Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум :Душманшуносийи шаръий (1) куллийёт дар мовриди анализи жомеъайи куффор
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(15- қисмат)
Ё мисли жанги ухуд ,агар қавонини жангро риоят накуни ва вахдати фармондехи ва вахдати дастур надошта боши ; пайғамбари худо хам дар сафи ту бошад боз шикаст мехури ва ғейри муслимин пируз мешаванд . Дар инжо суннати аллох ба далили вужуди росуллуллох саллаллоху алайхи васаллам тағйир намекунад холо чи бирасад ба вужуди шумохо ва амсоли мохо .
Ба хар андоза ек мусалмон бо тафрақа ,ва дурий аз вахдат ,аз қонуни шариати аллох сарпичи мекунад ; ба хамон андоза аз рахмати аллох махрум мешавад , ва мусибат ва залили уро рахо намекунад ,мушрикин ва куффор бар онхо пируз мешаванд .Ва инхо маззаи талхи шикастро дар дунё тахаммул кунанд , ва дар сарзаминхойи чун андалус пас аз қарнхо хукмрони барчида шаванд . Дар баробар ,он даста аз мушрикин ва куффорики дар масалаи вахдат ва касби қудрат ,суннати ла ятағоййир ва собити аллохро риоят карданд ба пирузий дар дунё мерасанд.
Тасаввур кунид хаммайи фирақ медонандки қуръон ,пайғамбар ,қибла ,бехишт ва жаханнам ва ғойрих фирқаи мухолифиш хамон астки у ба онхо эътиқод дорад ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам фристодаи аллох аст ,аммо аз пейравони он фирқаи мухолифки дучори гунох ё журми шуданд ,бештар аз мушрикин ва куффори аслий безор хастанд ва дар пораи маворид инхоро бадтар аз куффори аслий хам медонанд. Оё чанин мурдумони мустахаққи рахмати аллох хастанд ё ғазаб ва мужозоти аллох ? ки аллох дар ояи қаблий хамчунин тўфон ва зилзила аз тафарруқ ёд мекунад . Яъни тафарруқ ,хам балойи аст мисли зилзила ва тўфон ва шояд бадтар. Зилзила ва тўфон зиёд тул намекашад ва инсонхойиро дар ек замон бо худиш мебарад аммо тафрақа мумкин аст солхо ва балки қарнхо давом дошта бошад ва инсонхойи зиёдийро ба коми фасод ва нобудий ,марги тадрижий ва кушт ва куштор бикашонад.
Куштори муслимин тавассути хамдигар ва шикасти онхо дар хамма жо ва тасаллути куффори секуляр бар онхо ,ек новъи кейфари гунох барои муслимини мужрими астки қадри неъмати вахдат ва қудрат ноши аз он ва қудрати ноши аз амал ба қонуни шариати аллохро намедонанд.
Хукумати исломий ва шўройи улил амр ноши аз онки аз коноли он уммати вохид ва ижмоий вахид ба вужуд меояд абзори арзишманди астки аз дасти мусалмонон рафта ва танхо дар сурати иттиход метавонанд дубора ба он даст ёбанд . Мо бояд бифахмем чи чизи геронбахойиро аз даст додаем то дубора ба фикри ба даст овардани он бошем , ва харгиз наметавонем ба он даст пейдо кунем магар аз коноли вахдат ва қудратики аз вахдат ноши мешавад.
Аммо дар баробар ,яхуд мўътақидандки пайғамбари насронийхоро куштанд ;дуруғ мегуянд ва ле хаммаи онхо ингуна эътиқод доранд ва насронийхо хам онхоро кофар медонанд . Аммо ,боз мебинем инхо ба хамрохи бисёри аз мусалмонзодахо ,будоийхо ,барахманхо ва язидийхойи шайтонпараст ва ……..тахти парчами секуляристхойи чун амрико алайхи мусалмонони шариатгаро муттахид мешаванд ва ба қудрати даст меёбандки ин қудрат мухтасси муслимин аст аммо онхо сохиби он шуданд.
Зикри мисолхойи тулоний ба ин далил будки ба шумо азизон бигуем жомеъаи куффор бо онки ” ба сурати мужмал ” ба тоғут иймон доранд , ва ” ба сурати мужмал ” ба ислом иймон надоранд ,ба ин маъни нестки онхо ба сурати мутлақ аз тамоми сифатхойи нику ва арзишхойи хаётий барри бошанд. Дар натижа ,дар миёни пейравони жохилият ва тоғут ,инсонхойи мухталифи бо рафторхойи мухталифи ёфт мешаванд .Ба далили хамин ихтилофоти ғейри қобили инкор астки ,танхо системики метавонад инхоро дўври хам жам кунад системи демокраси ва қабули аксарият мебошад .(идома дорад……