تعریف دارالاسلام و دارالکفر در مذاهب مختلف اسلامی

تعریف دارالاسلام و دارالکفر در مذاهب مختلف اسلامی

(3-قسمت)

در این صورت شعار وطن گرائی و ملی گرائی سکولاریستها (یا به زبان عربی این مشرکین) که به عنوان یک عامل هویت بخشی در برابر هویت عقیدتی اسلامی و بسیج مردم جهت جنگ با مجریان قانون شریعت الله مورد استفاده قرار می گیرد و مطرح می شود چیز جدیدی نیست، بلکه پدیده و آفتی است بسیار قدیمی و باستانی .

اما این زمین متعلق به الله است و باید قوانین الله بر آن حاکمیت یابند و زمانی که الله تعالی به خاطر حفظ دین از بخشی از زمینش به بخشی دیگر از زمینش امر به هجرت می کند «…قَالْوَاْ أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِیهَا …» (نساء/97)  در واقع  هر گونه حق مالکیت حقیقی و واقعی انسان بر زمین را  از انسانها می گیرد و نشان می دهد که انسان هیچ حقی بر زمین الله ندارد. انسان مسافری است که با « مالکیت اعتباری» بعد از مدتی باید این زمین را ترک کند و به جائی که به آن تعلق دارد برود . کسی بعد از مدتی نشستن در مسافرخانه ای بر مسافرخانه ادعای مالکیت حقیقی و واقعی ندارد.

این یک واقعیت است که زمین مال الله تعالی است چنانچه الله تعالی می فرماید:  یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَةٌ فَإِیَّایَ فَاعْبُدُونِ (نساء/56)‏ ای بندگان مؤمن من ! زمین من فراخ است و تنها مرا عبادت کنید؛ اما زمانی که «وضع موجود» را می بینم  متوجه می شویم که کفار مدعی زمین الله هستند و می گویند زمین ما « أَرْضِنَا » و الله تعالی نیز بر اساس همین «وضع موجود» ی که وجود دارد می فرماید : وَأَوْرَثَکُمْ أَرْضَهُمْ وَدِیَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضاً لَّمْ تَطَؤُوهَا وَکَانَ اللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیراً ‏(احزاب/27) و زمین آنها و دیار آنها و  اموال و دارائی آنها، و همچنین زمینی را که هرگز بدان گام ننهاده بودید، به چنگ شما انداخت. بی‌گمان خداوند بر هر چیزی توانا است.‏

این مالکیت کفار بر زمین که الله تعالی به آن اشاره می کند در واقع مالکیتی طاری، عارضی  و گذرااست و مالکیت در اصل مال الله تعالی است که الله تعالی آن را به صورت اعتباریدر اختیار مومنین و متقین قرار داده است و برای مومنین همچون ماهی در دریا مرزی وجود ندارد. در اینجا متولد شدن و سکونت چند قرنه ی کفار در زمین باز باعث نمی شود که اینها حقی بر این زمین داشته باشند چون :وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ ‏(انبیاء/105) ما علاوه بر قرآن، در تمام کتب (انبیاء پیشین) نوشته‌ایم که بی‌گمان (سراسر روی) زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد (و آن را به دست خواهند گرفت) .‏

(ادامه دارد….)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *