Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(11- қисмат)

Бидуни шак ,еки аз ин оро сахих буда ва соири оро сахих нестанд, аммо чун шўрои вохиди вужуд надорад дар натижа ,уммати вохиди хам вужуд надорад ва ижмоъи вохиди хам ба вужуд намеояд то раъйи вохидиро ин ижмоъ ба муслимин ироя дихад, барои хамин то он замон ин ихтилоф идома пейдо мекунад ва ин ихтилоф дар ижтиходоти мазхаб ва фирақи мовжуд дар доираи ислом ва ихтилоф дар таъвилоти онхо ,харгиз мухолифат бо фалон оя ё фалон фармудаи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам нест, балки мухолифат бо бардошт ,тафсир ва таъвили дигарон аз хамон оя ё ривоят мебошад. Пас ,мухолифат бо ижтиходот ва таъвилоти инсон аз қуръон ва суннат ба маъни мухолифат бо худи қуръон ва суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам набуда ва нест. Ин нуктайи астки бояд хийли ба он диққат шавад.

Мисоли инхо, хамчун гурухи астки ек нақшаи ганж доранд ва хамма мехоханд ба он бирасанд ва тамоми талошишон хам бар ин астки ба он даст пейдо кунанд аммо , хар кудом ба шеваи худиш нақшаро мехоханд ва онро тафсир мекунад ва бар асоси хамин бардошти худиш нихояти талоши худро мекунадки ба ганж бирасад ва масири жудо аз дигаронро барои расидан ба ин хадаф интихоб мекунад. Мехохад аз масирики худиш дуруст медонад ва хамон чизики аз нақша фахмида аз хамон масири биравад. Мушаххас астки масирхойи мухталифи ба вужуд меояд аммо , хадафи хаммаи онхо еки аст.

Мушаххас астки хамма ба ганж намерасанд, чун ганж ек жост ва инхо хар кудом ба масири рафтанд. Мухим дар инжо ин астки мо инхоро касони медонемки ба ганж яқин доранд ва тамоми талошишон хам бар ин астки ба он бирасанд,аммо хийли аз онхо масирро иштибох мераванд ва каси хам нестки онхоро рохнамойи кунад. Шўрои улил амри нестки бо ижмоъи вохиди хаммаро ба самти дуруст рохнамойи кунад, барои хамин ,хар кудом бо эътиқоди росих хамон масириро жихати кашфи хақиқат ва дастёбий ба ганж меравадки ба он эътиқод ва яқин дорад.

Хуб, холо ин кужо ва инки куффори яхудий ,насроний ,мажус ,соибий ва секуляр мегуянд кужо ? ин куффор ё мегуянд аслан қуръон ва суннат ва вужуди ганжро қабул надорем ё мегуянд хеч ек аз қавонини шариат ва ё бахши аз қавонини шариати аллохро дар умури зиндаги дунёвий инсонхо қабул надорем.

Ё ек мазхаб ва мужтахид дар мовриди чигунаги ижро кардани фалон хукм бо мазхаб ва тафсири дигар ихтилоф дорад аммо , шахси кофар чи ахли китоб ё шибхи ахли китоб бошад ё шахси кофари секуляр мисли кумалахо ,демократхо ,дорудастаи мусайламаи каззоби феълий курдхо ужалон ,портихо ,екитихо ва ғейрих аслан худи хукми аллохро қабул надоранд чи бирасад ба чигунаги ижро кардани он. Ек мазхаб ва ек мужтахид дар мовриди чигунаги ижро кардани ин хукм бо мазхаб ва тафсири дигар ихтилоф дорад аммо, инхо худи хукми аллохро қабул надоранд на чигунаги ижро кардани онро.

Замоники шахс медонад ва яқин дорадки ахли китоб ,шибхи ахли китоб ва секулярхо кофар хастанд аммо мегуяд ман яхудий ,насроний ,мажус ё секулярам, ё дақиқтар замоники шахс мегуяд ман кумала, демократ ,пакака, порти ,екити ва соири ахзоби секуляр хастам ё еки аз инхо хастам ,чанин шахси бар кофар будани худ таъкид карда ва бар кофар будани худиш гувохи дода:

«وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ»،

Шохидий додан ба нафси худишонки кофаранд. Ошкоро астки кофаранд, ин хам мегуяд ман хам еки аз онхо хастам. Зохири ,инро мегуяд ва ният ва қалби у мемонад барои қиёмат ва кори ба қазовати инсонхо дар дунё надорад. Зохири у ин астки шохиди медихад

«وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ»

Ки кофаранд, жузви хамин гуруххо хастанд. Вақти мегуяд кумала ,демократ ,пакака ва еки аз инхо ва еки аз ин ахзоби секуляр хастам. Худиш шохидий медихадки ман кофарам. Вақти мегуяд яхудий,насроний ,мажус ва соибий хастам яъни кофарам ,худиш шохидий медихад.

Хуб,дар мовриди амал хам метавон ба каси ишора кардки ба мейли худиш вориди сафи куффори ошкор шуда ва дар сафи куффори ошкор алайхи муслимин межангад, ё жузви онхо ва тобеъи қавонини онхо шуда ва ба мейли худиш дини онхоро пазирофта, ё илова бар он алайхи муслимин хам межангад, ё дар еки аз ахзоби секулярист узв шуда ва табъан мутаъаххиди ба қавонини он хизб гардида, ё мисли касики ба мейли худиш ба қуръон шиллик мекунад. Ин ашхос хар чандки чизи хам нагуянд ё дуруғхо ва бахонахойи хам сар хам кунанд бо хамин аъмолишон аз доирайи ислом хориж мешаванд.

(идома дорад……)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *