Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш
.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(21- қисм)
2-Шахсни жиноятини исбот қилиш учун иккинчи йўл,энг камида шариат қабул қиладиган иккита одил киши томонидан ироя бериладиган гувохлик ва шаходат ёки бўлмасам шаръий хужжатлар,далиллар асосидаги шаръий баййиналар лозим бўлади,ундан жиноятни исбот қилиш учун фойдаланилади; мана бу икки одил инсон хам шариат қабул қиладиган даражада бўлиши керак.
Яъни агар шариат таъйин қилган ўзига хос шароитларга эга бўлган мана бу икки одил инсон шаръий далиллар,баййиналар билан фалончи яхудий,насроний, секулярист,мажус бўлган ёки фалон сўзни айтган ё амални қилган деса, мана бу шахсни жиноятини исбот қилиш учун бир абзор бўлади. Энди, агар шахс иқрор бўлса ва гувохлар,далиллар мана бу шахсни секуляр бўлганини кўрсатса, бу мана бу шахснинг шундай жиноятни исботига кифоя қилади. Айтиб ўтилганидек худудлардаги иртидод масаласи ўртага ташланади. Худди қатл,ўғрилик, зино ва бошқа худудларга ўхшаш бундай жиноятларни исбот қилиш мана бу равиш билан ё шахсни ўзини иқрор бўлиши асосида собит бўлиши керак ёки гувохларни шаходати ва далиллар билан собит бўлиши лозим.
3-Шахсни жиноятини исбот қилиш учун учинчи йўл, истефоза ё одамларни орасида машхур бўлиши,гап тарқалиши бўлади, шу даражада машхур бўлиши лозимки инкор қилишга ўрин қолмаслиги керак. Курдистонни аввалги секуляри ва муртад хизбни асосчиси қози мухаммад бунга мисол бўла олади,у мана бу хизбни демократ хизб сифатида вужудга келтирган эди. Уни хеч ким кўрмаган ёки бирор жойда у хақида ўқимаган бўлиши мумкин, аммо у ўзини шухрати воситасида қози мухаммад мавжуд эканини ва бу шахс курдистондаги муртад хизбни аввалги асосчиси эканини кўрсатди.
Хўп, шу ергача шахсга қўйилган тухматни собит қилдик, яъни ё уни ўзи иқрор бўлди ё гувохлар ва далиллар уни собит қилишди ёки одамларни орасидаги машхурлиги билан собит бўлади ва шахс унга иқрор бўлди. Бу ерда тарқалган гаплар ва гувохларни шаходати мавжуд. Агар уни устида гувохлик берилган шахс ёки гувох сифатида шаходат берган кишилар,одамлар орасида тарқалган гаплар билан бирга қўйилса,аммо бу шахс туриб буларни инкор қилса,биз хам уни сўзини қабул қиламиз. Буни олдин хам айтиб ўтган эдик, уни сўзини қабул қиламиз. Мана бу хукмни далили одил гувохларни ёлғончига чиқариш эмас; балки уни далили мана бу шахс томонидан уни инкор этилганидир, мана бу ислом динига қайтиш,тавба хисобланади. Яъни мана бу шахс хамма нарсани инкор қиладиган бўлса,бу унинг тавба қилганини билдиради ва худди тавбадек ундан қабул қилинади.
Бу шу маънони билдирадики, шахс асли хақиқатни билади,бу борада шак-шубха йўқ, аммо шунга қарамасдан уни рад қилади,оёқ-ости қилади, яъни у асли хақиқат нима эканини жуда яхши билади,аммо уни инкор қилади,бу ерда иккиланиб ўтиришга хожат йўқ. Мусулмон хақида бизни қоидамиз хусни зон ,яхши гумон қилиш ва масалани мусулмон учун яхшилик бўлган томонга буриш ва имкони борича унга узр келтиришдир. Шу сабабли хам мусулмонни мана бу инкорини мусулмонни фойдасига тафсир қиламиз, уни инкори тавбани бир нави бўлиб гуёки шахс тавба қилган бўлади.
Аммо агар худди шу ишни бир кофир ислом хақиқатларини қаршисида қиладиган бўлса, мана бу кофир шахс қайсарликка тушиб қолибди ва аллохни шариатидаги қонунларни,ислом динини хақ эканига ишонса хам, аммо уни инкор қиляпти,деймиз.
«وَجَحَدُوا بِها وَاسْتَیقَنَتْها أنْفُسُهُمْ» (نمل/14)،
Агар бир кофир инкор ,қайсарлик қиладиган бўлса, биз бу шахс учун бир нарса қила олмаймиз,фақат уни ўз холига ташлаб қўямиз.
Мана бу бир мусулмоннинг ё бир кофирнинг ички,пинхон ишлари борасидаги инкоридир, бизлар дунёда иртидодга боғлиқ бўлган мушаххас ва маълум жиноят учун биринчи марта мусулмон учун шахсни жохиллиги сабабли тавбага тафсир қиламиз, аммо агар иккинчи марта мана шу маълум ва мушаххас жиноятни қиладиган бўлса, унда узр келтирилмайди, балки у огохона,қасддан ва ўзини ихтиёри билан мана бу жиноятни қилган бўлади, худди биринчи марта қилганидек хатто унинг инкор қилиши хам, бу ерда унга фойда келтирмайди.
(давоми бор…….)