Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(19- қисм)
Мана булар мусулмонлардан комил суратда аллох нозил қилган хамма нарсага таслим бўлишни талаб қиладиган оятларларни намунасидир. мусулмонлар “самиъна ва атоъна” деб итоат қилишлари лозим. Яъни эшитдик ва итоат қилдик, шу. Баъзиларини қабул қилиб баъзиларини бир четга суриб қўйиша олмайди. Агар улар бу ишни қиладиган бўлишса, шубхасиз уларни хаммаси кофирдирлар.
«أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً»
Мана бу ерда ислом динини “ошкор” ахкомларидан бирини инкор қилиш хақида айтиляпти, тушунгандирсиз? Шахс учун “ошкор” бўлган ислом динини ахкомларидан бирини яъни ислом динидаги “ошкор” хукм экани маълум бўлган ахкомлардан бирини инкор қилишдир.
Ахли суннат деб маъруф бўлган мазхаблар ва фирқалар,мазхабга оид фиқхий масалаларни инкор қилишни иртидодга боис бўлмайди,деб хисоблашади. Яъни уларни мазхабидаги етакчилар , аввалги шогирдлар айтишганки, агар бир киши ўзини мазхабига ё фалон мазхабга тегишли ижтиходни инкор қилса, бу уни иртидодига боис бўлмайди, мана бу ишни қилган киши муртад хам бўлмайди. Уларни назари бўйича хар қандай кишини сўзини рад қилса ё қабул қилса бўлади, фақат росулуллох саллаллоху алайхи васалламни олиб келган нарсаларини рад қилиб бўлмайди. Шундай бўладиган бўлса, фалон мазхабни ижтиходига қаршилик қилиш,инсонни аллохга қаршилик қилиши эмас,балки бир инсонни бошқа бир инсонга қаршилик қилиши демакдир, мана бу диққат қилиниши керак бўлган нихоятда мухим нуқта хисобланади.
Мана бу мазхабни бошида турганларни умумий қоидаси бўлган,фақат кейинги асрлар ва йиллар давомида бунга амал қилинган эмас, райда ва қазвинда,хуросонда,бағдодда ва бошқа мусулмонлар яшайдиган диёрларда минглаб мусулмонлар ханафий,шофеъий, ханбалий ва бошқа мазхабларни назарига қаршилик қилишни оқибатида қатл қилинган ва уларни тарихий фожеъаларини хамма яхши билади, тарих мана бу биродарчилик,ички жангларни мусулмонлар учун шармандали доғ сифатида ёзиб қолдирган.
Албатта 12 имомлик шиъалар хам ташайъю мазхабидаги зарурий масалаларни инкор қилишлик иртидодга боис бўлмайди,дейишади. Буни Мухаммад Боқир хавонсорий ё (миркабир) манохижул маъориф ёки шиъа ақидаларини маданияти китобида келтирган. 12 имомлик шиъёлар шундай эътиқодга эгаки, бир кишининг шиъа мазхабини арконларидан,усулларидан бўлмиш мазхаб заруриётларини инкор қилиши, ислом динидан эмас,балки фақат шиъа мазхабидан чиқишига боис бўлади. Шахид соний хам ижмоъга мухолифат қилишликни заруриётларни инкор қилишга мисол ,деб билмайди. Яъни динни заруриётларини инкор қилишга мисол бўлмайди, модомики мана бу масалага ижмоъ иқома қилган бўлса, динни заруриётлари деб саналади. Бундан ташқари, динни заруриётлари деб номланган ва ижмоъ қилинган нарсалар ,мусулмонларнинг ахли хал ва ақди томонидан тасдиқланган бўлиши лозим ва мана бу ижмоъни устида барча мусулмонларнинг ахли хал ва ақди томонидан ижмоъ қилинган бўлиши керак. Агар бир киши мана бундай нарсани инкор қиладиган бўлса, улар мана бу мазхабларини заруриётларига тегишли эмас, балки динни заруриётларини ва аллохни шариатидаги қонунларни, ислом динини инкор қилишига боис бўлади,деб билишади.
Бу холатда, шиъа мазхабида мазхабга тегишли заруриётларни инкор қилиш ё мазхабдан келиб чиққан ижмоъни инкор қилиш, шахсни иртидодига боис бўлмайди,балки фақатгина динни заруриётларини инкор қилишликни ўзи иртидодга боис бўлади,деб билишади.
Мана бу нарсага барча мазхабларни ва мусулмонлар орасидаги фирқаларни етакчилари иттифоқ қилган назардир. Агарчи афсуски барча фирқаларни орасида баъзи бир кишилар мана бу қоидадан узоқлашишган бўлса хам,ва ўзлари хамда бошқа фирқалар учун зиллатга ва адашишга боис бўлишган бўлса хам.
(давоми бор……)