Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(39- қисмат)
Нигох кунид ибни Таймия чи мегуяд: таъвилгарики қасди табъият аз пайғамбар саллаллоху алайхи васалламро дорад такфир намешавад. У хаммаи талоши худишро карда ва дучори иштибох шуда аст хатто уро фосиқ хам намедонем мегуяд : ин назди умум шинохта шуда аст яъни ек чиз умумий аст дар масоили амалий. Мегуяд : иддаи хастандки агар каси дар ақида таъвил ва иштибохи муртакиб шуд мегуянд у кофар аст. Мегуяд: чанин харфи на аз хеч сахобаи ва на аз хеч касики аз собиқунал аввалун табъият ба эхсон карданд шанида нашуда балки мегуяд ин харф моли кист? Ин харф ,харфи касони астки ахли бидъатанд.
Дар жойи дигари мегуяд:” ба хамин шева ,ақволики гуяндаш кофар дониста намешавад, шояд нусусики мужиби шинохти хақ мешавад ба гуяндаш нарасида ва ё шояд ба у расида аммо барояш исбот нашуда, ё натавониста ба фахми он даст пейдо кунад, ё шояд шубхоти бар вай арза шудаки худованд уро барояш маъзур бидорад.Пас ,хар ки мўъмин бошад ва дар талаби хақ талош кунад ва бо ин вужуд ,дучори иштибох шавад худованд иштибохи уро –хар чи бошад – хохад бахшид, чи дар масоили назарий ё амалий , ва ин хамон равиши астки асхоби пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам ва жумхури аиммаи ислом бар он буданд.”
Ин сухани ибни Таймия барои бародароники масири иштибохро дар бархурд бо ахли таъвил аз ахли қибла дар пеш гирифтанд метавонад бисёр муфид бошад, бахусуски ин бузургворон худишонро аз шогирдони ибни Таймия рохимахуллох медонанд. Ин гуфтаро чанд бор гуш диханд ва барои худишон мурур кунанд то бифахманд касики уро устоди худишон медонанд дар ин замина чи чизи дар мовриди касони аз ахли қиблаки таъвил мекунанд гуфта аст.
Албатта ,худи ибни Таймия рохимахуллох хам чанд бор дар мовриди ” ақоид ва тўвхид” мунозироти бо каси чун ” Бакрий” дошта , ва Бакрий таъвилоти доштки хамин таъвилот монеъи такфир у аз тарафи ибни Таймия рохимахуллох шуда буд. Хенгомики ибни Таймия бо ” Бакрий ” бар сари масалаи тўвхид мунозара дошт, ( нигох кунид бар сари масалаи тўвхид мунозара дошта ) Бакрий барои эътиқодоти худ аз оёт ва аходис истефода мекард, ва таъвилоти овардки аз назари ибни Таймия рохимахуллох он таъвилот монеъи такфири Бакрий мешуд! Дустони геромий ,бародарони ман,агар диққат кунид,алъон хаммаи касоники тавассути иддаи аз бародарони мо такфир мешаванд ба оёт ,аходис ва ривоётхои торихий истинод мекунанд, ва хадафи жуз итоат аз аллох ва суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам надорад. Ва ин холи аксарияти қотиъ ин гуруххост,хар чандки истисноиёти хам вужуд доранд аммо , хукм бар асоси истисноий содир намешавад.
Ин хамон масири астки аксари беморони ақидатий ва рафтори муслимин дар он офтоданд. Беморони ақидатий ва рафтори муслимин дар хамин чизхо ва дар хамин масир офтоданд. Инхо қасди итоат аз аллохро доранд аммо ,дар ижтиход ва таъвил дучори иштибох шуданд, ва бадтар аз хамма мо шўройи улил амри хам ба унвони қози ва маржаъ надорем ва чанин қози ва шўройи вужуд надорадки битавон ба хамон содаги асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва асри хулафои рошидин ба он мурожаъа кард ва масаларо дар сатхи мантақа ва жахоний хотима бахшид, мо фақат шояд битавонем дар сатхи рустойи худимон ,гурух ё шахри худимон ё хамин атрофиёни худимон битавонем кори анжом дихем. Ба хамин далил астки узр ба шубха ё ба таъвил хамиша вужуд дошта аст ва дар вазъи мовжуд хам танхо аз коноли шўройи улил амр вобаста ба хукумати исломий аз бейн меравад.
Аммо бо ин вужуд ,бояд ба ин нукта хам ишора шавад ва гуфта шавадки : узр ба таъвил ба ин маъно нестки шахс метавон масалан ба инкори ла илаха иллаллох ё инкори бехишт ва жаханнам ва ё хар ек аз мусалламоти шариатки барои хаммаи ахли қибла ба зарурот маълум аст иқдом кунад, каси наметавонад чанин чизхоиро инкор кунад.Мисли хамин корики куффори секуляр хам акнун онро анжом медиханд ,мулхидин онро анжом медиханд ё қаблан ба онхо занодиқа мегуфтанд,ғуллотики қаблан анжом медоданд хам инки хам хастанд ва доранд анжом медиханд, ва ба ин маъно хас нестки дар сурати мухолифат бо қонуни роижи ижроий ва ошкори шариат наметавон ” хад” ро бар шахси таъвил кунанда ижро кард, на ингуна нест ; балки чанин шахси хам хамчун соири муслимин ғейри қобили истисноъ аст. Хамчунонки Қуддома бин Мазъун розиаллоху анху вақти дар мовриди нушидани хомр таъвил кард хад зада шуд, ва хаминтури ба ин маъни хам нестки афкори чанин касики таъвил карда мустахаққи нақд ва осибшиносий набошад, на .Балки ,ин ба ин маъностки ин таъвилоти шаръий монеъи мешавандки ижоза намедиханд садамаи ба иймони шахс ворид шавад ва монеъи мешавандки хукми такфир бар шахс содир шавад. Монеъи барои жиловгирий аз судури хукми такфир бар шахси таъвил кунанда ва муқаллидики аз чанин мужтахиди тақлид карда аст мешавад.
(идома дорад…….)