تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (98)

تعارفي درس / پنځم درس : شرعي دښمن پیژندنه (3) / د داخلي پټو کفارو او یا منافقانو او سیکولر شوی سره د چلند لنډ پیژندنو او طریقه (98)

• د منافقینو او سیکولرانو سره د مقابلې پنځمه لاره دا ده چې،رسول الله صلی الله علیه وسلم د حکومتي واک په ملاتړ سره د دغو سیکولرزدهو او منافقینو د ژبې دردونه او زخمونه له پامه وغورځول او د هغوی عذرونه ومنله او ډېر څه یې پرېنښودل. په همدی حکومتي ځواک په ملاتړ.ځکه چې موږ باید هیڅکله هیر نکړو چې زغم ، نرمي او عاجزي د قدرت په وخت کې معنی لري.دا ډول صفات (عاجزي، نرمي او زغم) د ضعف او ناتوانۍ په وخت کې د ذلت معنی ورکوي.په دې پړاو کې، چې د حکومتي او ولسي واک په درلودلو سره، رسول الله صلی الله علیه وسلم د دې سیکولرزدهو ډلی سره د یوې ټولنیزې او کلتوري ستونزې په څیر چلند بي وکړل.
او داسې چلند او عمل بې وکړ، چې هغه فريب شوی او ضعيف الیمان مسلمانان چې د منافقينو په ځينو ناروغيو اخته او کګړ شوي وو او پر اخپل ځانونو يې ظلم کړی و.
د رسول الله صلی الله علیه وسلم دې چلند له امله پښیمانه او توبه بي وکاوه او د پټو داخلي کفارو له صفه څخه به ووتل. 

رسول الله صلی الله علیه وسلم بې له کوم خنډ او د حکومتي ځواک په ملاتړ سره د منافقینو او د هغوی پیروانو ته اړین معلومات رسول.او دهغوی ځینو کسان به توبه وکړه او اصلاح به کیدل. «وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» (توبه/۱۰۲)،
داسې نور خلک هم شته چې په خپلو ګناهونو اعتراف کوي او ښه کارونه له بدو سره ګډوي هیله ده چې خدای به یې توبه قبوله کړي. بې له شکه چې خدای پاک بښنه او بې حده رحمت لري او بې حده رحم کوونکی دی.

په دې پړاو کې موخه دا وه چې په یوه مجتمع کې چې د مسلمانانو د مجتمع په نوم پيژندل شوی د ټولنیز وحدت یووالي ساتل وو، او هیڅوک نشي کولی د دې پوهاوي د منافقینو ته د رسیدو مخه ونیسي.
ځکه چې واک د اسلامي حکومت او مسلمانانو په لاس کې و او له همدې امله زغم او نرمي خپل مفهوم، حفظ او مقصد ساتلی و.

له منافقانو سره د قدرت په درلودلو سره د زغم او نرمۍ ښکاره بېلګه د رسول الله صلی الله علیه وسلم د سیکولرزدهو د ډلي له کافر او مشهور مشر د هغه وخت په مدینه منوره کې عبدالله بن ابي، سره په مخامخ کېدو کي لیدل کېږي.عبدالله چې د همدې عبدالله بن ابي سلول زوی دی، له خپل پلار سره یې دوستي ټولو ته څرګنده وه.او د الله تعالی د شریعت د قانون ټینګښت او د الله تعالی او د هغه د رسول صلی الله علیه وسلم احکامو ته د هغه اطاعت کول.که د رسول الله صلی الله علیه وسلم اجازه اړ نه وای، نو تر هر مسلمان مخکې به یې خپل پلار وژلی وای.له اسلام څخه مخکې د هغه نوم حباب او د پلار لقب په همدې نوم و، خو رسول الله صلی الله علیه وسلم دغه نوم بدل کړ او عبدالله یې نوم کېښود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *