Амр ба маъруф ва нахий аз мункар каналлари орқали хуқуқшинослик ва адвакатликни буюк  лойихасини йўлга қўйиш ва ислох қилиш ва дорул исломда қудратни касб қилиш.

Амр ба маъруф ва нахий аз мункар каналлари орқали хуқуқшинослик ва адвакатликни буюк  лойихасини йўлга қўйиш ва ислох қилиш ва дорул исломда қудратни касб қилиш.

(матлабни комил матни)

Бисмиллах валхамдулиллах. Аммо баъад: ассаламу алайкум ва рохматуллох ва барокатух. Хурматли талабалар хуш келибсизлар.

Бугунги жамият учта мушаххас дастага тақсим бўлганини хаммамиз яхши биламиз:

1-Биринчиси секуляр кофирларнинг қўл остидаги хокимиятлар бўлиб араб тилида мушриклар ё ахзоблар уларни идора қилади.

2-Иккинчиси  насронийларни хокимияти остидаги дорул куфрдир,бу Ватикан шахрида подшохлик бўлиб уни жамияти минг кишини ташкил қилади, насронийлар(масихийлар) томонидан идора қилинадиган танхо нуқта хисобланади.

3-Исломий мазхабларни биридаги фиқхни қонунлари бўйича баъзи ўринларда эса мусулмонларни улил амр шўросини вохид ижмоъси билан   мусулмонлар томонидан бошқариладиган дорул исломдир.

Шуни хам яхши биламизки секуляр кофирларни хокимияти остидаги дорул куфрларда фақат секуляристик қонунлар хукумат ва харбий қудрат билан  хокимлик қилади ва секуляристик қонунларга мухолиф бўлган аллохни шариатидаги қонунларни барчаси диктаторлик билан жамиятни ижроъий ишларидан хазф қилинади ва четга суриб қўйилади ва секуляристик қонунларга мухолиф бўлган аллохни шариатидаги қонунларни қилишга хеч ким қодир бўлмайди, шунингдек секуляристик қонунларга мухолиф бўлган аллох таолони шариатидаги қонунлардан бирига  амал қилган кишига нисбатан дорул куфрларда бир жиноятчи деб қаралади. Ватикан шахридаги насронийларни дорул куфрига мусулмонларни киришига рухсат йўқ, фақат насронийлар унда яшай олади. Мусулмонлар фақат дорул исломда аллохни шариатидаги қонунларга амал қилиб яшай олади холос. Бу бизнинг бугунги кундаги воқеиятимиздир.

Хатто “мавжуд вазиятда” ахли китобни кофирлари хам секуляр дорул куфрда эмас,балки  фақатгина дорул исломда ўзларини шариатларидаги қонунларга амал қила олишади. Яъни қалби пок (Lewv Tahor) харакатига ўхшаш тавротга пойбанд бўлган яхудийлар фаластиндаги ишғол қилинган ерларга хоким бўлиб олган сехюнистларни секуляр хукуматида таврот қонунларига кўра амал қила олмайдилар, улар канада ва гуватмалага қочиб кетишади ва охири эрон дорул исломидан расмий равишда панох сўрашади, мана бу нарса энг ақли кам бўлган мусулмон учун хам эслатма-ибрат бўлиши керак, бу ерда сехюнистлар режими яхудиятга асосланган эмас,балки секулярист режимдир, ватикан шахридан бошқа европадаги ,америкадаги, россиядаги дорул куфрларни хаммаси насроний эмас,балки секуляр(мушрик)дирлар ва секуляристлар-мушриклар- ахзоблар томонидан идора қилинади, фақат дорул исломда мусулмонларни ёнида туриб барча ахли китоб ва шибхи ахли китобни кофирларини химоя қилинади ва улар ўзларини ақидаларига “амал” қилган холда яшай олишади, секуляристларни диктаторлигида улар учун шариатларини қонунлари  бўйича “амал” қилишга ўрин йўқ.

