درس های مقدماتی/ درس پنجمدشمن شناسی شرعی (2)/ احکام کلی مربوط به مشرکین(سکولاریستها)، اهل کتاب و شبه اهل کتاب
(5-قسمت)
این مفهوم، مضمون و هدف مشترک تمام مشرکین و سکولاریستها در طول تمام تاریخ بشریت بوده است. هر چند که دین سکولاریسم در چند قرن گذشته، بر خلاف سکولاریستهای قریش و قبل از آن، خود را با علم تجربی سکولار و پیشرفته ی روز دنیا تجهیز و تئوریزه کرده، و از سازماندهی و خشونت بی نظیری در برابر قوانین شریعت آسمانی برخوردار شده است.
این دین مشرکین است، این دین سکولاریسم است. به همین روشنی و واضحی که هر انسانی می تواند آن را از یهودیت، نصرانیت و مجوسیت تشخیص بدهد؛ حالا چه برسد به تشخیص آن از اسلام. این بی انصافی است که به یک نصرانی یا یهودی بگویی تو اینگونه هستی در حالی که همه ی ما می دانیم که اینگونه نیست. ناعادلانه و بی انصافی تر این است که به یک مسلمانی که مذهبش مخالف مذهب تو باشد، یا تفسیرش مخالف تفسیر و تأویل تو باشد بگویی: تو مشرکی، هر چند که اجمالاً این اعتقادات مشرکین و سکولاریستها را هم نداری و در دایره ی آن ها هم نیستی. این بی انصافی است.
عده ای خیال می کنند که مشرکین و سکولاریستها خدا را قبول ندارند. با آنکه در میان مشرکین و سکولاریستها عده ای قليل و اندک به نام دهری، يا به قول امروزی ها ماترياليست، آتئیست و یا عامیانه تر، کمونیست وجود داشته اند که الله را قبول ندارند؛ اما مشرکین به صورت عموم همیشه الله را قبول داشته اند.
اگر شیطان را از زمان پیدایش آدم، بنیانگذاراولین قانون در برابر قانون الله بدانیم، آیات قرآن به صراحت و آشکارا اعلام می کنند که شیطان، خدا را قبول دارد و به آن اقرار کرده است، و در طول تاریخ، اکثریت قاطع طرفداران و پیروانش هم الله را قبول داشته اند. حتی مشرکین قريش علاوه بر اعتقاد به الله، مراسم حج را ادا می کردند، قربانی می كردند، به حاجيان خدمت می كردند، احترام زيادی برای كعبه قائل بودند، به الله قسم می خوردند و معتقد بودند كه تنها الله خالق ورازق بوده و آنها را می ميراند و تنها الله جهان را اداره می كند.
الله متعال در مورد عقاید سکولاریستهای زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمايند:
- وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ (لقمان/25)، هرگاه از آنان بپرسی: چه كسی آسمانها و زمين را آفريده است؟ حتماً مي‌گويند: خدا. بگو: ستايش خدا را ولی اكثر آنان نمی دانند.
- وَلَئِن سَاَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْاَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَاَنَّی یُوْفَکُونَ (عنکبوت/61)، هرگاه از آنان بپرسی چه كسی آسمانها و زمين را آفريده است، و خورشيد و ماه را مسخّر كرده است؟ قطعاً خواهند گفت: خدا!. پس چگونه منحرف مي‌گردند؟
- وَلَئِن سَاَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَاَحْیَا بِهِ الْاَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ اَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ)عنکبوت/63(، اگر از آنان بپرسی چه كسی از آسمان آب بارانده است و زمين را به وسيله‌ی آن بعد از مردنش زنده گردانده است؟ قطعاً خواهند گفت: خدا! بگو: ستايش خدایی را (كه حق آن به اندازه ای روشن است كه مشركان نيز بدان اعتراف دارند) امّا بيشتر آنان نمی‌فهمند و نمی‌دانند (كه به چه تناقض عجيبی گرفتارند).
- وَلَئِن سَاَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَاَنَّی یُوْفَکُونَ)زخرف/87(، اگر از مشركان بپرسی، چه كسی آنان را آفريده است؟ مؤكّدانه می‌گويند: خدا! پس چگونه منحرف می شوند.
- قُلْ مَنْ يَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِکُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ مَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ مَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَفَلا تَتَّقُونَ (یونس/31)، بگو: چه كسی از آسمان و از زمين به شما روزی می رساند؟ يا چه كسی بر گوش و چشمها توانا است؟ يا چه كسی زنده را از مرده، و مرده را از زنده بيرون می‌آورد؟ يا چه كسی امور را می‌گرداند؟ خواهند گفت: آن خدا است، پس بگو: آيا نمی ترسيد و پرهيزگار نمی شويد؟