Амр ба маъруф ва нахий аз мункар каналлари орқали хуқуқшинослик ва адвакатликни буюк лойихасини йўлга қўйиш ва ислох қилиш ва дорул исломда қудратни касб қилиш.
(5-қисм)
Мана бу дунёвий хаётда хам, аста- секинлик билан мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасидан бўлган бундай шахсларнинг турли-хил азобларга, ички ва ахлоқий,рафторий тартибсизликларга ботиб кетаётганликларини кўрамиз, хатто бу холат шу даражага етганки, мана шунча имконият фаровонлик бўлишига қарамасдан хотиржамликни қўлдан бой беришган ва хаётларида хурсандчилик йўқ; шундай бўлса хам мана бу шахслар дорул исломда вужудга келтирган мункарларни қаршисида ва аллох хақ деб билган нарсани ошкора поймол қилишларига қараб туришимиз керакми?
Бутун жахон ва минтақадаги секуляр кофирлар башариятни бошига мажбурлаб олиб келиб қўйган мана бу куфр ва иртидод денгизида, минглаб шахидларни мехнатлари ва ана ўшанча қон тўкилиши ва мана шунча номусларни поймол қилиниши ва мусулмонларни мол-дунёларини сарфланишидан сўнг дорул ислом ташкил бўлди, бу содиқ мўъминлар учун нихоятда буюк неъмат ва тилла фурсат хисобланади, аммо бир гурух кишилар мана бу дорул исломда аллох шариатидаги қонунларни татбиқ қилинишига қарши туриб олишган ; мана бу кишиларни ўзлари аллохни шариати татбиқ қилинишини исташмайди, хатто иш шу даражага етганки, агар дорул ислом ўзидаги ижроъий қудрат билан бир хукмни татбиқ қилишни хохласа, мана бу алданган кимсаларни ўзи ва фасодчилар ва қалби бемор бўлган кишилар минглаб шубха,макр билан бутун жахон секуляр кофирлари ва секуляр ахзоблар ва махаллий муртадларнинг рухий жангларида сафга туриб олишади ва дорул исломни хокимиятига қарши жибха ташкил қилишади, бундай кимсалар агар мажбур бўлишмаса дорул исломни қонунларига ва хукумат қудратига итоат қилишмайди, балки ўзларини биродарларига қарши шайтон тарафдорларини ва уни ёронларини хомийсига айланишади, бугунги кундаги секуляр дорул куфрларда эса агар мўъминлар хохлаган тақдирда хам аллохни шариатидаги қонунларни татбиқ қилинишига рухсат берилмайди.
Қотилни хукмига ўхшаш баъзи худудлар борки, мақтулни яқинлари қасос хукмини ижро қилишга хам қодир ёки дия олади ё умуман кечириб юборади. Бу ерда агар сиз қотилни яқинларидан бўлсангиз ва хар қандай шаръий равиш билан бўлса хам қасосни олдини олишга харакат қилсангиз ва қасосни ўрнига мақтулни яқинларини дияни қабул қилишга ёки кечиб юборишга рози қилсангиз, сизни қилаётган бу харакатларингизни хаммаси шаръийдир; чунки қасос хам, дия олишлик хам, уни кечириш хам аллохни хукми бўлади. Бу ерда сизни барча харакатларингиз қасддан одам ўлдириш масаласи бўйича аллохни шариатидаги қонунлардан бирини ижро қилиш йўлидадир; ёки бир киши бошқа бир кишини кўзига,бурнига,қулоғига ё тишига зарба урган жарохат еткизган бўлса, мана бу ўринларда қасосни дияга алмаштирса ё кечириб юборса бўлади. Ёки бирортасини сизни молингизни ёқиб юбориб зарар еткизган бўлса, уни тўловини ўрнига унга енгиллик беришингиз ёки кечириб юборишингиз хам мумкин. Чунки бундай холатларда қасос олинмайди балки тўланади ё енгиллик берилади ё кечирилади. Мақтулни яқинларига ё зарар кўрган шахсларга нисбатан мана бу хуқуқлар собитдир, аммо бу хақларда енгиллик берса ё кечириб юборса хам бўлади; аммо шуни яхши билингларки баъзи бир худудларни хеч ким кечириш имконига эга эмас. Масалан: зинокорни ё машрубхўрни ё ўғрини ,аллох ва росулини хақорат қилганларни хукмини хар қандай инсон кечириб юбориш хаққига эга эмас.
(давоми бор……)