شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی:درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها 

(5-قسمت)

با آن که به دلیل قدرت فردی یا قبیله ای در مکه عده ای از مسلمین از قدرت بازدارندگی برخوردار بودند و دیگران جرأت صدمه زدن به آن ها را نداشتند، اما کفار سکولاریست قریش که در آن جا وجود داشتند در نشان دادن چهره ی واقعی خودشان و بیان باورهایشان از کسی نمی ترسیدند، و آشکارا همانی که بودند را نشان می دادند. برای همین است که بیماری پنهان کردن کفر نزد منافقین زمانی که مسلمین عموماً به قدرت بازدارندگی و بخصوص به قدرت حکومتی دست یافتند در مدینه به وجود آمده است؛ در مکه مسلمین عموماً قدرت بازدارنده نداشتند برای همین عموماً شاهد پدیده ی نفاق و منافقین نیستیم و آیات مربوط به منافقین هم عموماً مربوط به دوران مدنی هستند نه مکی.

با این وجود، «کفر»  بیماری واگیری است که در بدن و رفتار شخص اختلال ایجاد  می کند، و همین اختلالات او را از افراد سالم  جدا می نماید. کفار پنهان داخلی یا منافقین همچون سایر کفار به این بیماری خود «آگاهی» دارند، فرق خودشان با مسلمین را دقیقاً می دانند اما منافقین با ظاهری اسلامی که برای خودشان درست کرده اند باعث می شوند دیگران آن ها را نشناسند و باعث شیوع بیماری در میان سایر مسلمین هم می شوند.

بر این اساس، بعضی از مسلمین بدون آگاهی و جاهلانه، به بعضی از علائم این بیماری گرفتار می شوند (همچون امام مسجد ضرار)، یا ممکن است شخص مسلمان، آگاهانه خودش را به بعضی از صفات کفار پنهان داخلی به خاطر بیماری قلبی و ضعیف الایمان بودن، گرفتار و آلوده کند. حالا زمانی که قدرت حکومت اسلامی وجود نداشته باشد که از شیوع و انتقال این بیماری ها جلوگیری کند، ممکن است شخص مسلمان آلوده، که صفات پسندیده ی زیادی هم دارد، اما بر این بیماری و صفت ناپسند خودش آگاهی هم ندارد، باعث سرایت بیماری به دیگران هم می شود. انتقال بیماری از چنین شخصی که آن همه صفات پسندیده هم دارد بسیار راحت تر و سریع تر انجام می شود. برای همین، این ها بهترین ابزار برای انتقال بیماری و سایر انحرافات در جامعه در اختیار کفار پنهان داخلی بوده اند، که کفار پنهان داخلی از آن ها سوءاستفاده کرده اند و از طریق این ها بیشتر برنامه های خودشان را به جلو برده اند. فرد، این ها را با صفات زیبایی که دارند می بیند ناخودآگاه جریان و منهجی که در آن هستند را تأیید می کند و در آن می افتد بدون پی بردن به تئورسین ها، مفکرین و اهداف این جریان.   

آنچه مهم است زمانی که قدرت بازدارندگی و بخصوص قدرت حکومت اسلامی و قوانین اجرائی آن وجود نداشته باشد، کفار به صورت علنی و آشکارا ابراز وجود می کنند. اما به محض پیدا شدن قدرت حکومتی بخشی از این کفار که غیرت و جرأت ابراز وجود ندارند در قالب مسلمین می روند، و خوشان را شبیه مسلمین می کنند، و در اعمال عبادی به صورت ناقص،  ادای مسلمین را درمی آورند .

در این صورت، در برابر حکومت اسلامی و قدرت ناشی از آن، کفار به دو شیوه اعلام موجودیت می کنند و در برابر برنامه های اسلام و قوانین شریعت واکنش نشان می دهند. عده ای از آن ها که از شهامت و صداقت و ایمان بیشتری نسبت به باورهای خودشان برخوردارند «آشکارا» کفر خودشان را بیان می کنند و در صف مشخصی اعلام موجودیت می نمایند؛ و دسته ای دیگر که از چنین شهامت و غیرتی برخوردار نیستند کفر خودشان را «پنهان» می کنند و در ظاهر اعلام اسلام می کنند و ادای مسلمین را درمی آورند.

(ادامه دارد……)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *