Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий
(9- қисмат)
Холо мушаххасахойи жохилият қобли аз баъсат чи чизхойи буданд? Ин жохилиятро бо чи алоими метавонем бишносем?
Ба сурати куллий метавон гуфт,хар ончики аллох мутаол дар шариатиш харом карда,аз мушаххасахойи жохилият махсуб мешавад.Тамоми ончи аллох мутаол дар қонуниш, дар шариатиш ,дар қуръониш харом карда аз мушаххаса ва алоими жохилият махсуб мешавадки,еки аз ин сахнахоро дар гуфтагуйи миёни Асад ибни Зирор ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам худишро нишон медихад.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо истинод ба оёти 152 ва 153 аз сураи Анъом ба ин шикл сухани худишро идома медихад:
: قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ …
Дар идома,бахши аз он чизхойироки аллох мутаол бар онхо харом кардаро баён мекунад.Мазмуни ин ду оя ва оёти мушобех нишон медихадки қавонини манфий ёд шуда,аз нишонахойи араби жохилий ва жохилияти араб садрил ислом буда аст.
Жохилият дар афкор ва ақоиди ва пейравий аз шак ва гумоники аллох мутаол тахти унвони” зоннул жохилияти” аз он ёд мекунад, ва жохилият дар хукм ва қонун ва пейравий аз қавонин ва ахкоми сохта шуда тавассути башарки аллох мутаол аз он тахти унвони”хукмал жохилияти” аз он ном мебарад, ва жохилияти худнамойи ва суъ истефода аз табақайи занон ба унвони ек абзори жихати фасоди ахлоқий ва жинсийки аллохи мутаол тахти унвони “табарружал жахилияти” аз он ёд мекунад,ва дар нихоят жохилият,таассуб,калла хушкий,худсари,лажбозий, ва ек дандагий ва бо тавассул ба зури аслаха ақидайи худро тахмил кардандки аллох матаол аз он ба унвони “хамийятул жахилияти” ёд карда,инхо мавориди чохоргонайи куллий хастандки аз ин маворид,дар амали зер мажмуъахо ва мавориди жузъий зиёдийро метавон ном бурд.Мисли :
1.Ақоид ва бовархойишон дар мовриди торих,қиёмат,бехишт ва жаханнам,олами ғайб ва хар ончи бо тажруба ба даст намеоядро бар асоси шак ва гумон таъсис карданд ва ба он иймон оварданд,на бар асоси яқин.Хатто худойи ғейри аз илохики худиш худишро дар қуръон маърифий карда барои худ тарошида буданд.Худоёни зиёдиро ингуна тарошида будандки тамоман бар асоси шак ва гумон буд,холо чи бираса ба мавориди чун бехишт ва жаханнам ва қиёмат ва торих ва торихи гузаштагони худишон ва торихи милал дигаришон ва ………ба хамин далил ,ба шиддат дар ин заминахо тобеъ хурофот ва афсонахо буданд ва мағзи худишонро бо ин хурофот ва афсонахо пур карда буданд.Хамин чизики секуляристхойи худимон дар мовриди торих ва мавориди дигар мағзи худишон ва дигаронро ба он машғул карданд бар асоси шак ва гумон ва зон аст ва яқини дар онхо нест.Аз аввалин муаррихишон ” Харудет” гирифтаки ба падари дуруғ маъруф аст то дигар мусташриқиники бароишон аз хамин шак ва гумонхо,хурофахо ва афсонахо бофтанд,ва онхо хам барои мардум ба забони махаллий худишон мебофтанд ва ақоидишонро руйи хамин чизхо бано карданд.
2.Аз қавонини ғейри аз қавонини шариати аллох пейравий мекунанд.Аз хамон зер мажмуъахойики аз ин чохор моврид мешавад истинбот кард.
(идома дорад……..)