Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(89- қисмат)
Суъоли чохорум : салом ,алъон хийли аз дустон ва бародарони мо хастандки хамин сифоти мунофиқинро дар баъзи аз муслиминики мебинанд зуд даст ба такфир мешаванд ва онхоро такфир мекунанд ва мовриди беадабий қарор медиханд, ба назари шумо ин зулм нест?
Чиро ,зулми ошкори аст.Инхо бародарон ва хохарони фақир худишонро ба жойи инки фиқришонро рафъ кунанд онхоро мекушанд. Ё бародарон ва хохарони маризи худишонро ба жойи инки бо сабр ,ховсала ва дилсузи дармон кунанд онхоро мекушанд. Такфири онхо яъни куштани онхо ;
و من رمی مؤمناً بکفرٍ فهو کقتله،
Дар ин сурат ,метавон гуфт
«تَکفِیرِ المُسلِم کَقَتلِهِ».
Ба назари ман касики фуқароро ба журми фақирий ба қатл мерасонад ё инки бемориро ба журми бемор будан ба қатл мерасонад инсони номутаодили буда ва фарди нормоли нест. Ин бахсро иншааллох дар дарси баъдики онро мухтас кардем ба муртаддин ва ахкоси муртаддин бештар шарх медихем.
Суъоли панжум : рахбари хизб …….мегуяд биёйид дар дохили ин хизб ва гурухи мо ва барномахои онро қабул кунид агар гунохи дошт ба гардани мо ва мо онро қабул мекунем ва замонат мекунандки рохи инхо бар хақ аст ва жамоъат аст ва дар дунё ва қиёмат боиси ростгори мешавад ва хар каси дар ин рох фаолият кунад мисли мужохид аст.
Хуб, исми ин хизбро наёвардем чун шумо мустанади барои сухбатхоиш наёварда будид. Дар кул,ин хизб ,сафи худишро аз муслимин жудо карда ва мустақиман ба Амрико ва секуляристхо хидмат мекунад ва дар хидмат ба артеши Амрико дар Афғонистон хидмат мекунад ва таклифиш мушаххас аст.Хукми ин фард бо ек Амрикоий жинояткор еки аст балки , сангинтар аст. Харфхои хамки ин банда худохо заданд моли алъон нест, моли ин қимош ва тоифа нест.Қуръон инро ба унвони ек рохкори куффор барои фариби муслимин қарнхо пеш оварда ва ин дасисаро хам фош карда,илм онро ба муслимин додаки чанин мовжудоти хам хастанд.
«وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنَا وَ لنَحمِل خَطیَاکُم وَ مَا هُم بِحَامِلِینَ مِن خَطَایَاهُم مِن شَئٍ إنّهُم لَکَاذِبُون وَ لَیَحمِلُنَّ أثقَالَهُم وَ أثقَالاً مَعَ أثقَالِهِم وَ لَیَسئَلَنَّ یَومَ القِیَامَةِ عَمَّا کَانُوا یَفتَرُونَ» (عنکبوت، 13-12)،
Кофарон ба мўъминон мегуянд : аз рох ва равиши мо пейравий кунид. Агар ростохез ва хисоб ва китоби хам дар миён буд мо масъулияти онро мепазирем ва қатъан гунохи шуморо ба ухда мегирем. Ва ле онон харгиз гунохи ишонро ба гардан намегиранд ва қатъан онон дуруғ мегуянд. Онон борхои сангини худишонро ба душ мекашанд борхои сангин дигариро афзун бар борхои худиш мекашанд. Чун ,омили мукофоти ва гумрох кардани дигарон хастанд.Касики дигаронро гумрох карда бидуни инки аз гунохи онхо кам шавад бар гунохи инхо хам изофа мешавад ва дар рузи қиёмат хам аз ишон дарбораи ифтирохо ва дуруғхоики ба хам мебофанд пурсида мешавад. Ин хам жавоби аллох таоло ба ин дорудастайики шумо исми онхоро овардид.
(идома дорад…….)