Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(4-қисмат)
Ин мавориди се гонайики матрах шуд бар асоси жахли нафахмий бано шуданд ва намешавад ба рости ва хақиқат аз онхо дифоъ кард каси наметавонад асоси рости,хақиқат ва истидлоли дуруст аз онхо дифоъ ва посдори кунад.Ба хамин далил,жохилхо дар ин гуна жавомеъи жохилий танхо барасоси таассуб,калла хушуки,худсари,лажбозий ва ек дандагий ва бо тавассул ба зур аслаха бо мухолифини худ бархурд мекунад.Аллох мутаол дар ояйи 26 сураи Фатх жохилиятро ба маъни хамийят ва таассуб ба кор мебурд ва мефармояд:
إِذْ جَعَلَ الَّذينَ کَفَرُوافيقُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلِيَّةِ.
Таъкид бар хостахойи нобажо,таассуб дарборайи нажод ва қовм ва қабила,огохихойи ночиз ва жонибдорийи бедалил аз ақоид ва андишахо,маъни хамийят ва таассуби жохилият аст.
Дар ин сурат мо жохилиятро дар даруни ва афкори афрод,дар қавонин ва ахкоми хоким бар онхо,дар зухури ин афкор ва қавонин ба сурати амалий дар жомеъа ва дар шевайи бархурди ин жохилият бо мухолифинишон мушохада мекунем.Ин,чохор услуб ва чохор муфхуми жохилият будаки ин оёт ба он ишора мекунад.
Ин назар замони хам,доврони қобли аз баъсати росулуллох саллаллоху алайхи васалламро доврони жохилияти ула исмгузори карданд.Албатта бо оётики зикр шуд ва оёти мушобих дар ин замина дар қуръон меояд мушаххас мешавадки аллох мутаол вужуди ин довраро таъкид мекунадки иддайи 150 то 200 сол қобли аз баъсатро машмули ин довра медонанд.
Бо ин васф жохилият ек мафхум аст,ва дар истелохи шаръий яъни дур шудан аз хақ ва адами огохий ба тўвхид ва дини ислом.Пас,намешавад жохилиятро ба маънийи дури аз улуми тажрубийи руз ва донишхойи тажрубийи башарий донист,балки жохилият мафхуми аст ба маънийи дурий аз қавонин ва арзишхойи шариати аллох.Бо ин нигариш астки мефахмем чиро Абул хакам профессор ва донишманди бузурги он замон ,он жомеъа мулаққаб ба Абу Жахл мешавад.
Бо инки аъроб мумкин аст дар заминахойи улуми тажрубий нисбат ба ақвоми атрофи худишон монанди румихо ва мисли эронихо ақаб мондатар буда бошанд аммо дар улуми нез бартарихойи доштанд.Буданд мисли ситорашуносий,жуғрофиёйи табиий,бодшуносий,насаб шуносий,адабиёт ва шеър ва …………пас жохилияти онхо мутародифи нодонийи ба улуми руз ва мутазоди улуми тажрубий ва савод ва огохихойи тажрубий набуд,балки жохилият дар муқобили қонуни шариати аллох ва арзишхойи дини буд.Барои хамин аллохи мутаол дар қолиби суъол мефармояд:
: أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّهِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ؛
Оё дунболи хукми жохилият хастанд?Барои мардумики ахли яқин хастанд чи хукми бехтар аз хукми худост?
(идома дорад…….)