Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

Шаръий душманшиносий (3) умумий суратда тан олиш ва ички яширин кофирлар ё мунофиқлар ва секулярзодалар  билан муомала қилиш равиши

(61- қисм)

Умумий холатда шуни айта оламизки, мусулмонларга таниб олиш, огох бўлишга имкон беришлик,бу одамларга қудрат бериш демакдир. одамлар қудратманд бўлгандан сўнг тўғридан – тўғридан исломий хукумат хам қудратманд бўлади, одамларни қудрати бу ерда ушлаб қолувчи омил сифатида амал қилади, хатто одамлари исломий хукуматга эга бўлмаган диёрлар хам изтирорий холатга тушиб қолади, мана бу холатда вужудга келган зарурат бадал хукумат сифатида қудратга келиши мумкин. Биз хилма-хил ўринларда тоғутларни тузумида яшаётган жуда кўп мусулмонларнинг агарчи исломий хукуматга эга бўлмасалар хам, фалон фосид шахсни ё мужримни кўчаларидан,махаллаларидан хатто қишлоқларидан чиқариб юборганликларини кўрганмиз.

Демак, одамларни уйғотиш ва уларни огох қилишни натижаси қудратга киришларига боис бўлади; худди шу қудратдан мунофиқ ва секулярзадалар нихоятда қаттиқ қўрқишади.  Аммо аввал хам ишора қилганимиздек,бу йўлдаги  мусулмонларнинг энг асосий мушкилоти қори,мулло,шайх,мамусто, мавлавий либосидаги қолибидаги секулярзадалар  бўлишади, агар бу шароитда исломий хукумат хам мавжуд бўлмаса ва мана бу мавжудотлар ошкор тоғутларнинг,секуляристларнинг химоясига эга бўлишса ва минбарлар,ахборот воситалари хам уларни ихтиёрида бўлса ва мана бундай шароитни воситасида ўзларининг  ишончларини одамларни орасида сингдириб улгурган бўлсалар ва ошкор секуляристлар хам хақиқатни очиб бермоқчи бўлган овозларни  тахдид,зиндон,қийноқлар,сургунлар билан ўчириб  турса ва йўлда бундан бошқа юзлаб монеъликларни вужудга келтиришса; мана бу шароитда бу жамиятда фаолият олиб бориш нихоятда оғир  кечади, аммо манхаждан бурилиб кетишларига боис бўлмайди.

Бу ердаги бурилиб кетишни маъноси шуки, секулярзадалар билан мубораза қилиш бўйича машаққат ва оғирликлар шу даражага етган пайтида баъзи кишилар ўзларини контрол қила  олмай қолишади ва секулярзадаларга қарши қуролли муборазага  қўл уришади, хақиқатда эса улар бу ишдан ўзларини тийишлари лозим.

Мунофиқлар ва секулярзадалар тўдасига муомала қилишни учинчи равиши , мунофиқларни сафидан мусулмонларни анализ қилиб ажратиб олишдан иборат.

Мана бу жамиятда жуда кўп мусулмонлар ўзларини фасодлари билан булғашган ва қонун бузар харакатга нисбатан муносабатда бўлиш учун бир равишдир.

Ички пинхон кофирларни тўдаси ўзлари учун иймони заиф,бемор мусулмонлардан иборат гурух тузиб олганликлари боис, улар мусулмонлардан хисобланишади. Шу сабабли хам улар бошқа мусулмонларга ўхшаб мусулмонларни асосий қонунларида мушаххас бўлган  айтиб ўтилган жиноятларни қилган пайтларида, ўзига хос қазоват мархалаларини босиб ўтгач мана бу шахсларни жазоласа бўлади холос. 

Секулярзадалар ва мунофиқларга хос бўлган жиноятларни қилган ва жазога лойиқ бўлган  мусулмонларга нисбатан, мана бу муттахам қилинган шахсни сийратига назар ташлаймиз: масалан бу шахс қуръонни ёндириб ташлаган ё қуръонни сувда эритиб ташлаган. Уни сийратани кўриб чиққандан сўнг ундан нима учун бу ишни қилганини сўраймиз?  Агар қуръон эски бўлиб кетганлиги ва оёқ-ости бўлмаслиги ва хурматсизлик қилинмаслиги  учун деса, уни яхши иш қилганини айтиб ташаккур билдирамиз.

Аммо агар шахсни сийрати яшаб ўтган даври яхши бўлмаса ва уни рафтори мунофиқларга,зиндиқларга, секулярзадаларга яқин бўлса ва қуръонни хам ёндирган бўлса уни гапларига ишониб бўлмайди, у қуръонни йўқотиб юбориш,хақорат қилиш учун ёндирган бўлади.

Бунга бошқа бир мисолни келтирадиган бўлсак, табук ғазотига бормасдан росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан орқада  қолиб кетган уч кишини воқеасини оламиз. Албатта бу ерда бошқа мунофиқларни сафидан бўлган кишилар хам жиходда иштирок этмасдан қолиб кетишган эди. Уч кишини бири “Каъаб ибни Молик” бўлиб у росулуллох саллаллоху алайхи васалламни шоирлари эди ва ақаба паймонида хозир бўлган; қолган икки нафари “Мурора ибни Робиъ” ва “Хилол ибни Умайя Воқифий” бўлган, хар иккови хам бадр ахлидан хисобланишган. Бу ерда бир дастани мана бу уч сахоба ташкил бўлса иккинчи дастани ички пинхон кофирлар,секулярзадалар ташкил қилишган эди, мана бу холат жиноятни иллатини мушаххас қилишга  нихоятда кучли  таъсир қилади. Чунки биринчи дастадагиларни жиходга бормаслик сабаблари билан иккинчи дастани сабаби фарқ қилган.

(давоми бор…….)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *