اصل تامین امنیت (1) (قسمت18)
(9-قسمت)
در کنار این استراتژی ثابت برخورد با سکولاریستها، پیامبر خاتم صلی الله علیه وسلم سالم ماندن و امنیت کفاراهل کتاب را نیز منوط به تسلیم شدن در برابر قانون شریعت الله می دانست . این در نامه های ایشان واضح و روشن است. یعنی غیر از کفار سکولار که مختصات خاص خودشان را دارند کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب هم تنها زمانی می توانند از نعمت امنیت بهره مند شوند که با حاکمیت «دارالاسلام» گره خورده باشند.
رسول الله صلی الله علیه وسلم هر بار که ارتش را به سریه ای می فرستاد به فرمانده هان و سربازان آنها سفارش می کرد: «اُغْزُوا بِسْمِ اَللَّهِ، قَاتِلُوا مَنْ كَفَرَ بِاَللَّهِ، اُغْزُوا، وَلَا تَغُلُّوا، وَلَا تَغْدُرُوا… »[1]. این روایت مجموعه ای از سیاستهای شرعی را در بر گرفته است که دوست دارم به چند مورد آن اشاره کنم:
- مشروعیت آماده کردن ارتش برای حمله به کفار در سرزمینهای خودشان هر چند که آنها با ما نجنگیده باشند. همان کاری که سلیمان علیه السلام نیز با دارالکفر ملکه بلقیس در یمن انجام داد. و اینهم بر ملا کردن یکی دیگر از شبهات اهل ذلت و خواری و تنازل است که می گویند: جهاد تنها برای دفاع مشروع شده است.
- هدف نهائیِ قتال و جهاد فی سبیل الله برتری یافتن قانون شریعت و سیادت حاکمیت الله در زمین است «مَنْ قَاتَلَ لِتَكُونَ كَلِمَةُ اللهِ هِيَ الْعُلْيَا فَهُوَ فِي سَبِيلِ اللهِ» . سیادت و حاکمیت الله بر زمین یا با ورد کفار به اسلام یا با تسلط حاکمیت و سیادت اسلام بر سرزمینها .
- بیان علت جنگ مسلحانه و آنهم کفر به الله است. « قَاتِلُوا مَنْ كَفَرَ بِاَللَّهِ » پس گفته ی کسانی که می گویند اسلام با شخص يا جامعه‌ای به دليل كافر بودنش نمی‌جنگد مخالف صریح گفته ی رسول الله صلی الله علیه وسلم و تمام استراتژی اسلام در طول تاریخ است و باید دور ریخته شود.
- همیشه دعوت قبل از جنگ مسحانه است. البته نه دعوتی که عده ای چندین دهه و قرن هم کشش داده اند انگار عمر نوح را دارند. بلکه دعوتی در حد رساندن پیام حتی اگر با نامه ای مثل نامه ی مختصر سلیمان علیه السلام باشد یا نامه ای مثل نامه های رسول الله صلی الله علیه وسلم باشد.
اکنون در مورد سیاست امنیتی اسلام وعمل دارالاسلام تحت حاکمیت سلیمان و پیامبر خاتم عَلَیه الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ و علی جَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِين ممکن است سوالاتی برجسته گردند که :
)ادامه دارد…….)
[1] مسلم1731/ حديث رقم 3364 – از كتاب صحيح مسلم – كِتَابُ الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ / ترمذی (۱۴۰۸) کتاب الدیات / حديث رقم 858 – من كتاب الآثار لمحمد بن الحسن الشيباني