Энди бир тасаввур қилиб кўринглар, мусулмонларни баъзилари эса ўзларини ихтиёрлари билан дунёвий сабабларга кўра дорул исломни ташлаб секуляр дорул куфрга кетишади ва ўзлари учун қуйидаги тақдирни раво кўришади:

    إِنَّ الَّذِینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِکَةُ ظَالِمِی أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِیمَ کُنتُمْ قَالُواْ کُنَّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِیهَا فَأُوْلَئِکَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِیراً ‏(نساء/97)

Албатта мусулмонлар билан хижрат қилмасдан кофирлар  қўл остида яшашга рози бўлиш билан  ўз жонларига жабр қилган кимсаларнинг жонларини олиш чоғида фаришталар уларга: “қандай холда яшадингиз?”- деганларида: “биз бу ерда чорасиз бечора эдик”, дедилар. (Шунда фаришталар): “хижрат қилсанглар аллохнинг ери кенг эди-ку?! ( нега дину  иймонларингизни йўлида бу юртдан хижрат қилмадинглар?)” – дейишди. Бундайларнинг жойлари жаханнамдир. Қандай ямон жойдир у!

Бугунги кунда мана бу дастадагилар:

 إِلَّا ٱلْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ ٱلرِّجَالِ وَٱلنِّسَآءِ وَٱلْوِلْدَٰنِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا  (نساء/98)

Секуляр кофирларни хокимияти остида хижратга қодир бўлмайдиган маъзур кишилар бўла олишмайди, улар ўзларини ихтиёрлари билан қиёматларини дунёни эвазига сотиб юборишган ва секуляр дорул куфрга қочиб кетишган, улар секуляр жамиятда ўзларини ихтиёрлари,хохишлари билан яшашади, аммо жамиятни ижроъий хаётидаги ишларда,қонунларда, маданиятда, хонадонда аллохни шариатидаги қонунларни барчасини бир четга суриб қўйишга мажбурдирлар. Мана бу жиноятчилар агар секуляр давлатларга  боришса аллохни шариатидаги қонунларга амал қила олмасликларини яхши билишади,аммо дунё сабабли боришади.

Аллох таоло аллохни шариатидаги қонунларни танхо бир қисмини  кўрмасликка олган яхудийлар хақида мархамат қиладики:

  أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/85) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (بقره/86)

Ё китобнинг (тавротнинг) бир қисмига ишониб, бир қисмини инкор қиласизми? Ораларингизда ким бу ишни қилса, унинг жазоси бу дунёда расво бўлиш, қиёмат кунида эса қаттиқ азобга дучор қилинадилар. Аллох қилаётган ишларингдан ғофил эмасдир. *** Ана ўшалар охират ўрнига дунё хаётини сотиб олган кимсалардир. Бас, азоблари енгиллатилмайди ва уларга ёрдам хам берилмайди.

Энди қиёматларини дунё эвазига сотиб юборган мана бу жиноятчилар ўзларини ихтиёрлари билан секуляр кофирларни қонунларига мухолиф бўлган  аллохни шариатидаги қонунларни барчасини бир четга суришга,уни кўрмасликка олишга  мажбурдирлар, мана шу тарзда улар ўзларини оқибатларини расво қилишади.

Мўъминлар учун қиёматда яхши оқибатга эришиш, мана бу дунёдаги асл хадафдир; сахобалар иймон ўргангандан сўнг, кўпроқ охират хақида билим олишга харакат қилишган; шу сабабли хам дорул исломда агар жиноят ва фахшларга дучор бўлишса, бу дунёда шахс худудларни ижро қилиш орқали покланарди,ўзларини ихтиёрлари билан дорул исломни хокими сифатида росулуллох саллаллоху алайхи васалламни олдиларига келиб айтишардики:

يَا رَسُولَ اللهِ ، طَهِّرْنِي،

бу иш билан улар мана бу жиноятни гунохини ўзлари билан қиёматга олиб боришмасди; жиноятчиларни қиёмати учун қилинган тахдидлар боис, харгиз бошқаларни устида аллохни худудлари ижро қилинишига монеъ бўлмасдилар ва ё жиноятчиларни аллохни худудларидан қочиб кетишлари учун панох хам беришмасди, агарчи қисқа муддатга бўлса хам бу қонунларни татбиқ қилинишини олдини тўсишмасди; ёки агар содир бўлган жиноятдан огох бўлишса, мана бу жиноятчига аллохни шариатидаги қонунлари татбиқ қилинмаслиги учун сукут сақлаб хам туришмасди ёки жиноятни далилларини махфий қилишмасди ё аллох сақласин жиноятчини оқлаш учун ясама далилларни хам кўрсатишмасди; шу сабабли хам мана бу касалликлардан пархез қилиш орқали, агарчи мана бу хукм ўзларини устида ижро қилинган тақдирда хам, ўзларини ихтиёрлари билан шаръий хукмни ижро бўлишини исташарди. Моъиз ибни Молик, Ғомидия ва Жухания розиаллоху анхум ажмаъинларга ва яхудий аёл ва эркакга ўхшаш кишилар; чунки тавротда хам мана бу хукм ижро қилинар эди, мана бу кишиларни барчаси бу гунохлардан пок бўлиш ва бу гунохни оғир юкини қиёматга олиб кетмаслик учун келиб иқрор бўлишган ва шуни талаб қилишардики:[1][2]

 يَا رَسُولَ اللهِ ، طَهِّرْنِي.

Жасоратли,буюк мужохид бўлмиш Абу Махжан розиаллоху анхуга ўхшаб бир неча марта шароб ичгандан сўнг келиб шариатни хукми ўзини устида ижро қилинишини талаб қиларди.

Хеч қандай шак ва шубхасиз шахслар худудларни ижро қилинишига мустахақ бўлишган ва

«ادْرَءُوا الْحُدُودَ عَنْ الْمُسْلِمِينَ مَا اسْتَطَعْتُمْ »

қоидасига биноан уларни мана бу хадлардан поклашни иложи бўлмаган пайтда, хатто мана бу асл асосида бир шубхага  чанг солиш орқали

 «ادْرَءُوا الْحُدُودَ بالشبهات‏‏»

уни мана бу жиноятдан оқлашни иложи бўлмаганда, аллох таоло мархамат қиладики:

وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ(نور/2)

Агар сизлар аллохга ва охират кунига иймон келтургувчи бўлсангизлар Аллохнинг (бу) хукмида (яъни зинокорларни дарралашда) сизларни уларга нисбатан рахм-шафқат (туйғулари) тутмасин! Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

  أَقِيمُوا حُدُودَ اللَّهِ فِي الْقَرِيبِ وَالْبَعِيدِ وَلاَ تَأْخُذْكُمْ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لاَئِمٍ.[3]

Илохий худудларни яқинлар ва узоқдагиларни устида  барпо қилинглар ва аллохни қонуни ва хукмини (ижро қилиш) да маломатчини маломати тўсиб қолмасин. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

 أَقِيلُوا ذَوِي الْهَيْئات عَثَرَاتِهم إلا الْحدودَ.[4]

Ахли динни сирғаниб кетишларини кечириб қўйинглар; шу сабабли хам шофеъий фиқхида таъзир вожиб эмас,балки имом ё амир бирор кишига зиён етмазмайдиган бўлса уни тарк қилиши жоиздир.

Хозирда дорул исломда аллохни шариатидаги қонунларни татбиқ қилинишига тўсқинлик қиладиган кимсалар хам бор, чунки жиноятчи шахс уларни қариндошларидан,яқинларидан биридир, аслида эса росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қилганларки:

لو أنَّ فَاطِمَةَ بنْتَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ لَقَطَعْتُ يَدَهَا [5]

Агар Мухаммадни қизи Фотима ўғрилик қилса қўлини кесаман.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

 «إقَامَةُ حَدٍّ فِي الْأَرْضِ خَيْرٌ لِأَهْلِهَا مِنْ مَطَرِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً »

Яъни бир хадни ижро қилиниши ер ахли учун 40 кун ёмғир ёғишидан кўра яхшироқдир. Сил ёки вабога дучор бўлган шахсни одамлардан жудо қилиб дармон қилиниши,мана бу жамият учун ёмғир ёғишидан кўра хам яхшироқ экани қатъий нарса, чунки улар мана бу ёмғирсиз хам қийинчиликлар билан ё бошқа жойларга кўчиб кетиб ўзларини хаётларини давом эттира олишади, аммо улар мана бу касалликка дучор бўлишса уларнинг мана бу дунёвий хаётлари тугайди.

