Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(81- қисм)
Бошқа бир гурух уламоларни фикрича, агар мунофиқ ва секулярзадалардан бири уни ислом доирасидан чиқариб юборган жинояти учун бир марта тавба қилса, уни тавбаси қабул қилинади ва уни жохиллигига узр келтирилади ва агар мусулмон киши хам мана шундай оғир жиноятни қилган бўлса, уч кун зиндонга ташланиб унга тавба қилиши учун фурсат берилади ва уни шубхаси бартараф қилинади, агар тавба қилса уни қўйиб юборилади ва ундан тавбасини қабул қилинади, аммо агар яна огох холида узрсиз мана шу жиноятни такрорласа, уни тавбаси қабул қилинмайди ва муртадларга ўхшаб унга муғаллиза ва шиддатли муомала қилинади. Шунинг учун “лан” сўзи келтирилган.
Имоми Молик қуйидаги хадисни изохида
“مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”
Муваттоъда келтирганки: уни маъноси шуки, исломдан чиққан ва исломдан бошқа зинодиқа ва унга ўхшаган фирқаларга қўшилган хар бир киши, агарда мусулмонларни қўлига тушиб қолса ўлдирилади ва улардан тавба қилишни сўралмайди. Чунки уларни тавбасини тушуниб бўлмайди. Яъни асирликка тушишидан олдин уни рост айтаётганини шояд тушунса бўлади ва иймонини қабул қилинади, аммо қуролли жангдан сўнг асирликка тушган бўлса, уни қилаётган тавбасини далили нима эканини хеч ким тушунмайди, тушуниб бўлмайди, мусулмонларнинг амири,қўмондонини ташхисига биноан ўлдирилади.
12 имомлик шиъалар хам хилма-хил ривоятларни келтириб шу нарсага эътиқод қилишадики, муртад бўлган мусулмонзода ( истелох бўйича фитрий бўлса, муртад бўлган мусулмонзодага фитрий дейилади) агар шундай мусулмон муртад бўлса, хоким ундан тавба қилишни сўрашга муваззаф эмас, ундан албатта тавба қилишини сўраши лозим ва шунда уни ўлдириш мумкин бўлади,дея олмайсан, мана бундай муртад агар тавба қилса уни тавбаси қабул қилинмайди ва у ўлдирилиши керак.
Мана бу, сафларини мусулмонларни сафидан жудо қилган ва мусулмонларнинг жамиятидан бутунлай жудо бўлган кишиларга муомала қилишнинг равиши бўлади. Энди агар мусулмонларни орасидаги кишилар, мунофиқлар ва секулярзадаларга хос бўлган жиноятларни қиладиган бўлишса ва мана бу жиноятлар уларни ислом доирасидан чиқишларига боис бўлса ва кофир бўлишса ,лекин тавба қилишмаса ва ўзларини жиноятларини давом эттиришса; улар мусулмонларни жамиятидан физикий ва жисмонан жудо бўлишмаган бўлишса хам, аммо ақидавий жихатдан ўзларини мусулмонларни жамиятидан чиқариб олишган бўлади. Агар мана бу даста тўртталик филтердан ва тўртталик мархаладан ўтказилса ва мана бу шахс яна жиноятчи ва фосид деб ташхис берилса, аллох уларга азоб беради , энди бу қиёматда бўлиши хам мумкин ёки шу дунёда мусулмонлар томонидан берилиши хам мумкин.
«نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ».
Хар қандай холатда, тавба масаласи бўйича муртадларни жибхасидаги мухолиф мусулмонларни мухим масаласига нихоятда диққат билан эътибор берилиши керак, иншааллох келажакда у хақида янада кўпроқ изох берамиз. Мана бундай иртидод хукми берилган шахсларни учратган пайтимизда ёки асирга тушиб қолганларида уларнинг муртад эмасликлари борасидаги хақиқат бизларга очиқ-ошкор бўлса; бу вақтда уларга нисбатан худди иртидод жиноятига дучор бўлган мухолиф мусулмон сифатида муносабатда бўламиз ва тавбасини қабул қиламиз ва уни муртадларни сафидан жудо қиламиз. Чунки уни муртадларни хукмига шомил қилмаймиз, хатто агар бизларга қарши жанг қилган мухолиф мусулмон бўлган тақдирда хам.
Мана булар икки дастадурлар: биринчи даста ташқи босқинчи секулярлар ва уларни махаллий навкарлари билан мубораза қилиш бўйича, бизларга мухолиф ижтиходга, таъвилга эгадирлар ва мана шу нарса уларнинг биз билан мухолиф бўлишларига ,хамда хохламаган холатда ташқи босқинчи кофирларни,уларни навкарларини жибхасига тушиб қолишларига сабаб бўлган, аммо улар олиб бораётган жангларни самараси, бизларни хар иккимизнинг душманимизни фойдасига хизмат қилади. Иккимизни ўртамиздаги жанг икки мўъминни ўртасидаги жанг бўлиб, энди хақ ё бу тарафда бўлиши хам мумкин ёки иккинчи томонда бўлиши хам мумкин. Хар қандай холатда, улар ўзларини таъвилотларида хато қилишган ва бу ерда хар икки мўъмин бир-бири билан жанг қилган, аммо жанг шундай бир шевадаки, тарафларни бири ўзи истамаган холда ташқи босқинчи кофирларни жибхасига ўтиб қолади ва уни самараси хам душманни фойдасига бўлади ва шарри эса уларни ўзларига мусулмонларга қайтади ва зохирда мусулмонларни муштарак душмани билан бирга бир жибхада мухолиф мусулмон гурухга эса қарши бўлиб қолади.(давоми бор……..