Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(28- қисмат)
Ва боз синухи ё синуха интур изофа мекунадки: дар он замоники ба суханони кохинон ва дуруғхойишон гуш медодам, ва барои миср ва мардумики дар зери шаллоқхойи фароъана ва кохинон камар хам карда буданд хушхол будам, ва дар замоники фуж-фуж мардум, хамон мардумики хар кудом аз онон ба сурати дард тозиёнайи фиръавнро чашида буданд, гиря сар дода буданд, садойи зорийи мардумро шанидамки монанди занони фарзанди мурда нола сар дода буданд, ва садойи гиря ва нолайи шанидамки аз садойи зорийи дигарон бартарий гирифта буд ва суханони номафхумиро зимзима мекард, хисси кунжковийи худро бо дақиқ шудан ба чехраш сироб намудам ва дар камоли нобоварий уро шинохтам. У хамон ихнотуни ожиз ва алил будки уро бар пушти улоғ баста буданд то ба замин наёфтад. Ба суйи у шитофтам то шояд уро ками ором созам, чун фикр мекардам дар натижайи марги фиръавн гиряйи хушхолий сар дода аст аммо …….ихнотун ришта хиёламро панба кард, чун то чишмиш ба ман офтод бо садойи боланд фарёд зад: “эй синухи! Харгиз фикр намекардамки умфисис ба ин андоза одил ва бузург, ва дар хаққи мардум мехрабон бошад, то инки суханони кохинонро дар мовриди вай шанидам. Ва акнун ин манамки мегирям. Чун дар тули ин солхо кинайи ин худойи бузургро ба жойи ишқ ва ижлоли вай дар қалбам анбор карда будам. Эй синухи! Ман чиқадар гумрох будам”.
Синухи мегуяд: “хенгомики ихнотун ин суханонро бо иймони росих бар забон меронад ман хайрон ба даст ва пойи бурида ва сурати дар хам рехтайи у нигох мекардам, ва гуё у хайрати нигоххойи манро дарёфта ва фикр манро хонда буд, чун боз фарёд сар додки: умфисис хақ доштки манро ба ин руз биндозад, чун сазойи касики авомири худовандро ижобат накунад жуз ин нест. Ори, ин аст сазойи касики худованди холиқи худро нофармоний кунад. Ва чи саодати болотар аз инки шахс сазойи аъмолишро мустақиман ва ба дасти худи худованд бибинад, ва ман аз ин амр хушхолам.”
Магар мо хам акнун дар мохворахо ва аз конолхойи муллохойи дин фуруш ва хоин чанин сенориойиро дар мовриди секуляристхойи муртадди чун жамон абдунносир, қози мухаммад, мустафо борзоний, қосимлу ва ахиран жалол толибоний мушохада накардем? Магар хамин секуляристхо бо ниқоби ровшанфикрий хамин кори кохинхоро анжом надоданд? Қози мухаммад аз хамон ибтидо ба дастури хунхўртарин коммунисти қарни гузашта, яъни сталин, иқдом ба ташкили аввалин хизби секуляри иртидодий дар миёни курдхойи мусалмон намуд. Тамоми хизбхойики баъди аз у то алъон хастанд хамма пас мондахо ва иншиъоботи аз хамон хизби секуляр ва муртадди демократи курдистони эроний хастандки хамин қози мухаммад муртад ба дастури сталин бунёнгузорий карда аст. Ба дастури сталин бо рохкорхойи боқиров иқдом ба ташкили жумхурий ба сабки жумхурийхойи секуляристий ва социалистийи шўравийи собиқ намуд ва дар нихоят, пас аз итмоми торих масрафиш тавассути секуляри социалистхойи шўравий дур андохта шуд ва чун ба далили ровшангарийхойи уламойи он замон ва судури фатвойи иртидоди у тавассути касони чун мулло халил рохимахуллох аз пуштивонайи мардумий хам бархурдор набуд дар интихойи бечорагий ва ноумидий ва зиллат дастгир шуда ва тавассути ек секуляристи эронийи дигарики аз жониби амрико химоят мешуд эъдом шуд. У каси будки вақти шўравий ба у пушт кард хийли талош намудки мардуми курд аз у химоят карда ва ба нафъи у бижанганд. Аммо, мардум уро рахо карданд. Чун мардум мусалмон буданд ва аз наздик инхоро мешнохтанд. Мулло халил рохимахуллох алайхи инхо фатвойи жиход дода буд ва хукми иртидоди инхоро содир карда буд. Мулло халилики хеч кудом аз секуляристхо қасд надоранд уро ба мардум бишносонанд то мардум надонанд иллати инки қози мухаммадро муртад дониста чи буд? Қози мухаммад ингуна дар камоли нанг ва хўри ва зиллат тавассути ризохони секуляр эъдом шуд.
(идома дорад…….)