دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
درس های مقدماتی/ درس پنجم
دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
(23- قسمت)
- مسلمین را به خاطر مسلمان بودن و نمادهای اسلامی شان مسخره می کنند: «يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمْ قُلِ اسْتَهْزِءُوا إِنَّ اللَّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ* وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِءُونَ* لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ» (توبه/64-66)، منافقان می‌ترسند که سوره‌ای بر ضد ایشان نازل شود و آنچه را در دل دارند به رویشان بیاورد و آشکارش سازند. بگو: هر اندازه می‌خواهید مسخره کنید، بی گمان خداوند آنچه را که از آن بیم دارید آشکار و هویدا می‌سازد. اگر از آنان بازخواست کنی، می‌گویند: بازی و شوخی می‌کردیم. بگو: آیا با خدا و آیات او و پیغمبرش می‌توان بازی و شوخی کرد؟ عذرخواهی نکنید. شما پس از ایمان‌آوردن، کافر شده‌اید. اگر هم برخی از شما را (به خاطر توبه کردن) ببخشیم (که معمولاً طرفداران و مقلدین آن ها هستند)، برخی دیگر را نمی‌بخشیم. زیرا آنان به جرم های خود ادامه می‌دهند (کسانی هستند که تا آخر در این صف و گروه می مانند و توبه نمی کنند).
این سکولارزده ها می دانند که رسول الله صلی الله علیه و سلم از طرف الله آمده و قرآن هم از طرف الله نازل می شود، برای همین می ترسیدند که سوره ای علیه این ها نازل شود و آن ها را برای مردم بشناساند و رسوا کند. این واقعاً یک صحنه ی تعجب برانگیز و پر از درس است. این سکولارزده ها و منافقین که بدترین جایگاه جهنم را به خودشان اختصاص داده اند واقعاً می دانند که قرآن از طرف الله آمده و رسول الله صلی الله علیه و سلم هم از طرف الله آمده اما، باز با وجود چنین آگاهی در برابر قانون شریعت الله و مسلمین شریعت گرا آن همه کارشکنی کرده و مانع درست می کنند.
همین الان هم اگر کمی با تمام سکولارزده های اطرافتان صحبت کنید این ها هم به همین واقعیت اقرار می کنند. این ها می گویند بله، قرآن از طرف خدا آمده و پیامبر هم از طرف الله آمده اما، باز در برابر مجریان قانون شریعت الله، و قوانین همین الله و دستوراتی که از طرف همین پیامبر آمده کارشکنی می کنند و عملاً نشان می دهند دلشان در حال و هوای قانونی غیر از قانون شریعت الله است هر چند با زبان، چیز دیگری را بگویند.
منافقین و سکولارزده ها زمانی که از دین دم می زنند اما در برابر دلایل شرعی مسلمین شریعت گرا کم می آورند و عاجز و ناتوان می شوند قبل از این که در برابر عموم مردم و مسلمین، جهلشان به مبانی شریعت بر ملا شود شروع می کنند به مسخره کردن، دست کم گرفتن و استهزای اهل توحید و سعی می کنند از این طرق حق را در میان شوخی ها و مسخره هایی که می کنند بپوشانند و آن را پایمال کنند. اسلحه ی مسخره وسیله ای می شود جهت جلوگیری از قدرت ایمان، قدرت استدلال و برهان مسلمین: «وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِیمَانًا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ» (توبه/124)، هنگامی که سوره‌ای (از سوره‌های قرآن) نازل می‌شود، کسانی از آنان (که منافق اند، از روی تمسخر و استهزاء، برخی به برخی دیگر رو می‌کنند و) می‌گویند: این سوره بر ایمان کدام یک از شما افزود؟ «یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِیمَانًا» و امّا مؤمنان، بر ایمانشان می‌افزاید و شادمان می‌گردند.
این ها اینگونه در آن زمان با آیات قرآن مسخره می کردند و شوخی می نمودند. شما هرگز نمی بینید سکولارزده ها مثلاً فلان کافر سکولار چون قاضی محمد از کردستان، قاسملو، مهتدی و مسلیمه ی کذاب فعلی کُردها اوجالان و طاغوت هایی چون بارزانی و امثالهم را به اندازه ای که مسلمین را در قالب ملا، شیخ، مجاهد و غیره مسخره و بدگوئی می کنند مورد تمسخر و بدگوئی و شوخی قرار دهند. زبانشان در برابر این خائنین به دین و ملت، گنگ و لال است. اما غیر از رد نمودن قوانین اصلی شریعت، گاه ریش یک مسلمان را سوژه قرار می دهند، گاه سیواک، گاه لاغری یا چاقی او، گاه کم خوری یا پرخوری او، گاه راه رفتن و پاچه ی شلوار او، گاه تکبیر گفتن او را، و … و هر چه که یک مسلمان را از آن ها جدا کند و نماد ظاهری یک مسلمان باشد چه در گفتار چه در عمل این ها را سوژه قرار می دهند و با همین سوژه هاآن ها را مسخره می کنند. بهشت و جهنم را مورد تمسخر قرار می دهند. در قالب جوک و … فرشته ها را مسخره می کنند که در کانال های اجتماعی دست به دست می شود.
کفرگوئی و «آزادی کفر» را تحت عنوان «آزادی فکر» مطرح می کنند و به صراحت در گفته هایشان، اشعارشان، سمینارها، میزگردها و تحلیل هائی که به بهانه های مختلفی می گیرند، آیات و قوانین شریعت الله و سنت های رسول الله را مورد تمسخر و بی ادبی قرار می دهند و کسانی که خودشان را به این آیات و احکام مقید و پای بند می کنند را تحت عناوین کهنه پرست، عقب مانده، تروریست، ارهابی، غارنشین و غیره نام می برند.
(ادامه دارد…….)