Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум :Душманшуносийи шаръий (1) куллийёт дар мовриди анализи жомеъайи куффор
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(20-қисмат)
Аллохи мутаол худиш алим ва хаким аст , ва медонад чи вақт ва гужо бояд шариати жадиди исломро назил кунад ва пас мондахойи шариати қабли то кей метавонад барои бандахойиш мусмари самар бошад ва охарин рамақиш то чи мовқеъ аст ?Холо охарин рамақи шариати саййидина Ийсо то омадани росуллуллох саллаллоху алайхи васаллам буда ,касони вужуд доштандки қабли аз омадани росулуллох саллаллоху алайхи васаллам нисбат ба шариати қаблий кофар шуданд .Мисли мушрикин ё секуляристхоки одати хамишагишон аст дар баробари тамоми шариатхойи осмоний кофар шаванд , ва ё касони аз ахли китоб будандки дучори куфр шуданд .Ба хамин далил ,мо хатто ба куффори қабли аз омадани росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар миёни мушрикин ва ахли китоб бармехуремки аллохи мутаол дар мовридишон мефармояд :
«لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ * رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً * فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» (بینه/۱-۳)
Кофарони ахли китоб ва мушрикин даст бардор набуданд то далили ошкор бароишон биёяд……….
Мушрикин ( секуляристхойи кунуний ) дар хар сурат дар замони вужуди шариатхойи тахриф шудайи яхудийят ва насронийят ва қабли аз баъсати пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам кофар шуморда шуданд .Инхо хеч кудом аз шариатхойи осмонийро дар масалаи қонунгузори ва зиндагишон қабул надоранд .Хамин алъон секуляристхоро нигох кунид хаминтури хастанд магар нестанд ? Магар ба шариатхойи насронийят ва яхудият эътиқоди доранд ?Магар ижоза медихандки он шариатхо хам дар қавонини идорий зиндаги ижтимоий жомеъашон дахолат дошта бошад ? Пас ,инхо қабл ва баъди аз рисолати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам боз кофар ва мушрик буданд.
Аз жомеъайи ахли китоб хам боз куффори вужуд доштанд .Холо ,куффори пинхони дохилий ё мунофиқин буданд ё куффори муртад .Ё куффори будандки масалан аз шариати яхудият шариати саййидина Мусо на яхудият ,ба моли насроният эътиқоди надоштанд дар холики бояд иймон меоворданд ба насроният ва ба шариати саййидина Ийсо бояд иймон меоворданд .Пас дар миёни онхо хам куффори пинхони дохилий баданд дар миёни ахли китоб моли шариати саййидина Ийсо ,хам куффори муртад буданд ва хам куффори будандки аз шариатхойи дигар ба онхо иймон наёварда буданд.Ин куффор дар мужовирати пейравони охарин шариати осмоний зиндаги карданд ва чанин паёми ба онхо расида ,аммо ба он иймон наёварданд ,чи қабл ва чи баъди аз омадани пайғамбари жадид дорои узр ба жахл нестанд ва дар хар хол дар баробари паёми еки аз шариатхойи исломий истоданд ,дар холики мебоист ба он иймон меоворданд .
2 – Худованд аз тариқи рохматуллил аламин мефармояд :
«وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا».
Агар танхо ду жомеъа вужуд дорад еки куффор ва дигари муслимин ,холо онхойики паём ба онхо нарасида ва аз куффор пейравий мекунанд таклифи онхо чист?
Қаблан хидматитон арз кардам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд :касики худишро шабихи қовми мекунад жузви хамон қовм хисоб мешавад ,барои дунё ва қазоватхойи мост .Холо қовми мусалмон аст ё кофар ? Хар касики “зохиран ” дини ғейри аз дини ислом онхам аз тариқи охарин фристодашро интихоб кунад ,барои чанин интихоби дар ин дунё кофар аст. Аммо ,азоб дар дунё ва охират барои ахли фитрайики дар мужовирати пейравони охарин фристода набуданд ва паёми охарин фристода хам ба онхо нарасида ,баъди аз иблоғи даъвати охарин фристода дар дунё азоб бароишон мебошад .Холо ,ин охарин фристода Мусо буда ё Ийсо ё Мухаммад алайхимуссалом вассолат. Чанин афроди дар дунё машмули қонуни куффор мешаванд, аммо дар суратики ” хужжати набавий ” бар онхо иқома нашуда бошад ва дар қиёмат машмули ояи :
:« وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا» (اسراء/۱۵)
мешаванд.Бар ин асос ,дарёфти паёми охарин фристодайи аллох “меёр ” мешавад.
(идома дорад………)