Партия (хизб),партиявийлик ва дорул ислом ва дорул куфрдаги хизблар (3) (24 бўлим)
(матлабни комил матни)
Бу ердаги хелфларни, халқ уюшмаларини кўп сонли бўлиши ва яхши суннатларни вужудга келтиришлик, мана бу хелфларни, халқ уюшмаларини тўғри, ўйлаб харакат қилишларига боис бўлади ва уларни рақобат қилишга ва дорул исломга яхшилик қилишни кўпайтиришга, янада кўпроқ амал қилишга мажбур қилади, хатто миқдорни кўпайтиришига қўшимча равишда амалларни бажаришликда сифатни яхшиланишига хам сабаб бўлади. Мана бу хелфлар худди ансор ва мухожирларга ўхшаб ўзлари учун байроқ, белги ва хос амирга хам эга бўлишлари мумкин.
Мана энди ўзингга ва сен таниган кишиларга қуйидаги саволни бера оласан, нима учун дорул исломдаги хелфларни,сендиколарни,энжиуларни ,шўроларни ва ……..ларни душманларга топширдинг? Мана шунча жаврашлар ва хаммани қарздор қилиш ва хаммадан талабкор бўлишдан сўнг, мана бу шўроларни,хелфларни,сендиколарни, бошқа халқ уюшмаларини аксарини мунофиқларни тўдасига, хатто махаллий ва бутун жахон муртад,ошкор секуляристларни тарафдорларига топшириб қўйганингни тушуниб еткандирсан?
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладиларки:
«لَقَدْ شَهِدْتُ فِي دَارِ عَبْدِ اللهِ بْنِ جُدْعَانَ حِلْفًا مَا أَحِبُّ أَنَّ لِي بِهِ حُمْرَ النَّعَمِ،
Абдуллох ибни Жудъонни манзилида бир паймонни тузишда иштирок этдим, мана бунда хозир бўлишни, ундаги аъзоликни нихоятда фаровон қизил туяларга алмашмас эдим,
وَلَوْ أُدْعَى بِهِ فِي الْإِسْلاَمِ لَأَجَبْتُ»[1]
“агар ислом даврида хам мени мана шундай паймон тузишга чақиришса, уларни ижобат қилар эдим.” Чунки аллох таоло амр қилганки:
” وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ .
وَلا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ “(آل عمران / 104، 105)
Ораларингиздан яхшиликка (исломга) даъват қиладиган, ибодат- итоатга буюрадиган ва исён-гунохдан қайтарадиган бир жамоат бўлсин. Ана ўшалар нажот топгувчилардир. *** Аниқ хужжатлар келганидан кейин бўлиниб кетган ва бир-бирлари билан ихтилоф қилиб, талашиб- тортишган кимсалар каби бўлмангиз! Ана ундайлар учун улуғ азоб бордир.
Мана бу холатда “уммат”ни қолибидаги хар қандай яхшилик ишларига даъват қилишлик ва “уммат”ни қолибидаги маъруфга буюриб мункардан нахий қилишлик ва тафарруқдан,ички ихтилофлардан пархез қилишлик бир дастурдир. Барча шўролар,хелфлар, сендиколар ва хамма халқ уюшмалари яхши ишларни амалга ошириш ва яхшилик қилиш бўйича икки аслга кўра
« وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ»
вужудга келишади.
Маъруфга буюриб мункардан қайтариш бўйича хам жамоа каналини фаолиятининг самараси якка холатдан кўра яхшироқ экани хаммага маълум. Яъни росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам мункар ишларга қандай муносабатда бўлиш хақида қуйидагича мархамат қилганлар:
مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَده، فَإنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ، فَإنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ، وَذَلِكَ أضْعَفُ الإيمَانِ”.
бошқа бир ривоятда эса:
“وَلَيْسَ وَرَاءَ ذَلِكَ مِنَ الإيمَانِ حَبَّةُ خَرْدَلٍ” [2]
Сизлардан бирортангиз ёмон,мункар ишни кўрган пайтида уни қўли билан ўзгартирсин, агар қўл билан ўзгартиришга қодир бўлмаса, тили ва сўзи билан ўзгартирсин, ва агар тили билан хам ўзгартиришга қодир бўлмаса дилида уни инкор қилсин ва мана бу мархала ( яъни дил воситасида инкор қилишлик) иймонни энг заифи хисобланади.
Ана ўшанча умматни орасида энг яхши уммат бўлишликка сабаб бўладиган нарса ва уни вазифаларидан бири яхши ишларга буюришлик ва ёмон,ғайри шаръий ишлардан қайтариш хисобланади, шунингдек аллох таоло мархамат қиладики:
كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ…َ (آل عمران/۱۱۰)
(Эй уммати Мухаммад), одамлар учун чиқарилган миллатларнинг энг яхшиси бўлдингиз. Зеро,сиз яхши амалларга буюрасиз, ёмон амалладан қайтарасиз ва аллохга иймон келтирасиз.
Бу ерда бизларни афзал,бошқалардан устун бўлишимизни шарти “яхши ишларга буюриш ва ёмон ишлардан қайтаришдир”. Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху мана бу оятни тафсирида айтадики:
مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُوْنَ مِنْ هَذِهِ الأُمَّةِ، فَليُؤَدِّ شَرْطَ اللهِ فِيْهَا[3]
Кимки мана бу умматни жумласидан бўлишга рағбати бор экан, мана бу борадаги аллох таолони шартларини ( яъни яхши ишларга буюриш ва ёмон ишлардан қайтариш) албатта рўёбга чиқариши керак.
Бугунги кунда шўроларга,сендиколарга, хелфларга ва халқ уюшмарига ўхшаган турли-хил каналлар, абзорлар мавжуд бўлиб, уларни канали орқали қудратмандлик билан яхшиликка буюриш ва ёмонликдан қайтариш бўйича фаолият олиб борса бўлади. Аммо хозир бир назар ташлангларчи, мана бу қудратни сиз кимларни қўлига топшириб қўйгансизлар? Албатта ана ўшанча қилаётган иддаоларингга қарамасдан “амалда” дунёни қўлида қўғирчоққа айланган ва осонлик билан “вахн” сенинг қалбингга жойлашиб олган бепарво бир томошабинга айлангансан ва жуда хам осонлик билан “мавжуд вазиятга” кўниккансан ва аллох таоло мархамат қилган лаънатга шомил бўлиб қолишдан хам қўрқмайсан, у зот мархамат қиладики:
لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُواْ يَعْتَدُونَ، كَانُواْ لاَ يَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ (مائده/۷۸-۷۹)
Бани исроил орасида кофир бўлган кимсалар Довуд ва Ийсо бинни Марям тилида лаънатгангандирлар. Бунга сабаб уларнинг қилган исёнлари ва тажовузкор бўлганларидир. *** Улар бир-бирларини қилган нолойиқ ишларидан қайтармас эдилар. Бу қилмишлари нақадар ёмон иш!
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам мархамат қиладиларки:
والَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَتَأْمُرُنَّ بالْمعرُوفِ، ولَتَنْهَوُنَّ عَنِ المُنْكَرِ، أَوْ لَيُوشِكَنَّ اللَّه أَنْ يَبْعثَ عَلَيْكمْ عِقَاباً مِنْهُ، ثُمَّ تَدْعُونَهُ فَلاَ يُسْتَجابُ لَكُمْ[4]
Жоним уни қўлида бўлган зотга қасамки, албатта яхшиликка буюриб мункар ишлардан қайтаришингиз керак, агар бундай қилмасангиз аллох ўзини томонидан сизларга азобни келтириб қўяди, сўнгра – мана бу азоб ва мусибатни бартараф қилиш учун – хар қанча дуо қилсангиз хам дуоларингиз ижобат бўлмайди.
Ибни Арабий рохимахуллох айтадики: мана бу матлабдан яхши огох бўлишлик нихоятда ахамиятга эга бўлиб, жуда кўп гунохларни жазоси мана шу дунёда рўёбга чиқади ва бошқалари эса охиратга қолади, гунохни муқобилида сукут қилишлик гунохи учун жазо мана бу дунёни ўзида мол-давлатга ва жонга,махсулотларга хисорат,зиён етишлиги ва сукут қилган кишиларни устида золим масъулларни,хокимларни хукмронлик қилишлари орқали амалга ошади.
Бугунги кунда дорул исломда мавжуд турли-хил шўролар,хелфлар,сендиколар ва бошқа халқ уюшмаларини мавжудлигини ўзи бир абзор ва канал бўлиб, уларни воситасида хилма-хил ақидавий,рафторий,иқтисодий ва хукуматий фасодларга қарши мубораза қилса бўлади ва уларни ислох қилиш билан аллох таолони ана ўшанча жиноятлар,фасодлардан………омонда қолса бўлади ва аллох таолони ана ўшанча азобларидан нажот топиш учун хавфсизлик асбоби бўла олади,чунки:
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ(هود/١١٧)
Парвардигорингиз у шахарларнинг ўзларини тузатиб ( хақ йўлга юрган) ахолисини зулм билан халок қилган эмасдир.
Агар мўъминлар дорул исломда мана бу шўролар,сендиколар,халқ уюшмаларини ўзларини ихтиёрларига олишса, осонлик билан ислох қилиш йўли орқали мунофиқлар тўдасини ва ақидавий,рафторий фасодчиларга таъсир қилиб уларни бир четга суришади. Чунки мўъминларни фаолияти фасодчиларни ақидаси,фикрларини заифлашишига ва фасодчиларни шўролардан,сендиколардан ва халқ уюшмаларидан хайдалишига,бир четга сурилишига боис бўлади, мана шу шаклда аста-секинлик билан яхшиликларга буюриш ва мункардан қайтаришда ёмонликларни олдини олишда шаръий вазифаларга амал қилса бўлади. [5]
Суфёни Саврий рохимахуллох айтадики:
إذا أمرتَ بالمعروفِ شددتَ ظهرَ المؤمنِ، وإذا نهيتَ عن المنكرِ أرغمتَ أنفَ المنافقِ .
Маъруф ишларга,шойиста амалларга даъват қилиб буюрган пайтингда мўъминларни қувватлантириб уларга ёрдам берасан ва ношойиста ,ёмон ишлардан қайтарган пайтингда эса мунофиқлар тумшуғини ерга ишқалайсан. [6]
-Аслида дорул исломни ташкилотларидан хисобланган,аммо коммунизмга,социалистларни ахзобларига даъват қилинаётган ишчилар сендикосини қаршисида сизлар майдонга тушсангиз, мунофиқлар тўдасини тумшуғини тупроққа ишқалаган бўласизлар.
-Аслида дорул исломга ва мусулмонларга тегишли ташкилот хисобланган, аммо секулярларни ва секуляр ахзобларни, махаллий муртадларни фаминизмига даъват қилаётган, исломий шиорлар билан иддао қилаётган аёллар уюшмасини қаршисида сизлар майдонга тушадиган бўлсангиз мунофиқлар тўдасини тумшуғи тупроққа ишқаланади.
-Агар сизлар адабиёт ва хунар уюшмаларида, шўроларда майдонга тушсангиз мунофиқлар тўдасини тумшуғи тупроққа беланади.
Бугунги кунда кофирлар махсусан секуляр кофирлар фасодни янада кенгайишини ва мўъминларни ақидаси тебранишини ва дорул исломдаги ижроъий,хукумат ташкилотларини ишдан чиқишини хохлашади, хамма уларни ўзларига ўхшашини исташади, Усмон ибни Афвон розиаллоху анху айтадики: зинокор хаммани ўзига ўхшаган зинокор бўлишини орзу қилади.
Шу сабабли хам кўриб турганингиздек, мана бу фасодчилар турли-хил нисбатлар бўйича шўроларга,сендиколарга, халқ уюшмаларига кириб олиб хар қайсиниси қўлидан келганча бузғунчилик билан машғулдирлар, улар фақатгина жамиятдаги фасодчиларни орасида эмас,балки мўъминларни ўртасида хам ўзлари учун адабиёт ва хунар, ишчилар,муаллимлар уюшмаларидан тарафдорлар жамлашга улгуришган, хатто бир гурух кишиларни секуляр ахзобларни тарафдорига айлантириб бўлишган:
وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ (توبة/٤٧)
Хамда ораларингизда уларга қулоқ солгувчилар хам (топилган) бўлур эди.
Энди бир диққат билан қарачи, сенга ўхшаган кишиларни бепарволиги сабабли ишчилар сендикосини “аксарида” кимлар фаолият олиб боришяпти? Аёллар уюшмаларини “аксарида” кимлар фаолият олиб боришяпти? Адабиёт уюшмаларини “аксарида” кимлар фаолият олиб боришяти, шўроларни ва бошқа сендиколарни, анжуманларни, халқ уюшмаларини “аксарида” кимлар фаолият қилишяпти? Бир озгина ўзингга келгин. Маст бўлиб бошқаларга эргашиб юришни бас қил. Ўзини аллох таолони шариатини давом эттирувчиси ва аллохни хизбидан ,деб хисоблайдиган киши шайтонни хизбига ва кўп сонли ахзобларга эргашиб юришини ўзи шармандагарчиликдир.
Агар диққат қиладиган бўлсанг шўроларни,хелфларни,сендиколарни,анжуманларни,уюшмаларни,энжиуларни ва бошқа халқ уюшмаларини кўпини шунчалик бузиб ташлашганини,хатто улардан жохилиятни,секуляризмни,нацианализмни бадбўй хиди узоқдан келиб турганини кўрасан; мана бундай шўроларни, хелфларни,анжуманларни,ташкилотларни, жохилий синфларни исломга алоқаси йўқ, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мана бундай ташкилотлар хақида мархамат қиладиларки:
لا حِلْفَ في الإسْلامِ، وأَيُّما حِلْفٍ كانَ في الجاهِلِيَّةِ لَمْ يَزِدْهُ الإسْلامُ إلَّا شِدَّةً.[7]
“Ислом асосидаги биродарликка ва аллох таолони тоатини устидаги паймонга ва динда бир-бирига ёрдам кўрсатишга ва яхшилик ва тақвога ва аллохни шариатидаги қонунларни,хақларни барпо қилишга” асосланган йўлдан кўра бошқа йўлда харакат қилаётган хелфларни,сендиколарни,анжуманларни,уюшмаларни, энжиуларни ва бошқа халқ уюшмаларини эътибори йўқ, улар ботил хисобланади, аллох таолони шариати агарчи барча яхшиликларга рухсат бериб буюрган бўлса хам, хар қандай жохилий паймонни ботил қилган. [8][9]
Аллох таоло дорул исломда сендиколар,синфлар,анжуманлар, уюшмалар, хелфлар ташкил қилингач уларнинг жохилиятни хизбий хадафлари ва аллохни шариатидаги қонунларни душманларини мақсадлари йўлида ва жохилиятни ,хизбгароликни, одамларни орасида машхур қилиш ва мусулмонларни ақидаларини, рафторларини, маданиятини фасод қилиш ва тафарруқни вужудга келтириш, мусулмонларни сустлиги,убухатсизлиги йўлида харакат қилинишига рухсат берган эмас.
Яна қайтадан эслатиб ўтиш лозимки, хизбларни сонини кўп бўлиши ва хизбгаролик мусулмонларни эмас, балки мушрик кофирларни белгиларидан хисобланади, мусулмонлар фақат бир хизбга эгадирлар, у хам бўлса аллохни хизби, аллохни сўзларига қулоқ солмаган ва тафарруқ ахли,хизбгаро бўлган хар қандай мусулмон шубхасиз бизларни сўзимизга қулоқ солмайди, хукумат қудрати билан уларнинг зирорга ўхшаган марказлари нобуд қилиниши ва илдизини қуритиб юборилиши керак, аммо бизлар хизб ва фирқа тузувчиларга қарши манфий мубораза хаддида аллох таолонинг мана бу дастурига ўзимизни мулзам қиламиз,у зот мархамат қиладики:
إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (انعام/159)
Динларини бўлиб, ўзлари хам гурухларга бўлиниб олган кимсалар тўғрисидан бирон нарсада (масъул) эмассиз. Уларнинг ишлари фақат аллохнинг ўзига хавола. Кейин уларга қилиб ўтган ишларини хабарини берур.
Демак дорул исломдаги мусулмонлар хатто икки хизбга хам эга бўла олмайдилар,энди кўп сонли хизблар хақида гапирмаса хам бўлади, лекин сендиколарни,энжиуларни,уюшмаларни қолибидаги ва таърифланган дорул исломга хоким бўлган исломий қонунлар чорчўпидаги турли-хил хелфларга эга бўлишлари мумкин. Шубхасиз агар эрон исломий изтирорий бадал хукумати мунофиқлар тўдасининг турли-хил расмий ва ғайри расмий хелфлардаги фаолиятларини олдини олмайдиган бўлса,бу хукумат аллох таолонинг шариатидаги мана бу хукмни татбиқ қилмаслик жиноятининг чўпини албатта ейди.
Эрон исломий жумхурини асосий қонунларида 56 аслда келганки: инсон ва жахонни устидаги мутлақ хокимият фақат худоникидир ва у зот инсонни ўзининг ижтимоъий тақдирига хоким қилиб қўйган. Хеч ким мана бу илохий хақни инсондан тортиб ололмайди. Албатта асосий қонунни 26 аслида ахзобларни,жамиятларни, сиёсий анжуманларни, уюшмаларни, синфларни, исломий анжуманларни фаолияти бўйича комил эхтиётга риоя қилишлик ва исломга созгор бўлишлик ва исломий ўлчовларни бузмаслик,истиқлол…… шартларига риоя қилишга ишора қилинган. Шарт қилинган, тайинланган суратда ахзобларни фаолияти қабул қилинади, мана бу хам қуръоний маънодаги хатто секулярларнинг дунёсидаги роиж ижтимоъий ва сиёсий илмлар бўйича хам аллохни шариатидаги қонунларни хокимиятини ва хизбгароликни нафий қилишни маъносини билдиради, агарчи бу ерда хизб исмидан фойдаланилган бўлса хам, уни мафхумдаги қуръоний маъносини эмас, фақат хизбни луғатдаги маъносини билдиради. Чунки кўриб гувох бўлганимиздек озодлик харакати фақат аллохни шариатидаги биргина қасос номли хукмни баробарида қаршилик қилгани сабабли оятуллох Хумайний томонидан такфир қилинган ва уларни хизби таътил бўлган. [10][11]
Мана бу холатда либирал ислохталабчилар номи остида аслида либирал секуляристларни ва секуляристларнинг хизбий хадафларини дорул исломни “андалусий қилиш “ учун пиёда қилаётган ,аммо ўзларини шиорларини исломий ва…….деб номлаётган кишиларга шуни айтса бўладики: сизлар исломий жумхуриятдаги хизбни қандай қилиб бекор бўлганини кўрдингиз, сизлар бошқа секуляр ва ғайри секуляр ахзобларнинг қандай бекор қилинганини хам кўрдингизлар, аслида бу тўғри иш бўлган эди, [12]
Сизлар кўриб турганингиздек, хокимиятда ишчилар,шифокорлар,хамширалар, муаллимлар, охунларни ва……..барча синфлар учун синфлар ва сендикорлар ташкил қилган ва энжиулар ва бошқа халқ уюшмаларини одамларни ихтиёрига бериб қўйган ва қишлоқларда, шахарларда, вилоятларда, давлатларда турли- хил шўроларни йўлга қўйган……хокимиятда яъни мана бундай жамиятда ақидавий,харакатий ихтилофларни илдизи мавжуд бўлган турли-хил ,ранго-ранг зирорларни вужудга келтирувчи ва мусулмонларни ўртасида вайронгар вирусларни ўсиши учун шароит яратадиган ахзобларни фаолиятига рухсат берилиши нима маънони билдиради?
Мунофиқлар тўдаси ва секулярзадалар томонидан сиёсий, ижтимоъий ва хатто иқтисодий либиралистик фаолиятлар қолибида амалга ошириладиган мана бу бузғунчиликлар, аллохни шариатидаги қонунларни татбиқ қилишдан секуляризм ва жохилият динини қонунларини татбиқ қилишга томон даражама- даража харакатланишни,мағлубиятни,хорликни,тафарруқни эшикларини очиб беради, ундан ташқари садақотларни, бир- хилликни,бирдамликни камайиб кетишини ва жамиятда нифоқни кўпайишини – айниқса бу нарса кўпроқ хизб бошлиқлари,аъзоларини орасида ўзларини диндор қилиб кўрсатиш кўринишида намоён бўлади,бу билан улар аслий чехраларини пинхон қилишмоқчи бўлишади – кўрса бўлади, чунки улар исломий либос ва исломий адабиёт билан зохир бўлишади, худди мана шу хаво жамиятда кўнгил совишларни,ишончсизликни тарқалишига сабаб бўлган.
Масжидларни бир неча имом-хатибларини хисобга олмаганда ахли суннатни жамиятидан кимлар бузғунчиларни истелох билан айтганда либирал ислохталабчиларни химоя қилади? Одамларни орасидаги либирал бузғунчиларнинг фаолиятини самараси нима бўлган?
Агарчи ахзоб бир хизбнинг аъзоларини иттиходига ва одамларнинг иштирокини кўпайишига сабаб бўлса хам, тафарруқга шароит яратиб беришлик ва одамларнинг бир неча дасталарга бўлиниши ва бир умматда,жамиятда янги дасталарни вужудга келишлиги ва одамларнинг бир-бирларини қаршисида туришлари ва ботил кўнгил қўйишларни пайдо бўлишидан бошқа нарсани келтирган эмас; улар хатто ўзларини хизбини аъзоларини,тарафдорларини орасида хам бошқаларга боғланиб қолган,мустақил бўлмаган, бошқаларга суянган, ўзига ишонмайдиган,қаттиқ хасадга,қайсарликка,заиф шахсиятга эга шахсларни вужудга келтиришган, дархақиқат улар мана бу шахсларнинг ўзига ишончига, шахснинг мустақил тахлил қилишига ўрнини тўлдириб бўлмайдиган зарарларни етказишган, гохида улар хақиқатни ва ўзларини атрофларидаги борлиқни фахмлаш,дарк қилиш бўйича тескари тушунишга ва хақиқатни танимасликка ,бошқаларни устида хукмрон бўлишни яхши кўришликка хатто хаёлларида бўлса хам дучор бўлишади.
Хизбгароликдан келиб чиққан ички касалликни ёнида бизлар одамларнинг исломий ақидаларига,маданиятига, ишончларига худди вирусларга ўхшаб хамла қилиб ташланган секуляр ва секулярзадалардан иборат рухи мувозанатсиз инсонларни вужудга келаётганини кўрамиз, улар “амалда” душманнинг рухий жанглар жибхасида жойлашиб олишган ёки бўлмасам улар узоқдан туриб мушт кўрсатиб кўзларини қизартиришади ва вовуллаб қўйишади ёки шариатгароларни этакларига ёпишиб олишади.
Хизбгаролик одамларни рухий оромиши бузиб ташловчи тафарруқ абзори ва дорул исломни вахдатини,бирдамлигини бузуш учун ички хатарли вирус хисобланади. Хизбгаролик ва хизбларга бўлиниш секуляристларнинг (мушрикларнинг) жуда кўп ақидавий,ахлоқий,рафторий фасодларини кўпига ўхшаб осмоний шариатларга кириб келишган, мунофиқлар (секулярзадалар) дорул исломда исломий либослар,ниқоблар билан ахзобларни ташкил қилиш бўйича секуляристларнинг хизбий мақсадлари йўлидаги ранго-ранг,турли –хил ахзобларни ташкил қилишга харакат қилишади.
Инсон ажабланиб хам қолади, чунки дорул исломдаги масъуллар ички пинхон кофирлар хизбгаролик қолибида жуда катта миқдордаги мусулмонларни ранго- ранг шиорлар билан ўзларини атрофларига жамлашга қандай рухсат беришар экан? Аслида эса росулуллох саллаллоху алайхи васалламни давридаги дорул исломга қарайдиган бўлсак, у пайтларда уларга хатто бир масжидни қуришга хам рухсат берилмаган эди, хозирги пайтда эса улар хизбий дафтарларни ташкил қилишган, уларга махсус хисоблар очилган ва…….мана бу ички душманлар хизбгаролик дастаги, қонуний озодликлар билан дорул исломни тарқатиб юборишади ва дорул исломни қудратини камайтириб нобуд қилишадими?
Шу ергача дорул исломдаги хизбларни ва хизб ясашликни тушуниб етдик, аммо энди дорул куфрларда исломий хизбларни ташкил қилишни вазияти қандай бўлади?
Танишиб ўтканимиздек, дорул исломда фақат хизбуллох номли ягона бир хизб мавжуд, мусулмонларнинг бошқа фаолиятлари хелфлар,сендиколар, синфлар, энжиулар ва махсусан шўролар қолибида олиб борилади, аммо дорул куфрларда мана буни тамоман акси бўлади, яъни хизб ташкил қилинади, аммо кофирларнинг хеч қандай хукумат ташкилоти унда иштирок этмайди. Макка дорул куфрини намояндаси,вакили утба ибни робиъанинг таклифи мана бу исломий ўзгармас,собит стротегияни очиқ-ойдин кўрсатиб баён қилиб беради, у росулуллох саллаллоху алайхи васалламга айтган эдики:
“Бизларни жамоатимизни тарқатдинг ва бизни динимизни айбладинг, бизларни маъбудларимизга дашном бердинг ва арабларни орасидаги бизларни обрўйимизни кетказдинг. Эй мард, агар раисликни хохласанг сенга берамиз ва бизларни каттамиз бўласан – яъни хукуматни раиси ёки бош вазир – ва агар шараф,иззат, буюкликни истасанг ва сарваримиз бўлмоқчи бўлсанг, сени ўзимизни сарваримиз,рахбаримиз қилиб оламиз – яъни парламентни,дорул надвани раислиги- агар подшохликни хохласанг сени хокимимиз, қўмондонимиз, подшохимиз қилиб қўямиз – яъни хукумат рахбари ё раиси ёки подшох- аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қатъият билан мана бу таклифларни рад қиладилар ва буни жавобига фуссилат сурасидаги аввалги оятларни секуляристларни вакилига тиловат қиладилар. [13]
Демак хизб, яъни аллохни хизби тоғутга куфр келтириш ва “ахзоблардан” ё “секуляристлардан” ё “мушриклардан” бароат қилишлик орқали қилган инқилобидан сўнг, динни “тўрт маъно ва мафхумини” аллохни динига ихтисос беришдан ва динни фақат аллох учун холис қилишдан бошқа нарсага рози бўлмайди; мана бу росулуллох саллаллоху алайхи васаллам макка дорул куфрида аллох таолони дастури билан эълон қилган хизбни ўзидир; чунки бизлар дорул куфрларда сендико ва синфлар ва ислохгарлик, реформистлик мақсадлари эмас, балки хизбий ва инқилобий мақсадларга эга бўламиз.
Секуляристлар хам дорул исломда бутунлай хизбий мақсадларга эга бўлишган, уларга хизб ёки ахзоблар ташкил қилишга рухсат берилмаган пайтда, улар бир қадам орқага чекиниб сендиколар, хелфлар, анжуманлар,халқ уюшмаларини канали орқали ўзларига жой хозирлашади ва буни кетидан хизбий мақсадларни орқасидан харакат қилишади.