Хадларни ижро қилинмаслиги ва турли-хил ақидавий,ахлоқий, рафторий  фасодларни ва шахсий ва оилавий, ижтимоъий нотинчликларни   ёйилиши сабабли фақатгина инсонларни хаёти шариатга амал қилиши,ақидавий ,ички хатто зохирий хавфсизликни  йўқолиши билан бирга гохида  шахсларни охирати хам нобуд бўлади. Мана бу  қаршилик қилиниши лозим бўлган мункарлардан бири эмасми?

  Айтиб ўтганимиздек фақатгина дорул исломда шахс аллохни шариатидаги қонунлар асосида хаётини олиб бора олади ва ўзини шахсий, оилавий, ижтимоъий хаётини аллохни шариатидаги қонунлар асосида идора қила олади. Секуляр дорул куфрларда эса шахс жамиятдаги секуляристик қонунларга мухолиф бўлган аллохни шариатидаги қонунларни бирортасини ижро қила олмайди; энди дорул исломда аллохни шариатидаги қонунларни исломий мазхабларни бири асосида татбиқ қилиш учун қулай фурсат бўлса хам,баъзилар қариндошлари зино ё қотиллик, ўғрилик қилганликлари ё бошқа жиноятларни қилгани  сабабли пул билан ё таниш-билишчилик йўли билан ёки зўрвонлик орқали қарши томонга аллохни шариатидаги қонунларга тўсқинчилик қилишга харакат қилишади ва маънавий ё моддий хуқуқига тажовуз қилинган шахсга зулм қилишмоқчи бўлишади, нима учун? Чунки улар содиқ мўъмин эмаслар, бундай шахсни қалбида касаллиги бор, шайтон уни вужудини эгаллаб олган ва  аллохни шариатидаги қонунларга душманчилик қилиши орқали уни жаханнамни энг пастки даракотларига жўнатмоқчи бўляпти.

Шу шаклда аллох таоло уни шайтон билан ёлғиз қолдиради, буни кетидан мана бу шахсга аллохни шариатидаги қонунларни ўрнига ўзича режа тузиб қарор қабул қилишига қўйиб беради, шу сабабли бу шахсни дилидаги касаллик кучаяди ва ўзи хам сезмаган холда даражама-даража суратда жаханнамни энг ёмон жойларига тортилиб кетади; чунки бу шахс ўзича ислох қиляпман ,деб ўйлайди,шу сабабли хам аллох таоло қуйидагиларни мархамат қилади:

   وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (اعراف/182)

Бизнинг оятларимизни ёлғон деган кимсаларни эса ўзлари билмай қоладиган тарафдан секин- аста халокатга олиб борурмиз.

Мана бу дунёвий хаётда хам, аста- секинлик билан мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасидан бўлган  бундай шахсларнинг турли-хил азобларга, ички ва ахлоқий,рафторий тартибсизликларга ботиб кетаётганликларини кўрамиз, хатто бу холат шу даражага етганки, мана шунча имконият фаровонлик бўлишига қарамасдан хотиржамликни қўлдан бой беришган ва хаётларида хурсандчилик йўқ; шундай бўлса хам мана бу шахслар дорул исломда вужудга келтирган мункарларни қаршисида ва аллох хақ деб билган нарсани ошкора поймол қилишларига қараб туришимиз керакми?

Бутун жахон ва минтақадаги секуляр кофирлар башариятни бошига мажбурлаб олиб келиб қўйган мана бу куфр ва иртидод денгизида, минглаб шахидларни мехнатлари ва ана ўшанча қон тўкилиши ва мана шунча номусларни поймол қилиниши ва мусулмонларни мол-дунёларини сарфланишидан сўнг дорул ислом ташкил бўлди, бу содиқ мўъминлар учун нихоятда буюк неъмат ва тилла фурсат хисобланади, аммо бир гурух кишилар мана бу дорул исломда аллох шариатидаги қонунларни татбиқ қилинишига қарши туриб олишган ; мана бу кишиларни ўзлари аллохни шариати татбиқ қилинишини исташмайди, хатто иш шу даражага етганки, агар дорул ислом ўзидаги ижроъий қудрат билан бир хукмни татбиқ қилишни хохласа, мана бу алданган кимсаларни ўзи ва фасодчилар ва қалби бемор бўлган кишилар минглаб шубха,макр билан бутун жахон секуляр кофирлари ва секуляр ахзоблар ва махаллий муртадларнинг рухий жангларида сафга туриб олишади ва дорул исломни хокимиятига қарши жибха ташкил қилишади, бундай кимсалар агар мажбур бўлишмаса дорул исломни қонунларига ва хукумат қудратига итоат қилишмайди, балки ўзларини биродарларига қарши шайтон тарафдорларини  ва уни ёронларини хомийсига айланишади,  бугунги кундаги секуляр дорул куфрларда эса  агар мўъминлар хохлаган тақдирда хам аллохни шариатидаги қонунларни татбиқ қилинишига рухсат берилмайди.

Қотилни хукмига ўхшаш баъзи худудлар борки,  мақтулни яқинлари қасос хукмини ижро қилишга хам қодир ёки дия олади ё умуман кечириб юборади. Бу ерда агар сиз қотилни яқинларидан бўлсангиз ва хар қандай шаръий  равиш билан бўлса хам қасосни олдини олишга харакат қилсангиз ва қасосни ўрнига мақтулни яқинларини дияни қабул қилишга ёки кечиб юборишга  рози қилсангиз, сизни қилаётган бу харакатларингизни хаммаси шаръийдир; чунки қасос хам, дия олишлик хам, уни кечириш хам аллохни хукми бўлади. Бу ерда сизни барча харакатларингиз қасддан одам ўлдириш масаласи бўйича аллохни шариатидаги қонунлардан бирини ижро қилиш йўлидадир; ёки бир киши бошқа бир кишини кўзига,бурнига,қулоғига ё тишига зарба урган жарохат еткизган бўлса, мана бу ўринларда қасосни дияга алмаштирса ё кечириб юборса бўлади. Ёки бирортасини сизни молингизни ёқиб юбориб зарар еткизган бўлса, уни тўловини ўрнига унга енгиллик беришингиз ёки кечириб юборишингиз хам мумкин. Чунки бундай холатларда қасос олинмайди балки тўланади ё енгиллик берилади ё кечирилади. Мақтулни яқинларига ё зарар кўрган шахсларга нисбатан мана бу хуқуқлар собитдир, аммо бу хақларда енгиллик берса ё кечириб юборса хам бўлади; аммо шуни яхши билингларки баъзи бир худудларни хеч ким кечириш имконига эга эмас. Масалан: зинокорни ё машрубхўрни ё ўғрини ,аллох ва росулини хақорат қилганларни хукмини хар қандай инсон кечириб юбориш хаққига эга эмас.

Энди масалан фалончи зино қилиб қўйган ва сиз пул ё таниш-билишчилик йўли билан  аллохни мана бу хукмини ижро қилинишини олдини олмоқчисиз. Сизни назарингизда мана бу иш нимани англатади, бу аллохни шариатидаги қонунга қарши чиқиш эмасми? Бу аллохга ва қиёматга ва охирги шариатга  иймон келтирмасликни билдирмайдими? Агар содиқ ва хақиқий  мўъмин бўлсангиз аллохни қонунини ижро қилинишига тўсиқ,монеъ бўлмасдан унга  ёрдам беришингиз керак. Мана бу ўринда шахс қонундан қочишга шароитни мухайё қилган ва аллохни шариатидаги қонунни ижро қилинишига тўсиқ,монеъ бўлган хисобланади.

Мана бу шаклда монеъ,тўсиқ бўлаётган сенга ўхшаганларни мана бу хос ўринда  фалончи нажас секуляр кофирдан нима фарқинг бор? Мана бу хос ўринда сен ўзингни кофирларга ўхшатиб олдинг, худди шунга ўхшаш баъзи кимсалар тафарруқни вужудга келтиришда ва ахли тафарруқларга, хизбсозларга эргашиб кетишда ўзларини секуляристлар-мушриклар- ахзобларга ўхшатишади, аллох таоло эса қуйидагича мархамат қилади:

 وَلا تَكُونُوا مِنَ المُشْرِكِينَ* مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (روم/31-32)

 Бу орада бир гурух кимсалар шариатдан қочиш ва ер юзида аллохни қонунларини ижро қилмаслик бўйича секуляристларни ва махаллий секуляр ахзобларни фитналарига алданиб қолишган. Агар дорул куфрда бир киши мана бу секуляристларга мушкилот тўғдирадиган бўлса ёки ички хавфсизликни ё уларни рафторларини издан чиқарадиган бўлса,албатта суд,хавфсизлик,хуқуқни химоя қилиш системасига мурожаъат қилиб шикоят қилишади ва бу ишлари билан ўзларини қонунга риоя қилувчи маданиятли фуқаро деб хисоблаб фахрланишади, мунофиқлар тўдаси ё секулярзадалар хам дорул куфрларда қонунга риоя қилувчилар сифатида кўзга кўринишган; аммо мўъминлар мана шу ишларни дорул исломда қиладиган бўлишса ва хукумат қудратига ва дорул исломга хоким исломий қонунларга итоат қиладиган бўлишса, тезлик билан уларни муттахам қилиб жосусликда, чақимчиликда ва ……….айблашади,мана бу нажас секуляристларни ва палид секулярзадаларни воқеиятдаги кўринишидир.

Секуляр давлатларда бир гурух одамлар учун ниқоб тутишлик уларнинг фуқаролик хуқуқларига тажовуз қилиш хисобланади……шу сабабли кўчаларда намойиш ўтказишади ва шикоят қилишади, бундан сўнг мана бу хижобланган аёлни ниқоби учун жарима  қилишга,зиндонга ташлашга,чегаралаб қўйиш бўйича қонун ишлаб чиқаришади, нима учун? Чунки мана бу ниқоб осмоний шариатларни ошкор белгисидир. Яъни агар секуляристларни қудрати етадиган бўлса, хатто осмоний шариатларни бир белгисига хам сабр-тоқат қилишмайди.

Секуляристларнинг осмоний шариатларга эргашувчилар учун чекловлар ижод қилиш бўйича илгарилаш мезони уларнинг қудратини мезонига ва осмоний шариатларга эргашувчиларнинг билдирган муносабатларига боғлиқ, бўлмасам барча ахзоблар- мушриклар- секуляристларни мақсади ягонадур: аллохни шариатидаги қонунларни,исломий белгиларни  комил нобуд қилиш ва ўзларини секуляристик қонунларини харбий қудрат ва аслахани кучи билан бошқаларга мажбурлаб жорий қилишдир.

Бизларни бугунги кундаги  мушкилотларимизни бир тарафи шуки, бир гурух мусулмонга ўхшаш кишилар жохиллик билан ё огох холда дорул исломда аллохни шариатидаги қонунларни татбиқ қилинишига монеъ бўлишиб мункар ишларни ривожлантиришади; мушкилотларимизни бошқа бир тарафи, агар бир қонунни ижро қилинишини хохласак, фосид кириб олган масъуллар махсусан мунофиқлар тўдаси  томонидан содиқ мўъминларнинг фақат томошабин бўлиб четга чиқиб турганлиги боис  мушкилотларга рўбарў бўламиз, мана бу фосид кишилар ижроъий, хуқуқни химоя қилиш тизимига кириб олиб тўсиқ бўлишади.

Хатто қонун ва ваколат ишларида мутахассисларни йўқлиги сабабли повалик кока Афшор Миноъийга ўхшаш кишиларни ўлимига гувох бўлишимиз мумкин, бу киши бир бахслашув пайтида росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хақорат қилган кишини ўлдиради ва хеч ким билмаган холда ёки хамма сукут қилиб турган холатда ўлдирилади, мана бу шаклда мўъмин инсонларни энг катта хаққи поймол бўлади; аслида эса дорул исломга хоким бўлган қонунлар  асосида мана бу кишини химоя қилишни ва мана бу катта мункарни олдини олишни ёки бугунги кунда бошқа мўъминларнинг саққизда,маривонда,санандажда ……..мана бундай жиноят сабабли асирлигини олдини олишни  иложи бор эди.

Бу ердаги бошқа омил  дорул исломдаги мазхабий қонунларга бориб тақалади, жаъфарий ё ханафий ё моликий ва бошқа мазхаблар асосида бўлиши мумкин, бизни назаримизда бу адолатсиз,мункар  қонунлар ўзгариши лозим.

 Эрон дорул исломида бизлар аёлларни меъроси масаласида минг йилдан ошиқ вақтдан сўнг жаъфарий фиқхидаги  ўзгаришларга гувох бўлдик. Бу дегани агар дорул ислом исломий хукумат сари нубувват манхажига кўра  ўзини  сахих  ва  такомуллашиш йўлида давом этадиган бўлса, уни сахих канали орқали уни асосий қонун бандларида  ўзгаришни ва ислох бўлишни имкони мавжуд, энди бундан пастроқдаги ўринларни барча шўролар,сендиколар,анжуманлар ва энжиулар ва давлатни бошқа ташкилотлари воситасида ислох бўлиб ўзгаришини имкони албатта мавжуд, хар қандай содиқ мўъмин учун бахона қолмайди, албатта мунофиқларни,секулярзадаларни тўдасини хеч қандай далил қониқтира  олмайди, хатто мана бу далиллар росулуллох саллаллоху алайхи васаллам томонидан ироя берилган тақдирда хам улар ўзларини учун бахона ишлаб чиқаришади.

  Энди бу ерда охирги бир савол бор: мункарларга дучор бўлган ва дорул исломда бир хақни поймол қилишни қасд қилган мана бу шахсларни ёки бизни назаримизда мункар бўлган ва бошқа мункарларга хам шароит яратадиган  қонунларни баробарида нима қилишимиз керак? Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:

  مَن رَأى مِنكُم مُنكَرا فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَدِهِ، فإن لَم يَستَطِعْ فبِلِسانِهِ ، فإن لَم يَستَطِعْ فبِقَلبِهِ و ذلكَ أضعَفُ الإيمانِ[6]

Сизларни хар бирингиз агар мункарни кўрса қўли билан уни олдини олсин ва уни ўзгартирсин, агар қодир бўлмаса, уни забони билан қайтарсин ва ўзгартирсин, агар яна бу ишни хам қила олмаса мана бу мункардан безор эканилиги   қалби билан инкор қилсин, албатта мана бу иймонни энг заъиф мартабаси ва иймонни энг заъиф мархаласи хисобланади.

Энди шундай мункарлар хам борки уларни ислох қилиш учун мутахассисликка эхтиёж бор, мутахассислардан ташқари оддий кишилар бу мункарларни ўзгартиришга қодир эмаслар; шўролардаги, анжуманлардаги,турли-хил сендиколардаги мункарларга ўхшаш ёки дорул исломда роиж бўлган қонунлардаги,асосий қонундаги, маданий ахкомларга тегишли қонунлардаги,исломий жазо тизимидаги, оилаларни химоя қилиш ва компютердаги жиноятлардаги ,оддий қонунлардаги ( лойиха ё тарх қолибидаги), қоидалардаги, йўл-йўриқлардаги қонунлардаги мункарлар шулар жумласидандир.

Мана бу холатда, айтилган ўринларни барчасида ва  мункарларни олдини олишда ва аллох таоло қонунларида таъйин қилган хақларни поймол бўлишини олдини олишда дорул исломдаги содиқ мўъминлар иш биладиган мутахассисларга эхтиёжи бор, мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасининг  катта бир гурухи томонидан  мана бу мутахассисликни курсиларини  эгаллаб олинган, бу мутахасислик хуқуқни химоя қилиш сохасидир; шу сабабли хам турли-хил исломий мазхабларни орасида  аллох таолони шариати асосидаги  хуқуқшунослик ва адвакатликни буюк лойихасини йўлга қўйишлик, дорул исломдаги “кундалик эхтиёжлар”ни энг мухими хисобланади; мана бу амр ба маъруф ва нахий аз мункарни ва ислох қилишни ва дорул исломда қудрат касб қилишни   асосий каналларидан бири бўлиб, огох ва содиқ мўъминлар хар қандай шароитда хам ундан кўз юммасликлари керак.     

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته[7]


[1]مسلم 1695

[2] پیامبر صلى الله علیه و سلم فرمودند: خذوا عنی، خذوا عنی، قد جعل الله لهن سبیلا البکر بالبکر جلد مائه ونفی سنه والثیب بالثیب جلد مائه والرجم . روایت مسلم (۱۶۹۰) یعنى: “از من بگیرید، از من بگیرید، خداوند راهى را براى آنها (زناکاران) گشوده است، براى زناکار بکر با بکر (کسى که ازدواج نکرده باشد) یکصد ضربه شلاق و تبعید یک سال، و براى زناکار ثیب با ثیب (کسى که ازدواج کرده باشد) صد ضربه شلاق و سنگسار” نیز  :  ويدل على هذا حديث: «عن عبادة بن الصامت قال: قال رسول الله ﷺ: خذوا عني، خذوا عني، قد جعل الله لهن سبيلا: البكر بالبكر جلد مائة ونفي سنة، والثيب بالثيب جلد مائة والرجم.»  (شرح النووي على مسلم، يحيي بن شرف أبو زكريا النووي، دار الخير، سنة النشر: 1416هـ / 1996م، كتاب الحدود، (باب حد الزنى)، صفحة: 337) ومن الأدلة على الرجم حديث: «عن عبد الله قال: قال رسول الله ﷺ: لا يحل دم امرئ مسلم يشهد أن لا إله إلا الله وأني رسول الله إلا بإحدى ثلاث: الثيب الزاني، والنفس بالنفس، والتارك لدينه المفارق للجماعة.» وفي رواية لمسلم: «عن عبد الله قال قام فينا رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال: والذي لا إله غيره لا يحل دم رجل مسلم يشهد أن لا إله إلا الله وأني رسول الله إلا ثلاثة نفر التارك الإسلام المفارق للجماعة. أو الجماعة -شك فيه أحمد- والثيب الزاني والنفس بالنفس.» قال النووي: وفي هذا الحديث: إثبات قتل الزاني المحصن، والمراد: رجمه بالحجارة حتى يموت، وهذا بإجماع المسلمين.  (شرح النووي على مسلم، يحيي بن شرف أبو زكريا النووي، دار الخير، سنة النشر: 1416هـ / 1996م.(صحيح مسلم) كتاب القسامة والمحاربين والقصاص والديات (باب ما يباح به دم المسلم) رقم: (1676)، ص: 318)

[3] ابن ماجه2637- 2540/، والحاكم 2404

[4] الجامع الصغير، اثر سيوطي، ص 53

[5] بخاری3733- 4304- 3475 مسلم 1689- 1688 صحيح النسائي  4916/ أنَّ قُرَيْشًا أهَمَّهُمْ شَأْنُ المَرْأَةِ المَخْزُومِيَّةِ الَّتي سَرَقَتْ، فَقالوا: ومَن يُكَلِّمُ فِيهَا رَسولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ؟ فَقالوا: ومَن يَجْتَرِئُ عليه إلَّا أُسَامَةُ بنُ زَيْدٍ، حِبُّ رَسولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ فَكَلَّمَهُ أُسَامَةُ، فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ: أتَشْفَعُ في حَدٍّ مِن حُدُودِ اللَّهِ، ثُمَّ قَامَ فَاخْتَطَبَ، ثُمَّ قالَ: إنَّما أهْلَكَ الَّذِينَ قَبْلَكُمْ، أنَّهُمْ كَانُوا إذَا سَرَقَ فِيهِمُ الشَّرِيفُ تَرَكُوهُ، وإذَا سَرَقَ فِيهِمُ الضَّعِيفُ أقَامُوا عليه الحَدَّ، وايْمُ اللَّهِ لو أنَّ فَاطِمَةَ بنْتَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ لَقَطَعْتُ يَدَهَا.

[6] مسلم49

[7] پیاده شده از سخنرانی تصویری شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله در دیدار با چند دانشجوی رشته ی فقه و حقوق اسلامی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *