Дарсхойи муқаддамотий /дарси панжум .Душманшиносийи шаръий ( 2) Ахкоми куллий марбут ба мушрикин ( секуляристхо ),ахли китоб ва шибхи ахли китоб

Дарсхойи муқаддамотий /дарси панжум .Душманшиносийи шаръий ( 2) Ахкоми куллий марбут ба мушрикин ( секуляристхо ),ахли китоб ва шибхи ахли китоб

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(20- қисмат)

Инхоро ба истизъоф кашонданд ва чорайи бароишон нагузоштанд.Барои хамин астки аллохи мутаол бо истисноан қарор додани бахши аз инхоки наметавонанд хижрат кунанд ва рохи чорайи надоранд ва наметавонанд рохи чорайи барои хижрат кардан ва дур шудан аз чанин мужтамиъи пейдо кунанд ,дар мовриди бақияйи инхоки довталабона ва бо мейли худишон онжо монданд дар мовриди онхо мефармояд :

: «إِنَّ الَّذِینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِکَةُ ظَالِمِی أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِیمَ کُنتُمْ قَالُواْ کُنَّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِیهَا فَأُوْلَئِکَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِیراً» (نساء/97)،

Бегумон касоники фариштагон ( барои қабзи рух) ба суроғишон мераванд ва ( мебинандки ба сабаби мондан бо мушрикин дар куфристон, ва хижрат накардан) бар худ ситам карданд, бадишон мегуянд: кужо будаид( ки бетуша мурдаид ва бадбахт шудаид? Узрхохон) гуянд : мо бечорахо ва мустазъафин дар сарзамини ( куфр) будаем ( ва чанонки бояд ба анжоми дастурот ва қавонини шариати аллох нарасидем, фариштагон бадишон) мегуянд: магар замини худо васиъ набуд то дар он куч кунид? Жойгохи онон дўзах аст, ва чи бад жойгохи ва чи бад саранжоми !!!

Вужуди ин махдудиятхо ва хислатхойи фосиди мушрикин ва секуляристхойи нажас астки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам макони хижрати муслиминро, манотиқи арабнишин атрофи худишки секуляр буданд интихоб намекунад, балки онхоро ба манотиқи тахти хокимияти насоро мефристад.  

4-Ман дар осори солхойи қабли шумо дадамки мушрикинро ба мушрикини ахли китоб, ғейри ахли китоб ва шибхи ахли китоб тақсим кардаид. Назаритон дар ин замини чист? Агар имкониш хаст далилишро баён кунид.

Назари надорам. Иштибохи махз аст ва худитонки мебинид мухолифи сарихи қуръон ва суннати сахих росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аст. Ин иштибохи астки бисёри аз фуқахои гузашта карданд ва аз онхо ба мо би ирс расида ва аксарияти қотиъ босаводхои диний имруз хам меросдори ин иштибох хастанд ва кори хам ба фирқа ва мазхаби хосси надорад. Худ интиқодий ва нақдпазирийи мо ижоза намедихадки аз иштибохоти худимон дифоъ кунем. Бале иштибох аст иштибохи махз аст.

Аммо далилиш чист? Чун инсонем. Фармудаид далилиш чист? Чун инсонем. Аммо ижози бидихид аллохи мутаол жавоби бехтар ва ровшантариро ба мо бидихад. Аллохи мутаол мефармояд:

«أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا»(نساء/82)

Диққат кунид! Оё дарбораи қуръон ба сурати риз баёнона намеандишид ва агар аз суйи ғейри худо омада буд дар он таноқизот ва ихтилофоти фаровони пейдо мекарданд. Пас, хар чи аз тарафи ғейри худо бошад дар он ихтилоф ва иштибох хаст.

Дар ин замина ёдам омад дуст дорам гуфтаи аз Язид ибни Хотам рохимахуллохро барои шумо бигуямки бемуносибат ба вазъи мовжуди ахли китоб ва муслимин нест. Ахли китобики аксари амокини ибодий онхо дар европо табдил ба марокизи фасод ва марокизи бебанд ва бори шуда ё хатто хийли аз онхо хам тавассути муслимин харидори шуданд. Ин банда худо мегуяд: харгиз аз хеч чизи хамчун шахси натарсидамки ба вай ситам кунам дар холики бидонам хеч ёригари ба жуз аллохи мутаол надорад, пас бигуйид: “ хасбуналлох”, аллох бейни ман ва ту хохад буд.

Бародарон ва хохарони геромий! Хам акнун тамоми ахли китоб ва шибхи ахли китоб хамчун муслимин дар баробари жиноёт ва диктотори дини секуляризм ғейри аз аллох касиро надоранд. Буру нигох кун. Дуруст аст аз дур чизхойи дигари мебинид. Биравид европоро нигох кунид вазъи мовжуди ин бечорахоро нигох кунидки чи мекашанд аз дасти дунёйи секуляр ва вазиати вахими ин ахли китобро нигох кунид пас зулм накунид чи ба ахли китоб, чи шибхи ахли китоб ва чи бародарони мусалмонитон. [1]

(идома дорад…….)


[1] تا مشمول رحمت الله تعالی قرار بگریم که می فرماید : وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ¤

الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ (اعراف/156-157) و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است، پس آن را برای کسانی که تقوا پیشه می‌سازند و زکات می‌دهند و آنان که به آیات ما ایمان می‌آورند مقرر می‌داریم .همان‌هایی که از این فرستاده‌ی پیامبر درس ناخوانده پیروی می‌کنند  . پس رحمتش را به هر کس که شروط آن را فراهم آورد می‌بخشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *