تعارفي درسونه / پنځم درس: شرعي دښمن پېژندنه (2) /د مشرکانو (سیکولرانو) ، اهل کتاب او منتعصب په اهل کتاب په اړه عمومي احکام (6
ځینې خلک فکر کوي چې مشرکین او سیکولران خدای نه مني. که څه هم د مشرکانو او سیکولرانو په منځ کې د دهري په نوم یو څو شتون لري، یا، لکه څنګه چې نن ورځ خلک وايي ماترياليست،ملحد،یا د عامیانه په ژبه، کمونیسټان، شتون لري چې الله تعالی نه مني،
خو مشرکانو په عموم صورت کې تل الله تعالی منلې ده.
که شیطان د آدم له پیدایښت څخه، موږ د خدای د قانون په وړاندې د لومړي قانون بنسټ ایښودونکي پیژنو. د قرآن کريم آياتونه په ښکاره توګه اعلان کوي چې شيطان د خدای خبره مني او په هغه يې اقرار کړی دی. او د تاریخ په اوږدو کې د ده د پلویانو او پیروانو لوی اکثریت هم الله قبول کړی دی.
حتی د قریشو مشرکینو هم پر الله تعالی د ایمان لرلو سربیره د حج مراسم ترسره کول، قربانۍ یې کولې او د حاجیانو خدمت یې کاوه.دوی د کعبې ډېر احترام کاوه، دوی په الله قسم خوړل،دوی باور درلود چې یوازې الله تعالی خالق او پالونکی رزاق دی، او هغوی وژني،او یوازې الله تعالی پر نړۍ حاکم دی او اداره کوي.
الله تعالي د رسول الله صلی الله علیه وسلم د زمانه د سیکولرانو د عقايدو په اړه فرمایي:
– وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ (لقمان/25)،
هرکله چې له دوی څخه پوښتنه وکړه: اسمانونه او ځمکه چا پیدا کړي؟ دوی به خامخا وايي: خدای. ووایه: د دوی ډیری د خدای په ستاینه نه پوهیږي.
– وَلَئِن سَاَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْاَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَاَنَّی یُوْفَکُونَ (عنکبوت/61)،
كه ته له دوى څخه وپوښتې چې اسمانونه او ځمكه چا پيدا كړه او لمر او سپوږمۍ يې مسخره كړل؟ دوی به خامخا وايي: خدایه! نو دوی څنګه انحراف کوي؟
– وَلَئِن سَاَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَاَحْیَا بِهِ الْاَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ اَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ)عنکبوت/63(،
که له دوی څخه وپوښتئ چې له اسمانه اوبه چا ورولېدې او ځمکه یې له مرګه وروسته راژوندۍ کړه؟ دوی به خامخا وايي: خدایه! ووایه: د الله ثنا (حق یې دومره څرګند دی چې مشرکان یې هم مني) مګر د دوی ډیری نه پوهیږي او نه پوهیږي (په کوم عجیب تناقض کې ښکیل دي).
– وَلَئِن سَاَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَاَنَّی یُوْفَکُونَ)زخرف/87(، که ته له مشرکانو وپوښتې چې دوی چا پیدا کړل؟ دوی په ټینګار سره وايي:خدایه! نو دوی څنګه انحراف کوي؟
– قُلْ مَنْ يَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِکُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ مَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ مَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَفَلا تَتَّقُونَ (یونس/31)،ووایه: تاسو ته له اسمان او ځمکې څخه څوک روزي درکوي؟ یا څوک د غوږونو او سترګو توان لري؟ یا څوک ژوندی له مړی او مړی له ژوندی را وباسی؟ یا به څوک د چارو اداره کوي؟ دوی به ووايي: دا خدای دی،نو ووایه:ايا تاسو نه ډارېږئ،او پرهېزګار کېږئ نه؟
البته، د هغې عملي مثالونه شتون درلود.
لکه ځينو خلکو د خپلو اولادونو نومونه عبدالله او عبدالرحمن کېښودل، نو الله او رحمن يې پېژندل.