Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(6- қисм)
Муртадга айланиб қолган мана бу секулярзада ё мунофиқларни жойгохи,ўрни аслан мухим эмас:
-Мана бу шахс фурсат кутиб юрган бир мунофиқ ва пинхон кофир бўлиши ёки бир кун фурсат етиб келса озодона ақидасини баён қилишни ва уни асосида амал қилишни кутиб юрган бўлиши мухим эмас.
-Ёки синовдан ўтган иймони заиф бир мусулмон бўлиши хам мумкин. Худди Абдуллох ибни Жахшга ўхшаб оиласи билан хабашага хижрат қилади ва у ерда муртад бўлади.
-Ёки рахбарлик ўрнига нихоятда яқин бўлган кишилардан бўлиши хам мумкин. Худди абдуллох ибни аби сурхга ўхшайди, у аввалги мухожирлардан мусулмонлардан бўлиб вахий котибларидан хисобланган ва мухожирлар билан маккадан мадинага хижрат хам қилади,сўнгра муртад бўлади ва маккага секуляристларни олдига қайтади.
-Ёки биз уни қалбидаги нифоқини, касаллигини ташхис беришга қодир бўлмайдиган ва уни мусулмонларни жумласидан деб хисоблаган, кейинроқ эса ортига қайтиб келган хар қандай киши бўлиши мумкин. Чунки мунофиқлар ва секулярзадалар бахсида айтиб ўтганимиздек, аллох таоло уларни ададини росулуллох саллаллоху алайхи васалламга хабар берган эди, аммо аллох таоло очиқ-ойдин баён қиладики, уларни баъзилари хам борки сиз уни хеч қачон ташхис бера олмайсизлар ва фақатгина аллох таоло уларни танийди холос. Энди мунофиқлар ва секулярзадалар гурухидан қайтиб муртадлар жумласидан бўлган кимсалар мана шу гурухдан бўлиши хам мумкин.
Мана бу хилма-хил гурухлар,мунофиқлар ва секулярзадалардан ташкил топган турли-туман дасталар мусулмонларни орасида яшириниб турган пайтларида хар нарса қилишса хам, биргина ёлғон узр сўраш билан уларни кечириларди, уларни шунчалик кўп кечирилган эдики, хатто улар росулуллох саллаллоху алайхи васалламни содда,ишонувчан одам ва улар хар нарса дейишса ишонаверади,дейишарди:
«وَ مِنْهُمُالَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَأُذُنٌ».
Улар нима дейишса хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ишонаверади,деб хаёл қилишарди, улар шу равиш билан росулуллохни азият қилишмоқчи бўлишар ва у кишини соддаликда муттахам қилишарди. Агар мана бу кимсалар мунофиқлар ва секулярзадаларга хос бўлган барча жиноятларни мусулмонларни жамиятида қилишса,лекин мусулмонларни ўртасида тафрақага сабаб бўлишмаса ва ўзларини жудо қилиб ошкор бўлиб ортга қайтиб кетишмас экан,уларга сабр-тоқат қилинади ва мусулмонларни жумласидан хисобланишади.
Шахс мусулмон бўлса-ю,лекин қасддан ва ўзини ихтиёри билан огох холда бир сўзни сўзласа ё бир ишни қилсаки, мана бу ишлар сабабли мусулмон бўлгандан сўнг яна кофирларни жумласидан бўлиб қолса ортга қайтиб кетса, мана бу жиноятдан кўра хам каттароқ жиноят йўқ, аммо мунофиқлар ва секулярзадалар мана бундай катта жиноятларни хам қилишади:
«یَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ» (توبه/74)،
Улар (яъни,мунофиқлар сизга етиб келган хақорат сўзларини) айтмаганликларига қасам ичадилар. Холбуки, куфр сўзини аниқ айтган эдилар ва исломга кирганларидан сўнг яна куфрга қайтган эдилар хамда ўзлари етолмаган нарсага (яъни,пайғамбарни жонига суиқасд қилишга) қасд қилган эдилар.
Яъни мунофиқлар мана бу даражадаги ишларни қилган пайтларида хам мусулмонларни жамияти уларга сабр-тоқат қилишган, чунки у пайтда мусулмонлар уларни мана бу иш бўйича махкум қилиш учун очиқ-ойдин далилга эга бўлишмаган, бу хабарни аллох таоло мусулмонларга хабар берган эди. Хўп, демак улар катта гунохни қилишиб мусулмон бўлишгандан сўнг куфрга қайтган эдилар.
«وَکَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ».
(давоми бор…..)