اصل نفی سبیل و عزت اسلامی (1) (قسمت 16)
(4-قسمت)
در این صورت همچنانکه در این دنیا هرگز نمی توانیم الله را ببینیم «لَن تَرَانِی » و همچنانکه هرگز نمی توانی با قدمهایت زمین را بشکافی «لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ » و هرگز قدت به بلندای کوهها نمی رسد «وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا » پس هرگز الله تعالی راهی قرار نداده که کفار بر مومنین تسلط پیدا کنند«وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً» (نساء / 141)
رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز می فرماید: «الإسلامُ يَعْلُو ولا يُعْلَى»[1] «اسلام چيره می شود و سيطره پیدا می کند و بر آن چيرگي و سيطره نيست.» یا شیعیان جعفری تحت عنوان حديث اعتلاء روایت کرده اند: «الاسلامُ یعلو ولا یعلی عَلَیهِ والکفّارُ بِمَنزِلَةِ المُوتی ». [2]اسلام هميشه بر ساير مکاتب و ملل علو وبرتري نسبت دارد وهيچ چيزي برآن برتري ندارد و کافران به منزله ي مرده ها هستند.
علاوه بر این اجماع فقها و مسلمانان بر اين است که در اسلام هيچ گونه قاعده اي مبني بر جايز بودن تسلط کافران بر مسلمانان وجود ندارد.[3] همچنانکه هیچ راهی برای کشتن عمدی مومن بی گناهی وجود ندارد، یا هیچ راهی برای زنا کردن وجود ندارد، یا هیچ راهی برای جاسوسی بر علیه مومنین و دارالاسلام وجود ندارد، یا هیچ راهی برای سکونت اختیاری در میان سکولاریستها (یا به زبان عربی= مشرکین) وجود ندارد، یا هیچ راهی برای شرک کردن به الله وجود ندارد.
پس نمی توان تصور کرد که الله تعالی راهی را باقی گذاشته باشد که از آن راه کفار بتوانند بر مومنین تسلط پیدا کنند، بلکه تمام راهها را جهت تسلط کفار بر مومنین بسته است؛ و نمی توان در شریعت الله تعالی قانونی را پیدا کرد که در آن اجازه داده شده باشد که کفار بر مسلمین مسلط شوند و حاکمیت داشته باشند بلکه تمام آیات و احادیث رسول الله صلی الله علیه و سلم بر نفی حاکمیت کفار بر مومنین و بر نفی اطاعت از کفار و قوانین و احکام آنها و بر اساس علوّ و آزادی مسلمان از سلطه کفار بنا شده اند.
الله تعالی می فرماید: وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ (توبه/71) زنان و مردان مومن همه سرپرست و ولی همدیگر هستند و کفار هیچ سرپرستی و ولایتی بر مومنین ندارند.[4]کفار اصلی تنها می توانند بر کفار سرپرستی و ولایتی داشته باشند نه بر مومنین:وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ فَسادٌ كَبِيرٌ (انفال/73)و کسانی که کافرند، برخی یاران و سرپرستان برخی دیگرند ( و در جانبداری از باطل وبر علیه مؤمنان همرأی و همسنگرند. پس ایشان را به سرپرستی نگیرید) که اگر چنین نکنید فتنه و فساد عظیمی در زمین روی می‌دهد.
(ادامه دارد…..)
[1] أخرجه الروياني في ((مسنده)) (783)، والدارقطني (3/252)، وأبو نعيم في ((تاريخ أصبهان)) (1/92)
[2]شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، ج4،باب ميراث اهل الملل، ص19 / الاسلام يعلو و لايعلي عليه و الکفار بمنزله الموتي لايحجبون و لايورثون
[3]ابوالفضل شکوري، فقه سياسي، ص 330.
[4]((الجامع لمسائل المدونة)) للصقلي (9/76).