Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(74- қисмат)
Бале ,у огох будки хар каси ин корро бикунад боиси куфр ва иртидоди у мешавад чун зарар мерасонад ба дини аллох ва шариати аллох ,аммо у таъвил карда будки ин кори вай на ба дини аллох зарари мерасонад ,на ба шариати аллох ва на ба муслимин . Ва таъвил карда будки ин кориш ” муволот ” бо куффор секуляри қурайш нест , балки ба хотири эътирози дунёвий ва хушхол кардани секуляристхо дар химоят аз хонуводаш ин корро анжом дод ; ва мухимтар инки ,иқдоми у боиси зарар ва садамайи ба муслимин нашуд то ба хотири ин зараррасони мажбур ба жуброни зарар ё хатто қисос шавад. Достони “таъвил ” Қуддома ибни Мазъун ва халол кардани шароб тавассути вай чизи аст шабихи хамин.
Нуктаи баъди дар мовриди достони Хотиб инки ,Умар ибни Хаттоб жилови росулуллох саллаллоху алайхи васаллам Хотибро бо алфози чун : мунофиқ ,куфр ,хоналлоха ва росулих такфир кард ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам нагуфт чанин алоими аз алоими мунофиқ будан нест , ва нагуфт чанин кори боиси кофар шудан намешавад балки , нишон дод далоил ва алоими вужуд дорандки нишон медиханд Хотиб содиқ аст ва кофар нест ва мавонеъи вужуд дорандки ижоза надоданд ба иймони Хотиб садамаи зада шавад , ва Умар дар такфир кардани вай ажала кард ва дучори хато ва иштибох шуд. Ин мухим аст.
Мовриди дигари дар достони Хотиб инки , дар хамин дунё хубихои Хотиб боиси пушондани гунохиш шуд. У дар жанги бадр ва дар байъати ризвон ширкат карда буд ва хубихои дигар хам доштки хамма медонистанд. Чанин гунохи бо чанон хубихои мовриди бахшиш қарор мегирад чун ,иштибох ва хато карда буд. Амири муслимин дар хар дўврайи бояд ингуна муслимини мужримро анализ ва тажзия кунад, ва чунончи рохи барои бахшиш гунохон вужуд дорад ,бо дар назар гирифтани хубихойи шахс ,чанин кориро бояд анжом дихад. Ин ба маслахати муслимин ,боиси ризояти аллох ,хушхол кардани аллох ва татбиқи еки аз ахкоми аллох дар хамин дунёстки мефармояд :
«إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ» (هود/114).
Нуктайи дигарики дар ин рувийдод метавон ба он ишора кард ин астки ,аллох таоло гувохи додаки мо хувишони ғейри мусалмон ва секуляри худимонро дуст дорем аммо онхо моро дуст надоранд:
«هَاأَنتُمْ أُوْلاء تُحِبُّونَهُمْ وَلاَ یُحِبُّونَکُمْ» (آل عمران/119)،
Хон ! Огох бошид ( эй мўъминон !) ин шумойидки ононро ( ба хотири қаробат ё садоқат ) дуст медорид , ва ишон шуморо ( ба хотири таассуби дини худ ) дуст намедоранд. Таассубики ба дини секуляризм ,ахзоби секуляристи ,куффор ,ақоид ва бовархойи худишон доранд . Инхо моро дуст надоранд ин гувохи астки аллохи мутаол медихад.
Инро тақрибан хар ек аз мо хам тажруба кардаемки чигуна атрофиёни секуляри мо , моро ба хотири ақоиди секуляристи ,куфрий ва ба хотири ахзоби куфрийшон дур рехтанд ва чигуна берахми ва қасовати худишонро ба мо нишон доданд ,дидаид ? Дурусте дидаид ? Бале ,хаммайи мо ба нахви дидаем . Мо онхоро дуст дорем аммо онхо моро дуст надоранд. Инро аллохи мутаол холиқи осмонхо ва замин гувохи медихад.
Пайғамбар хам хамин дусти Хотибро дидки мухаррики ин амалиш буда аст. Ин дусти ектарафа аст ва харгиз табдил ба маваддатки ду тарафа аст намешавад. Агар шумо ин хубиро дар хаққи кофар куни ,онхо ин хубиро дар хаққи ту ва наздикони ту намекунанд.Пас интизори маваддах ва дусти ду жониба аз чанин куффори новъи иштибохи махз ва мухолифи хақоиқи астки аллох баён карда аст.(идома дорад…….