Улар ўзлари кўзлаган мақсадларга етиш учун хар қандай воситалардан фойдаланишади , улар ўзларини мавжудиятларини сақлаб қолиш эвазига турган ўринларидан чекинишади, келишувларга,имтиёзларга,сулхларга рози бўлишади, аммо мўъминлар тоғутга куфр келтиришлик ва махсусан секуляристлардан (мушриклардан) бароат қилмасдан туриб уларнинг хеч қандай хукумат ва қонуний ташкилотларида фаолият олиб боришмайди, уларнинг хизбий фаолиятлари хам уларни куфрий қонунларини чорчўпидан ташқарида қилинади.
Яъни агар бир мусулмон хар қандай усул билан кофирларнинг харбий ё иқтисодий ё ижтимоъий идораларини бўлимига кирса, ўзига ва мусулмонларга кофирларни қувватлантириш,дунёда бузғунчилик қилиш ва ўзини қиёматига зарар етказиш бўйича қиладиган зарбаларидан ташқари, у аслий дорул куфрлар, хатто ториъ дорул куфрлар учун хам туолетларни “хидини хушбўй қилувчи нарсани” хукмига ўтади. Нима учун туолетларни “хушбўй қилувчи нарса” ? Чунки улар исломий қонунлар ва қийматлар асосида парвариш топишган ва тоғутларни орасида жуда кўп ишлар бўйича афзал, кўзга кўринганроқ бўлишади ва ишларни садоқат,омонат,поклик билан бажаришади.
Туолетларни мана бу “хушбўй қилувчилар” муғулларни лашкарига хам киришган эди, улар хиндистондаги англияни лашкарида, бошқа мустаъмара давлатларни лашкарларида, францияни лашкарида, мусулинини ва гитлерни лашкарида хам топиларди. Мана бундай туолетни “хушбўй қилувчилар” совет коммунистларини хизбидаги лашкарда хам кенг- кўламли фаолиятлар олиб боришган , хатто мусулмонзодалардан ташкил топган 5000 минг нафарлик қизил лашкарни баталъони мавжуд эди, улар петрограддаги тазорни қадимги подшохлик қасрини қўлга киритишда хам иштирок этишган; мана бундай туолетни хушбўй қилувчилар маъуни коммунистик хизбида хам мавжуд эди, уларни ўртасидаги аёл ва эркакларни орасидаги муносабатлардаги ахлоқ шу даражада гўзал бўлган эдики, маъу лашкарни хаммаси учун амал қилиш қонунларини содир қилади. [14]
Бизлар хам мана бундай туолетни хушбўй қилувчиларни қуролланган ахзобларда хатто қуролсиз секулярларни, махаллий муртадларни орасида кўрдик, хозирни ўзида хам сехюнист,америка ва бошқа тоғутлар режимини лашкарида мана бундай туолетларни хушбўй қилувчиларни жуда кўп топса бўлади. Албатта туолетни хушбўй қилувчилар фақат харбий ва хавфсизлик ташкилотларни ўзига чегараланиб қолган эмас, балки дорул куфрларнинг бошқа идорий,иқтисодий,ижтимоъий,фаровонлик,хизмат кўрсатиш,таълим-тарбия,илмий,санъат,тижорат ва………ташкилотларида жуда кўп топилади.
Агар кофирларнинг махсусан секуляр кофирларнинг мусулмонларни идорий ташкилотларида, хелфларида, сендиколарида ва дорул исломни бошқа халқ уюшмаларида хозир бўлишлари “бадбўй хид тарқатувчилар” хукмини ўтайдиган бўлса, аммо мусулмонларнинг дорул куфрларни ташкилотларида хозир бўлишлари туолетнинг “хушбўй хид таратувчилари”ни хукмига ўтади, натижада мусулмонлар дорул куфрларда бу хукуматларнинг хукуматий, қонуний ташкилотларида иштирок этишга ва мана бундай паст ўринга ўзларини қўйишга хақлари йўқ, балки афзал “уч абзордан” бирининг канали орқали мустақил равишда “хизб” ташкил қилишлари ва ўзларини хизбий,инқилобий мақсадларини амалга оширишлари керак, шаръий манбаъларда мана бу хақида батафсил сухбат қилинган.
Мана бу суратда бизлар аллох таолони шариати билан дорул куфрда хам ўзимизни афзал “уч абзордан” бирига боғлай оламиз ва энг баттар холатда ва исломий хукумат мавжуд бўлмаган суратда,бизлар “уч абзор” сифатида назарга олган ўзимизнинг хос “хизбимиз”га эга бўла оламиз. Яъни мужохидлар шўросининга вохид мажлиси. Яъни бизлар дорул куфрда хам тафарруқ ширкига дучор бўлишга хаққимиз йўқ ва бизларни хизбимиз вохид жамоатни намояндалигини олиб борадиган ягона,вохид уммат бўлиши керак. Аммо дорул куфрларда хукумат қудрати мусулмонларнинг вахдатини химоя қилмаганлиги боис, бу ерда албатта икки жараён мавжуд бўлади:
1-Уларни бири вахдат қолибида даъват ва жиход амрини олиб борадиган харакат бўлиб, ундаги география ва ахборот чегараларини имкони борича мана шу қолибда ўзини жиходий хаётини давом эттира олади ва фақатгина изтирорий,зарурат холатида дорул куфрда хоким бўлган “мавжуд вазиятга” муносиб равишда бир неча жамоатларга эга бўлишлари мумкин.
2-Бошқа бири эса мунофиқлар тўдасига тегишли бўлган харакат бўлиб ўнлаб ва балки юзлаб фирқа, гурухларга эга бўлишлари мумкин.
Мана бу холатда очиқ-ойдин кўриниб турганидек дорул куфрларда мўъминлар учун кофирларнинг хукуматий ва идорий тизимида ёки сендиколарда, анжуманларда ёки кофирларнинг бошқа халқ уюшмаларида хозир бўлишлик деган холат мавжуд эмас, балки фақат хизб расмий холда тан олинади, аммо дорул исломда мана буни акси мусулмонлар учун хокимдир; яъни: ислом дорул исломда хатто дорул куфрда хам мўъминлар учун бир қанча хизбларга бўлинишни тан олмайди,қабул қилмайди ва турли-хил хизбларни ташкил қилишни ўрнига турли-хил шўролар,хелфлар,сендиколар,энжиулар,халқ уюшмаларига ўхшаш бадалларга эгамиз, улар аллохни шариатидаги қонунларни чорчўпида фаолият олиб бора олишади, бу ерда халол хисобланган шўро,сендико, хелфлар,қавмлар,тоифалар номи билан хизбларга бўлинишга ўхшаган харом ишларни мусулмонларни ўртасига олиб келишга харакат қилаётган кимсаларга алданиб қолмаслигимиз керак. Улар мункарни фақат исмини ўзгартириб олиб сўнг уни амалга оширадиган кимсалардир.
-Улар хизб ташкил қилишади ва хизбий мақсадларни кўзлаб иш олиб боришади,аммо таърифда қанот,жибха,гурух,фирқа,анжуман,сендико,синфларга ўхшаш бошқа нарсаларни номини келтиришади.
-Секуляризмни ( мушрикларни динини) ва демократияни қабул қилишади ва аллохни шариатидаги қонунларни бир четга суриб қўйишади ва секуляризм,демократия учун бошқа таърифларни келтиришади.
Уларни амали аллох таоло қуйидаги оятда келтирган кимсаларни амалига ўхшайди:
«قَالُواْ إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا» (بقره/ 275)
Бунга сабаб уларнинг: “байъ (олди-сотди) хам судхўрликнинг ўзи-ку?”- деганларидир. Холбуки, аллох байъни халол, сўдхўрликни харом қилган.
Демак шуни яхши билингларки шўролар, хелфлар, халқ анжуманлари ахзобларга ўхшаган нарса эмас, аллох таоло (секулярист,мушрикларни) ахзобларидан бароат қилиш асли билан мўъминларни ўртасида ва дорул исломда ахзобларни мавжуд бўлишини харом қилган ва бизлар аллохни хизбига эга бўлганимиздан сўнг фирқаланиш,хизб ясашлар ўйини билан секуляристларни,ахзобларни тўдасидан бўлиб қолмаслигимизга амр қилган……
وَلَا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ (روم/31) مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَعاً کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ (روم/32)
Мушаххас бўлиб кўриниб турганидек тафарруқ ширки ва хизбларга бўлиниш ва бошқа харом қилинган ишлар аллох таоло томонга даъват қилиш абзорларидан,воситаларидан эмас, шаръий абзорлардан бошқа хамма нарса саргардонлик,гумрохликдир.
« فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلاَّ الضَّلاَلُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ » (یونس/ 32)
Хақиқатдан кейин эса фақатгина йўлдан озиш бор, холос ( яъни, хақиқий парвардигорингиз бўлмиш аллохдан ўзгага сиғинар экансиз, албатта йўлдан озган бўлурсиз). Бас қай тарафга бурилиб кетмоқдасизлар?!
Аллох таоло пок ва тозадир,вохид хизбга, вохид умматга, вохид жамоатга эга бўлгандан сўнг ахзоблардан, хизбгароликдан ва мушрикларни бошқа ширкларидан аллох томонга даъват қилинади:
قُلْ هَذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللّهِ عَلَى بَصِیرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ اتَّبَعَنِی وَسُبْحَانَ اللّهِ وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ (یوسف/ 108)
Айтинг: “менинг йўлим шудир. Мен аллохга даъват қиламан. Мен ва менга эргашган кишилар аниқ хужжатга- ишончга эгамиз. ( Хар қандай шерикдан) аллохни поклайман. (Зеро) мен мушриклардан эмасман.”
Аллох таоло буни баробарида мўъминларнинг сифатларидан бирини яъни шўродан фойдаланишни
«وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ» (شوری/38)
Ва “вохид умматни” ташкил қилишни хисоблайди ва хелфларни,сендиколарни, халқ анжуманларини росулуллох саллаллоху алайхи васалламни дорул исломларида хам шаръий бўлганлиги хақида мархамат қилади, агар исломда хам халфул фузулларга ўхшаган нарсаларга даъват қилинганда унга қўшилар эдим, мана бундай халқ уюшмаларига,сендиколарга, энжиуларга, анжуманларга қўшилишни рад қилмасликларини балки қўшилишларини мархамат қиладилар:
وَلَوْ أُدْعَى بِهِ فِي الْإِسْلاَمِ لَأَجَبْتُ»[15]
“ Агар ислом даврида хам мен мана бундай паймонларга чақиришса, ижобат қилар эдим.”
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
[1] ابن هشام : 1/133 / ابن الملقن، البدر المنير7/325 / مختصر سيرة الرسول، شيخ عبد الله نجدي ص 30- 31.
[2] ابن كثير ( التفسير) : 2/91
[3] جامع البیان(۷/۱۰۲)
[4] امام احمد در مسند (٢٢٧٩٠) و امام ترمذی در سنن (٢١٩٦)
[5] «اصلاح طلبي يك روحية اسلامي است. هر مسلماني به حكم اينكه مسلمان است خواه و ناخواه، اصلاح طلب و لااقل طرفدار اصلاح طلبي است. زيرا اصلاح طلبي هم به عنوان يك شأن پيامبري مطرح است و هم مصداق امر به معروف و نهي از منكر است كه از اركان تعليمات اجتماعي اسلام است» (مطهري، مرتضي، نهضت هاي اسلامي در صد سالة اخير، انتشارات صدرا، ص7.)
[6] الأمر بالمعروف خلال (٤٨)
[7] مسلم2530 / ابوداود 2925 / ابن عباس از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمود : لا حِلْفَ في الإسلامِ، وكلُّ حِلْفٍ كان في الجاهليَّةِ فلم يَزِدْهُ الإسلامُ إلَّا شدَّةً. وما يسُرُّني أنَّ لي حُمْرَ النَّعَمِ، وأني نقضْتُ الحِلْفَ الَّذي كان في دارِ النَّدوةِ . (ابن جرير الطبري ، تفسير الطبري 4/1/77) / شهدتُ مع عمومتي حِلفَ الْمَطَيِّبينَ ، فما أُحِبُّ أن أنكُثَه وأنَّ لي حُمْرُ النَّعَمِ (صحيح الأدب المفرد441) /
[8] وقال النووي في شرحه على مسلم (16/81): “أما ما يتعلق بالإرث؛ فيُستحب فيه المخالفة عند جماهير العلماء، وأما المؤاخاة في الإسلام والمحالفة على طاعة الله تعالى، والتناصر في الدين، والتعاون على البر والتقوى، وإقامة الحق؛ فهذا باقٍ لم يُنسَخ، وهذا معنى قوله صلى الله عليه وسلم في هذه الأحاديث (وإيّما حلفٍ كان في الجاهلية لم يزدْه الإسلام إلا شدة)، وأما قوله صلى الله عليه وسلم: (لا حلف في الإسلام) فالمراد به حلفُ التوارث، والحِلف على ما منع الشرع منه، والله أعلم” اهـ.
[9] ابن جوزی رحمه الله می گوید: وقال: “أصل الْحلف: المعاقدة والمعاهدة على المعاضدة، فما كان منه في الجاهلية على القتال والغارات؛ فذلك الذي أبْطلهُ الشرع بقوله (لا حلف فِي الإسلام)، وما كان منه في الجاهلية على نصر المظلوم وصلة الأرحام؛ فهو الذي لم يزدْه الإسلام إلا شدة” (ابن الجوزي في “كشف المشكل من حديث الصحيحين” (4/48))
[10] اصل 56 قانون اساسی / حاكميّت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعي خويش حاكم ساخته است. هيچ كس نميتواند اين حقّ الهي را از انسان سلب كند يا در خدمت منافع فرد يا گروهي خاص قرار دهد و ملّت اين حقّ خداداد را از طرقي كه در اصول بعد ميآيد اعمال ميكند.
[11] اصل ۲۶ قانون اساسی در فعالیّت احزاب و…؛ / احزاب، جمعيتها، انجمنهاي سياسي و صنفي و انجمنهاي اسلامي يا اقليتهاي ديني شناخته شده آزادند، مشروط به اين كه اصول استقلال، آزادي، وحدت ملّي، موازين اسلامي و اساس جمهوري اسلامي را نقض نكنند. هيچكس را نميتوان از شركت در آنها منع كرد يا به شركت در يكي از آنها مجبور ساخت.”
[12] آیت الله خامنه ای و هاشمی رفسنجانی طی نامه ای به آیت الله خمینی در خصوص انحلال حزب جمهوری به مسائل مهمی در این خصوص اشاره کردند:«احساس می شود که وجود حزب، دیگر آن منافع و فواید آغاز کار را نداشته، و بعکس، ممکن است تحزب در شرایط کنونی بهانه ای برای ایجاد اختلاف و دودستگی و موجب خدشه در وحدت و انسجام ملت گردد، و حتی نیروها را صرف مقابله با یکدیگر و خنثی سازی یکدیگر کند. لذا، همان طور که قبلا نیز کرارا عرض شد، شورای مرکزی پس از بحث و بررسی مبسوط و مستوفا با اکثریت قاطع به این نتیجه رسید که مصلحت کنونی انقلاب در آن است که “حزب جمهوری اسلامی” تعطیل و فعالیتهای آن بکلی متوقف گردد.»
این نامه با موافقت آیت الله خمینی مواجه شد و پس از آن بود که رسما انحلال حزب جمهوری در خرداد ۶۶ اعلام شد.
[13] ابن اسحاق در باب مغازی جلد1 صفحه 185 از سیره ی ابن هشام.
و عبد بن حمید و ابویعلی و البغوی به صورت دیگر از حدیث جابر همانطور که در تفسیر ابن کثیر جلد4 صفحه¬ی 19 و 90 آمده است، آن را روایت کرده¬اند و سند آن إن شاء الله حسن است و برخی از علمای معاصر سیره نیز غیر از او (ابن اسحاق) آن را صحیح دانسته¬اند.
[14] شصت سال صبوری و شکوری: خاطرات دکتر ابراهیم یزدی. ص410 )
[15] ابن هشام : 1/133 / ابن الملقن، البدر المنير7/325 / مختصر سيرة الرسول، شيخ عبد الله نجدي ص 30- 31.