Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(116- қисм)
Жамиятдаги шахсларни хаққи бор ва улар буни ўзларини хақлари деб билишадики, жамиятдаги умумий фазо ва мухит соғлом,табранишларсиз, амниятли бўлиши лозим, улар мана шундай амниятни ва саломатликни панохида ўзларини ва фарзандларини, хамда келажак наслни хотиржамлик билан парвариш қилишади. Жамиятнинг иймоний рухиясини сақлашлик, жамиятдаги шахсларни мухофизат қилишни асоси ва пояси хисобланади. Бундан ташқари аллохни шариатидаги қонунларнинг душманлари олиб бораётган иссиқ ва юмшоқ жангларга қарши курашиш учун энг кучли нарса саналади. Демак, хам жамиятни иймоний рухиясини сақланади ва хам аллохнинг шариатидаги қонунларни душманлари олиб бораётган юмшоқ,иссиқ жангларга қарши кураш учун бир абзор хисобланади.
Иймонини қўлдан бой берган миллат,ўзини диёрига душман кириб келмасдан туриб мағлуб бўлади. Сизларга арз қилинган мана бу матлаб тарихнинг мохияти, хулосаси ва хақиқати бўлиб уни инкор қилиб бўлмайди. Иймонини қўлдан бой берган хар қандай миллат, душман уни диёрига кириб келмасдан туриб мағлуб бўлган саналади; аммо агар иймонини қўлдан бой бермаган бўлса, харгиз мағлуб бўлмайди ва нихоят агарчи асрлар чўзилган тақдирда хам душманни мағлубиятга учратади. Демак, жамиятни иймони рухиясини сақлаб қолишлик ва шундай даромадни,қудратни мухофизат қилишлик жамиятдаги шахсларни, хамда келажак наслни хаққи бўлиб, хозирги даврдаги насл хам бундай иймоний рухиятни мухофизат қилиши керак ва бундай даромадга,қудратга зарба урмоқчи бўлаётган кимсаларга нисбатан ўзини муносабатини билдириши лозим. Мана бу хад ва хукмни ижро қилишлик душман ўзининг мақсадлари йўлида боши берк кўчага кириб қолишига сабаб бўлади.
Женевадаги хуқуқ бўйича олий ўқув юртини устози бўлмиш Морсел бвозор айтадики: исломнинг муртад борасида қаттиққўллик қилишини иллати балким қуйидагича бўлиши мумкин, исломий жамиятларнинг хукумат тизимида ва идора системасида худога иймон келтиришлик нафақат қалб ва эътиқод масаласидир,балки умматнинг вахдати ва исломий хукумат асосларининг бир қисми хам хисобланади. Шу даражадаки, агар у мавжуд бўлмайдиган бўлса, исломий жамиятнинг мустахкамлиги ва чидамлилиги нобуд бўлади ва бу тоқат қилиб бўлмайдиган қатл, фитна ва фасодга ўхшайди.
Мана бу холатда, дўст ва душманга очиқ,равшан бўлган нарса шуки, мусулмонларни иймонини ва ақидавий саломатлигини мухофизат қилишлик, мусулмонларнинг қудрат манбаъларини мухофизат қилишдан ва исломий хукуматни мухофизат қилишдан ва убухатни, мусулмонларнинг дунёвий қудратини қулашини олдини олишдан иборатдир. Мана бу нарса жуда мухим, бу дўст ва душманга ошкор бўлган нарса. Агар мусулмонларнинг бундай иймони ва ақидавий саломатлигини мухофизат қилинса, дархақиқат мусулмонларнинг қудрат манбаъсини мухофизат қилинган бўлади; бу хақиқатда исломий хукуматни мухофизат қилиш демакдир; бу эса мусулмонларнинг дунёвий қудратини мухофизат қилиш ва мусулмонларнинг дунёвий убухатини, қудратини нобуд бўлишини олдини олишдан ва жамиятдаги “атъамахум мин жуъ ва аманахум бир ховф”ни мухофизат қилишдан иборат.
Мана бу исломга киришларидан олдин ғайри мусулмонлар учун бир огохлатириш бўлиб, улар исломга киришдан илгари керакли тахқиқотларни амалга оширишлари ва кўркўрона танлов қилмасликлари лозим. Улар исломга киришлик мажбурий эмаслигини тушунишлари керак,
” لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ “
аммо унга кирдингми, энди уни қонунларига тобеъ бўлишинг керак ва мен хар вақт кўнглим хохласа кираман ва кўнглим нимани хохласа ўшани қиламан,истасам чиқиб кетаман, нимани истасам шуни қиламан, дея олмайсан.
Хар қандай хизбга хатто фанга, хунарга, сохага, машғулотга ёки хар қандай дунёвий ишга кирган пайтингда ўша кирган жойингни қонунларига,усулларига тобеъ бўлишинг лозим. Ислом хам шунга ўхшаш ўзига хос қонунларга эга, уларга риоя қилиниши керак бўлади. муртадни жазоланиши хам ғайри мусулмонларни янада эътиборли бўлишларига ва исломга янада кўпроқ диққат қилишларига сабаб бўлади.
Ислом ахли китобни ё шибхи ахли китобни ё секуляр мушрикларнинг золим хокимлари ва фосид уламоларидан иборат тўсиқни куч ва қудрат билан олиб ташлади, инсонларни уларнинг асирлигидан озод қилди ва секуляр мушриклардан бошқа хеч кимга ислом ё ўлимни танлаш бўйича ихтиёр бермади, ақида бўйича хар қандай мажбурлашни манъ қилган, ўзи эга бўлган ақидавий қудрати ва истидлолига кўра хаммани ўзаро сўзлашувга даъват қилади, у сўзлашувдан қўрқмайди,хатто бу йўлда ўзига рақиб бўлишга чақиради, яъни далил ва хужжатга эга бўлган киши, агар рост айтаётган бўлса далилини олиб келсин,дейди.
“ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ )بقره/111، انبياء/24، نحل/64/،(
Айтинг: агар рост айтаётган бўлсангизлар ўзингизни далилингизни олиб келинглар.
(давоми бор………)