Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(80- қисмат)
Ин амри ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам буда , ва мо хам акнун ин қудрати ташхисро надорем. Дар натижа ончи барои мо мемонад ин астки хавосимонро жамъ кунем ,хазр кунем ва бимнок бошем аз секулярзадахо ,хушёри худимонро аз даст надихем ва комилан эхтиёт кунем.Мо бояд аз секуляристхо бароат кунем ва аз секулярзадахо хам хазар дошта бошем. Чун хар ду душмананд ,еки душмани ошкора хорижий ва дигари душмани пинхони дохилий.
Равиши панжум дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин астки , росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо пуштивонаи қудрати хукуматий ,мудоро ва нодида гирифтани озор ва захм забонхои ин секулярзадахо ва мунофиқинро дар пеш мегирифт ва узрхохи онхоро мепазирафт ва аз хийли чизхо чашмпуши мекард , бо хамон пуштивонаи қудрати хукуматий.
Чун хеч вақт инро фаромуш накунемки мудоро ,нармиш ва тавозеъ дар замони қудрат маъни пейдо мекунад. Чанин сифоти ( тавозеъ ,нармиш ва мудоро ) дар хенгоми заъаф ва нотавоний маъни залилийро мерасонанд.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар ин мархала дар айни доштани қудрати хукуматий ва мардумий ,мисли ек маъзали ижтимоий ва фархангий бо ин дорудастаи секулярзада бархурд мекард, ва тури бархурд мекардки муслимини фариб хурда ва заифул иймонки ба баъзи аз беморихойи мунофиқин олуда шуда буданд ва ба худишон зулм карда буданд ба хотири хамин бархурди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам пушаймон мешуданд ва тўвба мекарданд, ва аз сафи куффори пинхони дохилий хориж мешуданд.
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бидуни хеч монеъи ва бо пуштивонаи хукумати огохийхойи лозимро ба мунофиқин ва ба дорудастайи онхо мерасонад, ва касони аз онхо тўвба карда ва ислох мешуданд.
«وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» (توبه/۱۰۲)،
Мардумони дигари хам хастандки ба гунохони худ эътироф мекунанд ва кори хубиро бо кори бади меомизанд ,умид астки худованд тўвбайи ононро бипазирад. Бегумон худованд дорои мағфирати фаровон ва рахмати бикрон аст ва рахм мекунад.
Хадаф дар ин мархала хифзи вахдати ижтимоий дар мужтамаъ будки ба номи мужтамаъи муслимин шинохта шуда буд, ва каси хам наметавонист монеъи расидани ин огохихо ба дорудастаи мунофиқин шавад.Чун қудрат дар дасти хукумати исломий ва муслимин буд ва барои хамин мудоро ва нармиш маъно ,мафхум ва хадафи худишро хифз мекард.
Намунаи ошкор аз мудоро ва нармиш дар айни бархурдори аз қудрат бо мунофиқинро метавон дар бурхурди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо рахбари кофар ва шинохта шудаи дорудастайи секулярзадахойи он замони Мадина ,Абдуллох ибни Убай мушохада кард.
Абдуллох фарзанди хамин Абдуллох ибни Убай Салул, хам дустиш нисбат ба падариш барои хамма ровшан шуда буд ва хам мутиъ будани у дар баробари тахкими қонуни шариати аллох ва таслим будани у дар баробари авомири аллох ва росулиш. Агар адами ижозайи росулуллох саллаллоху алайхи ва олихи васаллам набуд у қасд дошт қабли аз хар мусалмони падари худишро бикушад. Пеш аз ислом ,исмиш ” Хаббоб ” будки кунияйи падариш хам бар асоси хамин ном буд,аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ин номро тағйир дод ва исмишро Абдуллох гузошт.
Вақти хабари ончики Абдуллох ибни Убай дар жараёни бозгашт аз ғазваи бани мусталиқ ба забон ронда буд ба писариш Абдуллох расид,яъни вақти мухожирин ва ансор дар жараёни бозгашт аз ғазваи бани мусталиқ дар онжо дучори ихтилоф шуда буданд,Абдуллох ибни Убай Салул гуфт : ба худо қасамки достони мо ва ин қурайшихо ба монанди сухани каси астки гуфтанд : сагитро чоқ кун туро мехурад. Абдуллох ибни Убай Салул гуфт : ба аллох қасам ,агар ба Мадина баргардем азизтарини ахли он ,залилтарини ахли онро аз он берун хохад кард. Манзури у аз азизтарин худиш буд ва дорудасташон ва залилтарин хам манзуриш росулуллох саллаллоху алайхи ва олихи васаллам ва мухожирин буданд.
Вақти ин сухан ба Абдуллох – фарзандиш – расид ба назди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омад ва гуфт: эй росулуллох ,ба ман хабар расидаки тасмим гирифти ба хотири ончики аз Абдуллох ибни Убай – падарам – ба ту расида уро ба қатл бирасони ? Агар воқеан мехохи ин корро бикуни ба ман дастур биде то худам ин корро анжом дихамки , ба худо қасам хазражиён ( тоифаики ба он муттасил буд ва қаблан жузви онхо буд ) медонандки хеч кас дар миёнишон бештар аз ман ба падариш хуби намекунад ва ман метарсам каси дигари ин корро анжом дихад ва шумо ба шахси дигари дастур бидихи ва уро бикушад ва ба дунболи ин ,нафсам ба ман ижоза надихадки қотили падарам дар миёни мардум рафт ва омад кунад ва барои хамин қотили парадамро бикушам ва ба хотири ек кофар дастам ба хуни мусалмони оғишта шавад ва жаханнамий шавам. Ин суханони Абдуллох ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аст. Аммо ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд: балки бо падарит нарми хўхем кард ва то вақтики дар миёни мост бо у ба неки ва мисли ек дуст рафтор хохем кард.
(идома дорад……)