Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(101- қисм)
Тўғри, мана бу шахс кофир мушрик бўлган, аммо мана бу қоидани мунофиқлар ва секулярзадалар борасида хам риоя қилса бўлади, бир шахс агар иртидод жиноятини бир марта қиладиган бўлса, ўша аввалги сафар тавбаси қабул қилинади. Энди бу ерда яхудийларнинг ўйинлари бу бошқа масала, улар аслида муртад бўлиб тавба қоидасига шомил бўлишлари учун, умуман мусулмон бўлишмаган эди.
Мунофиқлар ва секулярзадаларга алоқадор бўлган дарсларда шу нарса равшан бўлдики, мунофиқлар хам гохида ошкор кофирларнинг мусулмонларга қарши жибхасидаги рухий жангларда қатнашишади ва улар қўлга тушган пайтларида ёлғон узр ва бахоналар келтиришади ва уларни узрлари қабул қилинади. Албатта улар мусулмонларни рахбари росулуллох салллаллоху алайхи васалламни улар нима дейишса қулоқ солиб қабул қиладиган ишонувчан, содда инсон деб фарз қилишарди,
وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ
Улар умуман мухим эмасди, бу ердаги энг мухим нарса уларнинг зохирда исломий хукуматга тобеъ бўлишлари эди. Уларнинг рост ё ёлғон айтаётганликларини ташхис бериш мухим бўлганми? Йўқ, бу ерда улар сабабли алданиб қолаётган мусулмонларни химоя қилиш,дифоъ қилиш мухим бўлган.
Умар ибни Хаттоб айтадики: росулуллох саллаллоху алайхи васалламни даврларида вахий нозил бўларди, хозир эса вахий узилган; хозир мен сизларда кўриниб турган нарсаларга асосан муносабатда бўламан. Бизларга нисбатан яхшилик қилган кишига амният берамиз ва уни ўзимизни олдимизда ушлаб турамиз, уни ботини билан ишимиз йўқ; худованд уни хисоб-китоби билан ўзи машғул бўлади. Кимки бизларга ёмонликни ошкор қиладиган бўлса, унга омонлик бермаймиз ва уни тасдиқламаймиз; агарчи у ўзини ботини яхши эканини изхор қилса хам ёки уни ботини яхши бўлса хам, уни ботини билан ишимиз йўқ.
Хўп, энди ширкдан сўнг мусулмонлар учун тафарруқдан бошқа шарри кўпроқ нима бор? Аслида тафарруқ хам мушрикларни сифатларидан бири хисобланади.
وَلا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکينَ * مِنَ الَّذينَ فَرَّقُوا دينَهُمْ.
Иймондан сўнг хам мусулмон кишини қонини нажот бериш, вахдат, қудрат, исломий хукуматдан кўра мусулмонлар учун юқорироқ турадиган яхшилик борми? Демак, ўзини вахдатини ошкор қилган ва исломий хукуматни, мусулмонларни жамиятини, мусулмонларни жамоатини қувватга кириши учун харакат қилган хар қандай киши, бизларни энг афзал яхшиликка даъват қилибди, албатта шаръий меъзонга кўра уни даъватини қабул қилишимиз керак, унга ёлғон айтяпсан, мусулмон эмассан демаймиз:
وَلاتَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا
бизлар Усома розиаллоху анхуни хатосига дучор бўлишни хохламаймиз.
Хар қандай суратда,бизни мусулмонни иймони борасидаги назаримиз мусбат бўлиб, у хақида яхши гумон қиламиз, магар инки уни хилофи собит бўладиган бўлса, хар қандай бахона, шаръий узр ва хатто шубха билан бўлса хам шахсни маъзур тутамиз ва зохирда жиноят хисобланган ва ўртада мусулмонни қони тўкилиши хам мумкин бўлган ишдан уни поклаймиз. Биз мусулмон шахсга нажот бериш учун хар қандай шубхага қўл урамиз.
Шу сабабли хам уламоларни айтишича, агар бир мусулмон кишини кофир экани борасида 99 та далил бўлса, аммо уни мусулмон эканига фақат бир далил мавжуд бўлса, биз ана ўша бир далилни оламиз ва уни ислом доирасидан чиқариб юбормаймиз. Бу яъни мусулмонга нисбатан яхши гумон қилиш қоидасига амал қилиш, мусулмон учун шаръий узр келтириш ва шариат пинхон қилишга буюрган айбларни пинхон қилиш ва мусулмонларни касалликларини дармон қилиш хисобланади. Мусулмонлар борасида мана бу ижтимоъий хақиқатни назарга олинади, чунки аксар холатда авом мусулмон халқи куфрга оид сўзларни айтиш ёки куфр амалларини қилишни қасд қилмайди, балки охирги ўринда жаннатга кирадиган кишига ўхшаш куфр сўзларига ё куфр амалига дучор бўлиб қолади, шаръий монеъликлар эса уларнинг иймонларига зарар етиб қолишига рухсат бермайди.
Айтиб ўтилган нарсаларни хаммаси билан ва бизлар хабардор бўлган ўринлар билан бирга мусулмон шахсни жойгохи каъбадан кўра юқорироқда жойлашган, мусулмонни қонини химоя қилиш ва мусулмонни қони тўкилишига монеълик қилиш учун харакат қилиш, каъбани ва уни бузилишини химоя қилишдан кўра мухимроқдур. Шу сабабли хам жангдан олдинми ё жангни орасидами яъни хар қандай фурсатда уларга мухолиф мусулмонлар деб ташхис қўйилиши ва худди ака-укангни, опа-синглингни химоя қилганингдек уларни химоя қилиниши лозим. Буюк уламоларнинг мана бу истелохотларни вужудга келтиришларидан ва бу фиқхий истелохотлардан фойдаланишларидан мақсад, жахолат ёки нотўғри таъвил ёки хар қандай шаръий узр сабабли фитналарга тушиб қолган ё ўзлари хохлаган ва хохламаган холатда тил ва қўллари билан муртадларни жибхасига жойлашиб қолган ва муртадларни жибхасида ўзини биродарларига қарши жанг қилаётган мусулмонларни химоя қилишдур.
(давоми бор…….)