Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(84-қисмат)
Ба хамин далил будки уламо мегуфтанд агар 99 далил барои кофар будани ек мусалмон вужуд дошта бошад ва танхо ек далил барои мусалмон буданиш вужуд дошта бошад мо хамон ек далилро мегирем ва уро аз доираи ислом хориж намекунем. Ин яъни амалий кардани қоидаи хусни зон ба мусалмон,узри шаръий овардан барои мусалмон ва пушида нигах доштани уйубики шаръ фармуда бояд пушида бимонанд, ва талош жихати ислох ва дармони бемори муслимин ва дар назар гирифтани ин воқеияти ижтимоий дар мовриди муслиминки аксаран аъвоми муслимин қасди куфргуйи ва анжоми амали куфрий надоранд балки , ба далоили мисли хамон охарин нафарики вориди бехишт мешавад дар гуфтаи куфрий ё амали куфрий меофтанд ва мавонеъи шаръий хастандки ижоза намедиханд ба иймони онхо садамаи ворид шавад.
Бо тамоми ин ахвол ва ончики гуфта шуд ва бо тамоми маворидики медонем,жойгохи шахси мусалмон бисёр болотар аз каъба аст ва мухофизат аз хуни мусалмон ва талош жихати мумониъат аз рехта шудани хуни мусалмон мухимтар аз мухофизат аз каъба ва тахриби каъба аст. Ба хамин далил,бояд қабли аз жанг ва дар аснои жанг, ва дар хар фурсати талош шавадки ин муслимини мухолиф ташхис дода шаванд ва аз онхо мухофизат шавад, хамчунонки аз хохар ва бародарит мухофизат мекуни. Талоши уламои бузургвор хамки ин истилохотро тўлид карданд ва ин истилохоти фиқхийро ба кор бурданд ин будаки аз муслимини мухофизат шавадки бо жахолат ё таъвили ғалат ё хар далилики узри шаръий махсуб мешавад дар ин ошуб офтоданд ва хоста ё нохоста бо забон ё даст дар жибхаи муртаддин қарор гирифтанд ва дар жибхаи муртаддин алайхи бародарони худ межанганд.
Чи каси метавонад хукми қатъий муртадиро ба ижро дар биёварад?
Чи каси метавонад хукми қатъий муртадиро ба ижро дар биёварадки сейри қазоий пичидаий у аз филтерхо ва марохили чохоргона гузашта ва ба яқин ва бидуни шак,иртидоди у мушаххас шуда ва аз тарафи марожеъи зи салох хукми қатъий дар мовриди у содир шуда аст?
Чун ижрои хукми муртад новъи дифоъи машруъ аз қонуни шариати аллох ва мубораза бо жанги равоний душманон ва мухофизат аз иймон ва саломати ақидатий ва равоний муслимин махсуб мешавад лозим медонем бо тўвзихоти дар мовриди дифоъи машруъ ба суроғи бахсимон биравем. Ибтидо бифахмемки дифоъи машруъ чист? Дифоъ чист? Ва машруъ кудом аст?
Дифоъи машруъ ,яъни хар новъи дифоъи аз худ ё дигаронки мунтабиқ бо қонуни шариати аллох бошад. Дифоъ аз худ мисли дифоъ аз жони худ, ё дифоъ аз фарзандон ,ахл ва хонувода ,ё аз хона ва моли худ ё мавориди аз ин қабил омки умури фитрий ,зотий ва умумий хастандки бейни тамоми инсонхо муштарак аст, ва хамма дифоъ аз инхоро хаққи машруъи худишон медонанд ; хатто бейни инсон ва хайвон хам муштарак аст. Чун умури фитрий ва ғаризий ва васоил ва абзори жихати хифзи жон ,хифзи хаёт, идомаи хаёт ва мовжудият хастанд ва ришаи дар зот ва табиати махлуқоти аллох ва бахусус дар зот ва табиати инсонхо дорад ва хар инсони солими барои хифзи жойгохи инсоний худ, чанин дифоъиро хаққи худиш медонад.
Ин хақ,аз бадихиёти ақл ва нишонаи эхтиром ба каромати инсон астки дар низомхои хуқуқий ва қавонини тамоми кишвархои кунуний хам ба он ишора шуда аст. Хатто моддаи 51 маншури секуляристи милали муттахид ( мулхида ) хам ошкоро чанин хаққиро барои куллияйи аъзойи худ раво ва машруъ медонад. Ин аз бидихиёти ақл аст. Қонуни шариати аллох хам аз аввалин пайғамбар то охарини онхо ,зимни таъйиди он ва мухим донистани хайсият ва каромати зотий новъи башар
«وَ لَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ»
Ба он самт ва су дода ва онро хидоят карда аст, ва касики тавоноий дафъи хатар ва тахдидро дошта бошад аммо , онро анжом надихад хамчун ек инсони номезон ва номутаодил мовриди сарзаниш қарор гирифта аст.
Дифоъ аз дигарон хам ,яъни аллох таоло вазифа ва таклифи дифоъ аз онхоро бар ухдаи мо гузошта бошад ва аллох таоло дар қонуни шариатиш ба чанин кори рози бошад. Мисли хар новъи дифоъ аз қонуни шариати аллох, ё дафъи хар тажовузики дар қонуни шариати аллох номашруъ бошад ( яъни гуфта бошад ин тажовузи номашруъ аст ва ту бояд онро дафъ куни ), ё хар новъи дифоъ аз низдиконимон ё касоники моро масъули дифоъ аз онхо карданд,ё дифоъ аз хун,номус ва моли соири муслимин,ё дифоъ аз мустазъафиники дархости кўмак карданд ва ………….
«وَمَا لَکُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ وَلِیّاً وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ نَصِیراً» (نساء/75)،
Чиро бояд дар рохи худо ва ( нажоти ) мардон ва занон ва кудакони дармонда ва бечораи нажангидки мегуянд: парвардигоро ! моро аз ин шахр ва диёрики сокинони он ситамкоранд хориж соз, ва аз жониби худ сарпарасти ва химоятгари барои мо падид овар ва аз суйи худ ёвари бароимон қарор биде.
(идома дорад……..)