аллох билан ёнма-ён бўлиб қолишади, аслида эса исломга кирилган пайтдаги аввалги қадамда куфр келтирилиши  ёки шаходатайнни аввалги қисми “ла илаха”да рад қилиниши, оёқ-ости қилиниши керак эди.

Умумий қилиб айтганда, худо ўзингни ички хаётингни,дунёйингни идора қилишда манхаж ва қонунларни олган асос,манбаъ бўлади ёки қалбий,забоний, баданий, молий ибодатларингни у учун бажарасан, хақиқатда унга мурожаъат қиласан ва ундан ёрдам сўрайсан, энди мана бу “илох” ва “худо” хақиқий ёки ботил  бўлиши мумкин.

 Худойи хақ яъни аллох; у мен ва сизни ва тамоми мавжудотларни халқ қилган зотдир, бутун жахонни молики, қиёмат кунини молики,раззоқ,идора қилувчи, хоким ва қонун чиқарувчи , бизларни хаммамизни ва барча ўлиб тириладиган махлуқотларни   ўлдирувчи, тирилтирувчи зот, хисоб-китоб ва жазо ва мукофот,жаннат ва жаханнам хам у зотни ихтиёридадир, барча нарсани устида мутлақ ва чегараси йўқ  қудратга эга. Қонун чиқариш ва хукм таъйин қилиш хам у зотни қўлидадир.

Бу суратда,мана шунча азамат ва қудратни эгаси бўлган худо, сиғинишга ва сўзига итоат қилишга лойиқ бўлган ягона илох бўла олади. Шу сабабли хам, мана шу аллох ўзи яратган нарсаларга, махлуқотларга ислом деб номланган дастур,қонун ва шариатни чиқарган ва мана бу дунёдаги барча ибодатларимизни яъни ишларимизни,шахсий хаётимизни, оилавий ишларимизни, ижтимоъий хаётимизни, хукуматни,иқтисодни, таълим ва тарбияни хатто вафот топадиган равишимизни хам фақат у зотни ўзига хос ва у зотни қонунини йўлида бўлиши лозим. 

 قُلْ إِنَّ صَلاتي‏ وَنُسُکي‏ وَمَحْيايَ وَمَماتي ‏لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ(انعام/۱۶۲)،

Айтинг (эй Мухаммад):”албатта,намозим, ибодатларим, хаёту-мамотим бутун оламларнинг парвардигори бўлмиш аллох учундир.

Демак, холиқ бўла олмайдиган хар қандай мавжудотни амр ва нахий қилишликка хаққи йўқ.

أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ(اعراف/54)

Огох бўлингизким, яратиш ва буюриш фақат уникидир. Барча оламлар парвардигори- аллох буюкдир.

Бу ерда аллох буюрувчи бўлиши керак, чунки холиқ зотдур, у зотни ўзи хамма нарсани ўзига хос миқдорда ва муайян кайфиятда яратган ва мана бу мавжудотларнинг мушкилотларини, уларни хал қилувчи чораларини яхши билади, у зотни танхо ўзигина уларни қандай қилиб назорат қилишни,идора қилишни билади; мана бу холатда, аллохдан ўзга бошқа мавжудотни қонун ишлаб чиқаришга хаққи йўқ.  

Нохақ ва ботил худо хам яъни: хавойи нафс ва барча хутувот, қонунлар, дастурлар, каналлар ва аллохдан бошқалар томонидан вужудга келган ва аллохни қонунлари,дастурларини  муқобилидан ўрин олган  ибодатлардир. Масалан:

1-Хозирги замондаги ўтган асрлардан қолган ёки бошқа миллатлардан кириб келган  жуда кўп одоб ва расм-русумлар, аллохни шариатидаги қонунлар ва росулуллох саллаллоху алайхи васалламни суннатлари билан ошкора мухолифатга эга. Бу вазиятда, шариатга хилоф бўлган мана бу одоблар,расм-русумларни ўзи худога айланиб қолган ва бир гурух жохил одамлар хам мана бу расм-русумларни бажариш орқали уларга сиғинишяпти. Худди бир тўда одамлар томонидан зикр ва ибодат сифатида  қилинаётган  баданни ярадор қилиш ёки тешишга ўхшаш ишлар мисол бўлади. Бўлиб хам аллох таоло баданга зарар етказишдан очиқ-ойдин маън қилган. Мана бу жохилий одоб ва русумлар “тойпусом” унвони остидаги хиндларни бир байрамига тегишли нарса бўлиб, шахслар унда хиндларнинг “муругон” номли худосига ўзларини қанчалик эътиқодлари борлигини исботлаб кўрсатиш учун бундай ишларни қилишган.

(давоми бор……)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(6-قیسم)

طاغُوت یَسَب آلِیش زَمِینَه سِیدَه، مُختَصَر بِیر اِیضاح بِیرِیب اوُتِیش لازِم بُولَه دِی، حَق اَلله کِیم؟ وَ باطِل خُدالَر نِیمَه لَر؟ اَلله بِیزلَرگه اوُنِی اِنکار قِیلِیشنِی وَ اوُلَرگه کُفر کِیلتِیرِیشنِی بوُیُورگن یالغان خُدالَر بارمِی؟ قَندَی قِیلِیب هَر قَندَی “جِبت” وَ نَرسَه لَر “اِلاه” گه اَیلَه نِیب قالَه دِی وَ اوُلَرگه اَلله گه خاص بوُلگن صِیفَتلَر بیِرِیلَه دِی؟ اَلله وَ باطِل خُدالَر اَلله بِیلَن یانمَه – یان بوُلِیب قالِیشَه دِی، اَصلِیدَه اِیسَه اِسلامگه کِیرِیلگن پَیتدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدَه کُفر کِیلتِیرِیلِیشِی یاکِی شَهادَتَیننِی اَوَّلگِی قِیسمِی “لا اِلَه” دَه رَد قِیلِینِیشِی، آیاق- آستِی قِیلِینِیشِی کِیرَک.

عُمُومِی قِیلِیب اَیتگندَه، خُدا اوُزِینگنِی اِیچکِی حَیاتِینگنِی، دُنیایِینگنِی اِدارَه قِیلِیشدَه مَنهَج وَ قانوُنلَرنِی آلگن اَساس، مَنبَع بوُلَه دِی یاکِی قَلبِی، زَبانِی، بَدَنِی، مالِی عِبادَتلَرِینگنِی اوُ اوُچُون بَجَرَه سَن،حَقِیقَتدَه اوُنگه مُراجَعَت قِیلَه سَن وَ اوُندَن یاردَم سوُرَیسَن، اِیندِی مَنَه بُو “اِلاه” وَ “خُدا” حَقِیقِی یاکِی باطِل بوُلِیشِی موُمکِین.

 خُدایِی حَق یَعنِی اَلله؛ اوُ مِین وَ سِیزنِی وَ تَمامِی مَوجُوداتلَرنِی خَلق قِیلگن ذاتدِیر، بُوتُون جَهاننِی مالِیکِی، قِیامَت کوُنِینِی مالِیکِی، رَزّاق، اِدارَه قِیلوُچِی، حاکِم وَ قانُون چِیقَرُوچِی، بِیزلَرنِی هَمَّه مِیزنِی وَ بَرچَه اوُلِیب تِیرِیلَدِیگن مَخلوُقاتلَرنِی اوُلدِیرُوچِی، تِیرِیلتِیرُوچِی ذات، حِساب- کِتاب وَ جَزا وَ مُکافات، جَنَّت وَ جَهَنَّم هَم اوُ ذاتنِی اِیختِیارِیدَه دِیر، بَرچَه نَرسَه نِی اوُستِیدَه مُطلَق وَ چِیگَرَه سِی یُوق قُدرَتگه اِیگه. قانوُن چِیقَرِیش وَ حُکم تَأیِین قِیلِیش هَم اوُ ذاتنِی قوُلِیدَه دِیر.

بوُ صُورَتدَه ، مَنَه شوُنچَه عَظَمَت وَ قُدرَتنِی اِیگه سِی بوُلگن خُدا سِیغِینِیشگه وَ سُوزِیگه اِطاعَت قِیلِیشگه لایِیق بُولگن یَگانَه  اِلاه بُولَه آلَدِی. شوُ سَبَبلِی هَم، مَنَه شوُ اَلله اوُزِی یَرَتگن نَرسَه لَرگه، مَخلوُقاتلَرگه اِسلام دِیب ناملَنگن پراگرَمَّه، قانوُن وَ شَرِیعَتنِی چِیقَرگن وَ مَنَه بُو دُنیادَگِی بَرچَه عِبادَتلَرِیمِیزنِی یَعنِی اِیشلَرِیمِیزنِی، شَخصِی حَیاتِیمِیزنِی، عائِلَه وِی اِیشلَرِیمِیزنِی، اِجتِمائِی حَیاتِیمِیزنِی، حُکوُمَتنِی، اِقتِصادنِی، تَعلِیم وَ تَربِیَه نِی حَتَّی وَفات تاپَه دِیگن رَوِیشِیمِیزنِی هَم فَقَط اوُ ذاتنِی اوُزِیگه خاص وَ اوُ ذاتنِی قانوُنِینِی یوُلِیدَه بُولِیشِی لازِم.

قُلْ إِنَّ صَلاتي‏ وَنُسُکي‏ وَمَحْيايَ وَمَماتي ‏لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ(انعام/۱۶۲)،  اَیتِینگ ( اِی مُحَمَّد) : “اَلبَتَّه، نَمازِم، عِبادَتلَرِیم، حَیاتوُ- مَماتِیم بُوتوُن عالَملَرنِی پَروَردِیگارِی بوُلمِیش اَلله اوُچُوندِیر.

دِیمَک، خالِق بوُلَه آلمَیدِیگن هَر قَندَی مَوجُوداتنِی اَمر وَ نَهِی قِیلِیشلِیککَه حَققِی یُوق.   أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ(اعراف/54)  آگاه بُولِینگِیزکِیم، یَرَه تِیش وَ بُویُورِیش فَقَط اوُنِیکِیدِیر.بَرچَه عالَملَر پَروَردِیگارِی- اَلله بُویُوکدِیر.

بُو یِیردَه اَلله بوُیوُرُوچِی بوُلِیشِی کِیرَک، چوُنکِی خالِق ذاتدوُر، اوُ ذاتنِی اوُزِی هَمَّه نَرسَه نِی اوُزِیگه خاص مِقداردَه وَ مُعَیَّن کَیفِیَتدَه یَرَتگن وَ مَنَه بُو مَوجُوداتلَرنِینگ مُشکِلاتلَرِینِی، اوُلَر حَل قِیلوُچِی چارَه لَرِینِی یَحشِی بِیلَه دِی، اوُ ذاتنِی تَنها اوُزِیگِینَه اوُلَرنِی قَندَی قِیلِیب نَظارَت قِیلِیشنِی، اِدارَه قِیلِیشنِی بِیلَه دِی؛ مَنَه بُو حالَتدَه، اَلله دَن اوُزگه باشقَه مَوجُوداتنِی قانوُن اِیشلَب چِیقَه رِیشگه حَققِی یُوق.

ناحَق وَ باطِل خُدا هَم یَعنِی: هَوایِی نَفس وَ بَرچَه حُطُوات، قانُونلَر،پراگرَمَّه لَر، کَنَللَر وَ اَلله دَن باشقَه لَر تامانِیدَن وُجُودگه کِیلگن وَ اَلله نِی قانوُنلَرِی، پراگرَمَّه لَرِینِی مُقابِلِیدَن اوُرِین آلگَن عِبادَتلَردِیر. مَثَلاً:

1. حاضِرگِی زَماندَگِی اوُتگن عَصرلَردَن قالگن یاکِی باشقَه مِلَّتلَردَن کِیرِیب کِیلگن جُودَه کوُپ آداب وَ رَسم- رُسُوملَر، اَلله نِی  شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَر وَ رَسُول الله صَلی الله عَلَیهِ وَسَلمنی سُنَّتلَرِی بِیلَن آشکارَه مُخالِفَتگه اِیگه. بُو وَضِیعَتدَه، شَرِیعَتگه خِلاف بُولگن مَنَه بُو آدابلَر، رَسم- رُسُوملَرنِی اوُزِی خُداگه اَیلَنِیب قالگن وَ بِیر گوُرُوه جاهِل آدَملَر هَم مَنَه بُو رَسم- رُسُوملَرنِی بَجَرِیش آرقَلِی اوُلَرگه  سِیغِینِیشیَپتِی. حُودِّی بِیر توُدَه آدَملَر تامانِیدَن ذِکر وَ عِبادَت صِیفَتِیدَه قِیلِینَیاتگن بَدَننِی یَرَدار قِیلِیش یاکِی تِیشِیشگه اوُحشَش اِیشلَر مِثال بُولَه آلَدِی. بُولِیب هَم اَلله تَعالی بَدَنگه ضَرَر یِیتکَزِیشدَن آچِیق- آیدِین مَنع قِیلگن. مَنَه بُو جاهِلِی آداب وَ رُسُوملَر “تایپُوسام” عُنوانِی آستِیدَگِی هِندلَرنِی بِیر بَیرَمِیگه تِیگِیشلِی نَرسَه بُولِیب، شَخصلَر اوُندَه هِندلَرنِینگ “مُورُوگان” ناملِی خُداسِیگه اوُزلَرِینِی قَنچَه لِیک اِعتِقادلَرِی بارلِیگِینِی اِثباتلَب  کوُرسَتِیش اوُچُون بوُندَی اِیشلَرنِی قِیلِیشگن.

(دوامی بار……)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(6-قسمت)

در زمینه ی «إله» سازی، لازم است توضیح مختصری داده شود که الله برحق کیست؟ و خدای باطل چیست؟ مگر خدای دروغین هم داریم که الله دستور داده آن را انکار کنیم و به آن کفر کنیم؟ چگونه هر «جبت» و چیزی که تبدیل به «إله» می شود در واقع ویژگیهای الله به آن داده شده، و الله و خدای باطلی می شود در کنار الله متعال که در کفر به طاغوت و در همان قدم اول ورود به اسلام و قسمت اول شهادتین یعنی «لا اله» باید رد شود و زیر پا گذاشته شود؟

در کل، خدا یعنی آن سرچشمه ای كه منهج و قانون اداره ی زندگی درونی و دنیایی خودت را از آن گرفته ای يا يكی از عبادتهای قلبی، زبانی، بدنی و مالی خودت را برایش انجام داده ای و در موقع نیاز به او مراجعه می کنی و از او استعانت و یاری می  جوئی، حالا آن «إله» وخدا، «إله» و خدای حق باشد يا باطل.

خدای حق يعنی الله؛ ذاتی كه من و شما و تمام موجودات را خلق كرده، مالك تمام جهان و مالک روز قیامت است، رازق، اداره كننده و حاکم و قانون گذار است، ميراننده و زنده كننده ی همه ی ما و تمام مخلوقاتی است که باید بمیرند و دوباره زنده شوند، و حساب و کتاب، جزاو پاداش، بهشت و جهنم هم در اختيارش قرار دارد و بر همه چيز، قدرت مطلق و نامتناهی دارد و حق قانون گذاری و تعیین حکم را هم در انحصار خودش قرار داده است.

در اين صورت، خدايی كه صاحب آن همه عظمت و قدرت باشد، تنها همين خدا شايسته ی آن است كه عبادت شود و تنها همین خدا شایستگی دارد که از او حرف شنوی شود. به همين دليل، اين الله برای آفريده ها و مخلوقاتش برنامه، قانون و شريعتی قرار داده كه اسلام است و به ما امر کرده كه تمام عبادت هایمان در این دنیا يعنی مدیریت امور درونی و زبانی و كار، زندگی شخصی، زندگی خانوادگی، زندگی اجتماعی، حکومت، اقتصاد، آموزش و پرورش و تمام امور زندگی دنیوی مان و حتی روش مرگمان هم مختص او و در مسیر قوانین اوباشد. قُلْ إِنَّ صَلاتي‏ وَنُسُکي‏ وَمَحْيايَ وَمَماتي ‏لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ(انعام/۱۶۲)

پس، هر موجودی كه نتوانست خالق شود حق ندارد كه آمر(امر و نهی كننده) باشد. أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ(اعراف/54) بايد الله آمر باشد چون خالق است، خودش هر چيزی را به اندازه و كيفيتی معين خلق كرده و مشكلات و راه حل های امور اين موجودات را می داند و تنها خودش چگونگی اداره و كنترل آن ها را میداند؛ در اين صورت، موجود ديگری غير ازالله حق قانون گذاری ندارد.

«إله» و خداي ناحق و باطل هم یعنی: هوای نفس و تمام خطوات، قوانین، برنامه ها، كانال و عبادت هايی كه از جانب غير الله برای مخلوقات الله به وجود آمده اند و به جای ویژگیها و صفات الله و قوانین و برنامه های الله قرار گرفته اند که لازم می دانم به چند مورد آن اشاره کنم مثل:

1. بسياری از آداب و رسوم گذشته ها یا سایر ملل در زمان حال، كه مخالفت آشكاری با قانون شريعت الله و سنت رسول الله صلی الله عليه و سلم دارند. در اين صورت، خود اين آداب و رسوم که خلاف شرع هستند، تبديل به خدا شده و عده ای از مردم جاهل هم با انجام دادن اين آداب و رسوم آن ها را عبادت می کنند. مثل سوراخ کردن بدن یا زخمی کردن آن توسط عده ای از مردم به نیت عبادت. در حالی که الله متعال به صراحت از صدمه زدن به بدن نهی کرده است. این آداب و رسوم جاهلی در اساس تحت عنوان «تایپوسام» یکی از جشنهای هندوهای مشرک یا سکولار است که اشخاص برای اینکه نشان دهند چقدر به یکی از خدایان هندوها تحت عنوان «موروگان» اعتقاد دارند چنین کارهایی را انجام می دهند.

(ادامه دارد….)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(5-қисм)

          Демак умумий қилиб айтганда кофир инсонга ё жинга тоғут, дейилади, аммо ундан бирор нарсалар ясаса бўладиган тош ё тупроқ ё чўп хақида ; масалан бу нарсалар билан манзил қурамиз ва ишларимизни бажарамиз, аммо бир тоғут мана бу тошга аллохнинг махсус сифатларидан бирини беради ва худо у учун таъйин қилган хаддан кўра ошириб юборади, мана бу холатда бу тош,тупроқ, чўп агарчи улар учун аллох  таъйин қилган хаддан кўтарилиб кетганига ва тоғутлар уларни хаддидан тажовуз қилиб ошириб юборишганига қарамасдан, улар тоғутга айланиб қолишмайди, чунки улар кофир эмас,балки тоғутлар томонидан “илох”га айлантирилган “жибт” хисобланишади.

 Кимки малоикани ёки пайғамбарлардан бирини, ўлган авлиёларни, солих инсонларни ё хар қандай бошқа махлуқни таъйин қилинган хаддидан кўра юқорироққа чиқариб қўйса ва уларни “илох”га айлантириб олса, мана бу суратда, “жибт” луғати умумий ва хаммасини ўз ичига олувчи луғат бўлади ва аллохга хос бўлган сифатлар берилган хар қандай махлуққа  берилади ва мана бу сифатларда худога ўхшаш  ёки яхшилик етказишда ва зарарни дафъ қилиш бўйича аллохни ўрнига бадал тасаввур қилинган ва мана бу “жибт”ни ихтиёридаги рубубият қудратини “илох”га беришади ва уни худди аллохдек қабул қилинади. Мана шу қабул қилиш яъни махсус аллохни ўзини сифати,белгисидаги рубубият сифатига эга бўлган  мана бу махлуққа ибодат қилишдур, аллохни қонунини баробарида қурайшни дорун надвасига ўхшаб ўзини парламентида ё ясрибни  бани соида сақифасида ёки бугунги кундаги секуляристларни парлементида қонун ишлаб чиқараётган кишига ўхшайди ва қонун ишлаб чиқаришда аллохни адосини чиқаради ва парламентга аллохни сифатини беради, яъни мана бу парламентни қонун ишлаб чиқариш сифатини ва бу парламентни чиқарувчи ахкомларини хам қабул қилишади; мана бу суратда бундай парламент ана ўша тошга,чўпга ва тупроққа ўхшаб “илох”га айланади.

Агарчи ички пинхон кофирларни бизлар ташхис бера олмасак хам, аммо шайтондан сўнг албатта уларга куфр келтиришимиз керак, улар бизлар учун комилан мушаххас ва чегараланган ва инсонларни ўртасида бешта аслий дастага бўлинади:   

 1-الَّذِينَ هَادُوا 2- وَالصَّابِئِينَ3-  وَالنَّصَارَىٰ 4-  وَالْمَجُوسَ 5- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/17)

ва муртадлар дастаси:

مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ (مائده/54)

га бўлинади, уларга куфр келтиришимиз лозим ва муртадлар хам одатда иртидоддан сўнг аслий  “бешталик кофирларни бирига қўшилади, аммо мана бу тоғутлар томонидан вужудга келтирилган  “жибт” ва “илох”ларни сони жуда хам кўп, шояд барча кофирлар томонидан вужудга келтирилган “илох”ларни хаммасини саноғини  санаб бўлмаслиги хам мумкин. Ўзингиз бир тасаввур қилиб кўринглар, қурайшни ўртасида бир йилдаги кунларни сони бўйича “илох” вужудга келтирилган эди,қурайш  секуляристлари  (мушрик ахзоблар) мана шунча “илох”ларни бир четга суриб қўйиб вохид ягона “аллохга” таслим бўлишга нихоятда ажабланишар эди ва айтишардики:   

 أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ(ص/5)

(Шунча) худоларни битта худо қилиб олибдими?! Хақиқатан бу жуда қизиқ нарса!

Имоми Мовардий рохимахуллох ривоят қиладики, секуляристлар (мушриклар-ахзоб) айтишган эдики: бизларни 360 та бутимиз бор,лекин уларни хаммаси бизларни эхтиёжларимиз учун кифоя қилмайди, энди битта, вохид “илох” қандай қилиб хамма халқни эхтиёжини бартараф қила олади?! ^[1]

“Жибт” ё “илох”га айлантириб олишни маъноси, сиз бир шахсни,қонунни,дастурни ёки махлуқни аллохга хос бўлган ибодатларда, сифатларда ё феълларда,белгиларда,зотда бадал қилиб олишликдур; энди мана бу бадал баъзи ўринларда ёки барча ўринларда бўлиши мумкин. Яъни аллохга хос бўлган сифатлардан фақат биттасини махлуқотларга беради ёки бир неча сифатларни беради ёки аллохни барча сифатларини махлуқига беради, хар қандай холатда хам ана ўша хос ўринда аллохни ўрнига бадал қилиб олгансан ва аллохдан бошқа “илох”га эргашгансан.

(давоми бор…….)

---

[1] ماوردی، تفسیر النکت والعیون ، ج 6 ص 370./  لنا ثلاثمائة وستون صنماً لا تقوم بحوائجنا , فكيف يقوم إله واحِد بحوائج الخلق كلهم.