Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида
Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:
Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида
(18-қисм)
Мана бу мухим нуқтани дарк қилмаслик ва кофирлар эга бўлган баъзи яхши,тахсинга лойиқ сифатлар ва буни қаршисидаги исломий хукуматдаги қудрат ва тартибни йўқлиги боис баъзи мусулмонларни рафторидаги офатлар, баъзи кишилар учун, мана бу аломатлар, сифатлар мусулмон бўлишликдан кўра мухимроқ ва ислом динига эътиқод қилишни жуда хам кўп ахамияти йўқ,деган хаёлларга боис бўлган. Шу сабабли хам, мана бу хатарли шубха уларни осонлик билан секуляризм дини ва куфр томонга тортиб кетади. Гилонийга ўхшаган кишилар айтадики: май ичиб минбарга ўт ёқ…….одамларга озор берма. Яъни уларни хузурида май ичиб минбарга ўт қўйиш, энг катта гунохлардан хисобналади. Ёки соддароқ забон билан айтганда динда фахш ва куфр ишларни қилиш мумкин, фақат одамларга озор бермасанг бўлди.
Мана бу жохиллар май ичиш ва минбарга ўт қўйиш хам одамларга озор беришни бир нави эканини тушунишмайди, шахс аллохга ва аллохни шариатидаги қонунларга иймон келтириш билан бирга солих амалларни хам қила олади, мана бу солих амаллардан бири одамларга озор беришдан пархез қилишдир. Муомаладаги ғиллу- ғашликлардан пархез қилиш, пора беришдан ва пора олишдан пархез қилиш,хақорат қилиш, жамиятни орасида сабр-тоқат қилмаслик ва……..,мана бундан бошқа сифатлар хам бор,лекин агар мусулмонлар хам мана бу амалларни қилмайдиган бўлишса, қонунни аслини ва аллохни шариатини савол остига қўйишлик, тўғри иш эмас, балки мана бу жиноятчи мусулмонлар савол остига олиниши лозим,чунки улар қонунни бузишган ва шариат қонунларига риоя қилишмаган.
Шунингдек,ростгўй, мубораза қилувчи, пора олмайдиган, хақорат қилмайдиган,маст қилувчи ичимликлар ичмайдиган, тартибли, ахлоқи чиройли кофирни мана бу сифатларини хурмат қилган холда ва уни мусулмонларни сифатларидан янада кўпроқ бахраманд бўлиши учун, уни мусулмон деб номлаб ёки наузу биллах мусулмонга нисбатан яхшироқ деб хисоблаб ислом доирасига киргиза олмаймиз; ана бу жиноятчи мусулмон хам модомики қилаётган жиноятларини халол деб хисобламас экан, уни хам ислом доирасидан четга чиқариб юбора олмаймиз. Хар қандай суратда хам мусулмон мусулмон бўлади ва кофир хам кофир хисобланади.
Нифоқ ва мусулмонлар масаласи хам худди шундайдир. Яъни бир мусулмон мунофиқларни баъзи сифатларига,белгиларига эга бўлиши мумкин, аммо бу нарсалар уни ислом доирасидан четга чиқармайди, балки жиноятчи ва фосиқ мусулмон хисобланади. Мунофиқ шундай бир кишики, қалбида ислом динига эътиқод қилмайди, аммо зохирда ўзини мусулмонларга ўхшатади; лекин фосиқ киши ислом динига иймон келтиради, аммо фисқ ва гунохларни қилади. Мусулмон киши “огох бўлмаган холда” кофирларни ё мунофиқларни баъзи сифатларига мубтало бўлган бўлиши мумкин,аммо уни қилган хар қандай ширки ва гунохи шахсни мунофиқ ё кофир бўлиб қолишига сабаб бўлмайди.
Мусулмон “ла илаха иллаллох”га ва “Мухаммадур росулуллох саллаллоху алайхи васаллам”га иқрор бўлиш билан “мужмал суратда” тоғутга куфр келтиради ва аллохга иймон келтиради, хамда амалларни бажариш билан ислом доирасига киради. ( аммо жохилиятни аломатларига,жиноятларга, гунохга эга бўлиши хам мумкин.)
Буни муқобилида, мушрик кофир хам “мужмал суратда” тоғутга ё тоғутларга иймон келтиради ва аллохга шерик қўйиб олади ва натижада куфр келтиради. ( аммо бу кофир фитрий худо парастликни аломатларига,яхшиликларга, хатто хар қандай қавмда анбиёлардан қолиб кетган шариат қонунларини баъзисига ёки исломий маданиятга эга бўлиши ё мойил бўлиши хам мумкин.)
Шахс тоғутга иймон келтирган пайтида, дархақиқат ўзи учун бир илох ясаб олган ва аллохни ёнига шерик қўйиб олган бўлади; бу баъзи бир ўринларда ё хамма ўринларда бўлиши мумкин, аллохни ўзига хос бўлган сифатларни,мулкни ўзига ясаб олган худосига беради, мана бундай шахс осмоний шариатлардан четдаги мушрик ( секуляр) хисобланади. Бу ерда тошни, чўпни, ойни, офтобни, дарахтни, хиндларни молини, секуляристларни парламентини, авлиёларни қабрини, абдуллох ужалонни, борзонийни, мухтадийни, бошқа бутларни, худоларни ёки хар қандай бошқа махлуқни ўзлари истаган ўринларда аллохга шерик қилиб олишадими фарқи йўқдир. [1]
(давоми бор……)
[1] در درس طاغوت شناسی در این زمینه در حد نیاز صحبت کردیم و نیاز به تکرار نیست.