دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
درس های مقدماتی/ درس پنجم
دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
(12- قسمت)
این آیه به صراحت اشاره دارد که فقط توبه برای این سکولارزده ها کافی نیست، درست است توبه برایشان هست اما فقط توبه برای سکولارزده ها کافی نیست. بلکه باید «أَصْلَحُوا» کنند و چون مُفسد بوده اند باید اعلان برائت کنند و در راه اصلاح عقیدتی و رفتاری مسلمین هر چه از دستشان بر می آید را باید انجام دهند. مفاسدشان را جبران کنند درمورد مفاسدی که انجام داده اند در حد توانشان روشنگری کنند.
در مرحله ی سوم، توکل و امیدشان به الله باشد دیگر توکلشان به این نباشد که استالین، آمریکا، فرانسه، ترکیه، روسیه و سایر کفار از آن ها حمایت کنند. در مرحله ی بعدی و مهم ترین مرحله بعد از توبه «وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ»، این خیلی مهم است. این همان چیزی است که سکولاریست های کافر و سکولارزده ها در آن ناخالصی دارند؛ یعنی همان چهار مفهوم دین را برای الله خالص کنند و از تمام خصلت های سکولاریستی که به آن آلوده بوده اند خودشان را پاک کنند.
در این مرحله، قدرت و حاکمیت را تنها مال دین الله بدانند، قانون و برنامه را تنها مال الله بدانند، اطاعت کردن را تنها مخصوص حکومت اسلامی و قانون شریعت الله بدانند و در نهایت، پاداش دادن ها و مجازات کردن هایشان (که آزاد و ممنوع برای آن ها قرار داده شده) را نیز تنها و تنها مختص دین الله بدانند. به این شیوه دین، خالص مال الله می شود. «وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ» این دستور چهارم هم انجام می شود.
زمانی که الله تعالی می فرماید: «وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوکَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّاباً رَّحِیماً» (نساء/64)، و هیچ پیغمبری را نفرستاده‌ایم مگر بدین منظور که به فرمان خدا از او اطاعت شود. و اگر آنان بدان هنگام که به خود ستم می‌کردند، به نزد تو می‌آمدند و از خدا طلب آمرزش می‌نمودند و پیغمبر هم برای آنان درخواست بخشش می‌کرد، بی گمان خدا را بس توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند. از چه کسانی صحبت می کند؟ از کسانی که «إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ» به خودشان ظلم کردند.
این آیه هم به کسانی اشاره دارد که در صف منافقین قرار گرفته اند و قانون شریعت الله را در مواردی زیر پا گذاشته اند اما، زمانی که متوجه می شوند که به خودشان و رهبریت جامعه هم ظلم کرده اند پشیمان می شوند و از الله و سپس رهبریت جامعه تقاضای بخشش دارند.
این ها همان فریب خورده هایی هستند که کفار پنهان داخلی آن ها را فریب داده اند و امکان بازگشت آنان هست، مخصوصاً زمانی که متوجه شوند به خودشان، جامعه، رهبریت و آخرت خودشان ظلم کرده اند.
الله متعال تصریح دارد که هر کسی قوانین شریعت او را زیر پا بگذارد، به خودش و جامعه ی مسلمین ظلم کرده و هر وقت بخواهد جبران کند، اول باید از الله طلب بخشش کند: «فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ»، و این که مىفرماید: «وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ»، منظور رهبر و فرمانده ی مسلمین است که با زیر پا گذاشتن دستوراتش، باعث آزار، صدمه، توهین به او و زیر مجموعه ای شده اند که او نمایندگی اش را بر عهده دارد؛ «کُلُّکُم راعٍ و کُلُّکُم مَسئولٌ عَن رَعِیَتِه» با زیر پا گذاشتن دستوراتش به کل زیر مجموعه های او توهین کرده اند. چون رهبر، فرمانده و امیر مسلمین، آن ها را به پیروی از قانون شریعت الله دعوت کرده اما، آن ها به این دستورات گوش نمی دادند، و دنبال هوا و هوس خودشان بر اساس دین سکولاریسم بودند.
در راستای همین ادبیات است که الله تعالی کل دارودسته ی منافقین و سکولارزده ها را در جمع فاسقین جای می دهد و می فرماید: «الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنکَرِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَیَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (توبه/67)، مردان منافق و زنان منافق همه از یک گروه (و یک قماش) هستند. آنان همدیگر را به کار زشت فرا می‌خوانند و از کار خوب باز می‌دارند و (از بذل و بخشش در راه خیر) دست می‌کشند. خدا را فراموش کرده‌اند (و از پرستش او روی‌گردان شده‌اند)، خدا هم ایشان را فراموش کرده است. واقعاً منافقان فرمان‌ناپذیر (و سرکش و گناهکار) و فاسق هستند. از کلمه ی «فاسق» استفاده کرده، یعنی کلمه ای را به کار برده که عام است هم مسلمان را در برمی گیرد هم کافر را.
(ادامه دارد…….)