Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар билан муомала қилиш равиши
Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс
Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар билан муомала қилиш равиши
(33- қисм)
36-Мусулмонлар ўлдирилган пайтида “аммо ва агар”ни ишлатиш орқали мусулмонларга қарши рухий жангларни, аллохни қазо ва қадаридан айб топишни бошлашади:
«الَّذِينَ قَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُوالَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ» (آل عمران/168)،
(Эй Мухаммад), ўша ўзлари ўтириб олиб дўстлари хақида: “агар бизнинг гапимизга кириб (жанг қилишдан бош тортганларида) ўлдирилмаган бўлур эдилар”,дейдиган кимсаларга: “агар айтган гапларингиз рост бўлса, ўзларингдан ўлимни дафъ қилинглар-чи”,деб айтинг!
Улар илохий қазо ва қадарга рози бўлишмайди ва хаётда содир бўладиган ходисалар пайтида агар бундай қилганимда бундай бўлар эди,дейишади, хамиша афсус ва диққатчиликда ва ўзларини асаблари билан жанг қилишади, асаб билан жанг қилишни мусулмонларга хам ўтказишади.
Ухуд жангида айни жанг пайтида мусулмонларни лашкарини орасидан қўшинни учдан бир қисмини ажратиб олиб кетишади, мана бу ошкор хиёнатдан сўнг жанг нихоясига етгач “аммо ва агар” ва бошқа нарсалар билан рахбариятга,мужохидларга қарши рухий жангни йўлга қўйишади. Агар мана бу кимсалар бутун жахон секуляр кофирларининг лашкарини сафида бўлишган пайтда, агар мана бу лашкар мағлубиятга учрайдиган бўлса ,мана бу хоин гурухга қандай муносабатда бўлган бўлар эди? Ишонаверинг, улар жангдаги мана бундай мағлубиятдан сўнг бундай хоин кимсаларни жангдаги мағлубиятларини ёпиш учун ва бошқаларга ибрат бўладиган қилиб жазолаган бўларди. Чунки улар истелох билан айтганда “миллий хавфсизлик”ни хатарга ташлашган ва миллатга хиёнат қилган бўлишади, улар ўзини лашкарини мағлубиятида ва муқобил тарафни ғалабасига шерик бўлишгандир. Аммо мана шу кимсаларни ўзи бизни орамизда шунчалик катта хиёнатни қилгандан сўнг хам,яна аммо ва агар билан мусулмонларга қарши рухий жангларни бошлашади.
37-Агар хар қандай далилга кўра мабодо мусулмонлар билан бирга жангга келишга мажбур бўлишса, фасод,фитнагарлик билан бошқаларни ишига жосуслик қилишдан бошқа иш қилишмайди:
«لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ مَا زَادُوكُمْ إِلَّا خَبَالًا وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ» (توبه/۴۷)،
Агар улар сизларнинг орангизда чиққанларида хам сизларга фақат ортиқча зиён бўлган ва ўрталарингизда сизларни фитнага солиш учун югуриб-елган бўлур эдилар хамда ораларингизда уларга қулоқ солгувчилар хам (топилган) бўлур эди. Аллох золим кимсаларни билгувчидир.
Бундай кимсаларнинг жангдаги қўшинни орасига кириши улардаги рухия ва иродани синишига боис бўлади. Биз буни ухуд жангида очиқ-ойдин кўра оламиз. Абдуллох ибни убайни хамрохлари билан бирга мадинада қолиб уни дифоъ қилишига, сахобалар хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам хохлашган эди, аммо жанг шўросини назари билан ( унда кўпроқ мадинадаги ёшларнинг қўли устун эди) мадинадан чиқишади. Натижада абдуллох ибни убай хам ислом лашкари билан бирга мадинадан ухудни яқинигача харакат қилиб боради. Мусулмонларни лашкари қурайш секуляр кофирларини кўришга қодир бўладиган даражада яқин келишган маконда, абдуллох ибни убай мунофиқ жангдан бош тортиб лашкарни учдан бир қисмини яъни 300 нафарни олиб қайтиб кетади. Уни айтишича, билмадим,нима учун биз ўзимизни ўлимга рўбарў қилишимиз керак?! У ўзини қайтишига росулуллох саллаллоху алайхи васалламни назарлари таъсир қилмагандай ва гўёки бошқаларни назарларидан фойдаланиб бу маконга келгандай қилиб кўрсатарди!
(давоми бор……)