مشرکلر و اولرنینگ اسلام شریعتیده گی، اهلی تَعویلنی اوزرا سوزلشو آدبیاتده گی حکملری. (18)
بسم الله والحمد الله.
اما بعد: السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
سوال (1)
- سیز اوزینگیزنی مطلبلرینگیزده شیخ اللسلام ابن تیمیه رحمه الله نینگ مشرکلر بیلن اهلی کتابنینگ آره سیده گی فرقه لر حقیده گی نقل قیلینگن سوزلرنی کیلتیرگنسیز. او کیشیدن منه شو مشرکلر و اهلی کتابنینگ اهلی سُنّتنی تَورَت مَذهبیگه قرشی رَوافضلرنینگ هَمکارلیک قیلیشلری باره سیده هم بیرار نَرسه بیله سیزمی؟
صُحبتیمیزنی اوّلیده شونی ایتیب اوتیش لازم بوله دیکی، جَعفریلرگه هم حَنَفی، شافعی و باشقه مذهبلرگه اوخشش نَظر بیلن قرَش کیرَک، مَنه بو مَذهَبلر اوزینی اورنیده بیر-بیری بیلن اجتهادی اخطلافلرگه ایگه دیر. شیعه لرنینگ اوزلرنی باشقه لردن اجرَتیشگه قصد قیلیشلری بو اولرنینگ اوزلرنی مُعماسیدیر و اولر جوده کتّه حطا گه یول قوییشیَپتی. بو حودّءِنکه حَنَفی یا شافعیلر اوزلرنی باشقه مَذهبلردَن اجرَتیب آلیاتگنگه اوخشیدی.
تُورت مَذهَب اباره سی و اهلی سُنّت دیب تنیلگن مذهبلرنی فقطگینه تُورت مذهبگه چیگه ره لب قوییش خَیرُ القورونده گی اماملرگه عَلاقه سی یوق. اگر خَیرُ القورونگه و اوندَن کیینگی بیر نیچه عَصرگه هم نَظر تشلنسه، تُورت مَذهَب باره سیده بیرار نَرسه اَصلا تاپیلمیدی. اهلی سُنّت دیب تنیلگن مذهبلرنی تُورت مذهبگه چیگه رَلب قوییش شاه لر تامانیدن اوزیگه حاص دلیلّرگه اساسا قیلینگن ایشدیر. بوگونگی کونده اگر دیقّت بیلن قریدیگن بولسک جَعفریلرنی جَمیعَتی حَنبلیلرگه قرگنده انچه کوپراق و تَحمینا مالیکیلر بیلن بیر صَطحده جایلشیشگن. بو یرده اینگ یَحشی چاره برچه فرقه لر و اسلامی مذهبلر بوییچه اولیل امر شوراسینی تَشکیل قیلیشدیر، اگر اوزلرینی اسلام و مسلمانلر دایره ده دیب حِساب قیلیشدیگن بولیشسه، باشقه لرنی کورمگنلیک گه آلیشمیدی و باشقه اسلامی مذهبلرنی حَذف قیلیب تشلشمیدی.
حاضرده جعفریلرنی آره سیده هم حَنَفیلر و مالیکیلر و شافیعیلر و یاشقه مذهبلرگه اوحشش قطعا اَدَشگن کیمسه لر تاپیلدی. اگر اولر اوزلرنی شافیعی یا حَنَفی یا جَعفری و باشقه لر دیب حسابلشگن تَقدیرده هم اوزینی اورنیده باشقه مذهبلرنی هم تَن آلیشی کیرَک.
ابن تیمیه شیعه لرنی آره سیده گی قُرامِطه و رَوافض کبی آدَشگن گروهلر حَقیده صُحبت قیلدیکی: شیعه لر اونگه مُوافِق بولگن نَرسه نی اگر تشیع تامانی دَن باطلنی آشکار قیلدیگن بولسه
«أن اظهروا شيئا من التشيع الباطل الذي يوافقهم عليه الشيعة»
شونگه قرَمَسدَن بو اَدَشگن گوروه و دَسته شیعه لردَن اَجرَلگن حالده دیر
« ليسوا زنادقة ولا منافقين »[1]
اولر زِیندیقلر دیب هم مُنافق دیب هم حِسابلنیشمیدی.
حاضرگی پَیتده بیزنی اوزیمیز هم کوریب تورگنیمیزدیک، اَطرافیمیزده تورلی هیل گوروهلر و دسته لر اوزلرنی شافیعیگر و حَنَفیگر و اِخوانیگر و نَجدیگر و صُوفیگر و مَکتَبیگر و یاشقه مَذهَب و مَدرَسه و مَکتَبلر، اسلامی فِرقه لردَن دیب اِدّعا قیلیب توریشیبدی. اگرچی اولر بعضی نرسه لرده منه بو مذهب و مَدرسه لر بیلن مُوافق بولیشسه هم، اما عَمَلده مَنه بو مَذهَبده گی دَعوَت و جهاد اهلیگه قرشی فعالیت قیلیشیپتی و عَمَلده جهانده گی سکولار کافرلرنی حِذمَتینی قیلیب توریشیبدی. بولرنی اَنیق کوریب توریبمیز.
جعفریلر حاضرده شیعه لرنی آره سیده گی منه بو اَدَشگن دَسته لرگه اِینگلیز شِیعه سی دیب نام بیریشگن. اوتگن زَمانلرده اولرگه غُوللات، سَفوی شیعه سی، رَوافض یا بولمسم اولر تَعَلّوق تاپگن فِرقه لر حَطّابیه و دَروزی و قُورامیطه و اِسماعِلیَّه و …….دیب اسم بیریلگن. عُمومی قیلیب ایتگنده روافض دیب اوزینی رَهبَرینی کیرکلی پَیتده یالغیز تَشلب قویگن اونی تَن آلمه گن کیمسه لرگه ایتیلدی. شو بیلن بیرگه ابو بکر و عمر و عُثمانّی هم تن آلمگن کیشی لرگه هم روافض دییلگن. اما اوزینی خاص مَعنا سینی آلیب قریدیگن بولسَک تَشَیُّعه نی آرَسیده گی غُولّات و اَدَشگن طایفه دیب هم ایتیلگن و شیعه لرنی اوزی هم اولردن اوزلرینی پاکلشگن و اوزاق توتیشگن.
ابن تیمیه روافض حقیده ایضاح بیریب ایتدیکی: قورامیطه لر، اِسماعِیلیلر و اولرنی همفکرلری اهلی سُنّت گه قرشی جنگ قیلگن کیمسه لر بولیشگن. ابن تیمیه نَظرده توتگن روافضلر اوزلرینی عَقیده، ایشانچ و رفتارلری بوییچه جَعفری شیعه لر تامانیده تکفیر قیلینگن قُورامِطه لر و اِسماعِیلیلرگه اوحششدیر. جعفری شیعه لر منه بو غُولّات و شیعه لرگه نِسبَت لنگن اَدَشگن طایفه لرگه ایرگشگن عُموم کیشی لرنی تَکفیر قیلیشگن، اما ابن تیمیه فقط اولرنی آگاه و عُذرسیز اولامالرینی تکفیر قیلگن هَلاص. .[2]
ابن تیمیه اوزینی عَصرداشلریگه اوحشب شیعه لرنی آرَسیده گی بو اَدَشگن فرقه لرنی و باطل شیعه لرنی اوزلرینی دَسته سینی مَخصُوص اِسمی بیلن یا عُمومی روافض اسمی بیلن ناملگن. لیکن جعفری شیعه لریدن فکرلرینی باشقه اسلامی مذهبلرنی فکرلریدیک فایده لنگن، حتّی اگر منه بو مُخالف رَای اهلی سنّت دیب تنیلگن تمامی مذهبلرگه قرشی بولگن بولسه هم.
میثال تریقه سیده کیلتیردیگن بولسک، شافعی مذهبیده گی سُوبوکی ،حَنبَلی مَذهبیده گی ابن تَیمیه نی نَظریدَن عَیب تاپیب ایتدیکی: ابن تیمیه عَیالنی طلاغینی کیچیکتیریش باره سِیده تُورت مذهبنی فکرینی قوییب جَعفری شیعه لرینی فِکرینی آلگن. ابن تیمیه هم اونگه رَدّیه صِیفتیده اوزینی ” رَدّ ُعلی السّبُکی” دیب ناملنگن مَشهُور کِتابینی یازدی،بو کِتاب او کیشینی آخیرگی یازگن کتابلریدن بولیب قالگن. بو کتابده ایتیشیچه: جعفری شیعه لری اُومَّت دیب اِسملنگن مُؤمِنلرگه کیریتیلگندیر.
فإنهم داخلون في مسمى الأمة والمؤمنين »[3]
دوام ایتیب ایتدی:
فإذا كان اسمُ المؤمنين وأمةُ محمدٍ يتناولهم، ولهم نظرٌ واستدلالٌ، ولهم دينٌ يُوجب قصدهم الحق؛ لم يبقَ وَجْهٌ لمنعِ الاعتداد بهم. [4]
مادامیکی “مؤمنلر” و “محمدنی اومّتی” اِسملری شیعه لرگه ایشلتیلدیگن بولسه، اولرنی اوزلریگه حاص نَظر و دَلیلّری بارلیگینی و اولرنی حَقده ایکنینی کورسه تیب تورگن دینگه ایگه ایکنلیکلرینی حسابگه آلدیگن بولسَک، اولرنی فِکرلری، کوز-قرَشلرینی عِنابتگه آلمسلیک گه هیچ قندَی دلیل قالمیدی.
ابن قاییم هم امامی شیعه لری و اولرنی فکرو نَظرلری حَقیده مَنه بوندَی دُنیا قرَشگه ایگه: مُتَکبّر شَحصنینگ اولرنی یالغانگه چیقریشلیگی بو اونی مَغرُور بولیب کیتگنلیگیدن دیر.
«وإن أخطأوا في بعضِ المواضعِ لم يلزم من ذلك أن يكونَ جميعُ ما قالوه خطأ».
امامیه شیعه لری بعضی جایلرده حطالرگه دُچار بولیشگن بولسه هم، بو بیلن اولرنی همه ایتگنلری حطا بوله دی دیگه نی ایمسده..[5]
البته مَنه بو عِلم اهلینینگ باشقه بیر اسلامی مَذهَبده گی عِلم اَهلی حَقیده اوزیگه خاص نظری بولدی. تورلی هیل اسلامی مَذهَبلرده گی عَوام حَقیده ابن تیمیه ایتدیکی: اگر بیر عامّی کیشی حُجّت بیلن گپیردیگن بولسه، او مَنه بو مسله ده اِجتهاد اهلی حِسابلندی ،اگرچی باشقه مَسَله لرده اهلی اِجتهاد بولمسه هَم. چونکی اِجتهاد اَجرَتیش، بیر-بیریدن اَفضَل کوریش و بوله کله رگه بولینیش قابِلیتیگه ایگه. [6]
حاضرگی کونده کوریب تورگنیمیزدیک، حنفیت،مالیکی، شافعی و جعفری و حنبلی و نجدی و اخوانی و صُوفی و………لرگه نِسبتلنگن مِلّیانلب نَفَرلر جَهانده گی سِکولار کافرلرنی صَفیده اهلی دَعوت و جهادنی قرشیسیده جنگ قیلیاتگه نیگه قرَمَسدَن، بیز اولرنی بَرچه مَذهَبلرنی آره سیدَن اَچره تیب اولرنی چیتگه سوریب قوییشگه دلیلیمیز یوق.
ابن تیمیه اوزینی زمانیده گی منه بو اَدَشگن طایفه لردَن صُحبَت قیلیب و مُشرک کافرلرنی یَهودی و نَصارا کافرلریدن اجره تیب ایته دیکی:
وَالرَّافِضَةُ هُمْ مُعَاوِنُونَ لِلْمُشْرِكِينَ وَالْيَهُودِ وَالنَّصَارَى عَلَى قِتَالِ الْمُسْلِمِينَ، [7]
او منه شونگه اوحشیدیکی نَجدیَتنی بیر گوروهی حَفتَر سکولارنی و باشقه جهانده گی کافرلرنی صَفیده لیویه ده توریب، اهلی سنّت دیب مَشهور بولگن هیلمه –هیل فرقه لرنی اولدیریش بیلن مَشغولدیر، چونکی او ییرده بیرارته شیعه جَعفری تاپیلمیدی. سومالی،مالی و اَفریکه نی شیمالی و حتّی یمنّی آلیب قرَسَک هَم نَجدیَت تَفَکّورینی بیر قیسمیدن یا حَنبلی مَذهَبینی بیر بوله گیدَن اَچرَب چیقگن نَجدیلرنینگ مشرک، یَهودی، نَصارا کافرلرینی صَفیده توریب دَعوت و جهاد اهلیگه قرشی جنگ قیلیب یوریشیبدی. جعفری شیعه لرینی آرَسیده گی رَوافضلر هم مَنه شونگه اوحشش. ابن تیمیه نی ایتیشیچه:
دائماً یوالون الکفار من المشرکین والیهود والنصارى ویعاونونهم على قتال المسلمین ومعاداتهم .[8]
کافرلرنی جُمله دَن مُشرکلر، یَهودلر، نَصارالرنی اوزلریگه باشلیق قیلیب آلیب، اولرنی مُسلمانلرگه قرشی جنگلرده و اولرگه دُشمَن چیلیک قیلیشده قولّب قوّتله شه دی…… و مُسلمانلرنی قرشیسیده یهود، نَصارا و مشرکلر بیلن بیرگه دوست بولیب مُحبَّت لشیب یوریشدی..[9]
منه شو کونلرده فاسید آلی سعود ریجیمی نَجدیت تَفَکّوراتی و نَجدی مفتیلری بیلن اِجرا قیلیب کیلیاتگن وَضیفه لریدَندیر. یَعنی اگر سیز هر قندَی دِیارده مُسلمانلرنی دُنیا کافرلری تامانیدن باستیریب اولدیریله یاتگنینی کورسنگیز ، منه بو ایشلر یا آلی سَعودنی حِمایه سی آستیده یا فتواسی بیلن یا ساووق جنگ یا دالّری بیلن عَملگه آشیاتگن یاکی توغریدَن –توغری قورالّی جنگلرده مسلمانلرنی قتلی عام قیلیشده قتنه شه یاتگن بوله دی. بیزلر منه بونگه اوحشش صَحنه لرنی افغانستان، چیچین، سومالی، عراق و سوریه، یَمَن و مِصر و لیویه و باشقه جایلرده کوردیک.
ابن تیمیه اهلی سنت دیب مَشهور بولگن فرقه لرنی آرَسیده گی قدَریّه لر دَسته سی حَقیده ایته دیکی: منه بو کیشی لرگه نَصارالرنی بَعضی اخلاقلری، رَسملری اَرَله شیب کیتگندیک، نَصارالرده هَم مُشرکلرنی بَعضی رَسم و آدابلری تاپیله دی. تَقدیرگه نِسبَتا حُودّی مُشرکلرگه اوحشَب فکرلشه دی..[10]
منه بوندَن سونگ ابن تَیمیه اهلی سُنّت دیب مَشهور بولگن مَذهبَلرنی آرَسیدن کیلیب چیقگن مُؤتَزیله دَسته سی حقیده تَعرفلب ایته دی: منه بو قدَریّه دَسته سینی مُؤتَزیله دَسته سیگه سالیشتیریب ایته دی، اولر مَجوسیلرگه اوحشیدی. حُودّی مشرکلرگه اوحشش کیشیلردیر..[11]
شو بیلن بیرگه ابن تیمیه بدعَت اهلی حَقیده ایده دی: مَنه بو مَسَله لر حَقیده ( عَقیده، صیفت، تقدیر، ایمان، وَعید و باشقه لر) حطاگه اوچرَسه: عُمومی ایمان اُوصولّریده مُشرک و اهلی کتابدن بولگن کافرلردن اجرلگن حالده بولیشسه هم، لیکن بدعَت اهلینی توده سیدن حسابله نه دی……..البته مُجتهیدلرنی اتّفاقیگه بیناءن، منه بو مَسَله لرده حَطا هم قیلیشلریگه قرَمَسدَن کافر دیب حسابلشمیدی.
اولرنی( کافر و مسلمان) دیب ناملنگن ایکّی گوروهدن بیریگه قبول قیلیشدن باشقه چاره یوقلیگینی حسابگه آله دیگن بولسک، اجتهاد ده حطالری بولسه هم الله و رسولیگه ایمان کیلتیرگن مؤمنلر صفیگه قوییشیمیز مَعلوم. اولرنی شبهه لری اهلی کتاب و مشرکلرنیکیدن کوره اَنیقراقدیر. شو سَبَبلی هم اولر مسلمانلرصفیگه قوییله دی. اومّتی اسلامنینگ اوّلدَن تا حاضرگی کونگه چه عُمومی حطا قیلوچیلر حقیده گی عمل قیلیش اوصُلوبی منه شوندَی بولگن. اسلام حُکملری حودّی باشقه لرگه هم اِجرا بولگندیک اولرنی اوستیده هم اِجرا قیلینگن. محمد صلی الله علیه وسلم آلیب کیلگن نرسه گه ایمان کیلتیرگن کیشی، محمد آلیب کیلگن نرسه گه کفر کیلتیرگن کیمسه دَن کوره بیر نیچه مَرتبه یَحشیراقدیر. اگر منه بو مُؤمن کیشیده بِدعَتنی بعضی تورلری حَوارج، شیعه، مُورجیعه، قدریّه یا باشقه بدعتلر تاپیلسه هم.[12].[13]
[1] ان كثيرا من الناس لا يعلم باطن حال القرامطة لانهم انما يظهرون موالاة آل محمد صلى الله عليه وسلم ولا ريب ان كل مؤمن يجب عليه ان يواليهم وان اظهروا شيئا من التشيع الباطل الذي يوافقهم عليه الشيعة الذين ليسوا زنادقة ولا منافقين ولكن فيهم جهل وهوى تلبس عليهم فيه بعض الحق كما ان هؤلاء الجهمية وافقهم من العلماء والامراء في بعض ما يظهرونه من لم يكن من الزنادقة المنافقين لكن كان فيهم جهل وهوى لهم…
[2] ابن تیمیه ، منهاج السنه ج۳ ص ۳۵۶.
[3] الرد علی السبکی، ج 2 صص 659-660./ وقد تنازع الناس في أهل الأهواء والبدع هل يعتد بخلافهم؟ على قولين مشهورين في مذهب أحمد ومذهب أبي حنيفة وغيرهما، وهذا قول عامة أصحاب الشافعي، وهو اختيار أبي الخطاب وغيره من أصحاب أحمد، وأكثر الناس يقولون: إنه يعتد بخلافهم إذا كانوا من أهل الملَّة، فإنهم داخلون في مسمى الأمة والمؤمنين
[4]الرد علی السبکی، ج 2 صص 661-662./ وذلك أنهم وإِنْ كانوا ضالين فيما خالفوا فيه أهل السنة والجماعة فلا يلزم ضلالهم في كل شيء، لا سيما إذا كان قد وافقهم بعض أهل السنة والجماعة في تلك المسائل، ولا يجوز أن يكون الله أقام عليهم الحجة بقول منازعيهم الذين لم يَقُمْ دليل شرعي على عصمتهم، فإنَّ أدلةَ الإجماع إنما دلت على عصمة المؤمنين بلفظ المؤمنين ولفظ الأمة؛ كقوله تعالى: {وَيَتَّبِعْ غَيرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ} [النساء: 115]، وقوله – صلى الله عليه وسلم -: “لا تجتمع أمتي على ضلالة”. فإذا كان اسم المؤمنين وأمة محمد – صلى الله عليه وسلم – يتناولهم، ولهم نظرٌ واستدلالٌ، ولهم دين يُوجب قصدهم الحق= لم يبقَ وَجْهٌ لمنع الاعتداد بهم. فإنَّ المانع من الاعتداد بهم: إما عدم العلم، وإما سوء القصد؛ فَمَنْ لم يكن عارفًا بأدلة الشرع فهو عاصٍ بخلافهم ، يجب عليه اتباع العلماء.والعامة قد تُنُوزعَ في الاعتداد بخلافهم؛ والأكثرون لا يعتدون بخلافهم.
وحقيقة الأمر: أَنَّ العامة مقلدة للعلماء، فيمتنع أن يجتمع العلماء على شيء ينازعهم فيه العامة، وإذا قُدِّرَ عاميٌ يتكلم بلا حجة فهذا جاهل لا قول له، وإنْ تكلَّمَ بحجةٍ فهو من أهل الاجتهاد في تلك المسألة، وإِنْ لم يكن من أهل الاجتهاد في غيرها، فإنَّ الاجتهاد مما يقبل التبعيض والتجزؤ؛ فأكثر العلماء يخفى عليهم بعض الشرع، فلو لم يكن المجتهد إلا مَنْ يَعرف جميعَ الأحكام أو يمكنه معرفة جميع الأحكام= لم يكن في الأمة مجتهد، اللهم إلا أن يكون مثل أبي بكر الصديق – رضي الله عنه – الذي لم يُعرف أنه أخطأ في مسألة من مسائل الشرع فاجتهد اجتهادًا يخالف نصًّا، بخلاف غيره ..
[5] ابن قیم، الصواعق المرسلة على الجهمية والمعطلة 2/617 ؛ الناشر : دار العاصمة – الرياض ، الطبعة الثالثة ، 1418 – 1998
تحقيق : د. علي بن محمد الدخيل الله قد تواطئوا على الكذب عن أهل البيت ففي القوم فقهاء وأصحاب علم ونظر في اجتهاد وإن كانوا مخطئين مبتدعين في أمر الصحابة فلا يوجب ذلك الحكم عليهم كلهم بالكذب والجهل! وقد روى أصحاب الصحيح عن جماعة من الشيعة وحملوا حديثهم واحتج به المسلمون، ولم يزل الفقهاء ينقلون خلافهم ويبحثون معهم، والقوم وإن أخطأوا في بعض المواضع لم يلزم من ذلك أن يكون جميع ما قالوه خطأ حتى يرد عليهم هذا لو انفردوا بذلك عن الأمة؛ فكيف وقد وافقوا في قولهم من قد حكينا قولهم وغيره ممن لم تقف على قوله
[6] ابن تیمیه، الرد علی السبکی ج 2 ص 663. / إذا قُدِّرَ عاميٌ يتكلم بلا حجة فهذا جاهل لا قول له، وإنْ تكلَّمَ بحجةٍ فهو من أهل الاجتهاد في تلك المسألة، وإِنْ لم يكن من أهل الاجتهاد في غيرها، فإنَّ الاجتهاد مما يقبل التبعيض والتجزؤ/ نیز : جامع المسائل (4/ 56 – 57)، منهاج السنة (8/ 299)، الاستقامة (2/ 93)، بغية المرتاد (ص 500)، جواب الاعتراضات المصرية (ص 76، 78)
[7] مجموع الفتاوی . کتاب الجهاد (3/546)
[8] المنهاج ۳/۳۷۸
[9] ابن تیمیه ، منهاج السنه ج ۲۸ ص ۴۷ – ۴۸۳./ ابن تیمیه ، منهاج السنه ج۳ ص ۳۵۶.
[10] ابن تیمیه ، منهاج السنه ج ۸ ص ۲۲۶ – ۲۶۰.
[11] ابن تیمیه ، منهاج السنه ج ۳ ص ۱۰۳ – ۱۰۴.
[12] ابن تیمیه ، منهاج السنه ج ۱۲ ص ۴۹۶.
[13] ابن تیمیه، منهاج السنه ج ۳۵ ص ۲۰۱.