Ахли суннат ва жамоатнинг бепарволиги,томошабин бўлиши ёки эрон дорул исломидаги хукуматни турли-хил ташкилотларида иштирок этиши.
(5-қисм)
Мана шу шаклда дорул исломда, огох бўлиш ва билимга эга бўлган холатда, албатта маъзур кишилардан ташқари ,томошабин ва бетараф бўлиб қараб турадиган мўъмин мусулмон топилмайди, фақатгина мунофиқлар ва секулярзадалар тўдаси секуляр кофирларнинг мўъминларга ва дорул исломга қарши хар томонлама жангларида узоқдан томошабин бўлиб қараб туришади холос, улар турли-хил зирорларни қуриш , муридлари учун яширин ё ошкор холда бузғунчилик дарсларини ташкил қилиш билан мўъминларга ва дорул исломга ёрдам беришни тарк қилаётганликларини кўрамиз, улар хамиша мўъминларни кофирларни қаршисида танхо қўйишни исташади, хатто улар хозирги пайтдаги рухий жангларда аксаран душманни бешинчи устуни яъни рухий жангдаги аскарлар сифатида амал қилишади, мусулмонларга қарши секуляр кофирларга ёрдам беришни яхши кўришади, улар секуляр кофирларнинг махсусан махаллий секуляр ахзобларнинг дорул исломни устидан ғалаба қозонишини хохлашади.
Аллох таоло мунофиқлар тўдасини томошабин бўлиб туриш сифати хақида мархамат қиладики:
وَإِنْ يَأْتِ الْأَحْزَابُ يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ يَسْأَلُونَ عَنْ أَنْبَائِكُمْ ۖ (احزاب/20)
Улар ( яъни мунофиқлар қўрқоқликлари сабабли кофир фирқалар мадина атрофидан тарқаб кетганларидан кейин хам) у фирқаларни кетмаган деб ўйлайдилар ва агар у фирқалар ( яна қайтиб) қолсалар кўчманчи бадавийлар орасида бўлиб,сизларнинг холи-хабарларингиз хақида сўраб-билиб туришни дўст тутадилар.
Мана бу ерда агар дорул ислом ташкил бўлган вақтда, дорул ислом билан дорул куфрни ўртасида жанг вужудга келадиган бўлса, бир мусулмонни дорул ислом билан бирга бўлиши ё бўлмаслиги, уни мўъмин эканлиги ё мунофиқларни тўдасидан бўлишига “меъёр ва ўлчов” бўлади; мана бу дорул исломга хоким бўлган исломий мазхаб хам, мана бу дорул исломнинг “меъёр ва ўлчов” бўлишдан тушиб қолишига сабаб бўлмайди, худди шунга ўхшаш ахли бидъат бўлган исмоилий шиъаларининг фотимий хокимиятини остидаги дорул ислом хам, Ширкух ва Салохиддин Айюбийдек шофеъий мазхабидаги кишиларнинг салибий жанглари пайтидаги насронийларни хужумларидан химоя қилмасликларига ва “меъёр ва ўлчов” бўлишдан хазф бўлишига боис бўлгани йўқ, ёки сунний мазхабидаги Абу Саййид Қутб мамусто Крикорга ўхшаган кишиларни хам,жаъфарий шиъаларини қонунлари бўйича идора қилинадиган эрон дорул исломи билан секуляр дорул куфрни ўртасида жанг бошланган пайтида,эрон дорул исломининг жибхасини сафида шогирдлари билан жанг қилиши хам табиий нарса, албатта у кишининг мана бу иши наждият тафаккуротига эга муқаллидлар ва секуляр ахзобларга эргашганлар, махаллий муртадлар томонидан ичи бўш,ғайри шаръий тухматларга дучор бўлишларига сабаб бўлди, хатто шу иш учун наждият эргашувчилари у кишини такфир хам қилишди.
(давоми бор……)