Мушриклар.
Башар томонидан ясаб олинган динни қуръон адабиётида “мушриклар” номи билан келтирилган, яъни “ мушрикин” ёки “аллазини ашроку” калималари якка холатда ишлатилган хамма жойларда, бу калималардан ахли китобни кофирлари ёки шибхи ахли китобни кофирлари назарда тутилмаган , балки фуқахоларни орасида “мушриклар” номи билан танилгандир.
“Мушриклар” воқеиятда шундай кишилар бўлишганки, башарият ва атрофларидаги жахон хақидаги ўзларининг андишалари, тасаввуротларини қонун чиқаришни меъёри ,ўзларининг атрофларидаги мухит , мовароут табиийя ва бошқалар билан алоқаларини тартибга келтириш деб билишарди. Илохий ахком ва қонунларни хеч қайсинисига эргашиб итоат қилишмасди; ўзларининг манфаъатлари, моддий ва маънавий табақаларини сақлаб қолиш учун, жуда кўп башарий андишалар киргизилган ва тақрибан ўзгартирилган қолибга кириб қолган ва каломи илохийдан кўра кўпроқ башарий андишаларга ўхшайдиган осмоний шариатларнинг хукмлари, кўрсатмаларини қабул қилишдан хам бош тортишади.