
Бизнинг ироқ ва шом ва ямандаги алқоиданинг фирқаларининг баъзисини рахбарлари ва катталаридан бир неча марта эшитишимизга қараганда, шиъалар муртаддир, иртидод ва муртад ўзи нима эканини ёритиб берасизми? Шиъалардаги иртидодни сабаби нима?
(22-қисм)
Ислом ахли мана бу ўринда ижмоъ қилишганки, хокимни муртад бўлишидан сўнг занжиравор холатда харбий,хавфсизлик кучлари ва давлат мансабларидаги ишчилар,ходимлар ва уларни қўл остидагилар хам муртад бўлади. Чунки мана шу кишилар уни хукуматини ушлаб туришади ва уни хукуматини,куфрли қонунларини давом этишига хамда аллохни шариатидаги қонунларга қарши жангга боис бўлишади.
Шу нарсага диққат қилиниши лозим бўладики, мана бу хукм хокимни қўл остидаги фармонига бўйсинадиган мажмуъага тегишли бўлиб, оддий халқ буларни жумласига кирмайди, аммо агар бу халқ хам мана бу муртадни хукумат қилишига рози бўладиган бўлса, агарчи бир сўз билан бўлса хам бу хокимни химоя қилиб қўллаб- қувватлашса, бу суратда халқни хукми хам муртад бўлган хисобланади.
Мана бундай кишилар мухариб кофирларни диёрларида ўзларини хохиш- ихтиёрлари билан ўрнашиб яшаётган кишилар билан бирга истелохда “мақдурун алайх” дейиладиган кишиларни хукмига киришмайди. (мақдурун алайх яъни исломий хукуматни ва аллохни шариатидаги қонунлар соясида яшайдиган кишилар хар қандай вақтда жиноят қиладиган бўлишса, исломий суд томонидан хукм чиқарилади) бундай кишилар узр ба жахлга эга бўлишмайди.
Шу сабабли хам харбий,хавфсизлик,суд органларидаги кучлар ёки бошқа ижроий органлардаги нафарларга хам рахбарларини хукми жорий бўлади. (яна бир марта қайтариб айтаман: диққат қилинглар, уларга муртад ва кофир рахбарнинг хукми тегишли бўлади, бу хукуматдан рози бўлмайдиган оддий халқ эса бу хукмга тушмайди.) аллох таоло хам фиръавнни атрофидаги кучларни хам фиръавнни хукмини жумласига киритади ва уларни хаммасини бир хил суратда номлайди ва мархамат қиладики: “ “ (қасос 8)
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам рахбарларни хукмини фақатгина уни қўл остидагиларга жорий қилиб қолмасдан, балки улар билан паймон тузганларга хам мана шу хукмни ижро қилганлар. Росулуллохни асхоблари муртадларга ва уларни қўл остидаги кучларга ва улар билан муттахид бўлганларга нисбатан хам мана шу муомалани ижро қилишган. Айтилишича сосонийларни эронга қилган хамласини омилларидан бири сосонийларнинг муртадлар билан хамкорлик қилганликлари бўлган экан.
Тоғутни хузурига хукм қилишни талаб қилиб боришлик куфр эканини билганингиздан сўнг, шуни хам яхши билингларки аллох таоло куфрни жиноятини одам ўлдиришдан хам кўра каттароқ ва шиддатлироқ,деб билади ва мархамат қилади:
” والفنتة أکبر من القتل “
бошқа бир ўринда мархамат қиладики:
” والفتنة أشد من القتل ” .
Бу ердаги фитнадар мақсад куфрдир; агар шахар ва қишлоқлардаги барча инсонлар бир- бирларини қатли ом қилиш билан машғул бўлиб , хаммани қирғин қилишса хам, бу ишлари бир тоғут хокимни ўзларига пешво қилиб олишлари ва бу хоким одамларни устида аллохни шариатидаги қонунларга хилоф равишда хукмронлик қилишидан яхшироқдир.
Муртадларни устида аллохни хукми ижро қилиниши учун мусулмонлар кўриши лозим бўлган тадбирлар:
1-Уларни кофир бўлганликларини эълон қилиш ва тавба қилмаган тақдирда уларни ўлдириш. Имом Барбахорий суннахни шархида мархамат қиладики:
” فإذا فعل – أي المرتد – شيئا من ذلك فقد وجب عليك أن تخرجه من الإسلام ” .
Яъни: агар муртад шахс мана булардан бирортасини қиладиган бўлса, унда сенга уни исломдан чиқаришинг вожиб бўлади,яъни уни кофир деб биласан.
Албатта кофир,деб эълон қилишлик ва шахсни муртад бўлиши хам ўзига яраша шароитларга ,аниқ ва равшан нуқталарга эга бўлиб уларга эътибор бериш лозим бўлади. Янги мусулмон бўлган ёки мажбурий холатда шаръий билимлардан узоқда ушлаб турилган кишилар хақида ( социалист коммунистларнинг хокимияти остидаги мусулмонлар ёки хозирги кундаги хитойдаги социалистларни қўл остидаги мусулмонларга ва…… ўхшаш) шуни айтса бўладики, агар улар харомлардан бир бўлакни жохил холда инкор қилса, ёки халолларни бир қисмини қабул қилишдан ва вожиб нарсалардан ўзларини тортишса ёки ўзлари қилаётган куфрни бир қисми хақида билимга эга бўлмайдиган бўлса, биринчи бўлиб уларга салохиятли канал орқали уларга керакли билим берилиши лозим. Сўнгра улардан тавба қилишни талаб қилинади ,агар улар етарли билимга эга бўлиб туриб хам ўзларини куфрларида махкам туриб оладиган бўлишса, бундай вазиятда уларни кофир ва муртад бўлганликлари эълон қилинади.
Ибни Таймия маст қилувчи ичимликни ичишни халол қилиб олган ва Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху улардан тавба қилишни талаб қилган кишилар хақида айтадики:
” يستتابون و تقيم عليهم الحجة ، فإن أصروا كفروا حينئذ ، لا يحكم بكفرهم قبل ذلك ، كما لم يحكم الصحابة بكفر قدامة بن مضعون “. (مجموع الفتاوى 10/610 )
Яъни улардан тавба қилишни талаб қилинади ва уларга хужжатни комил қилинади, бундан сўнг агар улар яна куфрларида туриб оладиган бўлишса, унда кофир бўлишади, бу ишлардан олдин уларга куфр хукми берилмайди. Шунга ўхшаш сахобалар хам Қуддома ибни Мазъунга хам кофир бўлганлик хукмини беришган эмасди.
Яна мархамат қиладики:
” فإن من نشأ ببادية أو كان حديث عهد و فعل شيئا من المحرمات غير عالم بتحريمها لم يأثم و لم يحد و إن لم يستند في استحلاله لدليل “. (رفع الملام ص 56 )
Агар бир киши биёбонда яшайдиган бўлса ёки янги мусулмон бўлган бўлса ва бу киши мамнуъ харом бўлган нарсани қилса ва уни харом эканлигини билмайдиган жохил бўлса, унда гунохкор бўлмайди ва жазоланмайди хам. Агарчи бу ишни халол эканлигига чанг урмаган фақат уни қилган бўлса хам.
2-Муртадлар билан жиход,жанг ва илм йўли орқали муқобила қилишинг ва уларни тил билан кофир дейишинг ва уларни муртад бўлганлик мезонини қанчалик хатарли эканини хам ровшан қилишинг ва бошқаларни унга қарши қўзғатиб тарғиб қилишинг лозим бўлади.
Агар муртад киши иккинчи марта аллохни шариатидаги қонунларга ,динга қайтишни хохласа уни тавба қилиш шароити ва бу тавбани қабул бўлиш шартлари.
1-Руйи-рост холатда тавба қилиб пушаймон бўлиш
2-Бундан сўнг шаходатайнни айтиш
3-Бундан олдин ўзини кофир ва муртад бўлганига иқрор бўлиши ва ундан сўнг ошкор суратда тавба қилиши
4-Албатта уни иртидоди муғаллиза бўлмаслиги лозим ,чунки аллох жалла жалолахуни ва росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хақорат қилиш каби ўринларда ундан тавба қилишни талаб қилиб ўтирилмайди.
Баъзи уламоларни фикрича бу шахс ғусл қилиши ва хажжини хам яна қайтадан адо қилиши керак бўлади.