دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
درس های مقدماتی/ درس پنجم
دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
(75- قسمت)
این ها سربازان جنگ روانی و کارمندان دولت هستند، و همین طوری نمی توان یک کارمند و مسئول حکومتی را از کارش برکنار کرد، و تنها زمانی می توانی چنین موجودی را دوربیندازی که دارای قدرتی باشی که توان چنین کاری را داشته باشد و تنها قدرت حکومتی است که توان چنین کاری را دارد.
- روش هفتم در چگونگی برخورد با دارودسته ی منافقین و سکولارزده ها این است ، تا زمانی که در جامعه ی اسلامی زندگی می کنند به مبارزه ی منفی و جنگ روانی علیه آن ها امر می شود، در برابر جنگ روانی آن ها امر به جنگ نرم می شود.
وجود عناصر نفوذی که از درون، حرکت های تخریبی را سازماندهی می کنند و سعی می کنند با حرکت هایی که به وجود آورده اند در میان مخالفینشان نفوذ کنند، صدمات آن ها بسیار سنگین تر و کاراتر از ضرباتی است که دشمنان آشکار به این گروه وارد می کنند. به همین دلیل، هر کشور و سازمانی سعی دارد از فعالیت این عناصر در میان خودش جلوگیری کنند، در عوض تلاش می کنند این ستون پنجم را در جبهه ی مقابل پیدا کنند، و از کانال این ها برنامه ها و نقشه هایشان را به پیش ببرند. روش برخورد با این پدیده ی مخرب، به ظرافت ها و پیچیدگی های خاصی نیاز دارد که از طرف بسیاری از فرماندهان و رهبران کم تجربه، کمتر رعایت می شود یا اصلاً رعایت نمی شود.
آنچه که بیش از همه مانع شدت عمل و جنگ مسلحانه با این کفار پنهان و دشمنانِ دوست نما و جاسوسان خطرناک می شود، نقاب به ظاهر اسلامی آن ها و جمع کثیری از مسلمین فریب خورده است که دور این ها را گرفته اند. در زمان رسول الله صلی الله علیه و سلم هماگر با رهبران شناخته شده و کافر این ها برخورد مسلحانه می شد از یک طرف برای مسلمانان ساده و زودباور ایجاد شبهه می کرد، و از طرف دیگر کفار آشکار در جنگ روانی خود تبلیغ می کردند که مسلمین به یکدیگر هم رحم نمی کنند و آن را جنگی داخلی برای تضعیف پایگاه مسلمین معرفی می کردند.
شکی نیست که، جهاد با منافقین و سکولارزده ها هم یکی از واجبات است: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْکُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ» (توبه/73).پس، صحبتی در واجب بودن جهاد با سکولارزده ها نیست بلکه، مهم روش برخورد و چگونگی این جهاد است.
در صدر اسلام بعضی از کفار پنهان از طریق الله برای رسول الله صلی الله علیه و سلم آشکار شده بودند و کسانی چون عبدالله بن ابی برای عموم مسلمین نیز آشکار شده بود؛ با این وجود، رسول الله صلی الله علیه وسلم با این کفار پنهان شده برخوردی قهرآمیز و مسلحانه نکرد. دیدیم که حتی با قتل این رهبر کفار داخلی توسط سایر مسلمین و پسرش مخالفت نمود، و در پاسخ پسرش که اجازه ی قتل پدرش را از رسول الله صلی الله علیه و سلم طلب کرده بود، فرمودند: «تا هنگامی که زنده است، مانند یک دوست و رفیق با او به نیکی رفتار میکنیم». در صورتی که، برای ترور بزرگان کفار آشکار خارجی، مسلمین را روانه ی عملیات های مخاطره آمیز و پر خطر می کرد، و در فتح مکه هم دستور قتل چند نفر از کفار آشکار را صادر نمود و فرمود که آن ها را هر کجا پیدا کردید بکشید هر چند خودشان را به پرده ی کعبه هم آویزان کرده باشند.
(ادامه دارد…….)